PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

namigard με βοηθας πολυ με την εμπειρια σου.
οσο για τα σχεδιαγραμματα ειναι πιο τραγικα τα πραγματα απο ο,τι σου εδωσα να καταλαβεις. εννοειται πως παντα τους δινω και δικα μου και πανω σε αυτα κανουμε το μαθημα (οπου δεν προλαβαινω πραγματι κοβω απο λεπτομερειες βιβλιου). να σκεφτεις ομως πως η συγκεκριμενη κοπελα αλλα και αλλα παιδια δεν μπορουσαν να διαβασουν ουτε τα ετοιμα... τους ρωτουσα πραγματα που ειχαμε πει, αναλυσει, σταθει με ανοιχτα βιβλια και σχεδιαγραμματα και μου απαντουσαν "δεν μπορουμε ετσι"...
τωρα προσπαθω να τα μυησω στην παραγραφοποιηση, αποκωδικοποιηση και παλι το συγκεκριμενο παιδι δεν μου γραφει πλαγιοτιτλους, δεν μπορει να κανει 1 απλη λιστα με τα σημαντικα της παραγραφου...γενικα καταλαβαινεις οτι ειμαστε σε τραγικο σημειο και να σκεφτεις πως ειναι και αποφοιτη...
μπορεις να με βοηθησεις με το πλανο της απαντησης? να τους δινω δηλαδη το περιεχομενο της απαντησης σχηματοποιημενο και τον τροπο συνδεσης των πληροφοριων? σκεψου οτι περσι δουλευαν κυριως με ετοιμες πηγες απο καθηγητες και εγραψαν χαλια στο τελος.
elbono εχω παρει 3 που ξεχωρισα: 1. εκδοσεις ζητη, 2. εκδοσεις μεταιχμιο και 3. οροσημο
το 2 ειναι καινουρια εκδοσης. το 1 και το 3 ειναι παλιοτερα. αν ξερει καποιος συναδελφος και αλλα καλα ας μας πει.

   Φαντάζομαι ότι δεν έχει απαίτηση να μπει στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό... Τελοσπάντων, φταίνε κι αυτά, γιατί ποτέ δεν άνοιξαν να διαβάσουν ένα εξωσχολικό βιβλίο, φταίνε κι οι γονείς τους, γιατί πιστεύουν πως οι καθηγητές των φροντιστηρίων θα τους "ανοίξουν τα κεφάλια και θα τους φυτέψουν τις γνώσεις, φταίνε κι ο καθηγητές τους που δεν τους δίδαξαν ποτέ σωστά κάποια πράγματα. Αν ειναι ποτέ δυνατόν να μη μπορούν να φτιάξουν μια παράγραφο, έναν πλαγιότιτλο, ένα διάγραμμα, μια περίληψη στα 18 τους χρόνια, ύστερα από 6 χρόνια συστηματικής -υποτίθεται- διδασκαλίας όλων των παραπάνω. Στην Έκθεση, δηλαδή, τι θα γράψουν;
   Τώρα σε ό,τι έχει να κάνει με την απάντηση: Μην μπεις στο τριπάκι να τους φτιάχνεις "έτοιμες" τις απαντήσεις. Εκτός του ότι θα σου βγει η ψυχή στο γράψιμο -και δεν πιστεύω ότι πληρώνεσαι τόσο γι' αυτή την έξτρα δουλειά, γράφεις βιβλίο ξέρεις με τις απαντήσεις σε 10 πηγές- δεν τους βοηθάς ουσιαστικά, γιατί θα μάθαίνουν παπαγαλία τις απαντήσεις κι όταν θα ' ρθει η ώρα να γράψουν -οι πηγές μπορεί να είναι οποιεσδήποτε κι από οπουδήποτε- θα τα βρουν μπαστούνια! Φτιάχνε τους ένα σύντομο πλάνο, το οποίο θα 'ναι χωρισμένο σε δύο στήλες (

namigard πολυ χρησιμα ολα οσα μας λες ,αλλα εχω καποια προβληματα:
α) εχω 1 μαθητρια που δεν μπορει με τιποτα να γραψει σχεδιαγραμμα ή περιληψη...μπορει να μου τα πει μονο προφορικα, παντα με τα λογια του βιβλιου...και οχι τελεια...
β) αλλοι συναδελφοι ισχυριζονται οτι θελουν ξεκαθαρα τα κομματια του βιβλιου (και μαλιστα παπαγαλια) καθως και της πηγης.
γ) και εγω προτιμω τη συνθεση αλλα τα περισσοτερα παιδια, για να μην πω ολα, δεν την κανουν...
πως προτεινεις να δουλευω με τα συγκεκριμενα παιδια? ηδη τους δινω πηγες και τα "υποχρεωνω" να γραφουν. η κοπελα που εχει το μεγαλυτερο προβλημα δεν μοιαζει να εχει δυσλεξια, απλως δεν ξερει πως να το κανει. ηδη εχουμε κανει βηματα προοδου, αλλα επειδη ειμαστε πια προ των εξετασεων και οχι α ή β λυκειου εχω αντικρουομενους στοχους, καλυψη υλης-αναγκες μαθητων. 
επισης ζητω τα φωτα σου για οδηγιες διορθωσης της πηγης.

Λοιπόν, fivo, άκου κάποιες προτάσεις:
α) Δε χρειάζεται η μαθήτρια να φτιάξει το σχεδιάγραμμα. Αυτό θα το φτιάξεις εσύ. Η μαθήτρια μελετά, βέβαια, το σχολικό εγχειρίδιο για να έχει ολοκληρωμένη εικόνα του μαθήματος κι έπειτα μαθαίνει ό,τι πρέπει να μάθει από το σχεδιάγραμμα. Είναι, βέβαια, αρκετά κουραστική δουλειά για τον καθηγητή, αλλά έχει καλό αποτέλεσμα στην αφομοίωση της ύλης.
β) Πιθανολογώ ότι οι άλλοι συνάδελφοι στους οποίους αναφέρεσαι είναι αυτοί που δεν έχουν πάρει ακόμη χαμπάρι ότι άλλαξε ο τρόπος εξέτασης του μαθήματος της Ιστορίας (μη φοβού, έχω συναντήσει αρκετούς αυτής της κατηγορίας, συνήθως δε, όταν τους καλούν να βαθμολογήσουν στις Πανελλαδικές, την κάνουν ..."γυριστή"). Άκου "παπαγαλία" ειδικά στη συγκεκριμένη ιστορία ... Μα αν τα δύστυχα τα παιδάκια δεν κατανοήσουν πλήρως τη θεωρία του βιβλίου πώς θα πάνε έπειτα να γράψουν σ' ερωτήσεις με παράθεμα και μάλιστα αρκετά δύσκολα παραθέματα. που απαιτούν την κριτική σκέψη του μαθητή (μου έτυχε και μένα μια παρόμοια περίπτωση μαθήτριας, ευτυχώς στην Α' Λυκείου, ήταν καλή, φιλότιμη, επιμελής, μάθαινε το μάθημά της παπαγαλία, έγραφε την ερώτηση ανάπτυξης, πελάγωνε στα μόλτιπλ τσόις και στην ερώτηση με παράθεμα...το ΧΑΟΣ!!! Επαναλάμβανε όλα τα ΄άσχετα του βιβλίου κι αγνοούσε τα σχετικά της πηγής). Επιπλέον, η σύνθεση των στοιχείων βιβλίου-παραθέματος με "εκθεσιακό" τρόπο λογικής αλληλουχίας και η αξιοποίηση των παραθεμάτων με τον τρόπο της "επίκλησης στην αυθεντία" είναι, κατά τη γνώμη και την εμπειρία μου, μεγάλο συν για τον μαθητή, γιατί αποδεικνύει ότι κατέχει όχι μόνο τα περί της Ιστορίας, αλλά και τη θεωρία της Έκθεσης. (εεε... πενήντα μονάδες είναι αυτές ...σε επίπεδο πανελλαδικών θα τις πάρει αυτός που τις αξίζει και ξέρει να συνδυάζει σωστά, να οριοθετεί τις γνώσεις του, να επιλέγει την ουσία από τη λεπτομέρεια ...λυπάμαι, αλλά τα εικοσάρια δε θα τα δώσω σ' εκείνον που παπαγάλισε απλώς ένα βιβλίο για να πάρει ένα βαθμό, αλλά σε εκείνον που πραγματικά γνωρίζει και η Ιστορία (από το ρήμα Οίδα=γνωρίζω) είναι κατεξοχήν μάθημα "γνώσης" κι όχι "ανάγνωσης".
γ) Ένας είναι ο τρόπος: Εξάσκηση και εξάσκηση και ...εξάσκηση, εν ανάγκη πρόσθεσε ώρα ή με το σχεδιάγραμμα που θα δίνεις "κόβε" χρόνο από την παράδοση του μαθήματος. Αν είναι καλοί οι μαθητές σου στην παπαγαλία δε θα ' χουν πρόβλημα με τις απλές ερωτήσεις ανάπτυξης...και ασκήσεις με παραθέματα ως εργασίες για το σπίτι (δίνε τους το "πλάνο" της απάντησης μέχρι να συνηθίσουν, έπειτα δε θα χρειάζεται, γιατί θα μάθουν να το φτιάχνουν μόνοι τους ελπίζω).
Τώρα σε ό,τι αφορά στη βαθμολόγηση το πράγμα είναι λίγο ρευστό υπό την έννοια ότι οι μονάδες πρέπει να κατανεμηθούν ισόρροπα ανάλογα με τα εκάστοτε στοιχεία βιβλίου - παραθέματος που πρέπει να αναφερθούν για να είναι επαρκής η απάντηση. Εγώ, πάντως, το 5/25 ή το 10/50 το "αφιερώνω" στον τρόπο ανάπτυξης, στο αν τηρούνται δηλαδή οι κανόνες μεθοδολογίας που ανέφερα παραπάνω και στο προηγούμενο ποστ.

Αυτές τις εκλογές δεν τις προλαβαίνουμε, αγαπητές "Πραξαγόρες", αλλά προλαβαίνουμε τις επόμενες. Εκείνο που πάντως προέχει είναι να πείσουμε όλες οι γυναίκες εκπαιδευτικοί, παντρεμένες ή μη, τις μανάδες των μαθητών μας -οι περισσότερες των οποίων εργάζονται επίσης- ότι αγαπάμε τη δουλειά μας, ότι νοιαζόμαστε για τα παιδιά τους (γι' αυτό και πολλά ζόρια με φωτοτυπίες, διορθώσεις εργασιών και ασκήσεων), με ευσυνείδητες παρουσίες στο χώρο της δουλειάς, ότι θέλουμε να προσφέρουμε το καλύτερο σ' αυτά -τα "δικά μας" παιδιά, αν το καλοεξετάσετε- ώστε να κερδίσουμε το σεβασμό και τη εκτίμησή τους -ένας σεβασμός και μια εκτίμηση που λόγω των διαφόρων "βολεμένων", των καρεκλοκενταύρων και των τεμπέληδων έχει "χαθεί" για μάς από την ελληνική κοινωνία, να τους καταρρίψουμε τον "μύθο" ότι οι καθηγητές "δουλεύουν" (τον κόσμο) για εννιά μήνες και πληρώνονται για δώδεκα, ότι το "οχτάωρο" σε μάς τις γυναίκες του χώρου είναι απλώς "θεωρητικό σχήμα"... Πιστεύω πως αν αυτές πρώτες -οι μανάδες δηλαδή- πειστούν για μας κι από μας, θα είναι ένα πρώτο βημα για την ηθική"κάθαρση" στο χώρο της εκπαίδευσης.
Και κάτι που μάς αφορά όλους -σερνικούς και θηλυκούς, έγγαμους και άγαμους, με παιδιά ή χωρίς παιδιά- τους εκπαιδευτικούς:
Όσο πιο πολλοί οι ευσυνείδητοι και οι "σωστοί" στο χώρο της εκπαίδευσης, τόσο πιο εύκολα διακριτοί οι "άχρηστοι" και, συνεπώς, απορριπτέοι στη συνείδηση του κόσμου. Όσο πιο πολλοί οι "άχρηστοι", τόσο πιο δύσκολη η αναγνώριση του έργου των λίγων και "σωστών", αφού μαζί με τα ξερά καίγονται συνήθως και τα χλωρά. Ας γίνουμε όλοι "χλωρά", λοιπόν, ώστε να μη μπορεί ν' ανάψει ποτέ η φωτιά που θα "μάς κάψει".

Τα είπες όλα βρε κορίτσι, αλλά μας ψυχοπλάκωσες κιόλας. Δυστυχώς συτή είναι η αλήθεια. Και μετά σου λένε "διορίστηκες και έλυσες τα προβλήματά σου". Τι να πουν και άλλοι που ξενιτευτηκαν και ξενιτεύονται χρόνια τωρα για τα πολυπόθητα μορια. Και υπάρχουν και οι βολεμένο,ι που δε χρειάστηκαν να υπηρετήσουν ούτε μια μέρα μακριά από το σπιτάκι τους και παίρνουν ωραιότατα τα μόρια των δυσπρόσιτων (βλέπε φαντάσματα καθηγητές Άη -Στράτη).
Αυτή είναι η Ελλάδα μας, η Ελλάδα της δημόσιας εκπαίδευσης! Να τη χαιρόμαστε!

...Το "διορίστηκες κι έλυσες τα ποβλήματα" είναι ...αστικός μύθος. Πιο πολύ κουράζομαι τώρα στο δημόσιο παρά στα φροντιστήρια (εκεί υπήρχε και μια γραμματέας να μου βγάζει φωτοτυπίες και δεν είχα "εξωδιδακτικά" καθήκοντα), είχα και περισσότερους συναδέλφους, τώρα έχω ως επί το πλείστον συναναδέλφους (ειδικά κάτι τεμπελόσκυλα αρσενικά με μειωμένα ωράρια λόγω παλαιότητας που δεν κάνουν μάλιστα το αυτονόητο, τη δουλειά για την οποία πληρώνονται και με  περισσότερα δε από μένα) . Το μόνο πλεονέκτημα είναι η σταθερότητα του εισοδήματος.
...Και βέβαια έχω ακούσει και χειρότερα... ιστορίες ξενιτεμένων μανάδων με μικρόπαιδα στις επαρχίες που τα κουβαλάνε, με μεγαλόπαιδα που δε θέλουν να κουβαληθούν, με ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ δρομολόγια (και μάλιστα κατά το ήμισυ με τρένο), Αθήνα-Νεμέα λογουχάριν, λόγω μικροπαίδων (2) που δεν δύνανται να κουβαληθούν...(εκεί δε μπορούσε να δοθεί απόσπαση;;
Όσο για τους "βολεμένους" τι να πω... Μόλις περάσω τη "δοκιμαστική περίοδο", θ' αρχίζω να τους ξεμπροστιάζω δημόσια στα διάφορα fora μας, όταν τους πετυχαίνω ...στο δρόμο μου, με πλήρη στοιχεία ονοματεπώνυμα κ.λπ.κλπ. Τουλάχιστον, ας γίνονται "ρόμπες", αφού κανείς δε μπορεί ούτε θέλει να τους μαζέψει ... (Θα φτιάξουμε εδώ στο pde, αν θέλετε, μια υποσελίδα με τον τίτλο "rompa" κι επειδή παρά τα ζόρια είμαι αισιόδοξος και κεφάτος τύπος, θα τα παρουσιάζω έτσι ...κάπως αριστοφανικά ή αρχιλοχικά  για να σκάει και λίγο το χειλάκι μας, εντάξει δε θα λέω ονοματεπώνυμα, αλλά... "φωτογραφήσεις" καλλιτεχνικές θα κάνω).

Εγώ, πάντως, αν μου γίνει σχετική πρόταση από το σχολείο, θα πάω επιτηρήτρια στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ και όχι για το χαρτζιλίκι (αν και δε θα μου κακόπεφτε βέβαια). Επειδή διορίστηκα μόνιμη έχοντας περάσει την ίδια διαδικασία όχι μία αλλά τέσσερις φορές, πιστεύω πως τόσο η εμπειρία μου αλλά και το ότι εύκολα μπορώ να καταλάβω το "συναίσθημα" του υποψηφίου, θα φανούν χρήσιμα σ' εκείνους που ενδέχεται να επιτηρήσω... ιδιαίτερα εκείνο το "κρίσιμο" διάστημα της αναμονής των θεμάτων που οι περισότεροι από μας χρειάζονται "κάτι" για να τους "αναβάσει" προκειμένου να ξεπεράσουν την αγωνία της αναμονής. Πιστεύω δε ότι όλοι όσοι διοριστήκαμε άμεσα ή έμμεσα μέσω του διαγωνισμού οφείλουμε να πάμε ως επιτηρητές περισσότερο από κάθε άλλον "παλιό" που δεν έχει ιδέα για το συγκεκριμένο "σπορ". Όσο κι αν σας φαίνεται περίεργο ειναι πράξη συναδελφικής αλληλεγγύης, το να προσπαθήσεις να διευκολύνεις κάποιους ανθρώπους εξηγώντας τους, για περάδειγμα, μια τυπική λεπτομέρεια ή να διασκεδάσεις την αγωνία και το άγχος όλων εκείνων που βρίσκονται σήμερα στην ίδια θέση που χθες βρισκόσουν εσύ. Για σκεφτείτε το κι έτσι ...

   O πίνακας διορισμών δεν έχει "καθαριστεί" από τους φετινούς διορισμούς.
   Ο πίνακας διορισμών στην πραγματικότητα δεν "καθαρίζεται", αλλά καταρτίζεται εκ νέου μετά το τέλος της εκάστοτε σχολικής χρονιάς, τον Ιούλιο, αφού πρώτα έχουν κατατεθεί στις διευθύνσεις οι αιτήσεις για τους πίνακες των αναπληρωτών και αφού καταχωρηθούν σ' αυτόν τα μόρια "καθαρής" προϋπηρεσίας όλων όσων κατά την τρέχουσα σχολική χρονιά εργάστηκαν ως αναπληρωτές-ωρομίσθιοι.
  Ως εκ τούτου είναι λίγο δύσκολο να προσδιορίσει κάποιος με ακρίβεια τη σειρά του σε αυτόν (μόνο στο περίπου) κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, ακόμη κι αν αφαιρέσει τους φετινούς διορισθέντες, διότι:
   α) δε μπορεί να ξέρει τα μόρια προϋπηρεσίας που τελικά θα συγκεντρώσουν όλοι όσοι εργάζονται ήδη ως αναπληρωτές - ωρομίσθιοι (και θα προσμετρηθούν στις ήδη υπάρχουσες προϋπηρεσίες τους) και
   β) ειδικά για φέτος, επειδή στον πίνακα αυτό θα ενταχθούν και όλοι οι έχοντες προϋπηρεσία από ιδιωτικά σχολεία και έχουν συμπληρώσει ήδη τα δύο υποχρεωτικά έτη εργαζόμενοι ως αναπληρωτές.
   

Tα βασικά καθήκοντα του υπευθύνου τμήματος είναι τα εξής:
Α) Καταμέτρηση των απουσιών των μαθητών του τμήματος που είναι υπεύθυνος, καταχώρησή τους στο επίσημο απουσιολόγιο, έλεγχος απουσιών, μετά τις 25 (δικαιολογημένες και αδικαιολόγητες) ενημέρωση κηδεμόνων (δι' αλληλλογραφίας υπηρεσιακής ή τηλεφωνικώς), η οποία ενημέρωση γίνεται κάθε μήνα μέχρι τη λήξη της σχολικής χρονιάς, συγκέντρωση δικαιολογητικών