Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.

Μηνύματα - Sali

Σελίδες: 1 ... 130 131132

1835

Φιλολογικά μαθήματα / Απ: Λατινικά: Σύνταξη

« στις: Ιούνιος 07, 2012, 03:20:11 μμ »

Παράθεση από: ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ στις Ιούνιος 07, 2012, 01:21:49 μμ

Σας ευχαριστώ δια τις επισημάνσεις...
Δεν νομίζω ωστόσο να έχετε δίκιο εις την διάρκειαν των πράξεων, ως τις αναφέρετε. Κατ' εμέ είναι ιδίας. Όσον θα διαρκεί το ταξίδι του, θα τον φέρνει και μαζί του.

Εδώ ακριβώς διαφωνούμε. Προσωπικώς πιστεύω ότι οι δύο πράξεις δεν είναι της ίδιας ακριβώς διάρκειας. Πιο πολύ, κατ' εμέ, η πράξη της χρονικής αντικρίζεται στην κατάληξή της και όχι στη διάρκειά της. Ίσως είναι θέμα ερμηνείας.

1836

Φιλολογικά μαθήματα / Απ: Λατινικά: Σύνταξη

« στις: Ιούνιος 07, 2012, 03:04:13 μμ »

Συνάδελφοι, θα ήθελα τη γνώμη σας και για τη συντακτική αναγνώριση δύο ακόμη λέξεων που δόθηκαν στους μαθητές:

(1) nihili: Γενικά χαρακτηρίζεται ως γενική της αξίας στο ρήμα est. Η ΚΕΕ απάντησε: γενική κατηγορηματική της αξίας. Το ερώτημα είναι: είναι κατηγορηματική; Κατά τον Χρ. Κανελλόπουλο, Λατινικά για την Γ΄Δέσμη, Β΄μέρος (σελ. 55), "η γενική δεν είναι κατηγορηματική, εφόσον το sum (= αξίζω) δεν είναι συνδετικό". Το ίδιο φαίνεται να πιστεύει και ο E. C. Woodcock, A New Latin Syntax, 86 (ii), ο οποίος ερμηνεύει το esse με το "be worth" (or, sometimes, 'cost')" και το συγκαταλέγει μαζί με ρήματα όπως το aestimo, duco, habeo, facio κ.ά., ενώ τις γενικές magni, parvi, plurimi, maximi κ.ά. τις θεωρεί "adverbial genitives".
(2) cupidus: Τόσο η ΚΕΕ όσο και η συντριπτική πλειονότητα των φροντιστών συμφωνούν στην αναγνώριση: "επιρρηματικό κατηγορούμενο του τρόπου". Από ένα όμως φροντιστήριο, όσο μπορώ να ξέρω, δόθηκε η απάντηση: "επιρρηματικό κατηγορούμενο στο est" (χωρίς ειδικό χαρακτηρισμό). Στον Κανελλόπουλο, ό.π., σ. 115, διαβάζουμε: "επιρρ. κατηγ., το οποίο λειτουργεί αναλόγως προς επιρρηματική μετοχή· αποδίδεται στο ego". Στον Γιαγκόπουλο, Συντακτικό της λατινικής γλώσσας, παράγρ. 11, Σημ. (σελ. 12), διαβάζουμε: "Σε μερικές περιπτώσεις στο επιρρηματικό κατηγορούμενο, υπονοείται η μετοχή του esse. Το κατηγορούμενο τότε παίρνει επιρρηματική σημασία, ανάλογη προς τις επιρηματικές μετοχές". Προσωπικά συμφωνώ με τους δύο αυτούς συγγραφείς και πιστεύω ότι στο cupidus εμπεριέχεται αιτία και όχι τρόπος (όπως και με το fretus του μαθήματος 18). Να προσθέσω ότι σπανιότερα αντί για επίθετο μπορούμε να έχουμε και ουσιαστικό (κυρίως το homo ή το vir): Cic. Pro Milone, 21: "sed homo sapiens...multa vidit" (= αλλά άνθρωπος συνετός καθώς ήταν...πολλά είδε). Ωστόσο, επιρρηματικό κατηγορούμενο της αιτίας δεν υπάρχει. Έχετε υπόψη σας κάποια βιβλιογραφία επί του θέματος;Θα εκτιμούσα πολύ κάποια βοήθεια, γιατί αυτό μου έχει μείνει μόνιμη απορία.

1837

Φιλολογικά μαθήματα / Απ: Λατινικά: Σύνταξη

« στις: Ιούνιος 07, 2012, 01:17:55 μμ »

Παράθεση από: ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ στις Ιούνιος 07, 2012, 10:11:43 πμ

Παράθεση από: Margr στις Ιούνιος 05, 2012, 11:07:35 μμ
Παράθεση από: Dimeos στις Ιούνιος 05, 2012, 10:52:44 μμ
Παράθεση από: steven_seagal στις Ιούνιος 05, 2012, 09:39:48 μμ
ας μας δωσει καποιος που ειναι διορθωτης τα φωτα του τι γινεται στα βαθμολογικα κεντρα με την συγκεκριμενη ερωτηση...εχω μεγαλη περιεργεια αν και νομιζω ξερω την απαντηση...
αν αναφέρεσαι στον πλάγιο λόγο, στο βαθμολογικό κέντρο όπου βρίσκομαι δέχονται μόνο το proponere.
επίσης τους ρώτησα αν μπορώ να λάβω ως σωστό την ανάλυση cum redis και μου είπαν όχι.

Δηλαδή σωστό λαμβάνουν μόνο το dum redibis ή το dum redis;

Ο dum + οριστική ενεστώτα (ιστορικού) (ΛΑΤΙΝΙΣΜΟΣ)

Στην περίπτωση αυτή του λατινισμού, πάντοτε ο ιστορικός ενεστώτας, αποδίδεται στην μετάφραση με παρατατικό.
Π.χ
• Caecilia (uxor) Metelli, dum sororis filiae…more prisco nocte concubia nuptialia petit, omen ipsa fecit (Valerius Maximus I, 5,4) (= η Καικιλία, σύζυγος του Μέτελλου, ενώ αναζητούσε, σύμφωνα με τις παλιές συνήθειες, την ώρα και τη στιγμή του πρώτου γαμηλίου νυχτερινού ύπνου δια την κόρη της αδερφής της, δημιούργησε η ίδια οιωνό)

• Dum eris felix, multos numerabis amicos (= όσο θα είσαι ευτυχής, θα μετράς – θα έχεις- πολλούς φίλους (γραμματική της λατινικής γλώσσης, Θεοφάνους Α. Κακριδή, σελ 209)

Ιδίως από το δεύτερο παράδειγμα είναι όλα εμφανή για το σύγχρονο στο μέλλον. Ήμαρτον. Μάλλιασε η γλώσσα μου πια. Διότι πες το τώρα το numerabis με προστακτική και έχεις το ίδιο. Ήτοι (= ενόσω θα είσαι ευτυχής, μέτρα φίλους)!!! Γιατί λοιπόν με προστακτική στην κύρια( που ισοδυνμεί με μελλοντική έκφραση) είμαστε αναγκασμένοι να βάλλουμε τον λατινισμό στην δευτερεύουσα, εφόσον αυτός πάντοτε αποδίδεται στην μετάφραση με παρατατικό;;;;;;;;
Αλλοίμονον αν πάλι αυτοί της επιτροπής δεν λαβουν σωστό και το dum redibis. Θα ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε. Νισάφι πια!!!!
http://filologos-hermes.blogspot.gr/2012/06/2012_6617.html#comments

΄

Μα γιατί αγανακτείτε, αγαπητέ μου; Το παράδειγμα που αναφέρετε από τη Γραμματική του Κακριδή δεν έχει σχέση με όσα συζητούμε εδώ, γιατί απλούστατα η χρονική πρόταση dum eris felix βρίσκεται σε σχέση παράλληλης διάρκειας (ή, κατά Γιαγκόπουλο, πλήρους συνδιάρκειας) με την κύρια πρόταση multos numerabis amicos. Εδώ όμως η χρονική πρόταση εκφράζει σαφέστατα μια μεγαλύτερης διάρκειας πράξη εντός των ορίων της οποίας συμβαίνει η μικρότερης διάρκειας πράξη της κύριας πρότασης. Στις περιπτώσεις αυτές έχουμε μόνο dum + οριστική ενεστώτα, ακόμα κι αν ο χρόνος της κύριας πρότασης είναι μέλλοντας (πράγμα που σπανίζει), οπότε η οριστική ενεστώτα της χρονικής πρότασης δεν αναφέρεται στο παρελθόν και είναι αδύνατον να μεταφραστεί με παρατατικό. Σίγουρα είναι ένας συνδυασμός που σπανίζει, αλλά δεν είναι αδύνατος. Δείτε και το παράδειγμα από τον Κικέρωνα που παρέθεσα στο προηγούμενο post μου. Τώρα θα μου πείτε, "μα καλά, αυτή τη μετοχή βρήκαν να δώσουν για ανάλυση"; Την απάντηση ας τη δώσουν οι "φωστήρες" της ΚΕΕ.
Επί τη ευκαιρία να προσθέσω ότι σήμερα κιόλας είδα τις ενδεικτικές απαντήσεις που η ΚΕΕ έδωσε στους βαθμολογητές για τα θέματα των Λατινικών των Εσπερινών Λυκείων. Η απάντηση είναι σαφής: dum redis.

1838

Φιλολογικά μαθήματα / Απ: Λατινικά: Σύνταξη

« στις: Ιούνιος 06, 2012, 08:46:42 μμ »

Παράθεση από: Margr στις Ιούνιος 01, 2012, 04:32:25 μμ

Στην ερώτηση με την ανάλυση της μετοχής, λογφικά η σωστή απάντηση είναι dum redis.
Σε ένα βοήθημα όμως αναφέρεται ως σωστή ανάλυση το dum redibis, γιατί δηλώνει παράλληλη διάρκεια και στην παράλληλη διάρκεια έχουμε dum+οριστική χρόνου ίδιου με το χρόνο του ρήματος εξάρτησης της μετοχής. Εν προκειμένω εδώ το ρήμα εξάρτηση είναι προστακτική, δλδ μελλοντική έκφραση άρα πρέπει να μπει η ανάλυση σε μέλλοντα.
Τι γνώμη έχετε επί του θέματος;

Έχουμε πάντοτε dum + οριστ. ενεστ., ακόμη κι αν υπάρχει μέλλοντας ή μελλοντική έκφραση στην κύρια πρόταση (αυτό όμως είναι σπάνιο). Ο E. C. Woodcock, A New Latin Syntax, 221, o οποίος αναλύει με θαυμαστή πληρότητα το όλο θέμα, αναφέρει ένα παράδειγμα από τον Κικέρωνα (Fam. 3,5,4): "perpaucos dies, dum pecunia accipitur, commorabor", το οποίο και μεταφράζει: "I shall delay a few days, while the money is being received".

1839

Πανελλήνιες / Απ: Πανελλαδικές εξετάσεις 2012

« στις: Ιούνιος 06, 2012, 03:37:57 μμ »

Παράθεση από: V-T στις Ιούνιος 03, 2012, 05:57:26 μμ

Στο βαθμολογικό κέντρο, όπου εγώ θα διορθώσω, αναφέρθηκε το σχετικό θέμα, με αναφορά στον Κακριδή και αποφασίστηκε πως θα θεωρούνται σωστές και οι δύο απαντήσεις :proponere ή proposuisse

Η γνωστή μέθοδος του "όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω". Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται αυτό - προς καταισχύνη των μελών της ΚΕΕ, που εισηγούνται ασκήσεις χωρίς να έχουν προηγουμένως τεκμηριώσει επιστημονικά τις απαντήσεις. Ίσως να υπερβάλλω, αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που οι "φιλόλογοι" αυτοί μου δίνουν την εντύπωση πως πρέπει να ξανακαθίσουν στα θρανία, να μάθουν Λατινικά. Εννοείται πως συμφωνώ ότι η σωστή απάντηση είναι το proposuisse. Στην ήδη πλούσια βιβλιογραφία που παρατέθηκε ας μου επιτραπεί να προσθέσω και τον Charles Bennet, A Latin Grammar, παράγρ. 317. Επίσης, από τους Gildersleeve-Lodge προσθέτω την παράγρ. 653, remark, όπου αναφέρονται τα εξής: "The Impf. Indic., as expressing prior continuance, becomes Pf. Inf. in O.O., and hence loses its note of continuance".

Σελίδες: 1 ... 130 131132

PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών