PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

να κανουμε ενα αλλο post να τα πουμε αυτα καλυτερα...γιατι εδω οσοι δεν ειναι μονιμοι καίγονται να μαθουν νεα.

και να πω και εγω το ασχετο μου...ποσα παιδια εκαναν ξανα την ιδια ταξη???(γιατι να διαβασω κυριε περναω..)
τα αληθινα νουμερα ειναι αυτα των πανελλήνιων...το 80% καθε χρονο κατω απο την βαση στα μαθηματικα...δεν επρεπε να εχουν φτασει μεχρι την Γ σε αυτο το επιπεδο!

Ακριβώς επειδή όλα αυτά ισχύουν, πρέπει λίγο να σκεφτούμε με αυτά τα δεδομένα, το τι θεωρούμε πλέον
ειδική εκπαιδευτική ανάγκη. Αν σε μια κοινωνία που αλλάζει εσυ θεωρείς ακόμα ως πρότυπο τον μαθητή περασμένων δεκαετιών, σε λίγο ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες θα έχουν τα μισά παιδιά. Ένα βήμα λοιπόν είναι η αλλαγή του μοντέλου των τάξεων με 25 παιδιά. Δεν θεωρείτε ότι με μια τετοια αλλαγή, όπου τα νήπια πχ θα ήταν σε ομάδες των 10, με μια δασκάλα και μια βοηθό (πχ φοιτήτρια σε πρακτική), πολλές δυσκολίες θα αντιμετωπίζονταν στο πλαίσιο της γενικής  τάξης; (πολλές, όχι όλες φυσικά). Και προσέξτε όπως το λέω, για να το συνδέσω και με το θέμα των διορισμών. Όχι απλα ότι οι συνθήκες θα είναι καλύτερες γενικώς και αοριστως, αλλά ότι έτσι θα έχουμε πραγματική και ουσιαστική βελτίωση, με τον ίδιο αριθμό εκπαιδευτικών γενικής και ειδικής αθροιστικά, αλλά με διαφορετική κατανομή και τελικά με διαφορετική και πιο αποτελεσματική διδασκαλία για όλους, μέσα στην ίδια τάξη, με κοινούς στόχους και εξατομίκευση μέσα στην τάξη, ισότιμα, για όλα τα παιδιά.

Επαναλαμβάνω ότι δεν το βλέπω καθαρά αριθμητικά. Προσπαθώ να θίξω κάτι άλλο. Έχουν όντως τόσα παιδιά κάποιο τόσο μεγάλο πρόβλημα, που να πρέπει να ενταχθούν στην ειδική αγωγή; Δηλαδή το 25% του πληθυσμού της χώρας έχει ειδικές μαθησιακές ανάγκες; Είναι φυσιολογικό αυτό; Μήπως είναι λάθος ο τρόπος που διδάσκουμε συνολικά; Μήπως αντί να χωρίζουμε σε γενική και ειδική αγωγή, πρέπει να βελτιώσουμε τη γενική αγωγή; Δεν θα εξαφανιστούν οι μαθησιακές δυσκολίες φυσικά, μήπως όμως έτσι περισσότερα παιδιά θα μαθαίνουν αποτελεσματικότερα, θα εντάσσονται καλύτερα στο σύνολο, θα έχουν λιγότερη ανάγκη εξατομικευμένες υποστήριξης; Μήπως δηλαδή δεν φταίνε τα προβλήματα των παιδιών αλλά η ίδια η οργάνωση του εκπαιδευτικού συστήματος και της διδασκαλίας; Είμαστε όμως ετόιμοι να το αποδεχτούμε αυτό, κάτι που θα σήμαινε ότι όλο το πλαίσιο της ειδικής αγωγής θα έπρεπε να ιδωθεί από μια άλλη οπτική; ΝΟμίζω ότι δεν είμαστε έτοιμοι. Γιατί στην όλη συζήτηση κανείς δεν βάζει μπροστά την εκπαίδευση και τους μαθητές. Μπαίνουν μπροστά άλλα ζητήματα.

Δεν μιλάω για πρόβλεψη! Μια εκτίμηση ζητάω με βαση τα δεδομένα που έχουν στη διάθεσή τους οι πιο έμπειροι συνάδελφοι και ίσως αξιοποιώντας τα δεδομένα αυτά μπορούν να;κάνουν εκτίμηση για το πλήθος των πε02 γενικής και ειδικής!

Αυτοί trust no one "μπαίνουν" στον πίνακα πριν απο εμάς;  Έστω οτι είμαι στη θέση 400 στον πίνακα των δασκάλων, όπου θεωρητικά θα διοριστώ φέτος. Υπάρχει περίπτωση να μπουν κι αυτοί μπροστά μας και να μην διοριστώ;
Ελπίζω να το καταλαβαίνω εγώ λάθος.