PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Μου εχουν αρνηθει αδεια οταν εκανε μια επεμβαση ο πατερας μου και χρειαζοταν καποιος να τον γυρισει απο το νοσοκομειο με αυτοκινητο, γιατι εκρινε η διευθυντρια οτι δεν ηταν σοβαρος λογος και οτι θα μπορουσε να βρεθει καποιος αλλος να το κανει αυτο (πηρα τελικα αδεια αιμοδοσιας).
Μου εχουν αρνηθει αδεια οταν πεθανε ο θειος μου και επρεπε να το πουμε στη γιαγια μου και μανα του, γιατι εκρινε ο περιφερειακος διευθυντης (εκει πηγαινε η αιτηση μου οταν ημουν προϊσταμενη υπηρεσιας) οτι δεν μπορει να μεινει για μια μερα ακεφαλη η υπηρεσια (πηρα αναρρωτικη και πηγα στη γιαγια).

Τι θελω να πω;
Ο προϊσταμενος εχει το δικαιωμα να αρνηθει αδεια και να αρνηθει το οποιο λογο εμεις προβαλουνε ως σοβαρο. Χρειαζεται ευελιξια

Ευχαριστώ για την πληροφορία δεν ήξερα ότι μπορώ να πάω σε ελληνικά σχολεία του εξωτερικού από την στιγμή που θα πάρω το πτυχίο μου . Νόμιζα ότι είναι απαραίτητη προιπόθεση να δουλέψω πρώτα στο ελληνικό δημόσιο και μετά απο κάποια χρόνια θα μπορούσα να κάνω αίτηση αλλα δεν ήξερα πόσα .Τέλος να σου πω οτι έχεις δίκιο θα έπρεπε να είμαι πιο σαφής.

Στο εξωτερικό συνήθως εάν πας μόνος σου και όχι με απόσπαση, πηγαίνεις σε σχολεία της τοπικής κοινότητας. Κάποια από αυτά λειτουργούν μόνο κάποιες ώρες την εβδομάδα, συνήθως Σάββατο ή Κυριακή. Μπορείς όμως, εάν σε ενδιαφέρει το εξωτερικό, να Προσληφθείς στα σχολεία της χώρας που σε ενδιαφέρει, όχι στα ελληνικά σχολεία

Εμένα πάλι με εντυπωσιάζει η απαξίωση από πλευράς εκπαιδευτικών, σε οποιοδήποτε παιδί συμπεριφέρεται σωστά και φυσιολογικά, για τα μέτρα της ηλικίας του. Το καταλαβαίνω από τις ειρωνείες για τα 2-3 "καλά παιδιά" ή τον όρο "προβληματικά παιδιά" που μου αποδίδουν, ενώ εγώ 1ον δεν έχω χαρακτηρίσει κανένα παιδί ως προβληματικό, μόνο για παιδιά που δημιουργούν προβλήματα έχω μιλήσει, 2ον δεν μιλώ για "καλά" και "κακά" παιδια αλλά μιλώ για παιδία προσεγμένα, φροντισμένα κλπ, που δείχνει ότι από πίσω υπάρχει μια οικογένεια που ενδιαφέρεται και δουλευει για να τα αναθρεψει και 3ον δεν είπα ποτέ ότι κάνω μάθημα με τα "καλά" παιδιά μόνο, ούτε ότι αυτά τα παιδιά θεωρώ ότι είναι 2-3. Γιατί ΔΕΝ είναι 2-3. Έχουμε σχετικοποιήσει την παρέκκλιση. Τα παιδιά που δημιουργούν πρόβλημα, είναι 2-3. Οι 6-7 φασαριόζοι ενός τμήματος με φυσιολογική, παιδική ή εφηβική αντιδραστικότητα, ή ανωριμότητα ή σαχλαμάρα, δεν είναι παιδιά που δημιουργούν πρόβλημα, απλώς κουράζουν τον εκπαιδευτικό στο να τα αντιμετωπίσει κ αι ενίοτε καθυστερούν λίγο το μάθημα, αλλά αυτά είνναι τα φυσιολογικά και αναμενόμενα.

Εδώ βλέπω ότι οι συνάδελφοι θεωρούν εξαίρεση τα παιδιά με φυσιολογική παιδική ή εφηβικη΄συμπεριφορά. Συγγνώμη αλλά οι συμμορίες και οι βανδαλισμοί δεν είναι φυσιολογικά. Αυτά είναι οι εξαιρέσεις.

Όταν  ήμμασταν παιδιά, ξέραε από το σπίτι μας με τι είδους παιδιά μπορούσαμε να κάνουμε παρέα. Την επιλογή την κάναμε αυτόματα. Γνωρίζαμε ότι είναι παιδιά, που δεν είναι για εμάς. Δεν μπλεκόμασταν μαζί τους, δεν τα ενοχλούσαμε, δεν μας ενοχλούσαν, δεν μας κορόιδευαν. Απλά ξέραμε ότι δεν θα κάνουμε παρέα μαζί, δεν θα παίξομε μαζί, δεν θα αλληλοπροσκληθούμε στα πάρτι. Ήταν όλα τακτοποιημένα και τα παιδιά δεν παρασύρονταν εύκολα. Τα παιδιά τώρα έχω διαπιστώσει ότι έχουν χάσει κάθε κριτήριο. ΤΟ διαπίστωσα όταν πρωτοδιορίστηκα και υπεεύθεσα ότι ήταν λόγω επαρχίας, ελπίζω στην Αθήνα να κρατάνε ακόμα λίγη εκλεκτικότητα. ΑΝ όμως και οι εκπαιδευτικοί αρχίζουν αυτά τα περί ομάδας κλπ, πώς να έχουν μετά τα παιδιά κριτήριο; Οι ίδοι έχουμε σχετικοποιήσει την σωστή συμπεριφορά με τη στάση μας.

Επειδγ το εχεις ξαναναφερει…..

Τον ορο «προβληματικα» τον χρησιμοποιησα εγω και διευκρινησα οτι μοαινρι σε απειρα εισαγωγικα.

Επιση, εσυ εχεις πει πολλες φορες οτι η πλειοψηφια των παιδιων της ταξης σου και του σχολειου σου δεν ενδια φοερονται για το μαθημα, ειναι στο σχολειο επειδη τα υποχρεωνουν, ρημαζουν το μαθημα, δεν αφηνουν τα λιγοα επιμελη παιδια να κανουν μαθημ.
Εσπερε, διαβασε λιγο καλυτερα τα γραφομενα των αλλων…. Δεν μπορω και δεν θελω να σου αλκαξω γνωμη, αλλα μην διαστρεβλωνεις αυτα που λενε αλλοι….

Ουτε ειπωθηκε απο καποιον αλλο οτι ειναι φυσιολογικοι οι βανδαλισμοι, ουτε οι συμμοριες, ουτε εχει κανονικοποιηθει η παρεκκλιση. Εαν τα ερμηνευεις ετσι….. σορι


Οσο για το πως ημασταν εμεις παιδια….. κρινεις πιθανοτατα απι τον εαυτο σου…. Μια χαρα προσπαθουσαμε εμεις, στη δικη μου μικρη πολη, να κανουμε παρεα με ολους,  και απο το σπιτι ποτε δεν μας ελεγαν «μην κανεις παρεα με αυτα τα παιδια», το αντιθετο…..
Α! Και μια χαρα πηγαιναμε και σε σκυλαδικα και σε ντισκο και σε παρτυ και σε γηπεδα και σε ουφαδικα και σε σκοτεινα μερη και σε αλλα «περιεργα» μερη, μεταξυ ολων των αλλων που πηφαιναν τα «παιδια των καλων οικογενειων» της μικρης μου πολης!

Ωραία, τώρα καλύφθηκα. Αν υπάρχουν λοιπόν
σοβαρα προβλήματα (γιατί γι αυτά νόμιζα ότι συζητάμε), ο ψυχολόγος δεν θα μπει μπροστά ως αλλοθι για να καλυφθούν τα παιδιά ώστε να μην προχωρήσει το σχολείο σε άλλου είδους ενεργειες. Τώρα σαφώς το είπες. Γιατί πριν λέγατε άλλα, ότι οο θύτες είναι συνήθως και θύματα, και τα παιδιά πρέπει να γίνουν μια ομάδα και τους τραμπούκους πρέπει να τους αντιμετωπίζουν τα άλλα παιδιά και πρέπει να κάνουμε υπομονή για να βελτιωθούν τα προβλήματα.

Με την ευκαιρία, επειδή μάλλον δεν είχα καταλάβει καλά τον ρόλο ενός ψυχολόγου στα σχολεία. Όταν λετε ότι δεν επιτρέπεται να αποκαλύπτει τίποτα. Πώς τότε βοηθά το έργο των εκπαιδευτικών; Πώς λύνονται τα προβλήματα συμπεριφοράς αν ο εκπαιδευτικός δεν γνωρίζει τι υπάρχει από πίσω ώστε να εξατομικεύει τις αντιδράσεις του, όσο είναι εφικτό; Και τότε τι νόημα έχει να είναι ο ψυχολόγος  εντός σχολείου, αν δεν μπορεί να δώσει οδηγίες στους εκπαιδευτικούς για το το θα κάνουν; Ας έχουν ψυχολόγο δωρεάν για μαθητες στην πρωτοβάθμια περίθαλψη (λέμε τώρα, αν υπήρχε). Οι εκπαιδευτικό στο σχολείο χρειάζονται συμβουλές και καθοδήγηση για να μην αυτοσχεδιάζουν.

Πάλι δεν έχεις καταλάβει. Αυτά που λες εννοείται θα γίνουνε μέσα στην ταξη και μέσα στο σχολείο. Όλα τα παιδιά μαζί θα αντιμετωπίσουν τα προβλήματα. Η δουλειά πρέπει να είναι συλλογική και πρέπει να έχει συνέχεια. Και φυσικά οι θύτες είναι θύματα. Και φυσικά πρέπει να βρεθεί η πηγή της όποια συμπεριφοράς τους. Και φυσικά τα «ήσυχα παιδιά» πρέπει να ορθώσουν το ανάστημά τους και να διεκδικήσουν το δίκιο τους. Όλα αυτά γίνονται ταυτόχρονα με τις παρεμβάσεις από οποιονδήποτε άλλον.

Όσο για το τι κάνει ένας ψυχολόγος, θα σου πρότεινα να απευθυνθεί σε κάποιον ψυχολόγο και να συζητήσετε μαζί. Αυτός θα σου πει και για το απόρρητο, αυτός θα σου πει και για την δεοντολογία, αυτός θα σου εξηγήσει τη δουλειά του.

@emmaki
Παρέμβαση σε όλη την τάξη δεν χρειάζεται άδεια, όπως είναι και το σωστό. Διερευνητική όμως με παιδί μόνο του και χωρίς άδεια γονέα δεν μπορεί να γίνει σε καμία περίπτωση. Ακόμη και σε διάλειμμα απλή κουβέντα σε παιδί με γονέα δικομανή μπορεί να οδηγήσει σε μπελάδες.

Ξερω ποια ειναι η διαδικασια…. Απο το 2007 μεχρι το 2021 ημουν σε ΚΕΔΔΥ/ΚΕΣΥ/ΚΕΔΑΣΥ… Εχω απειληθει απο γονεις, εχω μηνυθει απο γονεις……

Η αποψη μου ομως ειναι οτι διερευνητικη συναντηση πρεπει να μπορει να γινεται χωρις τη συμφωνη γνωμη γονεα. Περαιτερω παρεμβαση, μονο με τη γνωμη του γονιου.

Εαν η κατασταση ειναι ανυποφορη και ο γονιος αρνιεται, τοτε καποιος πρεπει να σπασει αυγα και να παει στον εισαγγελεα…. Χωρις σπασιμο αυγων, χραϊρι δεν θα υπαρξει.
Και εδω μπαινει το μεγαλο ερωτημα (και δεν περιμενω απο κανεναν απαντηση, αλλα ολοι να το σκεφτουΜε), θελουΜε να σπασουμε αυγα και να τραβηξουΜε  ο,τι τραβηξουΜε μετα;

Οι ψυχολόγοι και οι κοινωνικοί λειτουργοί που δουλεύουν στα σχολεία είναι εκπαιδευτικοί.

Και για πες μας δηλαδή, τι ήθελες να κάνουμε; Να φέρουμε την αστυνομία γιατί κάποιος κλέβει λιπγκλος και αυτοκόλλητα; Φυσικά και το δέχτηκαν οι γονείς των "θυμάτων" και μάλιστα έπρεπε να συνεργαστούν, γιατί τα "θύματα" -που εσύ τα βλέπεις αθώα- ασκούσαν φοβερό bullying στο παιδάκι που τελικά άρχισε να κλέβει μικροπράγματα. Αλλά επειδή ήταν "φροντισμένα" παιδιά, οι δικές μας προκαταλήψεις δεν μας άφηναν να το δούμε. Νομίζω όμως ότι θα σου πάρει καιρό να καταλάβεις ότι τις περισσότερες φορές ένα παιδί είναι ταυτόχρονα θύμα και θύτης. Όπως και οι ενήλικες.

Ελπίζω να καταλαβαίνεις ότι είσαι κάνεις τρομερά λογικά άλματα και ότι δεν ακούς. Έχεις προαποφασίσει ότι οι ψυχολόγοι στα σχολεία δεν θα έχουν αποτέλεσμα, οπότε ό,τι και να σου πει κάποιος, δεν πρόκειται να κάνεις ούτε μισό βήμα πίσω. Και δεν σου λέω ότι θα έχουν 100% αποτέλεσμα ή ότι θα μας λύσουν όλα τα προβλήματα. Λέω ότι μπορούν να βοηθήσουν με την προϋπόθεση ότι έχουν στήριξη από το σχολείο.

Ελπίζω να με συγχωρήσεις, αλλά θεωρώ ότι δεν έχει νόημα πλέον η συζήτηση, οπότε θα σταματήσω εδώ.

Παλι θα συμφωνησω μαζι σου!

Το «προβληματικο» παιδι (παλι λεω οτι το βαζω σε απειρα εισαγωγικα) πρεπει να αντιμετωπιστει ΚΑΙ αυτο. Και να αντιμετωπιστει με το σωστο τροπο. Δεν λεω σε καμια περιπτωση να μην υποστει κυρωσεις. Φυσικα και θα υπαρχουν κυρωσεις για μια μη επιθυμητη πραξη. Ομως, πολλες φορες οι κυρωσεις λειτπυργοθν αντιθετα, καιως προσφεροθν κατι το επιθυμητο (πχ αποφυγη του μαθηματος) και στα 14,15,16 χ**** αν επαναλαβει την ταξη απο απουσιες (μην κρυβομαστε πισω απο το δαχτυλο μας). Αρα, μαζι με τις κυρωσεις χρειαζεται και η παρεμβαση!
Οσο για τα «καλα» παιδια (παλι σε εισαγωγικα) φυσικα και πρεπει να μαθουν να υψωνουν το αναστημα τους και να διαμαρτυτονται! Πρεπει να μαθουν πως θα γινουν ενηλικες που δεν καθονται στη γωνιτσα τους, αλλα διεκδικουν το δικιο τους!

Α! Και οι ψυχολογοι και οι ΚΛ εννοειται οτι ειναι μελη της σχολικης κοινοτητας και εχουν δικαιωμα (ισως και μεγαλυτερο λογω ειδικοτητας) να κανουν παρεμβασεις σε ατομικο και συλλογικο επιπεδο, και ας γινει μια ωρα λιγοτερη αρχαια ή μαθηματικα! (Εκτος αν θεωρουμε οτι στα σχολεια πρεπει να ειναι μονο δασκαλοι, κανενας αλλο, και μετα να διαμαρτυρομαστε οτι μας δινουν πολλους ρολους που δεν εχουν σχεση με το αντικείμενο μας! Ουπς!)

Αν ομως η Εσπερος δεν θελει να ακουσει (οπως πολλες φορες), δεν προκειται να ακουσει και να αλλαξει γνωμη ή εστω να σκεφτει λιγο διαφορετικα! Οποτε και απο μενα κομμενη η περεταίρω συζητηση 

Δεν καταδικάζω τον κλάδο για τη γενική χρησιμότητα του στα σχολεία για τη βοήθεια των παιδιών.
Απλώς αναρψτιεμαι πώς μπορούν να συμβάλουν στην επίλυση των προβλημάτων πειθαρχίας.

Όχι πάντως από τη μία μέρα στην άλλη και όχι με μη συστηματικό τρόπο


(Ότι καταδικάζεις καταδικάζεις. Συλλήβδην. Και για τα παιδιά και για τους ενήλικες. )