PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Κλασικά,αθρόες προσλήψεις δασκάλων,νηπιαγωγών κι ειδικής αγωγής,ψίχουλα για όλους τους υπόλοιπους...Τι μυαλά κουβαλούν αυτοί στο υπουργείο,πραγματικά θα ήθελα να ήξερα!:/

Πήρα ήδη στο υπουργείο χτες.Μου απάντησε μια κυρία,η οποία με πολύ υφάκι μου είπε ότι οι ανάγκες για δασκάλους κι ειδική αγωγή είναι οι μεγαλύτερες. Δεν είχε κατι να μου απαντήσει όμως,όταν της είπα ότι έχω βρεθεί σε σχολεία με 4-5 υπεράριθμους δασκάλους και εκπαιδευτικο ειδικής αγωγής που δεν έκανε απολύτως τίποτα,ενώ υπήρχαν αρκετά κενά ειδικοτήτων που κάλυπταν αυτοί οι υπεράριθμοι με 'ευέλικτη ζωνη'...Κάθε χρόνο τα ίδια λέμε,τι περιμένουμε ακριβώς για να αντιδράσουμε;Όχι μόνο οι των Αγγλικων,όλες οι ειδικότητες,που προφανώς είμαστε περιττοί στο σχολείο που ονειρεύεται η παρούσα διοίκηση του υπουργείου!!

Δεν σε πολυκαταλαβαίνω, συνάδελφε.
Είσαι ιδιοκτήτης φροντιστηρίου, θέλεις να έχεις επιτυχίες και συνεπώς "καλό όνομα" και "πελατεία", ειδικά στους δύσκολους αυτούς καιρούς και δε σε ενδιαφέρει να έχεις στο φροντιστήριό σου καλούς επιστήμονες; Δηλ. άτομα με καλό βαθμό πτυχίου και επιπλέον τίτλους; Ακούγεται οξύμωρο, γιατί ο καλός επιστήμονας θα τα έχει αυτά. Πώς επιλέγεις δηλ. τους καθηγητές που θα προσλάβεις; Μόνο από όσα θα σουν πουν οι προηγούμενοι εργοδότες τους; Μα αυτό κι αν είναι υποκειμενικό και παρακινδυνευμένο! Ξέρεις πόσοι "τα είχαν σπάσει" με την προηγούμενη εργοδοσία τους για διάφορους λόγους και επομένως δεν υπάρχει περίπτωση να ακούσεις καλά λόγια; Καταλαβαίνω ότι θα σε νοιάζει ασφαλώς και η μεταδοτικότητα και ο χαρακτήρας των ατόμων που θα προσλάβεις, αλλά ούτε κι αυτά είναι πάντοτε σταθερά και επιπλέον δεν υπάρχει κάτι/κάποιος που να τα πιστοποιεί!
Καλά κάνεις και δε προσλαμβάνεις άτομα από τον κύκλο των γνωριμιών σου ή από τον συγγενικό σου κύκλο, γιατί αυτό δείχνει αμερόληπτο άνθρωπο, αλλά πιστεύω ότι είσαι από τους ελάχιστους που λειτουργούν έτσι.
Όσο γι' αυτό που γράφεις ότι θα σε αφήσει "ξεκρέμαστο" και εκτεθειμένο κάποιος που θα προσλάβεις και μετά θα πάει να εργαστεί ως αναπληρωτής στο δημόσιο σχολείο, πίστεψέ με δεν είναι έτσι. Αν σε καλέσει το Υπουργείο μετά τον Δεκέμβρη, σε κάποιο ακριτικό σημείο της χώρας, ασφαλώς και δεν αξίζει για κανέναν ν' αφήσει την εργασία του κοντά στο σπίτι του και να τρέχει μακριά, κυνηγώντας τι; Τα πολλά λεφτά ή την προυπηρεσία που θα του χρησιμεύσει σε τι και πότε; Στους διορισμούς που δεν γίνονται; Αν πάλι κληθεί ως αναπληρωτής κοντά, μπορεί να τα συνδυάσει και τα δυό και μάλιστα οι περισσότεροι ιδιοκτήτες φροντιστηρίων το δέχονται, ακριβώς γιατί δε θέλουν μια "ανωμαλία" στα μέσα της χρονιάς.
Όμως, ταυτόχρονα αβεβαιότητα υπάρχει και από την άλλη πλευρά, δηλ. την πλευρά των εργαζομένων. Μπορεί δηλ. να νομίζουν πως όλα βαίνουν κατ' ευχήν γι' αυτούς, πως όλοι (ιδιοκτήτες, μαθητές) είναι ικανοποιημένοι από τη δουλειά και τη στάση τους, αλλά τελικά να τους ειδοποιήσουν πριν τον Ιούνιο ότι η συνεργασία τους δεν πρόκειται να συνεχιστεί και την επόμενη χρονιά, γιατί π.χ. το ντύσιμό τους δεν ήταν το πρέπον (θέλω να πω για ασήμαντους λόγους που ο εργαζόμενος ούτε καν θα μπορούσε να υποψιαστεί)!
Άρα, όλα είναι υποκειμενικά και το καλύτερο είναι η επιλογή των ατόμων που πρόκειται να ασχοληθούν με τη διδασκαλία να στηρίζεται σε πολλά κριτήρια, αλλά αντικειμενικά πρωτίστως κι όχι προσωπικές γνώμες και εικασίες!

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Απόλυτα σωστά!! Θα τολμουσα να πω ότι η μεγαλύτερη αβεβαιότητα είναι από την μεριά των εργαζομένων εκπαιδευτικών, αφού δεν ξερουν τι συνθήκες θα αντιμετωπίσουν ανα πάσα στιγμή-από το να μην αρέσει το ντύσιμο τους στη διεύθυνση μέχρι το να απολυθούν στη μέση της χρονιάς γιατι'ετυχε',μέχρι ακόμα και την συμπεριφορά εργοδοσίας σχετικά με τα ένσημα,πληρωμή,ώρες εργασίας κλπ.Αυτο το νόμισμα έχει δυο όψεις.Ο φροντιστηριουχος,εφ'οσον έχει επιλέξει και προσλάβει έγκυρο,πτυχιούχο,πιστοποιημένο καθηγητή,που ξέρει τη δουλειά του, ίσως και να έχει πολύ λιγότερα πράγματα για τα οποία να πρέπει να ανησυχεί,εν τέλει...

Κι εννοείται,ο βαθμός πτυχίου κι η προϋπηρεσία,καθώς κι όλα τα αλλά προσόντα ενός καθηγητή είναι άκρως σημαντικά-για να επιλέξεις ποιον θα προσλάβεις,γιατι να ζητάς βιογραφικό και να το αναλύεις μέχρι τελικής πτώσης(αυτό το 'πείτε μου δυο πράγματα για το βιογραφικό σας' είναι τόσο ανόητο,το έχεις μπροστά σου,τι να σου αναλύσω ακριβώς θέλεις;),αν δε σε ενδιαφέρει τίποτα από όλα όσα γράφει;Κι αν δε σε ενδιαφέρει τίποτα από όλα αυτά...ΤΙ ακριβώς ζητάς από τον καθηγητή που θες να προσλάβεις;;;;

Για πρόσληψη σε φροντιστήρια κάθε είδους (και όχι μόνο) προηγούνται οι έχοντες διασυνδέσεις!
Καλοί βαθμοί πτυχίων και προυπηρεσία σχεδόν δεν λαμβάνονται υπόψη από τους ιδιοκτήτες-εργοδότες! Συν ότι πρέπει να τους κάνεις όλες τις εξυπηρετήσεις (όχι απαιτήσεις για τα κανονικά ένσημα, αλλά για πολύ λιγότερα, μαθήματα ακόμη και τις Κυριακές, επιτηρήσεις, διορθώσεις και όχι αντιρρήσεις σε θέματα λειτουργίας, αντιμετώπισης των μαθητών, αυστηρότητας ...)!

Κι αυτοί  ακριβώς ήταν κι είναι οι λόγοι που δεν έχω ασχοληθεί και πολύ  με φροντιστήρια,γιατι τα περισσότερα δυστυχώς κάπως έτσι λειτουργούν...Τη μια φορά που σχεδόν βρήκα δουλειά  σε ένα,είχαν την απαίτηση να είμαι διαθέσιμη ανα πάσα στιγμή με μηδενική ειδοποίηση,πράγμα που ήταν αδύνατον για μένα-είχα αρκετές ώρες στα δημόσια ΙΕΚ και οι ώρες εκεί δεν είναι καθόλου ευέλικτες!

Κι επίσης έχω εισπράξει ειρωνία για το βαθμό πτυχίου μου,Μαρκέλλα,(8,9) και μάλιστα σχετικά πρόσφατα,πριν 1-2 χρόνια -δε στέλνω συχνά βιογραφικά αλλά μια στα τόσα βλέπω μια αγγελία που φαίνεται καλουλα,έμφαση στο 'φαινεται'! Δυστυχώς για την κυρία του εν λόγω φροντιστηρίου,είχε μόνο Lower,όποτε ανταπέδωσα στα ίσα,δεν κρατήθηκα. Έχει μειωθεί πολύ η υπομονή μου τελευταία,το έχω ξαναπεί!!

SilverPhoenix, έχεις απόλυτο δίκιο. Όταν κάνουμε επανειλημμένως έκκληση για κινητοποίηση και αναγκαζομαστε να πάρουμε αυστηρό τόνο, κανείς δεν αντιδρά καν. Τρομερά ανησυχητικο για μορφωμενους ανθρώπους που υποτίθεται έχουν επίγνωση για χειραγωγηση των μαζών... Συναδελφοι,καταλαβετε το ότι δε βγαίνει τίποτα έστω κι αν βγει μια ακόμη φάση κοροιδιας. Δεν μπορεί να το λέμε αυτό ως δικαιολογία. Έπρεπε να είχαμε λάβει τα μέτρα μας προ πολλου. Τις συνέπειες της φετινης ανεργίας της βιωνουμε αρκετοί, αλλά αυτό θα έπρεπε να μας κάνει να θυμωνουμε και να διεκδικουμε οτι έχουμε παλεψει όλα αυτά τα χρόνια εργαζόμενοι και εξυπηρετωντας το δημόσιο. Αυτό που θελανε να πετύχουν το κατάφεραν. Ελαστικη εργασία πιο πολύ από ποτέ με αβεβαιότητα για το τι μελλει γενεσθαι.

Δεν το βλέπετε; Η παθητική στάση δεν ωφελει κανένα. Παρτε μπρος να οργανωθουμε ομαδικά, σας εκλιπαρω. Μόνο από κοινού θα καταφερουμε κάτι όπως άλλες ειδικοτητες. Εδώ η ΕΑ κατάφερε να εξασφαλίσει μεταφορά πιστωσεων από τη γενική! Πόσο εις βάρος και ερημιν μας να γίνονται όλα πια;

Alice86, να είσαι καλά, κι εσύ και το μωράκι σου κι ότι καλύτερο! Μακάρι να δει εκείνο τουλάχιστον καλύτερες μέρες! Πολλοί είμαστε στην ιδία κατάσταση με σένα φέτος, χρόνια στα σχολεία και στους δρόμους και φέτος...τίποτα και καμιά ελπίδα για τοποθέτηση.At least we're all in great company!

Wam, παρατηρείς ότι πάλι μόνοι μας είμαστε που τα λέμε κι οι λοιποί συνάδελφοι εδώ μέσα έχουν λουφάξει;

Δεν το καταλαβαίνω, παιδιά, πραγματικά. Όπως λέει κι η Alice, σαφώς και οι περισσότεροι δεν είμαστε βολεμένοι, το αντίθετο μάλιστα, ειδικά φέτος που πάω στοίχημα ότι οι πιο πολλοί είμαστε άνεργοι και φυτοζωουμε χωρίς φως στον ορίζοντα.

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΤΕ; ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΘΥΜΩΝΕΤΕ ΑΡΚΕΤΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ, έστω, μήπως κι ανατραπεί λίγο αυτή η κατάντια του κλάδου μας; Πριν όχι και τόσα πολλά χρόνια, ο Καθηγητής Αγγλικών, ο πτυχιούχος εκπαιδευτικος εν γένει, έχαιρε σεβασμου κι εκτίμησης. Κι έχουμε μια ειδικότητα άκρως αναγκαία, το έχετε γράψει πολλές φορές εδώ μέσα κι είναι αλήθεια, χωρίς Αγγλικά πλέον δεν πας πουθενά.

Γιατί καθόμαστε σαν τα αδύναμα θύματα στη γωνιά όταν μπορούμε να αγωνιστούμε για να διεκδικησουμε τα αυτονόητα,  το δικαίωμα να βγάζουμε τα προς το ζην έντιμα και με αξιοπρέπεια; ΞΕΡΟΥΜΕ ότι γίνεται, έχουμε παραδείγματα αρκετά, με ειδικότητες άλλες,που έδρασαν και το πέτυχαν. Εμείς τι φοβόμαστε ακριβώς;;;Βλέπουμε όλοι που μας πάνε...οι 'αρμόδιοι' που μόνο κατ' ευφημισμόν μπορούν να αποκαλούνται έτσι. Γιατί καθόμαστε σα χαμένοι και κοιτάμε το παγόβουνο να έρχεται κατά πάνω μας;

Διαρκώς τα ίδια και τα ίδια,ποτε θα μάθουμε και θα αντιδράσουμε; Αρέσει σε κανέναν από εμάς να ζούμε σε αυτή τη μόνιμη αβεβαιότητα για το αν θα έχουμε δουλειά,κατι με ασφάλεια,κυριολεκτική και μεταφορική, ενώ το μέλλον θολώνει όλο και περισσότερο;

Το συζητάμε διαρκώς,και μόνοι μας με συναδέλφους και πιο οργανωμένα,αλλά Τι κάνουμε πρακτικά;Τι μπορούμε να διεκδικήσουμε και να πετύχουμε;

Αυτό εξηγεί γιατι οι διευθύνσεις Γ'Αθηνα που παίρνω τηλ.,λένε ότι δεν υπάρχουν κενά,ενώ ξερω ότι πχ,στο δημοτικό στη γειτονιά μου,οι μισές τάξεις κάνουν δημιουργική απασχόληση αντί για αγγλικα,γιατι λείπει καθηγητής-και δεν είναι και το μόνο παράδειγμα στην άμεση περιοχή μου.

Σαφώς φταίμε κι εμείς,όλοι μας,αφού τόσα χρόνια τους ανεχόμαστε αδιαμαρτύρητα.Αλλα δεν είναι αργά να αντιδράσουμε,ακόμα και τώρα.

Το να διδάξεις έναν αρχάριο ενήλικα,και μαλιςτα κάποιας ηλικίας-που σημαίνει ότι έχει χρόνια να αςχοληθει η δεν έχει ασχοληθεί ποτέ-είναι δύσκολη υπόθεση,ειδικά όταν ψάχνεις βιβλία,δεν υπάρχουν πολλά που να είναι προσανατολισμένα προς αυτή την κατεύθυνση.

Εγω θα σου έλεγα να ξεκινήσεις με δικές σου σημειώσεις,και να χρησιμοποιήσεις το Ίντερνετ για να βρεις κείμενα προσαρμοσμένα στα ενδιαφέροντα και στο επίπεδο της μαθήτριας σου,όπως προχωράτε. Θα της κεντρίσουν το ενδιαφέρον περισσότερο και θα είναι και πιο εύκολο να τα διαχειριστείτε κι οι δυο σας,αντίθετα με τα περισσότερα βιβλία αρχαρίων που απευθύνονται κυρίως σε μικρά παιδιά,όποτε είναι κουραστικά και δυνάμει αποθαρρυντικά σε κάποιον που δεν ανήκει σε αυτές τις ηλικίες.