PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Καλησπέρα σε όλους.Παρακολουθώ εδώ και καιρό τις συζητήσεις που διεξάγονται στο forum με μεγάλο ενδιαφέρον,και σκέφτηκα πως ίσως θα μπορουσα να απευθυνθώ σε εσάς για το δίλημμα που με προβληματίζει.Είμαι μαθήτρια της 3ης Λυκείου και προετοιμάζομαι για τις Πανελλαδικές εξετάσεις στα μαθήματα της θεωρητικής κατεύθυνσης.Το επίπεδό μου(σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των καθηγητών μου,τη πρόοδο που σημειώνω,τους βαθμούς των διαγωνισμάτων κλπ)φαίνεται πως είναι αρκετά υψηλό,με αποτέλεσμα να θέσω ως στόχο,ήδη από το καλοκαίρι,τη Νομική,απορρίπτοντας τη Φιλολογία μετά από συμβουλές γονιών και καθηγητών.Ωστόσο,ανέκαθεν αγαπούσα με πάθος τα Αρχαία και την Ιστορία,ενώ φέτος λάτρεψα και τα Λατινικά.Έτσι,μέσα από τη τριβή μου με τα φιλολογικά μαθήματα διαπίστωσα πως η ευχαρίστηση που αντλώ μέσα από την ενασχόληση με αυτά είναι απερίγραπτη.Η φετινή χρονιά είναι ιδιαίτερα πιεστική για μένα,από την άλλη όμως λατρεύω τα αδίδακτα κείμενα,την ανάλυση των ιστορικών πηγών,τα διάφορα συντακτικά φαινόμενα,τη διαδικασία προσέγγισης της αρχαίας σκέψης...Τα παραπάνω δεν αποτελούν για μένα "διάβασμα",με την παραδοσιακή έννοια,αλλά μια ασχολία που,παρά την κούραση,με γεμίζει χαρά και αυτοπεποίθηση,μου φτιάχνει τη διάθεση και με ωθεί στην αναζήτηση περισσότερων πληροφοριών για ένα αντίκειμενο,που προσωπικά το βρίσκω απίστευτα ενδιαφέρον.Νομίζω ότι έχω βρεί αυτό που μου ταιριάζει πραγματικά,αλλά ο βασικός μου προβληματισμός έχει να κάνει με το μείζον θέμα της επαγγελματικής αποκατάστασης.Οι καθηγητές μου σχεδόν με ικετεύουν να διαβάσω όσο περισσότερο γίνεται και να δηλώσω Νομική δίχως δεύτερη σκέψη,ισχυριζόμενοι πως το μέλλον της Φιλολογίας προβλέπεται ζοφερό.Κι έχουν δίκιο.Αναρίθμητοι φιλόλογοι,μικρή ζήτηση,μηδενικοί διορισμοί,μισθοί "πείνας" και άλλα πολλά,τα οποία γνωρίζω και σκέφτομαι συνεχώς.Το ερώτημά μου,επομένως,είναι το εξής:Εσείς,ως έμπειροι(ή και άπειροι)καθηγητές,θα συμβουλεύατε ένα παιδί να ακολουθήσει την καριέρα του φιλολόγου την εποχή της κρίσης?Είναι όντως τόσο άσχημα τα πράγματα?Θεωρείτε πως αποτελεί επάγγελμα,που,έστω και στο μέλλον,θα μπορούσε να προσφέρει μια ζωή αξιοπρεπή,ή δεν αξίζει ο χρόνος και η προσπάθεια?Να σημειώσω εδώ πως οι γονείς μου είναι ιδιωτικοί υπάλληλοι,ουδεμία σχέση έχουν με καθηγητές ή δικηγόρους,επομένως όποιο δρόμο κι αν διαλέξω,θα ξεκινήσω από το μηδέν και θα είμαι ουσιαστικά μόνη μου...Φυσικά,κανένας δεν μπορεί να μου εγγυηθεί ότι θα πλησιάσω κάποια από τις δυο σχολές,ωστόσο αναρωτιέμαι αν θα ήταν καλύτερο για μένα να βγάλω από το μυαλό μου τη Φιλολογία και να αφοσιωθώ στην επίτευξη του στόχου της Νομικής.Βρίσκομαι πραγματικά σε τεράστιο δίλημμα,καθώς αισθάνομαι οτι,λόγω συνθηκών,θα αναγκαστώ να εγκαταλείψω κάτι που αγαπώ πολύ.
Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα την άποψη σας.