1
Φιλολογικά μαθήματα / Απ: Αρχαία Ελληνικά Γ' Λυκείου Κατεύθυνσης
« στις: Μαΐου 20, 2011, 07:17:17 pm »
Το κείμενο είναι ιδιαίτερα δύσκολο και είχε πράγματα που ο μαθητής δεν μπορούσε να ξέρει.
Πχ το ὑπὸ κρείττονός τινος κατά τη γνώμη μου δεν μπορεί να σημαίνει αυτό που λέει η ένωση φιλολόγων,ήτοι "από κάποιον ανώτερο", αλλά εννοεί μία ανώτερη δύναμη , αν αναλογιστούμε ότι αμέσως πιο πριν μιλούν για τη δύναμη του έρωτα που συζητώντας ένιωσαν ότι μυούνται σε αυτήν. Κάτι που ούτε ο φιλόλογος δεν μπορούσε να υποψιαστεί, παρά μόνο αν γνώριζε το κείμενο. Έτσι εξηγείται και το αρχικό οὖν που κάνει τη σύνδεση με το προηγούμενο κείμενο.
Στην αρχή υπάρχει ένα μεν-δε όπου το δ' δεν μπορεί να αποδοθεί ως όμως. Από τη μία έχουμε τη σιωπή και από την άλλη το θόρυβο που προκαλεί το χτύπημα της πόρτας, επομένως σκέφτομαι ως καταλληλότερη απόδοση του δ' το "ξάφνου" ή κάπως έτσι, και όχι απλώς με ένα "και" όπως έβαλε η ένωση.
Το κατάγεσθαι είναι με την έννοια "να βρει κατάλυμα" πράγμα που μας απομακρύνει από το "να τον οδηγήσουν μέσα".
Στο "τὸν παῖδα δὲ ἔφη πάνυ πιέζεσθαι διά τε τὸ φέρειν μηδὲν καὶ διὰ τὸ ἀνάριστον εἶναι"πρέπει να υπάρχει το χιούμορ, το σκώμμα του ανδρός στο οποίο γίνεται αναφορά στο τέλος, πράγμα που δεν αποδίδεται στη νεοελληνική ούτε και με τη λέξη που δόθηκε ανάριστος ως νηστικός. Μάλλον η απόδοση θα μπορούσε να είναι "και είπε πως αυτός που τον συνόδευε ήταν πολύ καταπονημένος επειδή δεν κουβαλούσε τίποτα παρά την πείνα του"(τὸν παῖδα δὲ ἔφη πάνυ πιέζεσθαι διά τε τὸ φέρειν μηδὲν καὶ διὰ τὸ ἀνάριστον εἶναι).
Εκτιμώ πως η επιλογή ήταν άστοχη επειδή η δυσκολία του κειμένου είχε να κάνει κυρίως με την αποπλαισίωση του από τα υπόλοιπα συμφραζόμενα. Ένα δύσκολο κείμενο αλλά που να διατηρεί τη νοηματική του αυτονομία θα ήταν ό,τι πρέπει.
Πχ το ὑπὸ κρείττονός τινος κατά τη γνώμη μου δεν μπορεί να σημαίνει αυτό που λέει η ένωση φιλολόγων,ήτοι "από κάποιον ανώτερο", αλλά εννοεί μία ανώτερη δύναμη , αν αναλογιστούμε ότι αμέσως πιο πριν μιλούν για τη δύναμη του έρωτα που συζητώντας ένιωσαν ότι μυούνται σε αυτήν. Κάτι που ούτε ο φιλόλογος δεν μπορούσε να υποψιαστεί, παρά μόνο αν γνώριζε το κείμενο. Έτσι εξηγείται και το αρχικό οὖν που κάνει τη σύνδεση με το προηγούμενο κείμενο.
Στην αρχή υπάρχει ένα μεν-δε όπου το δ' δεν μπορεί να αποδοθεί ως όμως. Από τη μία έχουμε τη σιωπή και από την άλλη το θόρυβο που προκαλεί το χτύπημα της πόρτας, επομένως σκέφτομαι ως καταλληλότερη απόδοση του δ' το "ξάφνου" ή κάπως έτσι, και όχι απλώς με ένα "και" όπως έβαλε η ένωση.
Το κατάγεσθαι είναι με την έννοια "να βρει κατάλυμα" πράγμα που μας απομακρύνει από το "να τον οδηγήσουν μέσα".
Στο "τὸν παῖδα δὲ ἔφη πάνυ πιέζεσθαι διά τε τὸ φέρειν μηδὲν καὶ διὰ τὸ ἀνάριστον εἶναι"πρέπει να υπάρχει το χιούμορ, το σκώμμα του ανδρός στο οποίο γίνεται αναφορά στο τέλος, πράγμα που δεν αποδίδεται στη νεοελληνική ούτε και με τη λέξη που δόθηκε ανάριστος ως νηστικός. Μάλλον η απόδοση θα μπορούσε να είναι "και είπε πως αυτός που τον συνόδευε ήταν πολύ καταπονημένος επειδή δεν κουβαλούσε τίποτα παρά την πείνα του"(τὸν παῖδα δὲ ἔφη πάνυ πιέζεσθαι διά τε τὸ φέρειν μηδὲν καὶ διὰ τὸ ἀνάριστον εἶναι).
Εκτιμώ πως η επιλογή ήταν άστοχη επειδή η δυσκολία του κειμένου είχε να κάνει κυρίως με την αποπλαισίωση του από τα υπόλοιπα συμφραζόμενα. Ένα δύσκολο κείμενο αλλά που να διατηρεί τη νοηματική του αυτονομία θα ήταν ό,τι πρέπει.