PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Η ιδιοπροσωπία του Ελληνισμού δεν είναι άλλη από την Ορθοδοξία. Από εκεί θα ξεκινήσουμε, συνάδελφοι, στο σχολείο για να διδάξουμε στη συνέχεια και τις άλλες θρησκείες. Δεν μπορεί ένα παιδάκι του Δημοτικού να διδαχτεί ξαφνικά Ινδουϊσμό. Είναι λάθος από παιδαγωγικής απόψεως. Ξεκινάμε από το γνωστό, από το οικείο, από τον εαυτό μας, και μετά γνωρίζουμε τον υπόλοιπο κόσμο. Γι' αυτό το λόγο το μάθημα δεν μπορεί να είναι Θρησκειολογία, δεν μπορεί να είναι "ουδέτερο", όπως υποστηρίζουν αρκετοί συνάδελφοι. Τι θα πει ουδέτερο; Τι θα πει πιο επιστημονικό; Αλλά από την άλλη, το μάθημα δεν μπορεί να είναι κατήχηση. Τα της Εκκλησίας τη Εκκλησία και τα του μαθήματος τω μαθήματι. Το μάθημα, κατά την άποψή μου, πρέπει να παραμείνει ως προς το όνομα Θρησκευτικά και χρειάζεται να βελτιωθεί ως προς το περιεχόμενο, όπως το απαιτούν οι καιροί. Γιατί μαζί με τους καιρούς εξελίσσεται, βέβαια, και η θρησκεία μας. Όλες οι θρησκείες εξελίσσονται, πατούν πάνω στην Παράδοσή τους και προχωρούν παραπέρα.
Πιστεύω ότι στα καινούρια βιβλία του Γυμνασίου έχει γίνει αρκετή δουλειά προς αυτήν την κατεύθυνση. Καιρός να γίνει κάτι αντίστοιχο και στο Λύκειο. Όχι, βέβαια, ότι όποιος θέλει να δουλέψει σοβαρά δεν μπορεί λόγω των βιβλίων. Άσχετα με το τρόπο που είναι γραμμένα τα βιβλία του Λυκείου, και εκεί είναι περισσότερο η ένστασή μου, τα θέματα που πραγματεύονται μπορούν να αξιοποιηθούν θετικά από τον διδάσκοντα. Θέματα όπως η Δικαιοσύνη, η Παράδοση, ο Ανθρωπισμός, ο Φανατισμός (Β΄τάξης), δεν μπορούν να παραμένουν στο συρτάρι. Αλλά και από τις άλλες τάξεις ο γάμος, η εκκλησιαστική τέχνη, η παγκόσμια ειρήνη, τα ναρκωτικά, η οικογένεια κ.τ.λ. δεν μπορεί να πει κανείς ότι δεν ενδιαφέρουν τα παιδιά. Από μας εξαρτάται , λοιπόν, και από την πολιτεία, να διδάξουμε στα παιδιά τις αξίες και τον πολιτισμό αυτού του τόπου. Είναι, όπως και να το κάνουμε, σημαντικό κομμάτι της Ιστορίας μας η Ορθοδοξία.

Δεν ξέρω αν έχει ήδη αναφερθεί, αλλά από τα βιβλία που μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση ήταν "το εκκρεμές του φουκω" του Ουμππέρτο Έκο. . Το θεωρώ πολύ καλύτερο από το "όνομα του ρόδου", που γυρίστηκε σε ταινία με τον Κόνερυ. Και το εκκρεμές έχει γυριστεί, αλλά πολύ παλιά και μέχρι τώρα δεν το έχω βρει σε dvd. Όπως και να χει το θεωρώ πολύ ευφυές σαν υπόθεση και σαν πλοκή.

 Οι απόφοιτοι της Θεσσαλονίκης έχουν μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας στον Ασεπ. Σας λέει τίποτα αυτό; Οι άνθρωποι προσεγγίζουν τα πράγματα με πιο προοδευτική ματιά, γνωρίζουν διδακτική του μαθήματος και γενικότερα βρίσκονται πιο κοντά στο πνεύμα των εξετάσεων. Η σχολή της Αθήνας είναι πιο συντηρητική και πραγματικά φοβάται την πρόοδο. 'Οσον αφορά την ύλη, εκτός από τις γενικές γνώσεις που σίγουρα είναι απαραίτητες, χρειάζεται και πολύ καλή μελέτη των σχολικών εγχειριδίων. Μπαίνουν πολλά θέματα που αναφέρονται στα σχολικά βιβλία αυτούσια. Κατά τα άλλα κουράγιο χρειάζεται, γιατί έχουμε πραγματικά πολλή ύλη, αλλά νομίζω ότι βοηθάει και το φροντιστήριο, ειδικά για όσους δεν έχουν ιδέα από διδακτική και παιδαγωγικά. Πάντως, τι να λέμε, όταν διδάσκει κανείς και αρχίζει να ασχολείται επαγγελματικά με το αντικείμενο νιώθει μια δικαίωση για τις σπουδές που έχει κάνει. Βέβαια, η εκπαίδευση έχει δυσκολίες, αλλά περάστε με το καλό εσείς και τα ξαναλέμε!

Χίλια συγνώμη buruburu που δε σου απάντησα εγκαίρως. Είχα χαθεί από προσώπου γης με το διάβασμα. Άλλο κατατακτήριες στο Πρόγραμμα Ψυχολογίας και άλλο στο Φ.Π.Ψ. Από το Φ.Π.Ψ. βγαίνεις φιλόλογος και δεν ξέρω τι άλλο, αλλά όχι ψυχολόγος. Αν θέλεις να γίνεις Ψυχολόγος, να ξέρεις ότι πρέπει να δώσεις στο πρόγραμμα ψυχολογίας και, μέχρι πέρσυ τουλάχιστον που ρώτησα εγώ, έπαιρναν μόνο 2 άτομα. Οπότε, καλύτερα ίσως πανελλαδικές. Αν σε ενδιαφέρει το Φ.Π.Ψ., να ξέρεις ότι έχουν κι αυτοί πολύ ανεργία και ότι οι σπουδές τους είναι ίσως παραπάνω θεωρητικές από όσο πρέπει (προσωπική εκτίμηση).

 Ευχαριστώ όλους όσους ενδιαφέρθηκαν για το θέμα!Τελικά, βρήκα φροντιστήριο και μάλιστα κάνω ιδιαίτερο μάθημα γιατί δεν υπάρχει άλλος ενδιαφερόμενος. Τα δίδακτρα είναι πραγματικά λίγα, τα μαθήματα που χρειάζονται δεν ξεπερνούν τον ενάμιση μήνα σύνολο με 4 ώρες την εβδομάδα, και η επαφή μου τώρα με το αντικείμενο δεν έχει καμία σχέση με πριν. Προτρέπω και άλλους που ενδιαφέρονται, να κάνουν κάτι παρόμοιο. Να βρουν δηλαδή, έναν άνθρωπο που να έχει εμπειρία στο θέμα και να τους οργανώσει το διάβασμα. Όσον αφορά τις κατατακτήριες στην ψυχολογία και στο παιδαγωγικό, από όσο ξέρω είναι πικραμένη ιστορία. Γι' αυτό καλύτερα, όποιος ενδιαφέρεται να δώσει πανελλήνιες. Μπορεί να βρει πολλούς καθηγητές που προετοιμάζουν παιδιά γι' αυτές τις εξετάσεις κι έχουν πείρα. Καλώς ή κακώς, έτσι έχουν τα πράγματα στην Ελλάδα. Άλλωστε η αλλλοδιδακτική μέθοδος είναι πανάρχαια! Καλή επιτυχία σε όλους!

Θέλω να δώσω κατατακτήριες στο φιλολογικό. Υπάρχει κάποιος που να γνωρίζει κανένα καλό φροντιστήριο;