Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.

Θέματα - bitch

Σελίδες: 12
1
Αληθεύει αυτό;

http://www.zougla.gr/greece/article/epiveveo8ike-i-fimatiosi-sto-likio-tis-spartis#

Αν υπηρετεί κάποιος στη Λακωνία ας ενημερώσει και τους υπόλοιπους!! Είναι τρομακτικό!! Ήδη 52 άτομα έχουν βρεθεί θετικά!! Απίστευτο!!

2
Εργασιακά / Συνδικαλιστικές Εκλογές Διοικητικών ΥΠΑΙΘ
« στις: Νοέμβριος 26, 2013, 11:13:07 μμ »
Επειδή τελευταία γινήκαμε πολλοί, ενημερώνω τους αγαπητούς συναδέλφους πως κατ' αρχήν υπάρχουν 2 σύλλογοι - αυτός των υπαλλήλων της Κ.Υ. και αυτός των υπαλλήλων των Περιφερειακών Δ/νσεων του ΥΠΑΙΘ ( περιφέρειες, διεθύνσεις α/θμιας και δ/θμιας κτλ).

Οι εκλογές μας ειναι για τις 18 Δεκεμβρίου.
Ως 1/12/2013 μπορείτε να στειλετε συμμετοχή σε ψηφοδέλτιο.

Στους Διοικητικούς δεν υπάρχουν κομματικά ψηφοδέλτια ( πχ ΔΑΚΕ/ΠΑΣΚ κτλ). είναι όλα ανεξάρτητα ( ή έτσι λένε...)

στις 4/12/2013 γίνεται η Γενική Συνέλευση στην Αίθουσα Ρομιγί του Υπουργείου Παιδείας. Δικαιούστε άδεια για να είστε παρόντες.

Μπορείτε να ζητήσετε αίτηση εγγραφής που την στέλνετε με φαξ στο σύλλογο - τα τηλέφωνα επικοινωνίας του Δ.Σ. θα τα βρείτε εδώ : http://www.sypyp.gr/index.php?option=com_contact&view=category&catid=4&Itemid=17

επίσης θα βρείτε το καταστατικό του συλλόγου και τα λινκ για την εγγραφή στο φόρουμ και το φμπ (είναι κλειστές ομάδες - απευθύνονται μόνο σε Διοικητικους).

η εγγραφή για το υπόλοιπο του 2013 και όλο το 2014 ειναι 20 ευρώ. Υπάρχει πρόταση να παρακρατείται σταδιακά αυτό το ποσό απο την μισθοδοσία μας ώστε να μην "φαίνεται" σε βάθος χρόνου. Αυτή η πρόταση θα δοθεί σε ψηφοφορία.

Είναι καλό να συμμετέχουμε όλοι, ο κλάδος ξαφνικά μεγάλωσε και αυτό είναι μεγάλο αβαντάζ ώστε να μπορούμε να διαπραγματευόμαστε με περισσότερη ευκολία. Τόσα χρονια δεν ακουγόμασταν γιατί ήμασταν λίγοι και σκόρπιοι. Ας ενωθούμε τώρα σε μία γροθιά να διεκδικήσουμε

- σαφές οργανόγραμμα των Υπηρεσιών μας
- σαφής περιγραφή καθηκόντων μας και υπηρεσιακή εξέλιξη
- επιμόρφωση (αυτή κινείται αποκλειστικά στα πλαισια  του ΙΝΕΠ αν και εφόσον κληρωθείς να συμμετέχεις)

Καλό βράδυ σε όλους!!  :)

3
Πρωί πρωί έδώ έχει βγάλει ήλιο και ειπα να κάτσω στον κήπο και να σας γράψω μια  - δυο ( που λέει ο λόγος ) κουβέντες γιατί έτσι πρόχειρα που διάβασα έχετε χαθεί στο διάστημα με όλα αυτά τα αλλοπρόσαλλα που συμβαίνουν εσχάτως... Πάμε λοιπόν : ( μιλάμε πάντα για δευτεροβάθμια)

ανάληψη υπηρεσίας 5.9 θα κάνουν
- όσοι ζήτησαν μετάταξη απο κλάδο σε κλαδο ή από την β/θμια στην α/θμια ( και ανάποδσ ) - ΟΧΙ όμως αυτοί των εθελουσίων μετατάξεων με σύσταση νέων κλάδων. Η ανακοίνωση του ΥΠΑΙΘ δεν αφορά αυτούς γιατί δεν εμπίπτουν σε κανέναν από τους νόμους που αναφέρονται στο τελευταίο έγγραφο.

- όσοι μετατάχθηκαν υποχρεωτικά στην α/θμια ή σε φορείς
- όσοι έχουν ζητήσει μετάταξη με τον 4057 ( σε διοικητικές θέσεις στις οποίες υπηρετούσαν με απόσπαση το 2011)


ανάληψη υπηρεσίας για όσους μετατάχθηκαν και παράλληλα αποσπάστηκαν σε φορείς ( πχ στην Κ.Υ. )

πρώτα στην υπηρεσια μετάταξης και κατόπιν στην υπηρεσία απόσπασης ( εφόσον επιθυμουν την απόσπαση - αν όχι θα κάνουν αίτηση ανάκλησης αλλά θα πρέπει να υπηρετούν στον φορέα απόσπασης ώσπου να πάρουν απάντηση).

η πράξη ανάληψης όλων των ανωτέρω θα πρέπει να αναφέρει με σαφήνεια τον λόγο ( και το σχετικό έγγραφο) γι ατον οποίο η ανάληψη έγινε στις 5 και όχι σττις 2 σεπτεμβρίου. Πχ θα γράψετε : σήμερα ..... ημέρα.... και ώρα..... ανέλαβε υπηρεσία κατ' εφαρμογή του εγγράφου ..... του ΥΠΑΙΘ ο κος... κλάδου....  ( όσοι μετατάχθηκαν σε διοικηση θα δουν τον κλάδο τους στο ΦΕΚ μετάταξης  - πχ ΠΕ Διοικητικού ή ΤΕ Διοικητικού. ).

Να ενημερωθούν  πρωί πρωί τα σχολεία δ/θμιας στα οποία ανήκατε ( οι μεταταγμένοι ή οι αιτούντες απόσπασης που ανήκουν σε ειδική κατηγορία ) ώστε να μη σας συμπεριλάβουν στο πρακτικό και να κάνουν ειδική μνεία για τον λόγο. ( πχ οι κατωτέρω εκπαιδευτικοι..... δεν ανέλαβαν υπηρεσία σήμερα 2.9/2013 κατ' εφαρμογή του ....εγγράφου ΥΠΑΙΘ και δεν κρίνονται αδικαιολόγητα απόντες).

αντίγραφο του επίμαχου εγγράφου να κρατήσετε ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ στον προσωπικό σας φάκελο γιατί θα σας χρειαστεί στο μέλλον ( συνταξη ) ώστε να δικαιολογείται το συνεχές της υπηρεσίας σας.

προσοχή με την μισθοδοσία όσων μετατάχθηκαν σε διαφορετικούς φορείς μισθοδοσίας, πχ απο δ/θμια σε α/θμια ή σε άλλη ΔΔΕ ως διοικητικοί
επειδή γίνεται προ-πληρωμή , έχετε  πληρωθεί τον Σεπτέμβριο από την Δευτεροβάθμια στην οποία ως τώρα ανήκατε. Αυτό σημαίνει ότι θα χρειαστεί να επιστρέψετε πίσω τα χρήματα (ως αχρεωστήτως καταβληθέντα) αν η μισθοδοσία σας "περάσει" σε άλλον φορέα ( πχ σε πρωτοβάθμια ή σε άλλη ΔΔΕ από αυτήν που ως τώρα πληρώνεστε ). Θα πληρωθείτε για τον Σεπτέμβριο και απο τη νέα σας υπηρεσία μισθοδοσίας αλλά μη βιαστειτε να χαρείτε, γιατί όπως έγραψα παραπάνω θα πρέπει να επιστρέψετε ένα  ποσό ( εκτός και αν στο μεταξύ ρυθμιστεί διαφορετικά το ζήτημα οπότε να έχετε το νού σας ). Σε κάθε περίπτωση η μισθοδοσία απαγορεύεται να διακοπεί -πρέπει δηλαδή να ειναι συνεχής.

Όαοι μετατάχθηκαν σε διοικητικές θέσεις θα πρέπει να αναζητήσουν στο τμήμα Β - διοικητικού τον νέο αριθμό μητρώου τους. Ο αριθμός μητρώου τους ως εκπαιδευτικών δε θα ισχύει πλέον. Θα πρέπει επίσης να γίνει αποδέσμευση από το μητρώο (απογραφή) απο τον παλαιό στο νέο φορέα υποδοχής ( πχ απο Β/θμια Κοζάνης στην Α/θμια Κοζάνης) και αν έχει γινει μετάταξη στη διοικηση να αλλαχθεί και ο κλάδος.
Θα πρέπει επίσης να διαγραφούν απο το edatacenter.( αντίστοιχα, όσοι μετατάχθηκαν στην α/θμια θα πρέπει να ¨"γυρίσουν" στο edatacenter στην α/θμια μετάταξης.

στο survey έχουν ήδη γίνει οι αλλαγές κεντρικά.

Αυτά προς το παρόν. Αν θυμηθώ και κάτι άλλο θα επανέλθω.

Καλή Σχολική Χρονιά σε όλους σας! Οι μαθητές σας σας περιμένουν να τους ανοίξετε δρόμους, να τους διευρύνετε τη σκέψη, να τους κάνετε καλύτερους ανθρώπους ! Καλή Δύναμη σε όλους σας!!!



4
ο καλός , κολλητός μου , μου έστειλε το ακόλουθο λινκ απο την σελίδα των ηλεκτρονικών διαβουλεύσεων. Το συγκεκριμένο αφορά μεταξύ άλλων αλλαγές σε άρθρα του υπαλληλικου κώδικα που αφορούν στις αναρρωτικές άδειες ( πχ αντί να μετράει η τελευταία πενταετία προτίθενται να μετράνε την τελευταία οκταετια ) ενώ για άδειες πάνω απο δέκα μέρες θα αφαιρείται ο μισθός της μίας μέρας !!

βέβαια αυτά δεν έχουν ψηφιστεί ακόμα αλλά προφανώς κάτι τέτοια περνάνε στα ψιλά και δεν τα παίρνει και κανείς χαμπάρι.
Για ρίξτε λοιπόν μια ματιά :
http://www.opengov.gr/minreform/?p=738
( άρθρα 6 -13 αυτά που γράφει επάνω επάνω, όχι τα σχόλια των αναγνωστών προφανώς )

5
Η Κοινότητα του PDE / Ευχές Πάσχα 2013
« στις: Μάιος 01, 2013, 09:17:57 πμ »
Κατ' αρχήν καλό μήνα σε όλους και καλή και αγωνιστική πρωτομαγιά.

Κατά δεύτερον Καλό Πάσχα να έχουμε ( μια Ανάσταση εδώ που τα λεμε όλοι την έχουμε ανάγκη). Θα μου λείψετε επί εξαήμερον (από αύριο) αλλά και μια ιντερνετική και εργασιακή αποτοξίνωση είναι ό,τι πρέπει! Εύχομαι όταν επιστρέψω να έχω κάνει κανα μπάνιο και να χω πάρει και χρωματάκι διότι η εποχή του...σορτσακίου έρχεται γρήγορα!!

Καλά να περάσετε όλοι σας και εύχομαι οι ΟΛΜΕδες ( πώς λέμε κουραμπιέδες;) να σταματήσουν το τσίρκο του "τάχα δεν τα βρήκαμε" !!

7
Η Κοινότητα του PDE / Συνάντηση μελών pde στην Αθήνα.
« στις: Μάρτιος 05, 2013, 04:28:43 μμ »
Μυρισε άνοιξη!!

καιρός να μαζευόμαστε πάλι (ξέρω, θα μου πείτε όλο λέω θα ρθω και δεν έρχομαι ποτε΄... ε τι να κάνω βρε παιδιά, πάντα βρίσκεστε όταν το αντικείμενό μου τρέχει σαν τρελό - βλ. μεταθέσεις...)

και λέω τώρα : Μάρτιο και Απρίλιο τα πράγματα λογικά και εκτός απροόπτου ( βλέπε υποχρεωτικές μεταθέσεις ) θα τσουλάει στο χαλαρό.  Έχουμε μπροστά μας τριήμερο Καθαρής Δευτέρας, τριήμερο 25ης Μαρτίου και φυσικά
30-31/3 
6-7/4
13-14/4
20-21/4

μετά έχουμε Πάσχα , μεταθέσεις, τοποθετήσεις, διακοπές....

Ο Μάρκος είπε να οργανωθούμε και να το κανονίσουμε!!  :)


8
οι αιτήσεις για αμοιβαία μετάθεση υποβάλλονται δεκαπέντε μέρες ΜΕΤΑ την ανακοίνωση των γενικών μεταθέσεων.

Προϋποθέσεις ειναι
α. να ανήκουν στον ίδιο κλάδο και ειδικότητα
β. να έχουν οργανική θέση και όχι να τελούν στην διάθεση ΠΥΣΔΕ/ΠΥΣΠΕ
γ. να μην έχουν συμπληρώσει 25 έτη πραγματικής εκπαιδευτικής υπηρεσίας
δ. να μην έχουν συμπληρώσει 30 έτη υπηρεσίας ( εκπαιδευτικής και μη )
ε. η διαφορά της, μεταξυ των αιτούντων, προϋπηρεσίας να μην υπερβαίνει τα δέκα έτη την 31/8/2013 ( για φέτος)
στ. να έχουν υπηρετήσει την οργανική τους ( ένα έτος υπηρέτησης )
ζ. να έχουν συμπληρώσει ως 31/8/2013 (για φέτος) δύο χρόνια πραγματικής υπηρεσίας απο το ΦΕΚ διορισμού τους
η. να μην έχουν κριθεί υπεράριθμοι.

επομένως, αν κάποιος κάνει αίτηση για γενικές μεταθέσεις και δεν λάβει μετάθεση μπορεί ΜΕΤΑ την ανακοίνωση των γενικών μεταθέσεων και εφόσον έχει βρει το .....ζευγάρι του που πληροί τις πιο πάνω προϋποθέσεις να υποβάλει αίτηση αμοιβαίας μετάθεσης.

9
Γενικό Λύκειο / Εξαγωγή Βαθμού Α Λυκείου
« στις: Δεκέμβριος 04, 2012, 05:17:16 μμ »
Ακολουθεί η εγκύκλιος του υπουργείου για την εξαγωγή του βαθμού της Α τάξης ΓΕ.Λ.
Την ποστάρω για δύο λόγους :
α. για να δείτε με τι εγκυκλίους έχουμε να κάνουμε που είναι σίγουρο ότι ακόμα και αυτοί που τις συντάσσουν δεν τις καταλαβαίνουν ( ειδικά το κομμάτι με τα bold  ειναι για ΠΟΛΥΥΥΥΥ ξύλο ) - καθώς όπως λέει και ο κολλητός μου δεν υπάρχει ούτε ένα Παράδειγμα να μπουμε στο νόημα  και

β. γιατί θα ήθελα όποιος καταλαβαίνει να εξηγήσει και σε μας τις ξανθές τι εννοεί ο ποιητής. Επίσης, απαντήστε μου παρακαλώ ποιά ειναι τα "κλαδικά" μαθήματα και με ποια απόφαση αυτά χαρακτηρίστηκαν ως τέτοια!!

Αθήνα,  04-12-2012
Αρ. Πρωτ. 152212/Γ2
ΠΡΟΣ:
•   Δ/νσεις Δ/θμιας Εκπ/σης
•   Γραφεία Σχολικών Συμβούλων
•   Γενικά Λύκεια (μέσω των Δ/νσεων Δ/θμιας Εκπ/σης)

ΘΕΜΑ: Οδηγίες για τον υπολογισμό του Γενικού Μέσου Όρου στην Α΄ τάξη Γενικού και Εσπερινού Γενικού Λυκείου για το σχ. έτος 2012-2013

Σας αποστέλλουμε τις παρακάτω οδηγίες που αφορούν στον υπολογισμό του Γενικού Μέσου Όρου στην Α΄ τάξη Γενικού και Εσπερινού Γενικού Λυκείου για το σχ. έτος 2012-2013.
Στην Α΄ τάξη Ημερήσιου και Α΄ τάξη Εσπερινού Γενικού Λυκείου ο Γενικός Μέσος Όρος (Γ.Μ.Ο.) προκύπτει από το  Μ.Ο. των βαθμών ετήσιας επίδοσης του μαθητή όλων των γραπτώς εξεταζόμενων μαθημάτων, συμπεριλαμβανομένου και του μαθήματος της Ερευνητικής Εργασίας, και εκφράζεται με προσέγγιση δεκάτου. (Η βαθμολογία του κάθε μαθητή στο μάθημα της «Ερευνητικής Εργασίας» προκύπτει ως ο μέσος όρος της αντίστοιχης βαθμολογίας του στα δυο τετράμηνα και εκφράζεται με προσέγγιση δεκάτου.)
Ο Γενικός Μέσος Όρος προκύπτει από τη διαίρεση του αθροίσματος των βαθμών ετήσιας επίδοσης των μη κλαδικών μαθημάτων και των γινομένων των βαθμών ετήσιας επίδοσης των κλαδικών μαθημάτων πολλαπλασιαζόμενων επί το πλήθος των κλάδων του μαθήματος, διά του πλήθους των μη κλαδικών μαθημάτων και των κλάδων των μαθημάτων

Παρακαλούμε οι Διευθυντές των σχολικών μονάδων να ενημερώσουν τους εκπ/κούς, μαθητές και γονείς - κηδεμόνες των μαθητών.

10
διάβασα πρωινιάτικα το παρακάτω και ένα εγκεφαλικό το έπαθα:

αυτό που με ενοχλεί δεν είναι οι γελοίες "ποινές" που επέβαλαν τα Υ.Σ. αλλά η ανοχή και η σιωπή ενός ολόκληρου κλάδου σε όλο αυτό. Θα ήθελα να υπάρχουν αναρτήσεις με διαφορετικό περιεχόμενο, να βγαίνουν μπροστά άξιοι εκπαιδευτικοί (που σίγουρα υπάρχουν).  Το γιατί δεν βγαίνουν δεν είναι μόνο αποτέλεσμα της πρόοσβασης σσε ΜΜΕ αλλά μάλλον της ραθυμίας, του ωχαδελφισμού και ενδεχομένως και του κομπλεξισμού κάποιων να παραδεχτούν ότι υπάρχει (πολύς) εκπαιδευτικός κόσμος που πράγματι ασκεί λειτούργημα...

food for thought  λοιπόν :

Ο κ. Ρακιντζής μιλώντας στην εφημερίδα "Πρώτο Θέμα" κατήγγειλε για άλλη μια φορά τη στάση των πειθαρχικών συμβουλίων, που επιβάλλουν ποινές-χάδι, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε τραγικά αποτελέσματα, ειδικά όταν μιλάμε για σχολεία.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα αυτή τη στιγμή διδάσκουν σε σχολεία, 8 εκπαιδευτικοί, που έχουν βεβαρημένο ποινικό μητρώο, είτε εμπλεκόμενοι σε κακοποίηση και παιδική πορνογραφία, είτε για άλλα παραπτώματα.
Η εφημερίδα παραθέτει τον κατάλογο της ντροπής με τις ποινές. Οι πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι οι εξής:

*Καθηγητής που σε σχολική ιστοσελίδα είχε αναρτήσει γυμνή φωτογραφία της κόρης του με ένδειξη "Εδώ τα βιτσιόζικα" παραπέμποντας σε ιστοσελίδα ροζ περιεχομένου, παύθηκε για... 3μήνες.

*καθηγητής που προέβη σε ερωτικές πράξεις με μαθήτρια γυμνασίου, όπου δίδασκε, τιμωρήθηκε με προσωρινή παύση 5 μηνών με πλήρη στέρηση αποδοχών.

*Καθηγητής που εμπλέκεται σε κύκλωμα διακίνησης παιδικής πορνογραφίας, τιμωρήθηκε με προσωρινή παύση 4,5 μηνών με πλήρη στέρηση αποδοχών.

*Καθηγητής στην κατοχή του οποίου βρέθηκε υλικό παιδικής πορνογραφίας (3.000 φωτογραφίες-100 βίντεο) τιμωρήθηκε με προσωρινή παύση 6 μηνών με πλήρη στέρηση αποδοχών.
*Καθηγητής που κατηγορήθηκε για αποπλάνηση παιδιού κατ' εξακολούθηση και κατάχρηση ανηλίκου σε ασέλγεια σε βάρος μαθήτριας του γυμνασίου που υπηρετούσε, τιμωρήθηκε με προσωρινή παύση 5 μηνών με πλήρη στέρηση αποδοχών.
*Καθηγητής που βιντεοσκοπούσε μαθητές και μαθήτριες την ώρα που άλλαζαν στα αποδυτήρια, τιμωρήθηκε με προσωρινή παύση 6 μηνών.

Στον κατάλογο περιλαμβάνονται και άλλες περιπτώσεις, όπως ενός καθηγητή που έπαιζε χαρτιά με χρήματα μέσα στην τάξη με τους μαθητές του (πρόστιμο ίσο με αποδοχές 2 μηνών) ή άλλου που κατηγορήθηκε για διακεκριμένη κλοπή, παράνομη οπλοκατοχή, έκρηξη από κοινού κατά συρροή και εκβίαση και ο οποίος τιμωρήθηκε με... προσωρινή παύση 6 μηνών.

"Αυτές οι αποφάσεις των πειθαρχικών συμβουλίων προκαλούν το δημόσιο αίσθημα. Σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να εξαντλείται η αυστηρότητα. Κάθε ποινή έχει ειδική αλλά και γενική πρόληψη. Για παραδειγματισμό. Γι' Αυτά τα αδικήματα ο νόμος επιτρέπει τις ποινικές καταδίκες τη δημοσιοποίηση ονομάτων" δηλώνει στην εφημερίδα ο κ. Ρακιντζής και προσθέτει:

"Επειδή ακριβώς ξέρω ότι πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι, πάντα ασκούσα ένσταση σε επιεικείς ποινές, ζητώντας την αυστηρή τιμωρία των εκπαιδευτικών, που έχουν διαπράξει τέτοιας φύσης αδικήματα. Μια ελαφρά ποινή δεν είναι δυνατόν να συνετίσει να μην επαναληφθεί η πράξη αυτή".

11
Σας παραθέτω κάτι που πολύ με συγκίνησε και θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.


Το θαύμα του 4θέσιου δημοτικού στον Φουρφουρά Ρεθύμνου
Από NEWS 247 | News247.gr – Τρι, 13 Δεκ 2011

Το θαύμα του 4θέσιου δημοτικού στον Φουρφουρά Ρεθύμνου
"Υπάρχει πάντα στην παιδική μας ηλικία μια στιγμή που ανοίγει μια πόρτα και μπαίνει το μέλλον."
Graham Green, Βρετανός συγγραφέας
"Όποιος μεγάλωσε στη φυλακή, τη φυλακή θυμάται. Όποιος μεγάλωσε στο παλάτι, το παλάτι θυμάται.                                                                                               
Ινδική παροιμία
Σε κάθε σχολείο ανάμεσα στους δέκα-είκοσι δασκάλους υπάρχει και ένας που ξεχωρίζει. Ένας δάσκαλος που τον θυμόμαστε για χρόνια μετά, μέχρι τα γεράματα μας, με αγάπη και αληθινή συγκίνηση. Ένας δάσκαλος που κατάφερε να τρυπώσει στο άβατο της παιδικής μας ψυχής και έφερε ένα εντελώς νέο φως. Και χάρη σ' αυτό το "Δεύτε λάβετε φως" - φως μικρού κεριού ή ολόλαμπρου ήλιου δεν έχει σημασία -  μέσα στην κυνικότητα και στην αδιάφορη καθημερινότητα του ενήλικα, που μοιραία όλοι μεταμορφωθήκαμε, διασώζεται και αχνοφέγγει ακόμα ό,τι καλό διαθέτουμε εντός μας.
Σε ένα μικρό χωριό του ορεινού Ρεθύμνου, τον Φουρφουρά, οι γιοί και οι κόρες των 560 μόλις κατοίκων του δέχτηκαν την ευεργεσία μιας αναπάντεχης τύχης. Χωρίς να το ξέρει, κάποιος βαριεστημένος δημόσιος υπάλληλος του υπουργείου Παιδείας σφράγισε πριν από λίγα χρόνια τον διορισμό στο χωρίο τους ενός τέτοιου ξεχωριστού δασκάλου, του Άγγελου Πατσιά.
Ο νεαρός δάσκαλος δεν είδε αυτόν τον διορισμό του στην άκρη του πουθενά σαν μια καταναγκαστική προσγείωση, σαν δυσάρεστο πάρεργο εν όψει μιας ευνοϊκότερης μετάθεσης ή σαν μια ευκαιρία για ατελείωτη ραστώνη.
Αντιθέτως!  Διέθεσε και διαθέτει μέχρι σήμερα ό,τι φωτεινότερο κρύβει η ψυχή του. Μακριά από κάθε λογική κέρδους - βλέπε αντιπαροχή υπό την μορφή μισθού, προσωπικής προβολής και ό,τι παρόμοιο σκεφθεί ο κακοπροαίρετος νους μας - άνοιξε στους ολιγάριθμους μαθητές του την αυλαία ενός εντελώς καινούργιου κόσμου, χαρίζοντας τους την σπάνια ευκαιρία να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι.
Στην άκρη το "εβδομαδιαίο πρόγραμμα"

Και τι δεν έκανε ο ευφάνταστος αυτός δάσκαλος! Και πρώτα από όλα έγκαιρα πήρε την ορθή και γενναία απόφαση να αποδράσει από τα ασφυκτικά όρια του γραφειοκρατικού «Εβδομαδιαίου Προγράμματος»  που ορίζει το Υπουργείο Παιδείας. Στο δικό του σχολείο αποφάσισε πως κράτος και εξουσία θα είχαν οι ανάγκες και οι νόμοι της παιδικής ηλικίας και όχι το στενάχωρο πλαίσιο του νομοθέτη. Έβαλε τα τυχερά Φουρφουργιανάκια στις φτερούγες του και ξεκίνησαν όλοι μαζί την πτήση τους προς τον ευαίσθητο ουρανό της Φαντασίας – ή προς τον φανταστικό ουρανό της Ευαισθησίας, αν προτιμάτε.
Μέσα στα λίγα χρόνια που ο Άγγελος Πατσιάς είναι δάσκαλος στο 4θέσιο Δημοτικό σχολείο Φουρφουρά πραγματοποίησε ένα μικρό θαύμα.
Δεν στάθηκε στις ανεπάρκειες της ελληνικού κράτους, αγνόησε τις αβελτηρίες της δημόσιας παιδείας, υπερπήδησε κάθε βολική δικαιολογία προκειμένου να αρκεστεί στο νόμο της ήσσονος προσπάθειας. Οργάνωσε το παλιό σχολείο του χωριού, μεταμορφώνοντας το από ένα εγκαταλειμμένο οίκημα σε σχολείο του 21ου αιώνα. «Σχολείο της φύσης και των χρωμάτων» το ονόμασε και βάλθηκε να το φτιάξει.
Ζωγράφισε φωτεινούς και έγχρωμους τους τοίχους, πλούτισε την βιβλιοθήκη του, έφερε υπολογιστές. Μα πάνω από όλα αποφάσισε να μάθει στα παιδιά  αληθινά "γράμματα", παναπεί να ξυπνήσει εντός τους τον αχόρταγο προσανατολισμό προς το Καλό και το Ωραίο.
Γι' αυτό και βάλθηκε να μάθει  τα παιδιά να τραγουδούν, να νοιώθουν την ποίηση, να παίζουν θέατρο, να χορεύουν - μέχρι και "μάχη χορευτικών συγκροτημάτων" διοργάνωσε ο αθεόφοβος!  Οργάνωσε τους μικρούς του μαθητές για  καλλιεργούν μποστάνια και να φτιάξουν το δικό τους κοτέτσι. Κατόπιν τους έμαθε να πουλάνε την παραγωγή τους - αυγά, καρπούζια και λαχανικά -  προκειμένου να εξασφαλίσουν χρήματα για τα έξοδα του σχολείου. Κανονικό πρότυπο αυτοδιαχείρισης δηλαδή.

Διαβάζω στο Διαδίκτυο την άποψη του για την εκπαίδευση.
"Η εκπαίδευση", λέει ο Άγγελος Πατσιάς, "κρύβεται στα απλά πράγματα. Εγώ αυτό που έκανα είναι να πειραματίζομαι". Και συνεχίζει: "Δεν θέλει φόβο στον πειραματισμό και μάλλον αυτό είναι το πιο σημαντικό. Πάντα όμως να έχουμε ως γνώμονα ότι τα παιδιά δεν θα ζημιωθούν από τους πειραματισμούς. Λάθη θα γίνουν, τα παιδιά δείχνουν κατανόηση. Ο δάσκαλος δεν είναι θεός. Είναι κάτι το οποίο κινείται ανάμεσά τους πολλές ώρες την ημέρα και ο ένας μαθαίνει από τον άλλο".
Τέλος, μεταξύ των πολλών άλλων,  o Άγγελος Πατσιάς δημιούργησε, κλέβοντας ώρα από τον "εξωσχολικό" του χρόνο,  μια διαδικτυακή εκπαιδευτική τηλεόραση για τα παιδιά. Την Φουρφουρά Web TV!
Φουρφουράς.tv 3ος Κύκλος
Η Φουρφουρά Web TV δεν είναι απλά μια ακόμη διαδικτυακή τηλεόραση ανάμεσα στις χιλιάδες που μπορεί να βρει κανείς σήμερα στο Ίντερνετ.  Είναι κάτι πολύ περισσότερο: αποτελεί έναν δίαυλο  επαφής και επικοινωνίας των παιδιών με την υπόλοιπη Κρήτη, με την Ελλάδα και – γιατί όχι; - με όλο τον κόσμο. Μέσα από αυτήν τα παιδιά αυτοσχεδιάζουν, δημιουργούν, αλλά επίσης  λύνουν  τις απορίες τους, μαθαίνουν εξ αποστάσεως… Πάνω από όλα τα παιδιά το διασκεδάζουν. Αρκεί να επισκεφτεί κανείς τον σχετικό διαδικτυακό τόπο – site επί το … ελληνικότερον -   για να διαπιστώσει, ότι όσα γράφω είναι αλήθεια μέχρι κεραίας.
Ας είμαστε ειλικρινείς. Ο κόσμος μας λειτουργεί με γνώμονα την ανισότηταµ στα όνειρα και τις προοπτικές των ανθρώπων καμιά δημοκρατία και δικαιοσύνη δεν λειτουργεί. Έχεις αναρωτηθεί, άραγε αναγνώστη μου, τι είδους ισονομία ορίζει ο Θεός, η Τύχη, το Κισμέτ, η φυσική επιλογή, το Κάρμα - ή έστω ό,τι πιστεύει ο καθένας -  ανάμεσα στο παιδάκι που γεννιέται σε μια εύπορη αστική οικογένεια στα προάστια της Αθήνας και στα παιδιά ενός μεροκαματιάρη αγρότη ή κτηνοτρόφου σε κάποιο απομονωμένο χωρίο των συνόρων;
Τα παιδιά του Φουρφουρά γεννήθηκαν με τα σύνορα τους κατ’ αρχήν κλειστά στην αποδημία των ονείρων και της ίσης ευκαιρίας. Αναλογιστείτε τα δεδομένα και προβλέψτε τις δυνατότητες:  ένα ορεινό χωριό 500 ανθρώπων που στην πλειονότητα είναι υπερήλικες χωρίς ιδιαίτερη μόρφωση, λασπόδρομοι, το Ρέθυμνο χιλιόμετρα μακριά και στη γλώσσα του χωρίου πολλές λέξεις, όπως  "κινηματογράφος», «θέατρο», «συναυλία», «λεωφόρος» κ.ά., χωρίς αντίκρισμα. Τα παιδιά του Φουρφουρά έπρεπε να τρέξουν, αμέσως αφότου γεννήθηκαν, αν ήθελαν να «προλάβουν» τους συνομηλίκους τους των πόλεων. Βλέπεις οι τελευταίοι είχαν όλον τον χρόνο, πρώτα να μπουσουλήσουν, μετά να σηκωθούν στα δυο τους πόδια και να μάθουν με την ησυχία τους να περπατούν. Κι όμως η παρουσία ενός μόνου ανθρώπου, του δάσκαλου Άγγελου Πατσιά, έφτασε να ανατρέψει την προδιαγεγραμμένη μοίρα των παιδιών, κατάφερε να ανοίξει ρωγμές στην απομόνωση τους και να εγγράψει οριστικά στην καρδιά τους στέρεες παρακαταθήκες για το μέλλον. Με άλλα λόγια, ο εμπνευσμένος δάσκαλος μπόρεσε να  ακυρώσει τα βαρίδια της καταγωγής και να αποκαταστήσει μια κάποια πιο δίκαια κανοναρχία  στην πτήση της ζωής τους.
Μα γιατί τα γράφω όλα αυτά; Δεν ξέρω και εγώ στ’ αλήθεια, αναγνώστη μου. Ίσως να ματαιοπονώ γράφοντας τούτες τις σκέψεις, για να διεκδικήσω φρούδες απαντήσεις σε μάταιες απορίες. Φερ’ ειπείν σε τούτα τα χρόνια της δημόσιας ρητορείας και της ιδιωτικής ιστορίας, όπου όλα τριγύρω είναι «ωραία κιόλας ερείπια»2, τι μπορούμε να λογαριάσουμε για Πράξη; Κι ακόμη: ποια Πράξη, μέσα σε τούτο το ετοιμόρροπο σκηνικό μες στο οποίο περιφέρουμε κομπάρσο τη ζωή μας, μπορεί να σταθεί όρθια σαν αλεξικέραυνο;
Ζούμε στα χρόνια, που το τιποτένιο κάνει μεγάλο σαματά. "Πάμε ΠΟΥΘΕΝΑ, να δούμε ΚΑΝΕΝΑΝ για να πούμε ΤΙΠΟΤΑ", είναι το σλόγκαν της νέας εποχής. Η βιαστική πλειοψηφία,  που ξεχαρμανιάζει μπροστά στους ήρωες της lifestyle υποκατάστατης πραγματικότητας,  έχει τυφλά και κωφά τα αισθητήρια της για τέτοιες λογής Πράξεις, όπως τούτο το ευαίσθητο δασκαλίκι του νεαρού Άγγελου. Μοιάζει για αυτούς αποκοτιά, γραφικότητα, καπρίτσιο ή τέλος πάντων μια ασήμαντη και δυσδιάκριτη ψηφίδα στο οπτικό τους πεδίο. Στο βάθος ίσως και να την αγνοούν, επειδή γίνονται ενοχλητικοί όσοι επιμένουν ακόμα να θυμίζουν πως είμαστε φτιαγμένοι για να γίνουμε Άνθρωποι ...
Εκπληκτικέ Άγγελε Πατσιά, αν μπορούσε η φωνή μου να φτάσει μεμιάς από εδώ τον παγωμένο βορρά της Ελλάδας μέχρι τον Φουρφουρά της ορεινής Ρεθυμνίας,  θα ήθελα να σου φωνάξω αληθινέ μου Δάσκαλε,  για ό,τι κάνεις,  τα λόγια του Ποιητή:
"Κι όρθια η Πράξη σαν αλεξικέραυνο".
Υ.Γ1.  Λίγους μήνες πριν πεθάνει ρώτησαν σε μια τηλεοπτική συνέντευξη τον Γιώργο Ζαμπέτα τι θυμάται από την ζωή του.  Ο θυμόσοφος μάγκας, ρούφηξε  το τσιγάρο του, ζύγισε το ζάρι της μνήμης και απάντησε στον έκπληκτο δημοσιογράφο: «Εξόν από την μάνα και τα παιδιά μας, τι νομίζεις ότι θα θυμόμαστε ρε; Κανά καλό δάσκαλο, την πρώτη γκομενίτσα και κανένα μερακλίδικο τραγούδι…».
Υ.Γ2. Ότι σταδιακά μεταλλασσόμαστε  από οργανωμένη κοινωνία ανθρώπων σε ένα σαθρό, αλλοπρόσαλλο, ετοιμόρροπο και χωρίς ευδιάκριτο αξιακό σύστημα συνονθύλευμα τυχαίων συνοδοιπόρων, φαίνεται και από την αντιμετώπιση που επιφυλάσσει η πλειοψηφία στους δασκάλους.  «Τεμπέληδες που κάθονται τρεις μήνες το χρόνο», «δασκαλάκοι», «μίζεροι»  και άλλα τέτοια παρόμοια συνηθίζουν για τους δασκάλους αρκετοί. Κάποιοι μάλιστα προχωρούν ακόμη παραπέρα: αποκαθηλώνουν τον δάσκαλο στα μάτια του μικρού παιδιού τους με την παραμικρή ευκαιρία. Διόλου δεν αντιλαμβάνονται το κακό που κάνουν στην αθώα παιδική ψυχή των σπλάγχνων τους (υπέρ των οποίων a propo ισχυρίζονται πως κόπτονται και πασχίζουν). Μιας και στο παιδί πρώτα οικοδομείς το εναλλακτικό και ύστερα γκρεμίζεις το υπάρχον. Τακτική μπουλντόζας και αντιπαροχής δεν χωράει στη ψυχή των παιδιών μας!  Ψιλά γράμματα θα μου πεις αναγνώστη μου. Όμως, στις λεπτομέρειες παίζεται το παιχνίδι της ζωής…
Το πρώτο ολισθηρό βήμα για την αμορφωσιά και την απανθρωπιά της κοινωνίας - και ό,τι αυτές συνεπάγονται -  είναι  η αντιφατική στάση που τηρούμε έναντι των δασκάλων – και κατ’ επέκταση της Παιδείας. Από τη μια, τους εμπιστευόμαστε ό,τι πιο πολύτιμο, εύθραυστο και σπάνιο αξιωθήκαμε ποτέ να αποκτήσουμε: τη ψυχή των παιδιών μας. Επιπλέον, με κάθε ευκαιρία αναγνωρίζουμε τη σπουδαιότητα του λειτουργήματος τους.  Από την άλλη, παραμένουμε πεισματικά και εξαρχής προκατειλημμένοι και απαξιωτικοί μαζί τους.  Σκεφθείτε μοναχά πόσες φορές έχετε ακούσει ή και ξεστομίσει την ατάκα "τι ξέρει τώρα ο δασκαλάκος;". Επιτρέψτε μου να πω  – όχι ότι χρειάζονται αυτόκλητους υπερασπιστές οι δάσκαλοι -  πως ενίοτε ξέρει πολλά περισσότερα από πολλούς τριγύρω μας που τους έχει αποχαυνώσει η  lifestyle παρέλαση της τηλεόρασης.
Είναι σίγουρο πως δεν αξίζουν όλοι οι «δάσκαλοι» να λέγονται δάσκαλοι, όπως δεν αξίζει λ.χ. να λέγονται γιατροί όλοι οι "γιατροί", δικαστές όλοι οι "δικαστές" και εν τέλει όλοι οι «άνθρωποι» άνθρωποι. Χωρίς αμφιβολία στην εκπαιδευτική κοινότητα λαθροβιώνουν αρκετοί που δεν έχουν αντιληφθεί στο ελάχιστο πόσο σπουδαίος είναι ο ρόλος τους και ποια επίδραση μπορεί να έχει διαχρονικά η παρουσία τους στους ανθρώπους, την αγωγή των οποίων τους εμπιστεύονται οι γονείς και η κοινωνία. Ωστόσο, αναπόφευκτα παιδεία και σχολείο δεν έχουν νόημα χωρίς τον δάσκαλο, όπως δεν νοείται δικαιοσύνη και δικαστήριο χωρίς τον δικαστή ή υγεία και νοσοκομείο χωρίς τον γιατρό.
Μόνο αν η κοινωνία και οι εκάστοτε Εξουσίες αναγνωρίσουν με ολοφάνερο και ανυπόκριτο τρόπο την αξία του δασκάλου, υπάρχει ελπίδα η εκπαιδευτική κοινότητα να βρει το θάρρος και την αποφασιστικότητα να ξεφορτωθεί από τέτοιους λογής λαθρεπιβάτες. Εν τέλει  χρειάζονται και κάποια υπομόχλιο συμπαράσταση οι δάσκαλοι για να εννοήσουν, να προστατέψουν και να αναδείξουν το κύρος της ευθύνης να είσαι δάσκαλος.
Οι δάσκαλοι – και ιδίως οι νέοι δάσκαλοι, τα είκοσι οχτώ χρονών αγόρια και κορίτσια που βλέπω περιτριγυρισμένα από τα πολύβουα μελίσσια των παιδίων στις αυλές των δημοτικών σχολείων -  πρέπει να πάψουν να ακροβατούν στο τεντωμένο σκοινί μιας τέτοιας αντίφασης:  από τη μια λειτουργοί, από την άλλη απαξιωμένοι από την κοινωνία και νεόπτωχοι με 900 ευρώ μισθό από το Κράτος.  Γιατί αν "όλα έχουν παιχτεί, προτού γίνουμε δώδεκα χρονών", όπως  σοφά διαισθάνθηκε ο Γάλλος ποιητής  Charles Péguy,  τότε ο δάσκαλος είναι κάτι περισσότερο από αυτό  για το οποίο τον προορίζει η προκρούστεια γραφειοκρατική αντίληψη του Υπουργείου Παιδείας.  Είναι τυχαίο που ο Πλάτωνας στην Ιδανική Πολιτεία του ιεράρχησε πρώτο τον Δάσκαλο στην κορυφή της κοινωνίας;
Υ.Γ3. Θερμή παράκληση να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της Φουρφούρα Web TV (http://fourfourastv.blogspot.com). Προσπαθήστε να στείλετε με κάθε τρόπο (e-mail στη διεύθυνση του angelpats@gmail.com, συγχαρητήρια επιστολή στο σχολείο του χωριού κλπ) σ' αυτόν τον άνθρωπο ένα μήνυμα συμπαράστασης, ένα μικρό μπράβο, μια ευχή. Το αξίζει! Ο ίδιος - σεμνός καθώς φαίνεται - δεν επιδίωξε ποτέ του την προβολή. Ωστόσο, την αξίζει όσο κανείς άλλος! Ιδίως αυτές τις στιγμές όπου η κατήφεια και η απαισιοδοξία που γέννησε η οικονομική κρίση σκιάζουν το μικρό του άστρο στον ουρανό μας.
*To κείμενο είναι του καρδιολόγου Νικήτα Κακκαβά και δημοσιεύτηκε στο blog Σχολιαστής 

Εύχομαι αυτός ο Δάσκαλος να αποτελέσει έμπνευση για όλους!

12
Σχολική ζώνη / Παραιτείται η Υπουργός Παιδείας;
« στις: Νοέμβριος 04, 2011, 11:00:25 μμ »
ρε παιδιά, τι ήταν αυτό το αποψινό; η Διαμαντοπούλου μίλησε πριν λίγο στη βουλή κάνοντας αποτιμηση του έργου της, αναφέροντας τα νομοσχέδια που κατατέθηκαν για όλες τις βαθμίδες εκπ/σης, στη συνέχεια ευχαρίστησε τις υφυπουργούς της και τελείωσε ευχόμενη να συνεχιστεί το έργο που ξεκίνησε....

τι γίνεται ωρέ παιδιά;

13
Ετούτο το είδατε; Δεν είδα να το σχολιάζετε και μου έκανε εντύπωση...για ρίξτε μια ματιά....

http://www.pde.gr/index.php?page=3178 

14
το έλαβα με μέιλ σήμερα και είπα να το μοιραστώ μαζί σας
μπορεί να είναι μεγάλο κείμενο αλλά  διαβάζεται απνευστί: ( και είναι και ωραίο θέμα για έκθεση   ;) ;) ;)  )

Ακούω ότι το μεγαλύτερο σήμερα πρόβλημα των νέων μας είναι η ανεργία.
> Διαφωνώ. Εδώ και τριάντα χρόνια είναι η ... εργασία. Ο νέος δε φοβάται
> την αναδουλιά, φοβάται τη δουλειά. Μια οικογενειακή αντίληψη, ότι
> δουλειά είναι ό,τι δεν λερώνει, επεκτάθηκε και στο νεοσουσουδιστικό
> σχολείο με ευθύνη των κομμάτων, που για λόγους ψηφοθηρίας απεδύθησαν
> σε μια χυδαία πολιτική παιδοκολακείας, η οποία μετά τη δικτατορία
> εξέθρεψε και διαμόρφωσε δύο γενιές «κουλοχέρηδων»...παιδιών δηλαδή που
> δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους -πέρα από τη μούντζα- για
> καμμιά εργασία από αυτές που ονομάζονται χειρωνακτικές, επειδή -τάχα-
> είναι ταπεινωτικές. Κι ας βρίσκεται μέσα στη λέξη «χειρώναξ», σαν
> δεύτερο συνθετικό το «άναξ» που κάνει τον δουλευτή, τον άνα­κτα
> χειρών, βασιλιά στο χώρο του, βασιλιά στο σπιτικό του, νοικοκύρη
> δηλαδή, λέξη άλλοτε ιερή που ποδοπατήθηκε κι αυτή μες στην ασυναρτησία
> μιας πολιτικής που έδειχνε αριστερά και πήγαινε δεξιά και τούμπαλιν.
> Γι ' αυτό τουμπάραμε...
 Κάποτε, ακόμη κι από τις στήλες του περιοδικού αυτού, που δεν είναι
> πολιτικό με την ευτελισμένη έννοια του όρου, έγραφα πως η ανεργία στον
> τόπον μας είναι επιλεκτική, ότι δουλειές υπάρχουν αλλά ότι δεν
> υπάρχουν χέρια να τις δουλέψουν. Κι έπρεπε να κατακλυσθεί ο τόπος από
> 1,5 εκατομμύριο λαθρομετανάστες, για να αποδειχθεί ότι στην Ελλάδα
> υπήρχε δουλειά πολλή αλλ ' όχι διάθεση για δουλειά. Τα παιδιά -τα
> μεγάλα θύματα αυτής της ιστορίας- είχαν γαλουχηθεί με τη νοοτροπία του
> «White color workers». Έτσι σήμερα το πιο φτηνό εργατικό και
> υπαλληλικό δυναμικό είναι οι πτυχιούχοι, που ζητούν εργασία ακό­μη και
> στον ΟΤΕ ως έκτακτοι τηλεφωνητές, προσκομίζοντας στα πιστοποιητικά
> προσόντων ακόμη και διδακτορικά! Γέμισε ο τόπος πανεπιστήμια, σχολές
> επί σχολών, επιστημονι­κούς κλάδους αόριστους, ομιχλώδεις και ασαφείς,
> απροσδιορίστου αποστολής και χρησιμότητας. Πτυχία-φτερά στον άνεμο σαν
> τις ελπίδες των γονιών, που πιστεύουν ότι τα παιδιά και μόνον με τα
> «ντοκτορά» θα βρουν δουλειά. Έτσι παράγονται επιστήμονες που είναι
> δεκαθλητές του τίποτα, ικανοί μόνον για το δημόσιο ή για υπάλληλοι
> κάποιας πολυεθνικής.
>
> Παρ ' όλο που γέμισε η χώρα μας τεχνικές σχολές (τι ΤΕΛ, τι ΤΕΙ, τι
> ΙΕΚ!) οι πιο άτεχνοι νέοι είναι οι νέοι της Ελλάδος. Παίρνουν πτυχίο
> τεχνικής σχολής και δεν έχουν πιάσει κατσαβίδι οι πιο πολλοί. Δεν
> ξέρουν να διορθώσουν μια βλάβη στο αυτοκίνητό τους, στο ραδιόφωνο ή
> στο τηλέφωνό τους. Είναι άχεροι, ουσιαστικά χωρίς χέρια. Τώρα με τα
> ηλεκτρονικά ξέχασαν να γράφουν, ξέχασαν να διαβάζουν, εκτός φυσικά από
> «μηνύματα» του αφόρητου «κινητού» τους.
Τούτη η παιδεία, που όχι μόνο παιδεία δεν είναι αλλ ' ούτε καν
> εκπαίδευση, αφού δεν καλλιεργεί καμμιά δεξιότητα, εκτός από την
> ραθυμία, την αναβλητικότητα και το φόβο της δουλειάς, όχι μόνο δεν
> καλλιεργεί τον νέο εσωτερικά αλλά τον πετρώνει δημιουργικά σαν τα
> παιδιά της Νιόβης. Τα κάνει άχρηστα τα παιδιά για παραγωγική εργασία,
> γιατί ο θεσμός της παπαγαλίας και η νοοτροπία της ήσσονος προσπάθειας,
> με το πρόσχημα να μην τα κουράσομε, τους αφαιρεί την αυτενέργεια, την
> πρωτοβουλία, τη φαντασία και την πρωτοτυπία. Το σχολείο, αντί να
> μαθαίνει τα παιδιά πως να μαθαίνουν, τα νεκρώνει πνευματικά. Δεν τα
> μαθαίνει πως να σκέπτονται αλλά με τι να σκέπτονται. Έτσι τα κάνει
> πτυχιούχους βλάκες. Βάζει όρια στον ορίζοντα της σκέψης και των
> ενδιαφερόντων. Τα χαμηλοποιεί. Τα κάνει να βλέπουν σαν τα σκαθάρια
> κοντά, κι όχι να θρώσκουν άνω, να έχουν έφεση για κάτι πιο πέρα, πιο
> τρανό και πιο μεγάλο.
>
> Το έμβλημα πια του ελληνικού σχολείου δεν είναι η γλαύξ, είναι ο
> παπαγάλος, ο μαθητής-βλάξ που καταπίνει σελίδες σαν χάπια και που
> θεωρεί ως σωστό ό,τι γράφει το σχολικό. Και το λεγόμενο «σχολικό»
> είναι συνήθως αισχρό και ως λόγος και ως περιεχόμενο.
>
> Και τολμώ να λέγω αισχρό, διότι πρωτίστως το «Αναγνωστικό» που πρέπει
> να είναι ευαγ­γέλιο πνευματικό ειδικά στο Δημοτικό, αντί να καλλιεργεί
> την αγάπη για τη δουλειά, καλ­λιεργεί την απέχθεια. Που πια, όπως
> παλιά, ο έρωτας για την αγροτική, τη βουκολική και τη θαλασσινή ζωή; Ο
> ναύτης δεν είναι πρότυπο ζωής. Πρότυπο ζωής είναι ο «χαρτογιακάς». Όσο
> κι αν ήσαν κάπως ρομαντικά τα παλιά «Αναγνωστικά», καλλιεργούσαν τον
> έρωτα για τη δουλειά. Ακούω πως δεν πάει καλά η οικονομία. Μα πως να
> πάει, όταν με τη ναυτι­λία που προσφέρει το 5,6% του ΑΕΠ ασχολείται
> μόνο το 1% των Ελλήνων; (Με τον αγροτικό τομέα που προσφέρει το 6,6%
> του ΑΕΠ ασχο­λείται το 14,5% του πληθυσμού). Διερωτώμαι, τί είδους
> ναυτικός λαός είμαστε, όταν αποστρεφόμαστε την θάλασσα και στα
> ελληνικά καράβια κυριαρχούν Φιλιππινέζοι, Αλβανοί και μελαψοί κάθε
> αποχρώσεως; Το σχολείο καλλιεργεί τον έρωτα για την τεμπελιά, όχι για
> δουλειά. Τα πανεπιστήμια και οι ποικιλώνυ­μες σχολές επαυξάνουν τον
> έρωτα αυτό. Πράγματα που μπορούν να διδαχθούν εντός εξαμήνου -και
> μάλιστα σε σεμιναριακού τύπου μαθήματα- απαιτούν τετραετία! Βγαίνουν
> τα παιδιά από τις σχολές και δικαίως ζητούν εργασία με βάση τα
> «προσόντα» τους, αλλά τέτοιες εργασίες που ζητούν τέτοια προσόντα δεν
> υπάρχουν. Αν δεν απατώμαι, υπάρχουν δύο σχολές θεατρολογίας -πέρα από
> τις ιδιωτικές θεατρικές σχολές- που προσφέρουν άνω των 300 πτυχίων το
έτος. Που θα βρουν δου­λειά τα παιδιά αυτά;
>
> Αν όμως το σχολείο από το Δημοτικό καλλιεργούσε την τόλμη, την
> αυτενέργεια, βρά­βευε την πρωτοβουλία, την ανάληψη ευθυνών, την αγάπη
> για την οποιαδήποτε δουλειά ακό­μη και του πλανόδιου γαλατά, θα είχαμε
> κάνει την Ελλάδα Ελδοράδο, όπως έγινε Ελδοράδο για τους εργατικούς
> Αλβανούς, Βουλγάρους, Πολωνούς, Γεωργιανούς, Αιγυπτίους αλιείς,
> Πακιστανούς και Ουκρανούς.
>
> Σήμερα αυτοί είναι η εργατική κι αύριο η επιχειρηματική τάξη της
> Ελλάδος. Κι οι Έλληνες, αφήνοντας την πατρώα γη στα χέ­ρια των Αλβανών
> που την δουλεύουν, την πατρώα θάλασσα στα χέρια των Αιγυπτίων που την
> ψαρεύουν, θα μεταβληθούν σε νομάδες της Ευρώπης ή των ΗΠΑ ή θα τρέχουν
> για δουλειά στην Αλβανία που ξεπερνά σε νόμιμη και παράνομη
> επιχειρηματική δραστηριότητα όλες τις χώρες της Βαλκανικής. Γέμισαν τα
> Τίρανα ουρανοξύστες, κτήρια γιγάντια, κακόγουστα μεν, σύγχρονα δε.
> Περίπου 100 ιδιωτικά σχολεία λειτουργούν στην πρωτεύουσα της χώρας των
> αετών.
>
> Εμείς αφήσαμε αδιαπαιδαγώγητη την εργατική και την αγροτική τάξη. Στην
> πρώτη περάσαμε σαν ιδεολογία-θεολογία το σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο
> του εργάτη» και υποχρεώσαμε πλήθος επιχειρήσεις να κλείσουν ή να
> μεταφερθούν άλλου. Μετά διαφθείραμε τους αγρότες με παροχές χωρίς
> υποχρεώσεις και τους δημιουργήσαμε νοοτροπία μαχαραγιά. Γέμισε η
> επαρχία με «Κέντρα Πολιτισμού», όπου «μπαγιαντέρες» κάθε λογής και
> φυλής άναβαν πούρο με φωτιά πεντοχίλιαρου! Το μπουκάλι με το ουΐσκυ
> βαπτίστηκε ... αγροτι­κό! Τώρα, όμως, που έρχονται τα «εξ εσπερίας
> νέφη» χτυπάμε το κεφάλι μας. Και που να φθά­σουν τα «εξ Ανατολής» σαν
> εισέλθει η Τουρ­κία στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Θα γίνει η Ελλάς vallis
> flentium (=κοιλάς κλαυθμώνων) και θα κινείται quasi osculaturium inter
> flentium et dolorum (=σαν εκκρεμές μεταξύ θλίψεως και οδύνης).

>
> Δεν είμαι υπέρ μιας παιδείας που θα υπο­τάσσεται στην οικονομία. Θεωρώ
> ολέθριο να χαράσσεται μια εκπαιδευτική πολιτική με κρι­τήρια
> οικονομικής αναγκαιότητας. Θεωρώ ολέθρια όμως και την παιδεία που
> εθίζει τα παιδιά στην οκνηρία, που τα κουράζει με την παπαγαλία και το
> βάρος αχρήστων μαθημά­των. Το μεγαλύτερο κεφάλαιο της χώρας είναι τα
> κεφάλια των παιδιών της. Τούτη η παιδεία αποκεφαλίζει τα παιδιά. Τα
> κάνει ικανά να μην κάνουν τίποτε. Ούτε να βλαστημήσουν. Ακόμη και η
> αισχρολογία τους περιορίζεται στη λέξη που τα κάνει συνονόματα. Αν
> τους πεις βρισιά της περασμένης 20ετίας θα νομί­σουν ότι μιλάς αρχαία
> Ελληνικά!
>
> Είναι θλιβερή η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα, παρουσίαζε χθες και θα
> παρουσιάζει κι αύριο η ελληνική κοινωνία: να υπάρχουν άνθρωποι άνω των
> 65 ετών, άνω των 70 ετών, που, ενώ έχουν συνταξιοδοτηθεί, εργάζονται
> νυχθημερόν, για να συντηρούν τα παιδιά τους μέχρι να τελειώσουν τις
> ατελείωτες σπουδές τους, τα παιδιά που λιώνουν τα νιάτα τους στα
> «κηφηνεία», που πάνε σπίτι τους να κοιμηθούν την ώρα που οι Αλβανοί
> πάνε για δουλειά, θα μου πείτε, τί δουλειά; Οποιαδήποτε δουλειά, αρκεί
> να είναι τίμια. Όταν μικροί -ακόμη στο Δημοτικό- μαθαίναμε απέξω τον
> Τυρταίο (ποιος τολμά σήμερα να διδάξει Τυρταίο;) δεν τον μαθαίναμε για
> να γίνουμε πολε­μοχαρείς αλλά για να νοιώθουμε ντροπή, όταν στην μάχη
> της ζωής, στην πρώτη γραμμή είναι οι παλαιότεροι, οι «γεραιοί» και οι
> νέοι κρύβο­νται πίσω από τη σκιά τους. «Αισχρόν γαρ δη τούτο...
> κείσθαι πρόσθε νέων άνδρα παλαιότερον».
>
> Σήμερα, βέβαια, οι χειρωνακτικές εργασίες ελέγχονται σχεδόν κατ '
> αποκλειστικότητα από ξένους. Στις οικοδομές μιλούν αλβανικά, στα
> χωράφια πακιστανικά. Σε λίγο οι χειρωνακτικές επιχειρήσεις θα περάσουν
> στα χέρια των Κινέζων που κατασκευάζουν ήδη το μεγαλύτερο μέρος των
> τουριστικών ειδών που θυμίζουν... Ελλάδα. Ακόμη και τις σημαίες μας
> στην Κίνα τις φτιάχνουν! Κι εμείς; Εμείς, όπως πάντα, φτιάχνουμε τα
> τρία κακά της μοίρας μας. «Φτιάχνουμε» τη ζωή μας στην τηλοψία, που
> δίνει τα μοντέρνα πρότυπα οκνηρίας στη νεολαία, ποθούμε μια χρυσίζουσα
> ζωή σαν αυτήν που προσφέρει το «γυαλί», αγοράζουμε πολυτελή αυτοκίνητα
> με δόσεις, κάνουμε διακοπές με «διακοποδάνεια», εορτάζουμε με
> «εορτοδάνεια» και πεθαίνουμε με «πεθανοδάνεια». Έλεγε ο Φωκίων, που
> πλήρωσε τέσσερεις δραχμές τη δεύτερη δόση του κωνείου που χρειαζόταν
> για να «απέλθει», πως στην Αθήνα δεν μπορεί ούτε δωρεάν να πεθάνει
> κανείς. Έπρεπε να ζούσε τώρα...
>
> Λυπάμαι που θα το πω, αλλά πρέπει να το πω: το σχολείο, οι σχολές και
> τα ΜΜΕ σακάτε­ψαν και σακατεύουν τη νεολαία, γιατί μιλούν συνεχώς για
> τα δικαιώματά της -δικαιώματα στην τεμπελιά- και ποτέ για υποχρεώσεις,
> ποτέ για χρέος, ποτέ για καθήκον. Το καθήκον έγινε άγνωστη λέξη.



Σελίδες: 12

Pde.gr, © 2005 - 2024

Το pde σε αριθμούς

Στατιστικά

μέλη
Στατιστικά
  • Σύνολο μηνυμάτων: 1158556
  • Σύνολο θεμάτων: 19199
  • Σε σύνδεση σήμερα: 441
  • Σε σύνδεση έως τώρα: 1964
  • (Αύγουστος 01, 2022, 02:24:17 μμ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
Μέλη: 3
Επισκέπτες: 432
Σύνολο: 435

Πληροφορίες

Το PDE φιλοξενείται στη NetDynamics

Όροι χρήσης | Προφίλ | Προσωπικά δεδομένα | Υποστηρίξτε μας

Επικοινωνία >

Powered by SMF 2.0 RC4 | SMF © 2006–2010, Simple Machines LLC
TinyPortal 1.0 RC1 | © 2005-2010 BlocWeb

Δημιουργία σελίδας σε 0.121 δευτερόλεπτα. 28 ερωτήματα.