PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Έχω κάνει την ίδια ερώτηση σε άλλο thread που ξεκίνησα, αλλά μιας και δεν είδα φως δοκιμάζω κι εδώ και συγγνώμη αν είναι κάπως άσχετο με το θέμα των κατ'οίκον μαθημάτων κλπ. Ξέρει να μου πεί κάποιος εάν υπάρχει κάποιο χαρτί από τη β'βάθμια ή κάποιον άλλο φορέα που πιστοποιεί οτι, εφόσον έχω πτυχίο από Φιλοσοφική, δικαιούμαι να διδάξω σε δημόσια Γυμνάσια και Λύκεια; Δηλ. το ξέρω οτι δικαιούμαι (κατόπιν διαδικασιών) αλλά υπάρχει κάποια σχετική άδεια που μπορώ να βγάλω η οποία θα ορίζει πως το πτυχίο μου με καθιστά "Φιλόλογο" και καθηγήτρια συγκεκριμένων μαθημάτων όπως Αρχαία, Ιστορία κλπ; με λίγα λόγια οτι η σχολή που έβγαλα είναι "καθηγητική"... Δε μιλάω για φροντιστήρια, οικοδιδασκαλείο κλπ. Το θέλω για εξωτερικό. Αν γνωρίσει κάποιος ας με διαφωτίσει...

Η ιδέα είναι πολύ καλή και χρειαζόμαστε τέτοιες πρωτοβουλίες γενικότερα. Οι (καλόπιστες) ενστάσεις που έχω είναι οι εξής 2 όμως: ο χαρακτήρας της ιδιωτικής εκπαίδευσης είναι εξ'ορισμού κερδοσκοπικός (και λίγα λέω) άρα δε μου φαίνεται πως μια ιδεολογία "κολλεκτίβας" κλπ συνάδει τόσο με τη φύση ενός φροντιστηρίου. Μιλάω πάντα για Φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης που ο ρόλος τους δεν είναι ούτε η παροχή παιδείας ούτε τπτ τέτοιο μεγαλεπήβολο αλλά απλά η βοήθεια με τα σχολικά μαθήματα. Λες ας πούμε οτι θα αποκλίνεις από το concept να "βγάλω την ύλη με" όλα τα καλούπια του κλπ όμως πιστεύεις πως υπάρχουν γονείς που το θέλουν αυτό; Έμενα από τη μικρή εμπειρία μου μου φαίνεται πως οι γονείς γι αυτό ακριβώς γράφουν σε φροντιστήρια και ιδιαίτερα τα παιδιά τους. Για να βγάλουν την ύλη και να τα βάλουν στο καλούπι που έχει δημιουργηθεί από την επίσημη εκπαίδευση. Πώς θα τα αλλάξεις αυτά και τί χρησιμότητας είναι ένας τέτοιος χώρος στο υπάρχον σύστημα; Με λίγα λόγια είναι λίγο οξύμωρο. Η άλλη ένσταση, και λιγότερο σημαντική έχει να κάνει γενικότερα με το χαρ/ρα της κολλεκτίβας.

Λόγω χρόνου δεν πρόλαβα να διαβάσω όλο το νήμα με τις τελευταίες απαντήσεις αλλά συμφωνώ πολύ με vk87 και άλλους που διατύπωσαν αντίστοιχες απόψεις και έχω να προσθέσω τα εξής: Ο ένας λέει οτι αν είσαι νέος δεν πρέπει να το δείχνεις, ἐχω ακούσει όμως από άλλους εργαζομένους να λένε οτι θέλουν όσο πιο νέες και "γλυκιές" κοπέλες για να δένουν με τα παιδάκια κι αυτές να τα συμπαθούν. Αυτό το έχω ακούσει ιδιαίτερα από γνωστές που δουλεύουν σε Φροντ. Ξένων Γλωσσών.

Γενικά, όπως συμβαίνει και παντού στην αγορά εργασίας προφανώς και δεν έχουν όλοι κοινά κριτήρια, και τολμώ να υποθέσω πως κάποιοι τελικά προσλαμβάνουν κρίνοντας από κάποια ψιλοάσχετα στοιχεία με το αντικείμενο, τις γνώσεις και την διδακτική σου ικανότητα, δημοσιοσχετίστικου τύπου θα έλεγα. Γι αυτό λοιπόν και έκανα την ερώτηση περί μεταπτυχιακού γιατί πλέον δε ξέρεις από πού μπορεί να σου έρθει η απόρριψη. Ενώ εσύ κάνεις το μεταπτυχιακό για να προχωρήσεις την όποια επιστήμη έχεις επιλέξει πολλοί πιθανώς θα θεωρήσουν λανθασμένα οτι θα σου τρώει χρόνο από τη δουλειά... κλασικά στο πνεύμα της αντίληψης οτι ο υπάλληλος είναι περίπου ιδιοκτησία του εργοδότη και δεν έχει άλλες προοπτικές στη ζωή του από το να δουλεύει εκεί. Και μη μου πείτε οτι δεν υπάρχουν τέτοιες αντιλήψεις

Όσο για το αν αξίζει, όπως αναρωτήθηκε ένας συνάδελφος, προσωπικά θέλω να το κάνω για να πάρω την εμπειρία της διαχείρισης μιας τάξης, κάτι που δε βλέπω να γίνεται με το δημόσιο σχολείο στα επόμενα 25 χρόνια, και μετά να προχωρήσω με τους όποιους στόχους έχω θέσει (εκτός Ελλάδας φυσικά). Και τέλος, όσον αφορά την εμπειρία, από κάπου πρέπει να ξεκινήσεις για να την πάρεις. Αν τελικά κανείς δε "ρισκάρει" να πάρει έναν νέο και πιθανότατα άπειρο σε τάξη άνθρωπο αλλά υπεύθυνο, γεμάτο όρεξη για δουλειά και ενδιαφέρον για το αντικείμενο τότε... I rest my case.

Καλησπέρα σε όλους, έχω την εξής ερώτηση: Υποθέτουμε πως από χώρα του εξωτερικού μου ζητάνε να αποδείξω πως έχω τα προσόντα (teacher qualification συγκεκριμένα) να διδάξω στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση της χώρας καταγωγής μου. Πέρα από το πτυχίο τμήματος της Φιλοσοφικής που έχω και με κάνει φιλόλογο, το αποδεικνύω κάπως αλλιώς αυτό; Υπάρχει κάποιο επιπλέον χαρτί που μπορώ να πάρω από το Υπουργείο Παιδείας το οποίο θα δηλώνει πως δικαιούμαι να διδάξω στη

Χμ, χρήσιμες οι παρατηρήσεις σας... η αλήθεια είναι πως όταν ξεκίνησα να ασχοληθώ με το θέμα το είχα δεί πολύ "σοβαρά", ίσως υπερβολικά και ακούγοντας και βλέποντας αυτά που σας είπα κάπως μου φάνηκε. Τελικά μάλλον όντως δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές και είναι θέμα αλληλεπίδρασης συγκεκριμένου παιδιού-καθηγητή. Ευχαριστώ, όπως και να χει!

Καλησπέρα, το ερώτημά μου μπορεί να φαίνεται παράξενο αλλά εννοώ ακριβώς αυτό. Τελικά οι γονείς (ή μήπως τα παιδιά μιας και μετράει η γνώμη τους περισσότερο;) θέλουν κάποιον να ψυχαγωγεί/διασκεδάζει/ηρεμεί το παιδί τους για κάποιες ώρες τη βδομάδα ή κάποιον που να κάνει ουσιαστικό μάθημα; Μιλάω κυρίως για μελέτη δημοτικού και φιλολογικά μαθήματα στο Γυμνάσιο γιατί έχω αποκομίσει την άποψη οτι γενικά πρέπει να είσαι πολύ γλυκομίλητη με το παιδί, να κουτσομπολεύεις (ειδικά με τα κορίτσια), να κολακεύεις και όλα αυτά τα οποία μου φαίνονται κάπως τραγικά να πω την αλήθεια. Ξέρω πολλούς που τα κάνουν  και μου λένε πως οι γονείς τα θέλουν αυτά. Όταν ήμουν μαθήτρια είχα καθηγήτριες στα ιδιαίτερα οι οποίες ξόδευαν το 70% του μαθήματος για μπλα-μπλα μαζί μου και συζητήσεις περί ανέμων και υδάτων, κάτι μου δεν μου άρεσε καθόλου γι αυτό και σταμάτησα με τις συγκεκριμένες. Για να μην παρεξηγηθώ θεωρώ νορμάλ μια συζήτηση 5 λεπτάκια με το παιδί για γενικά θέματα και εννοείται πως θα είμαι χαμογελαστή αλλά ακούω από δω κι από κεί να λένε πως το παιδί πρέπει να συμπαθήσει κλπ κλπ λες και μιλάμε για καμιά οντισιόν για θέατρο. Ή να του δίνεις καμιά σοκολάτα και δε ξέρω γω τί άλλο. Τελικά τί παίζει; Μας θέλουν για μάθημα ή διασκέδαση; Για να ξέρω προς τα πού να το πάω!

Συγνώμη αλλά τι σοι φάση είναι αυτή; Στη λογική του "δεν έχω λεφτά" (που είναι σεβαστο,οκ) θα εισάγουμε το νέο τύπο "πολυκαθηγητή" που διδάσκει τα πάντα ; Και έχει την απαίτηση ο γονέας ΕΠΕΙΔΗ ΠΛΗΡΩΝΕΙ να παίρνει μαθηματικό και να κάνει στο παιδί του και αρχαία; Δηλαδή να αρχίζω να ξεσκονίζω την Αντιγόνη ;

Σορρυ παιδιά νομίζω ότι χάθηκε η μπάλα....

Συμφωνώ απόλυτα. Το άκουγα κι εγώ από άλλους οτι κάνουν μαθηματικά σε Γυμνάσιο ενώ είναι φιλόλογοι και δεν το πίστευα, και έλεγα πως δε πρόκειται να το κάνω ποτέ. Μέσα στην απόγνωσή μου όμως για να βρω κάποια δουλειά, πολλώ δε μάλλον στο αντικείμενο το δέχτηκα αλλά δε μου βγήκε σε καλό. Και όχι μόνο μαθηματικά, αλλά ΟΛΑ τα μαθήματα της τάξης. Η τύπισσα -για οικονομικούς πάντα λόγους- μέχρι και για αγγλικά (το παιδί δεν πάει φροντιστήριο και δε σκαμπάζει γρι) μου ζήτησε να κάνω, τσουβαλιασμένα με τα υπόλοιπα μαθήματα με σκοπό και το lower άμα λάχει, και φυσικά δεν το σχολίασα καν, το προσπέρασα σα να μην είχε ειπωθεί ποτε, χα χα! Απλά όντως, επειδή ήταν το πρώτο μου μάθημα απογοητεύτηκα που το παιδί δεν ήθελε να συνεχίσουμε και μάλιστα πόσταρα πρώτα εδώ πριν το πω σε κάποιον δικό μου, με τα μηνύματά σας όμως νιώθω ήδη πάρα πολύ καλύτερα!