PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Για να μιλάμε με το φεκ, σε ποια ακριβώς σελίδα και γραμμή (ή άρθρο) αναφέρεται ρητά το μεν ή το δε?  Γιατί στο προφορικό πολλά λέγονται ή μεταφράζονται …

Νόμος 4823 του 2021, άρθρο 77, παράγραφος 4. ("υπερνομοσχέδιο" της εκπαιδευσης στο τριτο μερος στο κεφαλαιο 3 που ειναι τα περι αξιολογησης, πιστευω ότι θυμαμαι καλα σε ποιο κεφαλαιο ειναι, αλλα τσεκαρε το κιολας)

@ anti_08
Μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση ο σχολιασμός σου. Κι εγώ δεν πιστεύω πως είμαστε ενωμένοι οι εκπαιδευτικοί γενικά, είναι ολοφάνερο από τα σχόλια πως ο καθένας εδώ μέσα συμμετείχε στην απεργία για άλλους λόγους και με άλλες προσδοκίες (ενώ όσοι δεν συμμετείχαν φαίνεται να είχαν τον ίδιο λόγο), αλλά και πάλι: επειδή δεν έχουμε τις αρμόζουσες σχέσεις μεταξύ μας δεν είμαστε όλοι εκπαιδευτικοί; δεν είμαστε όλοι πολίτες αυτής της χώρας; δεν είμαστε όλοι άνθρωποι; πώς το σκέφτεσαι όταν λες πως "δεν μπορείς να σεβαστείς κάποιον απεργό άποιον απεργό ή μη απεργό αν την προηγούμενη ή επόμενη μέρα η όλη του στάση είναι αντισυναδελφική, οπότε καθόλου δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει η άποψη των μη απεργών ή απεργών αντίστοιχα ανάλογα με το τι έχουμε πράξει εμείς αντίστοιχα, ούτε καν αυτών που έχουμε πράξει το ίδιο μιας και το πιο πιθανό είναι οτι σε όλη την υπόλοιπη σχολική μας ζωή δεν συμβαδίζουμε πουθενά, οπότε μία μόνο ταύτιση σε κάτι δεν μας κάνει συναδέλφους ή ότι συγκλινουμε- ταιριάζουμε ως επαγγελματίες". Μπορεί να μην σεβόμαστε κάποιον, αλλά να σεβόμαστε μια πράξη του. Μπορεί να σεβόμαστε και έναν άνθρωπο και μια μελλοντική του πράξη να μην την σεβαστούμε. Ειδικά όταν είμαστε στον ίδιο χώρο. Ειδάλλως εμείς είμαστε οι απρόσιτοι του χώρου αυτού, οι αδιάφοροι για όλα επειδή κάτι δεν μας αρέσει.

Εγώ πάντως σέβομαι το σχόλιο του IoannisDr. Μπορεί να μην συμφωνούμε σε τίποτα, δεν μπορώ να το ξέρω αυτό, αλλά το σχόλιο για το πώς βλέπει την απεργία (και η πράξη της απεργίας) είναι άξιο σεβασμού.

Δεν ξέρω @ppil αν μπορώ στο γραπτό λόγο να αποδώσω ακριβώς αυτό που θέλω να πω και μάλιστα μέσω της μη face to face επικοινωνίας. Δεν θέλω να παρεξηγηθούν τα λόγια μου σε καμία περίπτωση.
Μπορεί όλοι στο όνομα να είμαστε εκπαιδευτικοί, άνθρωποι, γείτονες, οτιδήποτε αλλά στην πράξη είμαστε; Τουλάχιστον από όσα βλέπω εγώ, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, δεν υπάρχει ακολουθία μεταξύ θεωρίας και πράξης ανεξαρτήτου ιδιότητας και ειδικότητας.
Εννοώ ότι γενικά έχει χαθεί και ο σεβασμός και η αλληλεγγύη  και ο ουμανισμός σε μεγάλο βαθμό και αυτό το βλέπουμε σε όλα τα πράγματα καθημερινά και όχι μόνο στο σχολείο. Πως λοιπόν να εμφυσήσουμε στα παιδιά ιδανικά όταν οι ίδιοι πάσχουμε και δεν τα ακολουθούμε;
Ίσως να φταίει ότι εγώ ζω και κινούμαι σε χαώδη μεγαλούπολή και οι εμπειρίες που είχα τα τελευταία χρόνια δεν ήταν ευχάριστες. Θέλω να πιστεύω οτι δεν ειναι γενικά έτσι.

Εχει γινει σχετικη επιμορφωση στους συμβουλους και στους διευθυντες οτι για φετος ειναι δεκα ωρες μονο το ελαχιστο ανα ταξη (τουλαχιστον σε τρεις μεγαλες δδε που ξερω οποτε φανταζομαι και σε αλλες θα εχει γινει κατι αναλογο). Και μπορει να καλυφθει με οποιο απο τα μαθηματα που εχει στα υποχρεωτικα. Γενικα φετος επειδη αργησαν να βγαλουν εγκυκλιο κτλ υπαρχει μια χαλαροτητα ως προς το θεμα. Ωστοσο αυτες οι ωρες που ζητα καλυπτονται ανετα γιατι ειναι πραγματα που σχεδον ηδη γινονται στα περισσοτερα σχολεια με τις διαφορες μερες αφιερωμενες καπου και τις διαφορες εκδηλωσεις. Ωστοσο προσπαθουν στα σχολεια να το παρερμηνευσουν οπως θελουν μπας και δεν γινει εντος του δικου τους μαθηματος και το αναλαβει αλλως, που δεν εχει και τιποτα ιδιαιτερο ως φορμα αποτυπωσης.

Καλησπέρα συνάδελφοι, βρήκα πολύ ενδιαφέρον το νήμα και θα ήθελα να ρωτήσω κάτι μιας και αφορά τη λήψη οργανικής σε λίγους μήνες από τώρα.
Έστω ότι έχουμε 2 νεοδιοριστους οι οποίοι το έτος 2024-2025 τοποθετήθηκαν σε λειτουργικό κενό και τώρα επίκειται να λάβουν οργανική. Ο ένας από τους δύο δεν έκανε την αίτηση τον Οκτώβριο μέσω του teachers.minedu για οριστική τοποθέτηση ενώ ο άλλος την έκανε.
1. Υπερτερεί σε κάποια περίπτωση αυτός που δεν έκανε αίτηση για οριστική τοποθέτηση; Αν θέλει ένα οργανικό κενό, δεν θα μπορέσει να το διεκδικησει μιας και οι αιτήσεις έχουν ολοκληρωθεί;
2. Έστω ότι και οι 2 επιθυμούν να τοποθετηθούν σε κενό σχολείου που είναι λειτουργικό. Οργανική δεν δίνεται σε αυτό, οπότε αυτός που έχει κάνει την αίτηση του Teachers δεν το λαμβάνει. Μπορεί όμως να κάνει τη λεγόμενη "βελτίωση θεσης" ώστε να το διεκδικησει; Δηλαδή να λάβει μια οποιαδήποτε οργανική και να ζητήσει βελτίωση στο λειτουργικό κενό, χωρίς βέβαια να ξέρει αν θα το πιάσει;
3. Αν ναι, αυτό το λειτουργικό κενό με ποια σειρά θα δοθεί προς κάλυψη; Σε διαθεσιτες, αποσπασμένους, νεοδιοριστους του 2025; Δηλαδή αυτός που δεν έκανε την αίτηση μέσω Teachers και μένει στη διάθεση, προτάσσεται για την κάλυψη του συγκεκριμένου κενου;

Από όσα γνωρίζω εγώ, αν με διορθώσουν αν κάνω λάθος:

1. Υπερτερεί αυτός που εκανε αίτηση. Αυτός που δεν κάνει αίτηση τοποθετείται τελευταίος από όλους ανεξαρτήτων μορίων.
2. Βελτίωση θέσης εφόσον δεν έχεις ήδη οργανική δεν υφίσταται. Μπορεί να πάρει οργανική και μετά να κάνει αίτηση για απόσπαση εντός πυσδε και έτσι να διεκδικήσει το λειτουργικό κενό που θέλει αν βεβαια εχει μεινει απο τις υπόλοιπες κατηγορίες που προηγούνται.
3. Αυτός που δεν έκανε αίτηση υπάρχει περίπτωση να μεινει διαθεσίτης και να πάρει έτσι από τους πρώτους αυτό το λειτουργικό κενό αλλά υπάρχει περίπτωση αν αυτοι που πρέπει να παρουν οργανική ειναι ισοι ή λιγότεροι από τα οργανικά κενά να τοποθετηθεί σε ότι περισσέψει από αυτούς που θα έχουν κάνει αίτηση τοποθέτησης.
Ο νόμος λέει οτι πρέπει να τοποθετηθούν υποχρεωτικά, ωστόσο δεν εφαρμόζεται πάντα, οπότε εσκεμμένα μένουν κάποιοι διαθεσίτες ενώ υπάρχουν οργανικά κενά και θα επρεπε να είχαν τοποθετηθεί υποχρεωτικά. Εξαρτάται αν ειναι χρονιά εκλογών κτλ αν η δδε ή πδε σπάει αυγα κτλ κτλ
Το καλύτερο που έχεις να κάνεις ειναι να πάρεις το οργανικό κενο που μπορείς με βάση αυτά που θα βγούν και από εκει και περά να παιξεις μελλοντικά με βελτιωση θεσης ή με αποσπασεις εντος πυσδε ή πυσπε.

Ξεκαθαρα φταιει ο διευθυντης και καποιοι μαθητοπατερες του συλλογου. Δεν θα επρεπε καν αν ηταν σωστοι να δινουν χωρο για κακοβουλες ενεργειες τετοιες απο μαθητες και οχι να ανοιγουν και συζητησουλες μαζι τους. ειναι στα πλαισια των καλων συναδελφικων σχεσεων που λεγαμε τις προαλλες οτι επικρατουν στα σχολεια.

Απειλουν, τους περνα, τους βαζουν βαθμους να μην απειλουν , δεν προχωρουν σε καταγγελίες και ολοι αισθάνονται ευτυχισμενοι στην τοποθεσία σχολείο.

Βασικά αυτή ειναι πάγια τακτική μαθητων και γονέων. Στους περισσότερους εκπαιδευτικους που διδασκουν σε γυμνασια και σε δημοτικά οι απειλες ειναι στανταρ φαινομενο.

Καλά αυτά που του λετε αλλα πρακτικα μη ευκολα εφαρμόσιμα και χρονοβορα ψυχοφθόρα κτλ

Αν κάθε φορά που μας απειλούν μαθητές, γονείς, άλλοι καθηγητες του σχολείου συμβουλευόμασταν δικηγόρο τότε θα επρεπε να παιρνουμε συνεχεια δανεια για να αντεπεξελθουμε σε αυτο. Το συμβουλευομαι δικηγορο κοστιζει πολυ, και μαλιστα δυσκολα βρισκεις δικηγορο που να ειναι καλός σε θεματα εκπαιδευτικα λόγω της χαώδους καταστασης που επικρατει (ακόμη και η εκπαιδευτική νομοθεσία χαώδης ειναι).
Για καταγγελιες, ασφαλιστικα μετρα κτλ εξαρταται και παλι αν θες να το περασεις σε αλλο λεβελ και να ανοιξεις μέτωπο στο σχολείο.

επίσης αυτη την συμπεριφορα ειτε λεγατε για βαθμούς ειτε όχι θα την εκαναν, δεν παιζει ρολο οτι τους ενοιασες πριν παρουν βαθμους οτι καποιοι θα ειναι κατω απο τη βαση, ξερουν απο μονοι τους οτι τα εχουν παει χαλια και θα λειτουργούσαν έτσι για να προλαβουν την γκρίνια των γονιών τους.
Επίσης και να προσπαθήσεις να κάνεις συζήτηση με τους γονεις τους οκ ειναι το πρωτο βημα αλλα ακρη δεθα βγάλεις γιατι παιδια που προβαινουν σε τετοιες πραξεις ειναι ακριβως μια κακη αντιγραφη της εικονας των γονιων τους. Το πιθανοτερο ειναι οτι δε θα συννενοηθεις με τους γονεις και θα σπασεις και τα νευρα σου αδικα.

Δεν προκειται να περάσουν σε υλοποίηση των απειλών γιατι πρώτον δεν εχουν αποδείξεις και δεύτερον δεν συνέβει κάτι τέτοιο οπως λες και επισης συνηθως αυτα τα ατομα ειναι απλα θρασύδειλα.

Μπορείς να τους παίξεις με εξίσου ύπουλο και στρατηγικό τρόπο, με ψυχολογικό πόλεμο στην γκρίζα ζώνη. Ακαμψία στα πάντα στο β τετράμηνο: αργούν ένα δευτερόλεπτο απουσία, τεστ κάθε φορά σε κάθε μάθημα, δεν τους διευκολύνεις πουθενά, δεν συνοδεύεις πουθενα κ.α. πιο ευκολα θα βαλουν μυαλο με αυτο τον τρόπο και δεν μπορούν να παραπονεθουν και για κάτι γιατι ειναι συνομα όλα.

Σε όλα αυτά που λέτε συνάδελφοι βρισκω πολλές αληθειες που τις βλέπω και εγω καθημερινα...

Η επιδειξη πάει σύννεφο, μπορεί ίσως από τους νέους συναδέλφους όπως λέτε, ή ισως γιατί οι παλιοι δεν πολυασχολούνται ή ισως γιατι οι παλιοι είναι πιο φειδωλοί στις δηλώσεις τους γιατι έχουν ένα φοβο μην πουν τιποτα και εκτεθουν και φανει ότι ξερουν κατι και φανε χωσιμο να το κανουν αυτοι, ξερουν να φυλάγονται πιο καλά, ή απλα με τα χρόνια αδιαφορουν γιατι δεν αντεχουν τις ψυχοφθόρες συνθήκες ή απλά γιατί οι νέοι έχουν ακόμη διάθεση να ασχοληθούν.

Το θέμα είναι αυτό που λες να το στηρίζεις με επιχειρήματα αλλά συνήθως τα επιχειρήματα που ακούω στα σχολεία είναι "μα εμεις το κανουμε έτσι τόσα χρόνια, δεν μπορεί να το κάνουμε λάθος", ναι τις περισσότερες φορές επειδή δεν το ψάχνετε και βασίζεστε στο τι λενε οι αλλοι το κανετε λαθος. Εχω δει τραγικα πραγματα και η αληθεια είναι ότι δεν μπορεις να ανοίξεις το κεφαλι καποιου να του βαλεις ινφο μεσα αν δεν θελει.

Γενικά όμως κυκλοφορει το μοτο δεν μιλαμε για να μην φαινομαστε και μας χωνουν.
Λιγοι εχουν το θαρρος της γνωμης τους.

Και δεν είναι θεμα ελευθερου χρονου για να προβληματίζεσαι για τις σχεσεις με τους συναδελφους αλλα όταν ο "συνάδελφος" σε δαγκώνει στα εξωδιδακτικά, στις εφημερίες, στις εκδρομές, σε ότι βρει και δεν βρει τότε προφανως δεν σου αρεσουν οι σχεσεις που επικρατουν. Προφανως όταν τους λειπουν στοιχειώδεις κανονες συμπεριφορας και ευγενειας ανθρώπινης (πχ δεν μπουκαρω έτσι στην ταξη του αλλου αλλά χτυπάω την πόρτα) δεν εχεις να πεις και πολλά μαζι τους ή να επιδιώξεις συνεργασία. είστε άλλοι κόσμοι.
Προφανώς όταν στα καλα καθούμενα χωρίζονται σε στρατόπεδα νέοι του σχολείου, παλιοί του σχολείου, βολευμένοι του σχολείου, αναπληρωτές που θα τους τα φορτώσουμε όλα, δεν έχεις να πεις και πολλά με τέτοιες νοοτροπίες.
Και προφανώς τα παιδιά τους δεν τα διδασκει μόνο η αφρόκρεμα αλλά και οι βολεμένοι κλασικοι δυ που βλεπουν το σχολειο ως παρεργο γιατι η κυρια δουλεια τους είναι τα απογευματινα ιδιαιτερα που πολλές φορες τα κανουν στα ιδια τα παιδια του σχολειου.

Όπως είπε και ο leon που συμφωνω μαζί του εμενα με κρατανε ζωντανο έστω δεκα παιδια στα εκατο που αξιζει να παλευω στο σχολείο, που αξιζουν ένα αξιοπρεπες μαθημα, γιατι τα υπολοιπα ενενηντα τα στελνουν αναγκαστικα οι γονεις τους γιατι ειτε δεν τα θελουν μες στα ποδια τους ειτε γιατι επειδή απλα είναι υποχρεωτικη η εκπαιδευση.

Με τους μαθητες κάποια στιγμή με καποιον τρόπο ότι διαφωνίες και να προκυψουν θα τα βρεις και θα δειτε τι είναι καλο για την ομαδα με τους υπολοιπους στον εργασιακο χωρο-σχολειο δεν πρόκειται να συμβει αυτό γιατι παιζουν κομπλεξισμοι, προσωπικα ποταπα κινητρα κ.α.
(ναι ξερω τα γραφω λιγο ακομψα και χοντρα αλλά τα τελευταια χρόνια εχω δει όλο και χειρότερες καταστάσεις)

Και σιγουρα ένας μαθητογονιος να υπαρχει στο συλλογο καταστρέφονται τα παντα μετα, γιατι αρχιζουν ολοι να παρακινούνται και σου λενε εγω θα είμαι ο κακος που θα κοιτάξω να φερω την ανοιξη;
Τα σχολεια εχουν γινει τοξικα περιβαλλοντα πλεον για τους εκπαιδευτικούς. Και αυτό οφείλεται και στο "οκ εγω μια χρονια θα είμαι εδώ θα κανω υπομονή να περασει", ελα όμως που αυτή η τοξικη κατασταση θα παραμενει και θα βρει έναν αλλον συναδελφο του χρονου.
Γενικα το μοτο αυτό δεν αποδιδει.

Και δεν είναι ότι επιδιωκουν καλες σχεσεις με τους συναδελφους μονο οσοι δεν εχουν υποχρεώσεις παιδιων γιατι κανονικά ως ανθρωπινα οντα θα επρεπε να μας ενδιαφερουν οι υγιεις σχεσεις στο χωρο εργασιας ανεξάρτητα από την οικογενειακη μας κατασταση.

Γενικα θα επρεπε να διδάσκουμε παιδεια στα παιδια με διαφορους τροπους, ακόμη και με τις επικρατούσες σχεσεις μεταξυ του συλλογου, αλλα εμεις διδάσκουμε bullying (mobbing πιο σωστα) όταν δεν μπορούμε στοιχειωδώς να κρατησουμε τα προσχήματα έστω στον εργασιακό χώρο και να λέμε μια καλημέρα στον αλλον, να τον βοηθάμε αν τον δουμε στην αναγκη, να μιλαμε ευγενικα, να μην φωνάζουμε πανω στην δικια του φωνη, να περιμενουμε την σειρα μας να μιλησουμε σε ένα συλλογο, να μην κοιταμε τα παπούτσια μας όταν μας μιλα ο άλλος, να μην παμε και παιρνουμε τον καφε του και τον πινουμε, να μην "κλέβουμε" και το δικο του δώρο που εδωσε ο συλλογος γονεων και κηδεμονων και καλα κατά λαθος, να μην παμε και εξαφανίζουμε τα εγγραφα του κτλ κτλ
Εχω δει καταστασεις απειρου καλλους δυστυχως και παντα όλα ξεκινανε από το πως εχει οριοθετησει η ηγεσια τα πραγματα στο σχολειο.

Τα διαβάζω αυτά και με πιανει πανικός. Λεω πάλι καλά που είμαστε επαρχία και οι γονείς είναι χαμηλού επιπέδου και δεν λειτουργούν έτσι γιατί δεν έχουν μάθει να σκέφτονται θεσμικά και κάνουν μόνο φασαρία και γκρίνια.

Εμείς έχουμε μαθητες που μπορεί να χάσουν τη χρόνια λόγω απουσιών έχοντας και πολλές αποβολές (όχι ωριαίες, της ημέρας και πολυήμερες). Επειδή δίνονται από τον σύλλογο υπάρχει λεπτομερής καταγραφή στα πρακτικά, παράλληλα με όσες ενέργειες κάνουν οι σύμβουλοι σχολικής ζωής που είναι στα δικά τους ημερολόγια, όμως γι στους φοβάμαι πολύ μήπως μας τρέχουν ότι δεν έχουμε στηρίξει όπως θα έπρεπε τα παιδιά τους (παιδιά με ανοιχτές παρτίδες με τη δικαιοσύνη, όχι παιδιά που απλώς κάνουν φασαρία).

Αυτες οι περιπτωσεις που εχουν πεσει στην δικια μου αντιληψη και εγραψα παραπανω δεν ειναι μονο απο μεγαλουπολεις. Οι γονεις παντου τωρα ψαχνονται για beef που λενε και οι μαθητες μας.
Για αυτο το λογο που αναφερεις οι Διευθυντες φερνουν τα θεματα στο Συλλογο και ακομη και αν ειναι μεχρι τρεις μερες η αποβολη ενω μπορουν να την δωσουν μονοι τους την φερνουν στο Συλλογο γιατι θελουν να επιμεριστει η ευθυνη και να γινουν αυτα τα παραπανω που αναφερεις.

Εχω δει και περιπτωση που δικαιωθηκαν οι γονεις σε ιδιωτικο σχολειο γιατι δεν τηρηθηκε το θεμα προσωπικων δεδομενων του μαθητη, οτι εμαθαν οι συμμαθητες του οτι πηρε ωριαια προτου ανακοινωθει στους γονεις κτλ κτλ.