1
Ιδιωτικά σχολεία / Δημόσιο ή Ιδιωτικό σχολείο? (επαρχία)
« στις: Μαΐου 14, 2023, 01:15:15 pm »
Καλημέρα, είμαι από μεγάλη πόλη της επαρχίας και έχουμε προβληματισμό αν θα γράψουμε τον γιο μας σε δημόσιο ή ιδιωτικό Γυμνάσιο. Τώρα πηγαίνει Ε’ Δημοτικού. Δεν έχουμε τεράστιες οικονομικές δυνατότητες, αλλά με ένα πολύ καλό κουμάντο, θεωρητικά μπορούμε να καλύψουμε το ιδιωτικό σχολείο.
Ανέκαθεν ήμουν ένθερμη οπαδός της δημόσιας και δωρεάν παιδείας από θέση αρχής και αποστρέφομαι την κυβερνητική αριστεία, αλλά στο δημόσιο σχολείο της γειτονιάς τα πράγματα είναι απογοητευτικά… Επειδή είμαστε στην επαρχία και γνωριζόμαστε, τα δημόσια σχολεία στην πόλη μου είναι περίπου ίδια πάνω-κάτω, δεν υπάρχουν σχολεία που για κάποιο λόγο τα αποφεύγουν επί τούτου οι γονείς (π.χ. κακές γειτονιές, παραβατικότητα, ουσίες κτλ), όπως π.χ. γίνεται στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη. Υπάρχει μια μέση κατάσταση γενικά.
Τα ερωτήματά μου:
Παιδεία: Στο δημόσιο σχολείο οι δάσκαλοι βάζουν πολύ βασικά και λίγα πράγματα για στο σπίτι, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να καταλάβω αν το παιδί είναι σε καλό επίπεδο. Τα καταφέρνει πολύ καλά, ωστόσο αυτά που έχει να μελετήσει είναι ελάχιστα. Δεν υπάρχουν ερεθίσματα για εμβάθυνση από το σχολείο, ώστε να πάρει καλές και βαθιές γνώσεις για τη ζωή. Σαν μαθητής έχει πολύ και καλό δυναμικό, το οποίο όμως μένει αναξιοποίητο σε επίπεδο σχολείου. Ποτέ δεν γίνεται το κάτι παραπάνω. Εκ μέρους του σχολείου όλα είναι στο βασικό, το μίνιμουμ, το ελάχιστο. (Σε επίπεδο εξωσχολικών δραστηριοτήτων κάνουμε το καλύτερο δυνατό).
Bulling: Επίσης, έχουμε φαινόμενα bulling τα οποία δεν αντιμετωπίζονται με αποτελεσματικό τρόπο από το σχολείο ώστε να κοπούν μαχαίρι ή έστω να μετριαστούν. Δεν κάνουν προγράμματα πρόληψης του bulling ούτε ποτέ καλούν τον σύμβουλο εκπαίδευσης. Το σχολείο προσπαθεί να λύσει με εσωτερικό τρόπο τέτοια φαινόμενα, και το μόνο που κάνει είναι να καλούν κάθε τρεις και λίγο τους γονείς των παραβατικών παιδιών μεταθέτοντας σε αυτούς την ευθύνη. Να αναφέρω ότι στο συγκεκριμένο σχολείο τυχαίνει να μην υπάρχουν πολλά παιδιά αλλοδαπής καταγωγής και, όσα υπάρχουν, είναι ενσωματωμένα, είναι μια χαρά, δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Το bulling γίνεται από κάτι ελληνάκια καλόπαιδα.
Τα ερωτήματά μου είναι:
1) Στα ιδιωτικά σχολεία γίνεται εμβάθυνση και ουσιαστική δουλειά? Δίνεται υλικό για το σπίτι έτσι ώστε τα παιδιά να μην αποκτούν κενά? Μας ενδιαφέρει η ΠΑΙΔΕΙΑ, να αποκτήσει δηλαδή ο γιος μας καλές βάσεις. Δεν με ενδιαφέρει να γίνει πυρηνικός επιστήμονας. Ας γίνει και υδραυλικός που λέει ο λόγος. Μας ενδιαφέρει το παιδί να ΜΑΘΕΙ και να μην είναι σαν άδειος τενεκές που πάει και έρχεται.
2) Στα ιδιωτικά σχολεία πώς αντιμετωπίζονται τα φαινόμενα του bulling? Κάνει κάτι το σχολείο ή πετάνε χαρταετό όπως στα δημόσια? Παρακολούθησα πρόσφατα την υπόθεση με το bulling στον 15άχρονο μαθητή του Αρσακείου και απογοητεύτηκα. Είναι δυνατόν να πληρώνουν οι γονείς έναν σκασμό λεφτά στο ‘ένδοξο’ Αρσάκειο και στο τέλος να καταλήγουν σε ασφαλιστικά μέτρα γιατί δεν υπήρχε άλλη λύση να προστατευτεί το παιδί? Τι χάλια είναι αυτά?
Στην πόλη μου επίσης υπάρχει η επιλογή του πρόσφατα ιδρυθέντος Πειραματικού Γυμνασίου που προς το παρόν πλασάρεται και διαφημίζεται εντόνως ως ‘καλύτερο’ από τα υπόλοιπα δημόσια Γυμνάσια, και το οποίο είναι λόττο αν θα κληρωθεί ένας μαθητής. Επίσης, μας ενδιαφέρει η περίπτωση του Μουσικού Σχολείου για το οποίο μάθαμε ότι χρειάζεται μέσον, το οποίο δεν έχουμε. Το παιδί θα κάνει προετοιμασία και θα δώσει εξετάσεις με τον σταυρό στο χέρι. Επίσης, δεν έχουμε στην πόλη μας Πρότυπο Γυμνάσιο.
Το ιδανικό για μένα θα ήταν το Μουσικό Σχολείο, γιατί το παιδί δεν θα βρίσκεται σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον ιδιωτικού σχολείου. Μπορεί η κάλυψη της ύλης να είναι όπως σε όλα τα υπόλοιπα δημόσια Γυμνάσια, αλλά τουλάχιστον θα υπάρχει έμφαση και δραστηριότητες στη μουσική. Από το ολότελα, καλή κι η Παναγιώταινα.
Επίσης, επειδή είμαστε στην επαρχία, είτε στο Μουσικό είτε στο Πειραματικό θα είναι με παιδιά όλων των κοινωνικών τάξεων, πράγμα που το θέλουμε. Επειδή είμαστε απλοί άνθρωποι, δεν αντέχουμε κάποιους ψωνισμένους γονείς των ιδιωτικών σχολείων της πόλης μας ούτε τον ανταγωνισμό που υπάρχει ενίοτε στα ιδιωτικά σχολεία. Θέλουμε απλά και ταπεινά πράγματα. Να αποκτήσει το παιδί ΠΑΙΔΕΙΑ.
Είμαστε σε αναζήτηση τι να κάνουμε σε περίπτωση που το παιδί δεν πετύχει στο Μουσικό Σχολείο και δεν κληρωθεί στο Πειραματικό Γυμνάσιο…
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας και συγνώμη για το σεντόνι. Κάθε άποψη ευπρόσδεκτη.
Ανέκαθεν ήμουν ένθερμη οπαδός της δημόσιας και δωρεάν παιδείας από θέση αρχής και αποστρέφομαι την κυβερνητική αριστεία, αλλά στο δημόσιο σχολείο της γειτονιάς τα πράγματα είναι απογοητευτικά… Επειδή είμαστε στην επαρχία και γνωριζόμαστε, τα δημόσια σχολεία στην πόλη μου είναι περίπου ίδια πάνω-κάτω, δεν υπάρχουν σχολεία που για κάποιο λόγο τα αποφεύγουν επί τούτου οι γονείς (π.χ. κακές γειτονιές, παραβατικότητα, ουσίες κτλ), όπως π.χ. γίνεται στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη. Υπάρχει μια μέση κατάσταση γενικά.
Τα ερωτήματά μου:
Παιδεία: Στο δημόσιο σχολείο οι δάσκαλοι βάζουν πολύ βασικά και λίγα πράγματα για στο σπίτι, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να καταλάβω αν το παιδί είναι σε καλό επίπεδο. Τα καταφέρνει πολύ καλά, ωστόσο αυτά που έχει να μελετήσει είναι ελάχιστα. Δεν υπάρχουν ερεθίσματα για εμβάθυνση από το σχολείο, ώστε να πάρει καλές και βαθιές γνώσεις για τη ζωή. Σαν μαθητής έχει πολύ και καλό δυναμικό, το οποίο όμως μένει αναξιοποίητο σε επίπεδο σχολείου. Ποτέ δεν γίνεται το κάτι παραπάνω. Εκ μέρους του σχολείου όλα είναι στο βασικό, το μίνιμουμ, το ελάχιστο. (Σε επίπεδο εξωσχολικών δραστηριοτήτων κάνουμε το καλύτερο δυνατό).
Bulling: Επίσης, έχουμε φαινόμενα bulling τα οποία δεν αντιμετωπίζονται με αποτελεσματικό τρόπο από το σχολείο ώστε να κοπούν μαχαίρι ή έστω να μετριαστούν. Δεν κάνουν προγράμματα πρόληψης του bulling ούτε ποτέ καλούν τον σύμβουλο εκπαίδευσης. Το σχολείο προσπαθεί να λύσει με εσωτερικό τρόπο τέτοια φαινόμενα, και το μόνο που κάνει είναι να καλούν κάθε τρεις και λίγο τους γονείς των παραβατικών παιδιών μεταθέτοντας σε αυτούς την ευθύνη. Να αναφέρω ότι στο συγκεκριμένο σχολείο τυχαίνει να μην υπάρχουν πολλά παιδιά αλλοδαπής καταγωγής και, όσα υπάρχουν, είναι ενσωματωμένα, είναι μια χαρά, δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Το bulling γίνεται από κάτι ελληνάκια καλόπαιδα.
Τα ερωτήματά μου είναι:
1) Στα ιδιωτικά σχολεία γίνεται εμβάθυνση και ουσιαστική δουλειά? Δίνεται υλικό για το σπίτι έτσι ώστε τα παιδιά να μην αποκτούν κενά? Μας ενδιαφέρει η ΠΑΙΔΕΙΑ, να αποκτήσει δηλαδή ο γιος μας καλές βάσεις. Δεν με ενδιαφέρει να γίνει πυρηνικός επιστήμονας. Ας γίνει και υδραυλικός που λέει ο λόγος. Μας ενδιαφέρει το παιδί να ΜΑΘΕΙ και να μην είναι σαν άδειος τενεκές που πάει και έρχεται.
2) Στα ιδιωτικά σχολεία πώς αντιμετωπίζονται τα φαινόμενα του bulling? Κάνει κάτι το σχολείο ή πετάνε χαρταετό όπως στα δημόσια? Παρακολούθησα πρόσφατα την υπόθεση με το bulling στον 15άχρονο μαθητή του Αρσακείου και απογοητεύτηκα. Είναι δυνατόν να πληρώνουν οι γονείς έναν σκασμό λεφτά στο ‘ένδοξο’ Αρσάκειο και στο τέλος να καταλήγουν σε ασφαλιστικά μέτρα γιατί δεν υπήρχε άλλη λύση να προστατευτεί το παιδί? Τι χάλια είναι αυτά?
Στην πόλη μου επίσης υπάρχει η επιλογή του πρόσφατα ιδρυθέντος Πειραματικού Γυμνασίου που προς το παρόν πλασάρεται και διαφημίζεται εντόνως ως ‘καλύτερο’ από τα υπόλοιπα δημόσια Γυμνάσια, και το οποίο είναι λόττο αν θα κληρωθεί ένας μαθητής. Επίσης, μας ενδιαφέρει η περίπτωση του Μουσικού Σχολείου για το οποίο μάθαμε ότι χρειάζεται μέσον, το οποίο δεν έχουμε. Το παιδί θα κάνει προετοιμασία και θα δώσει εξετάσεις με τον σταυρό στο χέρι. Επίσης, δεν έχουμε στην πόλη μας Πρότυπο Γυμνάσιο.
Το ιδανικό για μένα θα ήταν το Μουσικό Σχολείο, γιατί το παιδί δεν θα βρίσκεται σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον ιδιωτικού σχολείου. Μπορεί η κάλυψη της ύλης να είναι όπως σε όλα τα υπόλοιπα δημόσια Γυμνάσια, αλλά τουλάχιστον θα υπάρχει έμφαση και δραστηριότητες στη μουσική. Από το ολότελα, καλή κι η Παναγιώταινα.
Επίσης, επειδή είμαστε στην επαρχία, είτε στο Μουσικό είτε στο Πειραματικό θα είναι με παιδιά όλων των κοινωνικών τάξεων, πράγμα που το θέλουμε. Επειδή είμαστε απλοί άνθρωποι, δεν αντέχουμε κάποιους ψωνισμένους γονείς των ιδιωτικών σχολείων της πόλης μας ούτε τον ανταγωνισμό που υπάρχει ενίοτε στα ιδιωτικά σχολεία. Θέλουμε απλά και ταπεινά πράγματα. Να αποκτήσει το παιδί ΠΑΙΔΕΙΑ.
Είμαστε σε αναζήτηση τι να κάνουμε σε περίπτωση που το παιδί δεν πετύχει στο Μουσικό Σχολείο και δεν κληρωθεί στο Πειραματικό Γυμνάσιο…
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας και συγνώμη για το σεντόνι. Κάθε άποψη ευπρόσδεκτη.