Εμφάνιση μηνυμάτων
1
Σχολική ζώνη / Απ: Βαθμολόγια μαθητών
« στις: Ιανουάριος 29, 2011, 09:41:22 πμ »
Όλη μας η αγωνία είναι να μην μείνουν χωρίς απολυτήριο Λυκείου όσοι είναι στο Λύκειο?!
Μήπως όμως ένα πολύ μεγάλο ποσοστό μαθητών δεν θα έπρεπε να είναι εδώ;
Αναγκαζόμαστε δηλαδή να λέμε ψέματα, βάζοντας 20, σε μαθητές που είναι απολύτως σίγουρο πως θα γράψουν 0 ή 1, καθιστώντας το προσωπικό μας ηθικό/αξιακό σύστημα αναξιόπιστο, για να εξυπηρετήσουμε τι εν κατακλείδι;
Τη λαμογιά που αναπαράγουμε; Την ανηθικότητα που καλλιεργούμε; Έχοντας πλέον πλήρη επίγνωση της κατάστασης και της βέβαιης αποφοίτησής τους από το Λύκειο όλοι, θεωρούν πως είμαστε υποχρεωμένοι να βάζουμε εικοσάρια, επειδή μας τιμούν με την παρουσία τους καθημερινά. Διεκδικούν δηλαδή υψηλή ανταμοιβή επειδή ξυπνούν το πρωί (κάποια στιγμή), ντύνονται κι έρχονται στο σχολείο!! Ωραία συνείδηση διαμορφώνουμε στους νέους. Και ως γονείς και ως εκπαιδευτικοί! Γιατί το κάνουμε?
Από "υπερβολική αγάπη" στα παιδιά μας? Από φόβο να τα αντιμετωπίσουμε? Από υστεροβουλία προκειμένου να μας αγαπούν και να μιλάνε για μας με τα καλύτερα (όρα μαθητοπατερομητέρες καθηγητές...). Από ανοησία ή αδυναμία πρόβλεψης της μελλοντικής κατάστασης, πως αυτά τα παιδιά που έχουν μάθει στην "αποζημείωση" δίχως να εργάζονται, δεν θα χαίρουν την ίδια αντιμετώπιση αμέσως μετά το Λύκειο.
Και μήπως να σκεφτούμε τι συμβαίνει στο μεσοδιάστημα από την Α' μέχρι τη Γ' Λυκείου;
Τι είναι αυτό που κάνει τα χαρούμενα, υπάκουα μαθητούδια της Α' να καταλήγουν στα... της Γ'?
Ποιο κομμάτι της ευθύνης αυτής της μεταβολής βαραίνει εμάς τους εκπαιδευτικούς;
Εγώ έβαλα από 10 ως 20 στα Μαθηματικά Κατεύθυνσης, ενώ θα έπρεπε, αντικειμενικότερα κρίνοντας, να έχω βάλει από 1 έως το πολύ πολύ 15!! Έβαλα πολλά πολλά τεστ σε μικρά μέρη της ύλης, όλα προειδοποιημένα, με στόχο κυρίως τον αυτοέλεγχο και με τη συναίνεση των μαθητών και πάντα κατόπιν συμφωνίας. Τα ίδια ή περίπου τα ίδια τα έχω βάλλει από το 1999 σε ν διαφορετικούς μαθητές. Σε φροντιστήρια, σε ιδιαίτερα, και τα τέσσερα τελευταία χρόνια σε σχολεία! Κάθε χρόνο και χειρότερα.. Και μην ακούσω πάλι αυτό το "φταίμε κι εμείς για τον τρόπο που τα διδάξαμε" ή το ακόμη χειροτερότερο όλων "στο σχολείο δεν ασχολείται το παιδί, αλλά στο φροντιστήριο τα πάει πάρα πολύ καλά" ή κι αυτό το τελείως ολέθριο και καταστροφικό που καλεί τον εκπαιδευτικό να παίξει λόττο "ναι, αλλά αν στις πανελλαδικές γράψει μεγαλύτερο από αυτό που του έβαλες;", θαρρείς κι υπάρχει περίπτωση κάποιος που δεν γνωρίζει τη διακρίνουσα - αλλά έχει αισίως φτάσει στην Γ' Τεχνολογική- να μεγαλουργήσει στα θέματα των Πανελλαδικών!! Τέλος!
Όλα αυτά είναι αβάσιμες και ανόητες δικαιολογίες που κάθε χρόνο διαμορφώνουν ακόμη περισσότερο φενακισμένες συνειδήσεις και σε μας και στα παιδιά μας κι από φόβο μη μας χαρακτηρίσουν "συντηρητικούς" και παρωχημένους διαγράψαμε από το λεξικό μας φράσεις όπως "όποιος δεν δουλεύει δεν τρώει" με τις οποίες μας μεγάλωσαν εμάς...
Αλλά, η πείρα της ζωής αυτό διδάσκει τελικά, άσχετα αν εμείς - οι μοντέρνοι, καλλιεργημένοι, αριστερίζοντες, προοδευτικοί κι άλλα πολλά, εκπαιδευτικοί καταλήξαμε να διδάσκουμε το ακριβώς αντίθετο!!
Υ.Γ. Με την άδειά σου killbill έβαλα το σχόλιο μου και μέρος του δικού σου σε ανάρτηση http://mathandliterature.blogspot.com/2011/01/blog-post_29.html
Καλή δύναμη και καλή συνέχεια
Μήπως όμως ένα πολύ μεγάλο ποσοστό μαθητών δεν θα έπρεπε να είναι εδώ;
Αναγκαζόμαστε δηλαδή να λέμε ψέματα, βάζοντας 20, σε μαθητές που είναι απολύτως σίγουρο πως θα γράψουν 0 ή 1, καθιστώντας το προσωπικό μας ηθικό/αξιακό σύστημα αναξιόπιστο, για να εξυπηρετήσουμε τι εν κατακλείδι;
Τη λαμογιά που αναπαράγουμε; Την ανηθικότητα που καλλιεργούμε; Έχοντας πλέον πλήρη επίγνωση της κατάστασης και της βέβαιης αποφοίτησής τους από το Λύκειο όλοι, θεωρούν πως είμαστε υποχρεωμένοι να βάζουμε εικοσάρια, επειδή μας τιμούν με την παρουσία τους καθημερινά. Διεκδικούν δηλαδή υψηλή ανταμοιβή επειδή ξυπνούν το πρωί (κάποια στιγμή), ντύνονται κι έρχονται στο σχολείο!! Ωραία συνείδηση διαμορφώνουμε στους νέους. Και ως γονείς και ως εκπαιδευτικοί! Γιατί το κάνουμε?
Από "υπερβολική αγάπη" στα παιδιά μας? Από φόβο να τα αντιμετωπίσουμε? Από υστεροβουλία προκειμένου να μας αγαπούν και να μιλάνε για μας με τα καλύτερα (όρα μαθητοπατερομητέρες καθηγητές...). Από ανοησία ή αδυναμία πρόβλεψης της μελλοντικής κατάστασης, πως αυτά τα παιδιά που έχουν μάθει στην "αποζημείωση" δίχως να εργάζονται, δεν θα χαίρουν την ίδια αντιμετώπιση αμέσως μετά το Λύκειο.
Και μήπως να σκεφτούμε τι συμβαίνει στο μεσοδιάστημα από την Α' μέχρι τη Γ' Λυκείου;
Τι είναι αυτό που κάνει τα χαρούμενα, υπάκουα μαθητούδια της Α' να καταλήγουν στα... της Γ'?
Ποιο κομμάτι της ευθύνης αυτής της μεταβολής βαραίνει εμάς τους εκπαιδευτικούς;
Εγώ έβαλα από 10 ως 20 στα Μαθηματικά Κατεύθυνσης, ενώ θα έπρεπε, αντικειμενικότερα κρίνοντας, να έχω βάλει από 1 έως το πολύ πολύ 15!! Έβαλα πολλά πολλά τεστ σε μικρά μέρη της ύλης, όλα προειδοποιημένα, με στόχο κυρίως τον αυτοέλεγχο και με τη συναίνεση των μαθητών και πάντα κατόπιν συμφωνίας. Τα ίδια ή περίπου τα ίδια τα έχω βάλλει από το 1999 σε ν διαφορετικούς μαθητές. Σε φροντιστήρια, σε ιδιαίτερα, και τα τέσσερα τελευταία χρόνια σε σχολεία! Κάθε χρόνο και χειρότερα.. Και μην ακούσω πάλι αυτό το "φταίμε κι εμείς για τον τρόπο που τα διδάξαμε" ή το ακόμη χειροτερότερο όλων "στο σχολείο δεν ασχολείται το παιδί, αλλά στο φροντιστήριο τα πάει πάρα πολύ καλά" ή κι αυτό το τελείως ολέθριο και καταστροφικό που καλεί τον εκπαιδευτικό να παίξει λόττο "ναι, αλλά αν στις πανελλαδικές γράψει μεγαλύτερο από αυτό που του έβαλες;", θαρρείς κι υπάρχει περίπτωση κάποιος που δεν γνωρίζει τη διακρίνουσα - αλλά έχει αισίως φτάσει στην Γ' Τεχνολογική- να μεγαλουργήσει στα θέματα των Πανελλαδικών!! Τέλος!
Όλα αυτά είναι αβάσιμες και ανόητες δικαιολογίες που κάθε χρόνο διαμορφώνουν ακόμη περισσότερο φενακισμένες συνειδήσεις και σε μας και στα παιδιά μας κι από φόβο μη μας χαρακτηρίσουν "συντηρητικούς" και παρωχημένους διαγράψαμε από το λεξικό μας φράσεις όπως "όποιος δεν δουλεύει δεν τρώει" με τις οποίες μας μεγάλωσαν εμάς...
Αλλά, η πείρα της ζωής αυτό διδάσκει τελικά, άσχετα αν εμείς - οι μοντέρνοι, καλλιεργημένοι, αριστερίζοντες, προοδευτικοί κι άλλα πολλά, εκπαιδευτικοί καταλήξαμε να διδάσκουμε το ακριβώς αντίθετο!!
Υ.Γ. Με την άδειά σου killbill έβαλα το σχόλιο μου και μέρος του δικού σου σε ανάρτηση http://mathandliterature.blogspot.com/2011/01/blog-post_29.html
Καλή δύναμη και καλή συνέχεια
της παρέας.
Σύνολο μελών: 32294