1
Εργασιακά / Απ: Διαθεσιμότητα (Κινητικότητα) Εκπαιδευτικών
« στις: Ιουλίου 03, 2013, 01:02:34 pm »'Αραγε αυτές τις νέες οργανικές στα ΕΑΕΠ δεν θα μπορέσουν να τις διεκδικήσουν οι ειδικότητες τις Π/θμιας? Θα πάρουν υποχρεωτικά από τη Δ/θμια?
Λογικά θα μπορούν. Αν όμως πιστέψουμε τις απόψεις που έχουν εκφράσει κατά καιρούς σε τούτο δω το φόρουμ οι γνωρίζοντες τα της α'θμιας, εκεί δε γίνεται ο χαμός που γίνεται στη β'θμια με αυτούς που είναι στη διάθεση, τους υπεράριθμους κτλ. Από προσωπική πείρα μπορώ να πω το εξής: στο ΠΥΣΠΕ της περιοχής στην οποία υπηρετώ, υπάρχουν απείρως περισσότερα κενά στις ειδικότητες, οι οποίες θρυλούνται ότι θα μεταφερθούν στα δημοτικά, απ' ότι στο αντίστοιχο ΠΥΣΔΕ.
Οι πλεονάζοντες και διαθεσίτες ειδικοτήτων στην α-βάθμια δεν είναι τόσο πολλοί όσοι στην β-θάμθια. Θεωρώ οτι μεγάλο κύμα δευτεροβάθμιας θα απορροφηθεί στα ΕΑΕΠ - για να μη χρειαστεί να πάρουν αναπληρωτές - και απ' ότι φαίνεται πάνε να κάνουν το ίδιο και στα κανονικά σχολεία, έτσι ώστε τα παιδιά να μένουν μέχρι τις 2 - τύπου ΕΑΕΠ. Πάντως από την πείρα μου τρία χρόνια τώρα σε τέτοια δημοτικά, μπορώ να πώ ότι είναι μεγάλο λούκι. Μετά τις 12, τα παιδιά είναι τόσο κουρασμένα που βασικά δεν γίνεται σοβαρή δουλειά. Το μεγάλο πρόβλημα στο δημοτικό είναι ότι έχεις τους γονείς να ελέγχουν κάθε σου κίνηση.
Σε νιώθω, συνάδελφε. Εγώ διορίστηκα στην α'θμια αλλά πήρα μετάταξη γιατί δε μπορούσα ν' αντέξω την κατάσταση που περιγράφεις. Επιπλέον, σε πολλά δημοτικά, εμείς οι ειδικότητες, νιώθουμε και λίγο... τσόντα, αφού αυτοί που βγάζουν πρόγραμμα φροντίζουν πάντα να μας... τσοντάρουν στις τελευταίες ώρες, που τα παιδιά είναι τελείως εξοντωμένα και... τρελαμένα.
Μόνο όταν περάσεις από εκεί, μπορείς να καταλάβεις. Μακάρι να ήταν μόνο οι αδικίες στο πρόγραμμα. Οι δάσκαλοι έχουν ακόμα την νοοτροπία ότι τους ανήκει το σχολείο και ότι οι ειδικότητες είναι εκεί για να τους εξυπηρετούν. Ειλικρινά τρία χρόνια τώρα, κι αν έχουν δει τα μάτια μου κι ακούσει τα αφτιά μου. Φέτος είχα ωράριο από το πρωί μέχρι τις 2, με δύο και τρία κενά ενδιάμεσα καθημερινά, ενώ υπήρχαν δάσκαλοι που έφευγαν στις 12.30.
Επίσης, το θέμα με τους γονείς δεν παίζεται - δεν παίζεται σας λέω. Έρχονταν να σου κάνουν υποδείξεις, να σου υπενθυμίζουν ότι δουλεύεις για αυτούς και ότι αυτοί ξέρουν καλύτερα τι χρειάζεται το παιδί τους για να μάθει. Δεν τολμούσαμε να πάρουμε ανάσα.