PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Συγγνώμη αλλά πού έβγαλα χολή; Επειδή είπα ότι μια από τις καλύτερες καθηγήτριες στο σχολείο έχει «μόνο» πτυχίο κ δεν ψάχνεται; ε να μην το πω αφού το έχω δει; δεν μειώνει σε κάτι αυτό τους άλλους. Από πότε είναι προϋποθεση το μεταπτυχιακό για να είσαι καλός καθηγητής;

Η εξέλιξη επίσης είναι κάτι σχετικό. Δεν έχουν όλες οι θέσεις ίδιες απαιτήσεις. Εγω έχω διδακτορικό σε φιλολογικό αντικείμενο. Σαφώς εμπλουτίζω το μάθημα με γνώσεις που απέκτησα στην ειδίκευση, όμως για να λύνω τα ζητήματα συμπεριφοράς των μαθητών δεν με βοηθάει το διδακτορικό, με βοηθάει η εμπειρία μου κ σε μικρότερο βαθμό κάποιες τεχνικές/μέθοδοι  διδασκαλίας που διαβασα. Όμως γνωριζω καλά ότι δεν θα ήμουν καλή διευθύντρια γιατί δεν έχω άλλες δεξιότητες κ άλλα χαρακτηριστικά, που απαιτούνται, κ που δεν τα αποκτάς με τις σπουδές. Στα χαρτιά φυσικά θα ήμουν πολύ καλή. ακόμα κ σε συνέντευξη με μελέτη περίπτωσης θα ήμουν καλή γιατί ξέρω μεσες άκρες τι περιμένουν να ακούσουν. Στην πράξη όμως, γνωριζω τον εαυτό μου, δεν θα ήμουν. Δεν έχω τις ικανότητες, δεν μου ταιριάζει, κ δεν αρκεί το να κατέχω τη θεωρια.

Ένα άλλο καλό ερώτημα βέβαια είναι, τι την θες την καινοτομία όταν το όλο σύστημα είναι συντηρητικό. Όταν η εξέταση στα περισσότερα φιλολογικά είναι η απόλυτη τυποποίηση κ ίδια εδώ κ δεκαετίες, γιατί να κριθεί θετικά όποιος κάνει μια καινοτομία ή μάλλον γιατί να κριθεί αρνητικά οποίος δεν κάνει, από τη στιγμή που ο δεύτερος μπορεί να προετοιμάζει άψογα τους μαθητες του γι αυτό το παρωχημένο σύστημα; δεν έχει λογική όλο αυτό, είναι απλα μια ιδεοληψία. Η αξιολόγηση βάσει απόδοσης μαθητών έχει μια τεχνοκρατική λογική τουλάχιστον, επικίνδυνη, δεσμευτική, ταξική, αλλά έχει λογικό: θεωρείς ότι αν εχεις μια χ δουλειά αναμένεις ένα ψ αποτέλεσμα. Ελπίζω να μην εφαρμοστεί κι εδώ ποτέ κάτι τέτοιο, αλλά κατά τ άλλα κ η συζήτηση για το τι θα έπρεπε να μοριοδοτείται κ τι όχι, είναι εκτός λογικής. Ο δικός μας διευθυντής πάντως, που δεν μπορεί να χωρίσει δυο γαϊδάρων άχυρα, έχει μεταπτυχιακό κ τπε 1 κ ξένη γλώσσα κ παλαιότητα κ παλαιότερη θητεία σε θέση ευθύνης. κ ο προηγούμενος άθλιος που είχαμε έχει μεταπτυχιακό κ μάλλον κ ξένη γλώσσα ενώ δεν μπορεί να διατυπώσει μια συντακτικώς ορθή πρόταση στα νέα ελληνικά κ βαράει προσοχή στη σημαία αλλά μάλλον μπερδεύει την κάθε εθνική εορτή. Τι να συζητάμε τώρα… Στο σχολείο μου έχουμε μεταπτυχιακά σε ποσοστό 80% συν 2-3 διδακτορικά, αλλά το παιδαγωγικά πιο ορθό κ μάλλον πιο αποτελεσματικό μάθημα το κάνουν δυο συνάδελφοι παλιές, η μια κοντά στη σύνταξη, χωρίς μεταπτυχιακό κ η μια γενικώς χωρίς να διαβάζει κάτι συγκλονιστικά παραπάνω για να προετοιμαστεί. Απλώς έχει καταλάβει τι βοηθάει τα παιδθα κ τι έχει αποτέλεσμα κ έχει κ ικανότητα στο να τα προσεγγίζει κ να έχει καλή σχέση μαζί τους.

Ανεξαρτητα απο το αν χρειάζεται διάβασμα ή όχι ένα μεταπτυχιακό, μπορεί να χρειάζεται διδακτρα, μπορεί κ όχι (αρχίζει να σπανίζει).
Δεν αναιρεί καμια προσπάθεια αυτή η άποψη.
Για να κάνεις μεταπτυχιακό, χρειάζεσαι χρήματα. Επίσης, κατα πάσα πιθανότητα χρειάζεσαι πολλές ώρες ενασχόλησης, για τις οποίες θα πρέπει να θυσιάσεις είτε χρόνο απο την εργασία ( 10ωρη εργασία κ μεταπτυχιακό ΔΕΝ γίνεται), είτε απο την οικογένειά σου (και δουλειά και μεταπτυχιακό και παιδί/α  δύσκολα).
Αρα; Ποιο είναι το πρόβλημα; Δεν ειναι καραμέλα. Την προσπάθειά μας τη μειώνουν αυτοι που μας βάζουν να κάνουμε μεταπτυχιακά για να μείνουμε άνεργοι. Επίσης, έδωσα κι εγω διδακτρα για το μεταπτυχιακό μου και διάβασα κιόλας, αλλά όχι, δεν μπορώ να πω οτι είμαι περήφανη που πλήρωσα κιόλας.
Κι επειδη βγήκαμε απο το θέμα, το σταματάω εδώ, σε καμία περίπτωση το πρόβλημά μου δεν ειναι με αυτούς που κάνουν τα μεταπτυχιακά, αλλά με το παζάρι που έχει δημιουργηθεί στις πλάτες μας. 
 
.......
Κοίταξε προσωπικά δουλεύω όντως 10 ώρες την ημέρα. Δυστυχώς αυτό το πράγμα περί ανεργίας όπως είπα και σε προγούμενο μήνυμά μου, ισχύει το λιγότερο, τα τελευταία 12 χρόνια που εργάζομαι εγώ. Άρα θες να πω συνήθισα; Πες το όπως θες. Δε ντρέπομαι να παραδεχτώ σε καμία περίπτωση πως όνειρό μου είναι να μπω σε ένα σχολείο. Παρ’ όλα αυτα είδα τεράστια αλλαγή στη ζωή μου μετά από όλα όσα έχω κάνει με πληρωμή ή μη. Έχω δουλειά και πολύ καλή και νιώθω ότι μπορώ και διεκδικώ τα δικαιώματά μου, μιας και με τόση προσπάθεια για να απόκτησω  τα "πληρωμένα" χαρτιά... έγινα πολύ καλή στη δουλειά μου! Και αυτός είναι ο λόγος που νιώθω εκνευρισμό όταν ακούω ανθρώπους, να λένε πληρωμένα προσόντα.