PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Με καλή πίστη εξηγώ πως δεν σε τάγκαρα με την έννοια της ειδοποίησης σε απάντησή μου σε σένα, έκανα απλά παράθεση όσων έγραψες για να επεκτείνω τα λόγια σου. Λες πως πρόκειται για οδηγία ενδοσχολικών εξετάσεων Γυμνασίου-Λυκείου Νομών Χανίων, Ρεθύμνου, Ηρακλείου, Λασιθίου και όντως αυτό έγραψα πως είναι (αν και δεν αφορά μόνο σε αυτούς τους νομούς, έχουν δοθεί παρόμοιες σε όλους. Αυτό που έβαλες εσύ είναι από εγκύκλιο αλλά αφορά σε πανελλήνιες (μπορεί να σου πει κάποιος χρησιμοποιώντας την ίδια λογική που χρησιμοποιείς). Ο σκοπός όμως ήταν να αναφέρουμε ποιο είναι το προσδοκώμενο από έναν καθηγητή παράλληλης , όταν ΔΕΝ υπάρχει αναλυτικό καθηκοντολόγιο (το γιατί δεν υπάρχει ξεφεύγει της παρούσας συζήτησης). Εξηγώ επίσης πως οι οδηγίες που αφορά στις εξετάσεις των παιδιών με μαθησιακές σε περίπτωση παράλληλης ακόμη και αν δεν εκφράζεται ρητά αφορούν στην παράλληλη δυστυχώς. Προφανώς και αυτό θέλουν οι οδηγίες: η ίδια να διαμορφώσει τα θέματα όταν είναι εκεί ή να φροντίσει τον χώρο. Όπως αυτονόητο είναι πως αν θέλει να μην το κάνει έχει κάθε δικαίωμα να αρνηθεί, αφού ρητά δεν εκφράζεται.
Δεν σε ξέρω και γενικότερα δεν κοντράρω κανέναν που δεν ξέρω.

@Έσπερος
Εμείς δεν έχουμε τμήμα ένταξης και παράλληλη έχουμε δει μόνο σε μαθητές με αυτισμό. Οι συνθήκες θεωρούνται ιδανικές για τα παιδιά αυτά, αφού η παράλληλη δεν μοιράζεται, οι υπόλοιποι μαθητές είναι οι καλοί της περιοχής και επομένως και οι πιο ήσυχοι, το σχολείο είναι συντηρητικό και τα τμήματα δεν είναι μεγάλα. Εντούτοις πάλι το σύστημα δεν δουλεύει καλά, επειδή στηρίζεται στο ενδιαφέρον ή όχι που δείχνει η παράλληλη. Στο Δημοτικό δεν αμφιβάλλω πως γίνεται καλή δουλειά σε πολλές περιπτώσεις αλλά και πάλι έχει να κάνει με τον άνθρωπο.
Πάντως στην παράλληλη που πείραζε τα μαλλιά της στο πρώτο μάθημα δοκιμάστηκα πολύ άσχημα. Σαν την μεγάλη τσάντα με το μικρό τσαντάκι του Ψαθά. Περίμενα να βάλει μαθήτρια τα χέρια της στα μαλλιά της για να κάνω ανάλογη παρατήρηση, για να μην γράψω ιστορία στο γραφείο...

@durin
Η ερώτηση έλεγε: "τι κάνουν οι καθηγητές παράλληλης στο κομμάτι των διαγωνισμάτων και των εξετάσεων". Όλα όσα λέει η παράγραφος Δ πχ , είναι κομμάτι όσων μεριμνούν οι εκπαιδευτικοί της παράλληλης αφού συνοδεύουν. Επίσης είναι ενδεικτικό πως αυτό που αφορά στις πανελλήνιες και έγραψες και ο ίδιος, έχει δοθεί και σαν οδηγία ενδοσχολικών εξετάσεων Γυμνασίου-Λυκείου και μάλιστα πριν το 2023 (οι οδηγίες είναι του 2021)

Η παράλληλη στο Γυμνάσιο δεν προσφέρει ούτε κατά διάνοια στον μαθητή όσα προσφέρει η παράλληλη στο Δημοτικό. Στην πραγματικότητα από ένα σημείο και πέρα είναι απλά φύλαξη, ώστε οι καθηγητές της τάξης να κάνουν μάθημα. Ξέρω πως θα ενοχλήσει αυτή η αλήθεια, αλλά θες επειδή το παιδί έχει διαμορφώσει το πλαίσιο λειτουργίας του, θες επειδή τα μαθήματα είναι πολλά και διαφορετικά (και χωρισμένα σε θεωρητικά και θετικά) είναι δύσκολη η δουλειά της παράλληλης και ελάχιστο το ενδιαφέρον της. Έχω προσπαθήσει να συνεργαστώ με κάθε καθηγήτρια παράλληλης στήριξης που έχει έρθει (ζυγίζοντάς την φυσικά), όπως ακριβώς το ορίζει ο νόμος. Δεν το κατάφερα, έλειπε η θέλησή της. Το καλύτερο που πέτυχα ήταν ας πούμε να διαβάσει η ίδια ένα κείμενο λογοτεχνίας, επειδή είχε υπέροχο χρωματισμό στη φωνή της. Δεν είναι πως με απαξίωναν, κάθε άλλο. Στο δικό μας σχολείο θα βρεις από παράλληλη που απλά παίζει με τα μαλλιά της δίπλα στον μαθητή, μέχρι άλλη που σημειώνει μανιωδώς κάθε λεπτομέρεια του μαθήματος άσκοπα τελείως (έχει σηκώσει χέρι να πει μάθημα ή να κάνει ερωτήσεις, αν θες το πιστεύεις!).
Ακολουθώ την τακτική της Έσπερος στα διαγωνίσματα: πλήρη ελευθερία στην παράλληλη. Είναι το καλύτερο που μπορώ να κάνω, αφού μου αφήνει πλήρη ελευθερία στο μάθημα. Πλην όμως ζητώ τη συμμετοχή του μαθητή στα μαθήματα που μπορεί, πχ. Λογοτεχνία. Όχι Αρχαία όμως, θα πρέπει να θυσιάσω τα υπόλοιπα παιδιά και δεν το κάνω. Σε όλα όμως τα δικά μου μαθήματα θέλω να νιώθω πως δεν βαριέται, δεν γίνεται αντικείμενο χλευασμού και αν μπορεί κάτι να του φανεί χρήσιμο πραγματικά προσπαθώ να το καταλάβει. Δεν έχω άλλες προσδοκίες από τα παιδιά αυτά, που συνήθως είναι τα πιο καλόκαρδα, τα πιο δίκαια και τα πιο αφοσιωμένα στους φίλους τους.

Σε διαγώνισμα δεν βοηθάω κανέναν ποτέ από τους άλλους μαθητές, ούτε για να ξεκλειδώσουν, ούτε για να θυμηθούν. Τα διαγωνίσματά μου είναι προειδοποιημένα όλα και διαβαθμισμένης δυσκολίας, δεν έχει νόημα η βοήθεια και αδικεί. Επίσης δεν χωρίζω ποτέ σε ομάδες.

@emmaki Ευχαριστώ για την ειλικρινή απάντηση.

@Έσπερος Σε διαβεβαιώνω πως υπάρχουν τέτοια σχολεία. Ρωτάς πώς θα το τεκμηρίωνε ο σύλλογος. Εύκολα σε κάποιες περιπτώσεις που έχω στο νου μου, μιας και δεν είναι όλες οι μαθησιακές δυσκολίες ίδιες. Οι δύσκολες περιπτώσεις πολλές φορές δεν ελέγχονται μέσα στην τάξη και ειδικά αν το σχολείο δεν έχει τμήμα ένταξης και η παράλληλη στήριξη δεν επαρκεί, δίνει την αιτιολόγηση που ίσως χρειάζεται. Η εγκύκλιος θα μας απαντήσει αν θα είναι εφικτό.
Εγώ πάντως δεν έχω δει γνωμάτευση να πέφτει έξω και για την ακρίβεια, έχω δει καθυστερημένες διαγνώσεις στην περιοχή μου. Εξηγούμαι: πολλοί γονείς αρνούνται να εξεταστεί το παιδί τους στο δημοτικό, δημιουργώντας ένα κάρο προβλήματα σε όλους και το θυμούνται στο γυμνάσιο για να τύχουν πλέον ευνοϊκών ρυθμίσεων στις εξετάσεις. Συνταγματικά δεν μπορεί να υποχρεωθεί ο γονέας να δεχτεί τη διάγνωση, χάνεται πολύτιμος χρόνος και στο γυμνάσιο δεν μπορούν να γίνουν θαύματα. Έχω δει όμως και καθηγητές να μην έχουν διαβάσει ποτέ γνωματεύσεις. Εμένα προσωπικά μου έχουν ζητήσει περίληψη πολλές φορές. Όσες έχω διαβάσει, είναι καλογραμμένες, με καλές ιδέες, πλην όμως χρειάζεται προσωπικό για να τις υλοποιήσει και φυσικά να είναι πρόθυμο.
Πάντως την ερώτηση την έκανα γιατί δεν είμαι γενικότερα σίγουρη για την αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος. Παλιότερα ήταν μια λύση για συμμόρφωση, τώρα είναι λύση μόνο για προστασία του θύματος από τον θύτη. Αλλά όταν σε αποβολή ο θύτης βρίσκεται να "απασχολείται " στο ίδιο σχολείο με το θύμα απορώ πως θα πάμε από την μια κατάσταση στην άλλη.

Επειδή ο σχολικός κανονισμός δεν είναι γνωμάτευση μετά από αίτηση του ίδιου του γονέα, είναι έγγραφο που αφορά τη σχολική κοινότητα και καθένα σχολείο ξεχωριστά, δημιουργείται από παράγοντες του σχολείου και μόνο και όχι τους γονείς, δεν είναι κοινό έγγραφο για όλους τους γονείς σε όλη την Ελλάδα και δεν συναποφασίστηκε με αυτούς. Προφανώς και δεν είναι μόνο η υπογραφή επιβεβαίωση πως έλαβε γνώση κάποιος, είναι συμβόλαιο. Αναρτάται στην ιστοσελίδα του σχολείου ήδη και ο καθένας μας μπορεί να λάβει γνώση, δεν χρειάζεται την υπογραφή μας ως γονείς. Επίσης, όντως κανένα σχολείο δεν μπορεί να μη δεχθεί εγγραφή μαθητή που ανήκει σε αυτό, αλλά ο υπουργός φαίνεται να το αγνοεί γιατί ο ίδιος είπε πως δεν θα εγγράφεται το παιδί του αρνητή. Μάλιστα δεν έχει ιδέα ότι προηγείται η εγγραφή του μαθητή από την σύνταξη του κανονισμού. Όλα αυτά μαζί δείχνουν ασχετοσύνη τουλάχιστον. Αν προσθέσουμε πως η άγνοια νόμου δεν δικαιολογείται, γίνεται αχταρμάς νομικός. Πουθενά σε δεσμευτικούς όρους που θέτει το ίδιο το κράτος δεν υπογράφουμε ότι ενημερωθήκαμε, άρα οι ίδιοι δεν μας λένε σε ποια κατηγορία ανήκει πλέον ο κανονισμός. Ιδιωτικό έγγραφο της σχολικής μονάδας ή επίσημο; Όλο αυτό έγινε επειδή προσπαθούν να δείξουν πως η κάθε σχολική μονάδα είναι αυτόνομη. Είναι όμως; Μπορώ να πάω σε άλλη αν δεν μου αρέσει αυτή που υπάγομαι;
Στο σύνολο των νέων κανονισμών είναι ένας από τους γελοιότερους, αλλά όχι ο πιο γελοίος.

ΥΓ. Κανονικά χρειαζόμαστε επίσημη μετάφρασή του σε πολλές γλώσσες. Δεν πιστεύω να θέλουν να υπογράψουν οι μετανάστες γονείς χωρίς να έχουν πραγματική γνώση του τι υπογράφουν. Ή όχι;
Θέλω να γελάσω και δεν μπορώ...

@Scout
Ακριβώς όπως κατάλαβες. Αυτό είπα. Ο ξεναγός (συνήθως φιλόλογος ή δάσκαλος ή απλά βίσμα με παπαγαλία) ξέρει πράγματα που διάβασε για το αντικείμενό του και μόνο, και απευθύνεται είτε σε τουρίστες είτε σε ενήλικες. Γνωρίζει πράγματα και μπορεί να απαντήσει σχολαστικά αν ερωτηθεί, αλλά συνήθως περιληπτικά και ξύλινα λέει δυο λόγια για καθετί ενώ τα δείχνει, τα πιο πιασάρικα. Ο φιλόλογος και ο δάσκαλος του δημοτικού δεν πάει εκεί ζητώντας κάτι τουριστικό για την χώρα του.Δεν πάει ούτε για να δουν οι μαθητές του, όσα βλέπουν σε εικόνες του ίντερνετ. Πάει για να πατήσει σε άγια χώματα, πάει για να μυρίσει τον χώρο, να ξέρει την οσμή κυριολεκτικά (εμπειρία που δεν μεταφέρεται), πάει για να δει το φως του ήλιου ανάμεσα στα κτίσματα ή τα χρώματα των αγγείων. Πάει για να θαυμάσει μαζί με τους μαθητές, να εξηγήσει στην τάξη του αυτά που η συγκεκριμένη τάξη αγνοεί. Να τους κινήσει το ενδιαφέρον με μια ιστορία που απέρριψε ο ξεναγός που δεν τα γνωρίζει. Να τους δείξει κάτι που έχουν ξαναπεί. Να χαρεί μαζί τους, να διαπαιδαγωγήσει, να τους μεταφέρει στην ιστορία, να ξεσηκώσει. Αν δεν ξέρει τον χώρο, να διαβάσει. Καλό θα του κάνει, θα το χαρεί διπλά. Στην χώρα του ξεναγό;
Μην μπλέκουμε το ΕΚΦΕ κάθε περιοχής με την Ολυμπία και το νεκρομαντείο και τα έργα των αρχαίων με τα έργα του συναδέλφου, είναι τελείως άσχετα. Αλλά ναι, αν πας στο νεκρομαντείο στον Αχέροντα, ένας φυσικός θα μπορεί να εξηγήσει πως εκείνη την εποχή είχαν πετύχει τέτοια ηχομόνωση. Δεν είναι ΕΚΦΕ.

@Έσπερος
Συμφωνώ και οφείλω να πω πως και σε προηγούμενα μηνύματα στο συγκεκριμένο θέμα, η προσέγγισή σου είναι πολύ προσεγμένη.

Θα ήσουν υπερβολικός αν έλεγες 101% (γίνεται και αυτό, ξέρω περίπτωση). Στα 100% είναι μια χαρά να το κλείσουμε.

 ΥΓ. Σχολίαζα τα λόγια του kapoioskapoukapote