PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Επειδή τη συζήτηση αυτή συνέχεια μπροστά μου τη βρίσκω, με διαφορετική ενσλαρκωση κατά περίσταση, το θέμα πάει ως εξής: ή παππάς ή ζευγάς. Δηλαδή, και υποχρεωτική εκπαίδευση και αεροδιάδρομος τροχοδρόμησης για τριτοβάθμια, όχι και τα δυο μαζί, ασυμβίβαστο. Εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν δύο:

1. με πανελλαδικές κι ένα έτος μη υποχρεωτικής εκπαίδευσης αφιερωμένο στη προετοιμασία γι'αυτές (υπάρχουν διάφορες φόρμουλες να γίνει αυτό)
2. δίχως πανελλαδικές, μέσω απ'ευθείας αίτηση και κατατακτήριες στη σχολή επιλογής

Κι οι δυο έχουν τα ζόρια τους. Όμως είναι απαράδεκτο, πχ να διαβάζω κρυφά φυσική δέσμης στην ώρα των θρησκευτικών, ή ακόμη χειρότερα να κάνω κοπάνα τελευταία ώρα για να πάω σπίτι να'χω λίγο χρόνο να ξεκουραστώ πριν το φροντιστήριο. Παραδείγματα απ'τη νιότη μου που είχαμε 4 βασικά μαθήματα για τις πανελλαδικές κι ο,τι προλαβαίναμε απ'τ'άλλα. Είναι υποχρεωτική εκπαίδευση κι οφείλω να'χω μάθει κι ιστορία και θρησκευτικά και μαθηματικά μα αν κάτσω και τα μάθω όλα αυτά τι σκ... θα γράψω στις πανελλαδικές; Γι'αυτό υποχρεωτική εκπαίδευση κι εισαγωγή στη τριτοβάθμια πρέπει να ξεκόψουν. Άπαξ και διά παντός. Και να'ναι όλα τα μαθήματα ίσα στο σχολειό. Όπως τους αξίζει να'ναι.

1. Κάποτε ήταν εύκολο, ήταν και συνήθεια μη πω. Τώρα οι προΰποθέσεις είναι σφιχτές. Υπάρχουν τρόποι να το παρακάμψεις αλλά πλέον διασταυρωνόμαστε ηλεκτρονικά στο έλενξις. Εν ολίγοις, ο,τι επιζεί αν επιζεί, δε θα πάει μακριά. Μπορείς όμως να πάρεις ιεκ, διδασκαλίες σε α/τει κ τέτοια, αν ο προϊστάμενος του φορέα σου κρίνει πως δεν ανταγωνίζεται/επηρρεάζει τα κύρια καθήκοντά σου.

2. Θα'κανες καταγγελία; Εγώ δε θα'θελα να μπλέξω με το πώς κυβερνά ο κάθε καπετάνιος το καράβι του.

3.Πού θε να ξέρω αν μπορείς!!! Εγώ δε μπορώ πάντως! :-)

Φίλε μου το έγγραφο είναι ένα έγγραφο. Πιστεύεις θα σε σώσει αν πχ. το φρανκενστάιν πισί που έφκιασες από αμφίβολα υλικά γίνει αιτία πρόκλησης ατυχήματος; Δεν έχω και πολλά να προσθέσω, θα μείνω εδώ κι ο νοών νοείτω.

1. Δε μπορείς να'χεις μπλοκάκι και να'σαι δημόσιος υπάλληλος ή αναπληρωτής. Καλά θα'ταν..
2. Αντιθέτως! Πληρώνονταν για 3 ώρες που αντί να κάνουν μάθημα κάνανε σέρβις.
3. Ναι, από το ομόλογο επιμελητήριο, που τους επιτρέπει να κάνουν έναρξη στην εφορία και ν'αρχίσουν ν'ασκούν επάγγελμα.

Πανέμορφη ξεπανέμορφη αν δε κάνει επιτέλους καλοκαίρι θα πάρουμε τα μπογαλάκια μας και θα στρατοπεδεύσουμε στο πάτο της Κρήτης.. :p

Και σιγά την συντήρηση που απαιτείται... σίγουρα δεν θα χρειάζονται 3 ώρες/βδομάδα, αλλά πολύ λιγότερες!
Μάθαμε όλοι στη λούφα και το αραλίκι...

Φίλε, εμένα η απορία μου ήταν - και τους την έγραψα - γιατί να κάνει ο πληροφορικός το μάστορη εκεί μέσα κι όχι κάποιος επαγγελματικά πιστοποιημένος ιδιώτης τεχνικός. Τους το'γραψα επειδή έχω δει πληροφορικούς να κάνουν απίστευτες ταρζανιές, ως και να συναρμολογούν πισί φρανκενστάιν από σκουπίδια. Η γενίκευση πως είναι λουφαδόροι ένας κλάδος είναι λογικό λάθος κι ας μη το ακολουθήσουμε. Γνώμη μου να παίρνουν κανονικά 23 ώρες και εξωδιδακτικές σα τους άλλους και να φωνάζει το σχολειό τεχνικό απέξω για τη τεχνική του υποστήριξη. Πώς σου φαίνεται;

Φίλε jak στη μουσική υπάρχουν κρυμένες διαστάσεις που ο ακροατής ανακαλύπτει με το καιρό, τη τύχη και την εμπειρία. Σε ένα διαγωνισμό όμως που μετέχει το γενικό κοινό αξιολογείται η προβολή του κάθε κομματιού πάνω στη σύνθετη αντίληψη του κοινού. Εμείς μιλήσαμε και νομίζω τολμήσαμε να αποκλίνουμε από κάποια εμπεδωμένα και πιο καλοδεχούμενα ίσως (στα αυτιά και στις συνειδήσεις) πρότυπα. Επειδή μιλήσαμε με ήχους κι αλήθειες της πατρίδας μας. Όχι, νομίζω πως η παρουσία μας ήταν άψογη και μας τίμησε ως χώρα. Αυτή είναι η μικρή ανώνυμη γνώμη μου.

Ο Κώστας και τ'άλλα τα παιδιά αποκαλύπτουν μια αλήθεια. Πράγματι, δεν είναι ο #1 σκοπός μιας ειδικότητας το σχολείο. Είναι ένα πεδίο εφαρμογής. Ένα από τα πολλά που θα μπορούσε να'χε υπό υγιείς συνθήκες. Πάμε τώρα στο σχολειό. Σε ποιους απευθύνεται; Σε παιδιά, κυρίως. Προλαβαίνει κάποιος να ξεδιπλώσει την επιστήμη του με 1-2 ώρες τη βδομάδα, επί 8 μήνες το χρόνο; Νομίζω ότι προλαβαίνει ένα κάτι τις αλλά μη τρελαθούμε.. κι η Θεολογία είναι ωραία, και τα Μαθηματικά γοητευτικά, κι η Πληροφορική υποσχόμενη, όπως και κάθε μάθημα. Το πρόβλημα είναι ίσως πως έχουμε καλουπώσει πολλά μέσα στα ωρολόγια προγράμματα και δεν αφήνουμε τα παιδιά να δεθούν και να τ'αγαπήσουν τ'αντικείμενα. Να το ξεκαθαρίσω λίγο μ'ένα δικό μου παράδειγμα. Χτες κατέβασα για μια μελέτη που θέλω να κάνω ένα λογισμικό από κείνα που σου κάνουν δισδιάστατες και τρισδιάστατες γεωμετρίες και σ'αφήνουν να κουνάς τα συστατικά τους. Ε λοιπόν, είχα μείνει να κοιτάω που τραβούσε μόνο του ελλείψεις με δυο πασσαλάκια στο χώμα και που είχε 5 αποδείξεις (κινούμενες) για το πυθαγόρειο θεώρημα. Αν δεν είχα ωρολόγιο πρόγραμμα, τράπεζες θεμάτων (παλιά, ευτυχώς), πίεση για διαγωνίσματα/πανελλαδικές, θα κάναμε +γαμώ τα μαθήματα μέσα και κάποια παιδιά θα φεύγανε καρφί για μαθηματικοί, άλλα καρφί για φυσικοί, για κομπιουτεράδες, για κάθε τι.

Θε να πω μ'αυτά ότι το κάθε παιδί πρέπει να βρει μια έκφραση μέσα απ'το σχολειό, και για να τη βρει πρέπει να'χει απέναντί του όχι το βιβλίο μα αυτόν τον ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑ (πρώτα, κι έπειτα δάσκαλο) που θα του εμπνεύσει την αγάπη για κάτι. Έχω πέσει σε θεολόγο που άκουγα το μάθημά του (ναι, εγώ) σύξυλος, αν ο άλλος αγαπάει αυτό που κάνει και του επιτραπούν χρόνος και μέσα τότε μικρά θαύματα γίνονται καθημερινά. Έτσι τεκμηριώνω ότι το σχολείο μπορεί να γίνει θαυμάσιος τόπος άσκησης του επιστημονικού πεδίου μας και σ'αυτό δεν έχει τι είναι χρήσιμο ή τι άχρηστο μετά στη ζωή. Ίσως όλα να τα ξεχάσουμε μα το ότι πχ. στα νιάτα μας την είχαμε καψούρα τη φυσική ποτέ!