PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Δουλεύω (ή καλύτερα προσπαθώ να δουλεύω) Αγγλία ως εκπαιδευτικός.
Έλλειψη σε προσωπικό έχουν στις μεγάλες πόλεις, Λονδίνο κυρίως, όπου τα έξοδα είναι τεράστια αναλογικά με τις αποδοχές. Το να πάρεις QTS είναι εύκολο αλλά δεν εξασφαλίζει δουλειά. Η δημόσια εκπαίδευση λειτουργεί όπως εδώ η ιδιωτική. Κάνεις συνεντεύξεις σε διάφορα σχολεία. Κάθε σχολείο έχει το χαβά του, είναι όλα φουλ πολυπολιτισμικά, ή μάλλον αραβικά διότι το ισλάμ πάει σύννεφο, συνήθως τους ξένους δεν τους εμπιστεύονται αν δεν έχουν προϋπηρεσία και τους βάζουν να κάνουν τη λάντζα, δηλαδή σε σχολεία υποβαθμισμένων περιοχών, ευκαιριακούς αναπληρωτές ημερομίσθιους χωρίς εξασφαλισμένη δουλειά και πληρωμή σε διακοπές (η περίπτωσή μου) κλπ. Πρέπει να ξέρει πολύ καλά τη γλώσσα, γιατί αλλιώς τα βρίσκεις σκούρα να πειθαρχήσεις τα παιδιά, το μάθημα το φτιάχνεις εσύ από διάφορες πηγές, δεν έχουν σχολικά εγχειρίδια τυφλοσούρτη με βοηθήματα, δεν έχουν ώρες διδασκαλίας αλλά δουλεύουν σαν υπάλληλοι του σχολείου 9-5 ακόμη και στα διαλείμματα έχουν καθήκοντα, γενικώς είναι 3 φορές πιο κουραστικά από εδώ και δε μετρούν τόσο τα τυπικά προσόντα όσο η επαγγελματική εμπειρία. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον από άποψη επαγγελματικής εμπειρίας, αλλά από βιοπορισμό μάλλον πιο δύσκολα τα βλέπω τα πράγματα στο Λονδίνο από ότι στην Ελλάδα. Αν είχα θέσει μονίμου εδώ και δεν ήμουν ταλαιπωρημένη αιώνια επιτυχούσα μη διοριστέα του ΑΣΕΠ δεν θα το σκεφτόμουν καν.
Καλή περίπτωση η Αγγλία για κάποιον νέο που έχει να επενδύσει χρόνο και χρήμα, διότι αποκλείεται να σου φτάσουν τα λεφτά να πληρώνεις ενοίκια τους πρώτους μήνες, έτσι αντί να κάνεις άχρηστα μεταπτυχιακά καλύτερα να πληρώσεις να χωθείς στο σύστημά τους, αλλά θέλει αρκετά χρόνια για να φτάσεις σε κλιμάκιο μισθολογικό που να αξίζει τον κόπο η μετανάστευση. Όταν λένε ότι έχουν έλλειψη από καθηγητές, εννοούν φτηνούς και διατεθιμένους να διδάξουν υπό οποιεσδήποτε συνθήκες και με ελαστικές σχέσεις εργασίας. Επίσης η ζωή σε μια πόλη όπως το Λονδίνο είναι αρκετά δύσκολη, οι ρυθμοί της Αθήνας είναι λες και είσαι σε χωριό. Δεν λέω συναρπαστική εμπειρία, αλλά αδημονώ να ανοίξει καμιά θεσούλα στον κλάδο μου στην Ελλάδα να επιστρέψω.
ps μισθός εκκίνησης γύρω στις 1.800 λίρες καθαρά/ μήνα, ενοίκιο σπιτιού ενός υπνοδωματίου από 900 λίρες και πάνω αναλόγως περιοχή. Στην καλύτερη σου φτάνουν να επιβιώσεις αλλά όχι ότι πιάνεις την καλή από το επάγγελμα...

Υπάρχουν εκπαιδευτικοί έξω που κάνουν ιδιαίτερα και καταφέρνουν να ζουν μόνο απ΄αυτό? Γνωρίζεις περιπτώσεις? Εξ άλλου , τι άλλο θα μπορούσε ένας εκπαιδευτικός να κάνει έξω , αν εξαιρέσεις κάποιες ειδικότητες που μπορούν να ασχοληθούν με τεχνολογικούς τομείς..

Στο Λονδίνο τα ιδιαίτερα ανθούν υπάρχει κόσμος που ζει από τα ιδιαίτερα πράγματι. Όλοι οι πλούσιοι μαθητές των ακριβών σχολείων κάνουν φουλ ιδιαίτερα για GCSE δεν είναι ελληνικό φαινόμενο μόνο.

Στον προγραμματισμό του Ινστιτούτου «Κομφούκιος» είναι η διάθεση 21 εθελοντών εκπαιδευτικών από την Κίνα οι οποίοι θα βρίσκονται στην Ελλάδα μέχρι τον Οκτώβριο και θα στελεχώσουν Τμήματα εκμάθησης της Κινεζικής γλώσσας σε 9 Πρότυπα-Πειραματικά Γυμνάσια.
http://www.diorismos.gr/Dpages/news/viewnews.php?nid=19344&spec=edu&type=1

Γνωρίζετε τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία; Μήπως ανοίγει ο δρόμος για να εργάζονται στα σχολεία "από το παράθυρο" ξένοι εκπαιδευτικοί χωρίς επάρκεια γλωσσομάθειας ελληνικών;

Για την Αγγλία ήθελα να σχολιάσω ότι το PGCE ΔΕΝ είναι ίδιο με το QTS ούτε προαπαιτούμενό του. QTS μπορούν να πάρουν όλοι όσοι έχουν πτυχίο καθηγητικής σχολής από την Ελλάδα έστω κι αν δεν έχουν εμπειρία. Το QTS είναι η λεγόμενη παιδαγωγική επάρκεια και μας χορηγείται εύκολα επειδή οι χώρες της ΕΕ οφείλουν να αναγνωρίζουν η μία τα επαγγελματικά προσόντα των πολιτών της άλλης.
Το PGCE είναι κάτι σαν μεταπτυχιακό στην εκπαίδευση με πρακτική εξάσκηση και απευθύνεται σε όσους ΔΕΝ έχουν QTS κυρίως ανθρώπους με πτυχία από μη καθηγητικές σχολές που θέλουν να γίνουν εκπαιδευτικοί. Αν έχεις QTS ΔΕΝ σε δέχονται να κάνεις το PGCE διότι είσαι ήδη εκπαιδευτικός. Αυτά ανακάλυψα ψάχνοντας το θέμα.
Ωστόσο προσοχή, το σύστημα καμία σχέση με της Ελλάδας, είναι ελεύθερη αγορά όποιος θέλει δουλεύει στο δημόσιο σχολείο που κάνει ίντερβιους και προσλαμβάνει, είναι δύσκολο να βρεις θέση κι ας έχεις και το QTS.

Προσωπικά πιστεύω ότι το Δημόσιο σχολείο΄θα υποβαθμιστεί σε τέτοιο σημείο που εκπαίδευση θα είναι προνόμιο των λίγων που θα έχουν να πληρώσουν ιδιωτικές υπηρεσίες. Σε ένα κοντινό μέλλον, η ευθύνη και το κόστος της εκπαίδευσης θα μετακυληθούν στον πολίτη σίγουρα. Δείτε το παράδειγμα των κουπονιών εκπαίδευσης για ενήλικες που μοιράζει ο ΟΑΕΔ στους ανέργους, αντί επιδομάτων και τα οποία προορίζονται να εξαργυρωθούν στην ιδιωτική εκπαίδευση.
Παρατηρώντας τέτοια σημάδια καταλαβαίνουμε ότι το φροντιστήριο ίσως αλλάξει μορφή αλλά όχι μόνο δεν θα καταρρεύσει, αλλά θα αντικαταστήσει το Δημόσιο σχολείο μακροπρόθεσμα, όπως έχει γίνει και στις ΗΠΑ με το homeschooling που είναι επιλογή των γονιών σε ποιον θα απευθυνθούν να διδάξει το παιδί τους. Το φροντιστήριο δεν θα έχει πια συμπληρωματικό ρόλο αλλά θα αντικαταστήσει το σχολείο.
Εξάλλου το σχολείο, όπως είναι σήμερα, είναι μια λύση που ήρθε να εξυπηρετήσει την ανάγκη της βιομηχανικής εποχής για μαζική και ομοιογενή εκπαίδευση εργατικού δυναμικού της φορντικού τύπου βιομηχανίας. Στην εποχή της πληροφορίας που υπάρχει ανάγκη από διαφοροποίηση και μοναδικότητα είναι φυσικό να μην καλύπτει τις ανάγκες της αγοράς που χρειάζεται πιο εξατομικευμένες και στοχευμένες προσεγγίσεις. 
Λογικό λοιπόν που κάθε γονιός θέλει να έχει το δικαίωμα να επιλέγει τους καθηγητές και το σχολείο του παιδιού του και να καθορίζει την εκπαιδευτική του διαδρομή. Το λυπηρό είναι ότι η εκπαίδευση από Δημόσιο αγαθό θα γίνει ελιτίστικο προνόμιο και οι κοινωνικές καταβολές του παιδιού θα καθορίζουν ακόμη περισσότερο τις εκπαιδευτικές επιλογές του.
Τα πάντα τείνουν προς την ιδιωτικοποίηση κατά τη γνώμη μου, παιδεία, υγεία, ασφάλεια άρα γιατί να χαθεί το φροντιστήριο; 

H μόνη αποτελεσματική αντίδραση θα ήταν η μαζική αποχή από διορισμούς και πίνακες και η άρνηση θέσεων εκτός έδρας όπου κανείς πρέπει να πληρώνει εξτρά έξοδα και η άμεση παραίτηση όποιου βλέπει ότι δεν τον παίρνει οικονομικά να κάνει αυτή τη δουλειά. Και μάλιστα όλο αυτό σε οργανωμένη βάση και με την νομική υποστήριξη των συνδικαλιστικών οργάνων. Αλλά πού;....
Οι αμερικάνοι λένε "resign to show you mean business" εννοώντας πως αν δεν δίξεις ότι είσαι διατεθιμένος να τα παίξεις όλα για όλα μην περιμένεις να καλυτερεύσει η θέση σου.  Oι εκπαιδευτικοί εδώ και χρόνια μόνοι τους βάζουν το χεράκι τους και βγάζουν το ματάκι τους αποδεχόμενοι θέσεις και διορισμούς για τους οποίους θα πληρώνουν και από την τσέπη τους για να δουλεύουν με το δόλιο σκεπτικό της μοριοσύλλεξης. Ε, ήρθε η εποχή να αρχίσουν να τρώνε μόρια γιατί τα λεφτά τα τρώνε άλλοι...Ελπίζω τώρα που κόβουν τις συντάξεις των γέρων που επιδοτούσαν την άμμισθη εργασία των παιδιών τους στις επαρχίες για το Δημόσιο να ζοριστούν ορισμένοι και να αλλάξει κάτι...

υπό συνθήκες μνημονίου πολλά πράγματα πρέπει το υπουργείο να τα επανεξετάσει.
όπως η ποινή αποκλεισμού σε περίπτωση παραίτησης ιδίους στους ΑΜΩ πρέπει να καταργηθεί με δεδομένα τις τιμές βενζίνης,ενοικίων κλπ

Δεν υπάρχει καμία ποινή. Πέρισυ συνάδελφος Γερμανικών στο σχολείο μου παραιτήθηκε στα μέσα της χρονιάς (Μάιος), μετά την τροποποίηση περί διετίας αν δεν κάνω λάθος και φορτώθηκα δυο τάξεις και φέτος διορίστηκε ΑΜΩ ξανά πρώτη και καλύτερη σε άλλη διεύθυνση και νομό!
Μην μασάτε, δηλώστε παραίτηση αν δεν σας συμφέρει η τοποθέτησή σας, με το μπάχαλο που επικρατεί δεν γνωρίζει η δεξιά τί ποιεί η αριστερά...