PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Για τη Συνταγματική Αναθεώρηση & τους διορισμούς των εκπαιδευτικών, έχω κάνει σχετική ανάλυση, εδώ: http://www.pde.gr/index.php?topic=32302.msg891170#msg891170

Πρέπει να καταλάβετε οτι τα ΣΔΕ είναι ένας θεσμός με ημερομηνία λήξης. Κάποια στιγμή τα δημογραφικά και κοινωνικά δεδομένα θα επιβάλλουν την συρρίκνωση και τελικά την κατάργηση του θεσμού αφού θα υπάρχουν πιά πολύ λίγοι πολίτες που δεν θα έχουν ολοκληρώσει την υποχρεωτική εκπ/ση. Ήδη έχει αρχίσει η διαδικασία αυτή. Συνεπώς και η ΓΓΔΒΜ δεν δίνει προτεραιότητα στα ΣΔΕ. Αυτός είναι ο λόγος της παρακμής. Επίσης για οτιδήποτε συμβαίνει, ο πιο εύκολος δρόμος είναι να κατηγορείς κάποιον άλλον για να εκτονωθεί η πίεση που δέχεσαι (μόνιμους, διευθυντές, κλπ).

αυτο δεν ειναι κανονας. μετα απο περιοδους κρισης, ποσο μαλλον η τωρινη, εκφυεται πολυς κοσμος που δεν δυναται να συνεχισει το σχολειο. μπορει και να υπαρξει το εντελως αντιθετο αποτελεσμα. δηλ. να ανθισει ο θεσμος των σδε

+ 1

Ας συνυπολογισθεί, πως στη χώρα μας, χώρα αγραμμάτων κατά βάση, επί δεκαετίες, κι όχι πολλά χρόνια πριν, όποιος είχε διαβάσει επαρκώς ένα σημαντικό σύγχρονο επιστημονικό βιβλίο έμοιαζε για τους υπόλοιπους σχεδόν προφήτης!! Η αγραμματοσύνη ακολουθεί επί δεκαετίες αυτή τη χώρα...

Βλ. και τα επίσημα στοιχεία της Εθνικής Απογραφής 2011 της ΕΛΣΤΑΤ.

1. Σε σύνολο 10.816.286 ατόμων, τα 2.524.345 είναι απόφοιτοι Δημοτικού ενώ 448.082 το εγκατέλειψαν. Σύνολο 2.972.427 άτομα.

2. Με βάση τα ίδια στοιχεία, τα άτομα από 20 έως 59 ετών - ενεργός πληθυσμός της χώρας, δεν τους λες και υπερήλικες, (δεν σου βάζω παραπάνω ηλικιακά...), οι οποίοι είτε ολοκλήρωσαν μόνο το Δημοτικό, είτε το εγκατέλειψαν, ανέρχονται συνολικά στα 978.821 άτομα επί του συνόλου.

Βλ. αναλυτικά: http://www.statistics.gr/demographic-data

Θα σταθώ απλώς στο Παράρτημα της ανωτέρω (διάτρητης) καταγγελίας-προχειράτζα, (βλ. https://www.alfavita.gr/arthron/oromisthioi-ekpaideytikoi-sde-kataggelia-kritirion-kai-diadikasia-epilogis-ekpaideyton ).

1) Η υπ’ αριθμ. 2373/2003 ΥΑ (ΦΕΚ B 1003, 22.07.2003), την οποία επικαλούνται οι εκπαιδευτικοί ΣΔΕ, έχει καταργηθεί.

2) Στην υπ’ αριθμ. 5953 ΥΑ (ΦΕΚ B 1861, 08.07.2014), η οποία είναι σε ισχύ και την οποία οι εκπαιδευτικοί ΣΔΕ επικαλούνται απολύτως επιλεκτικά και μεμονωμένα, μεταξύ άλλων, αναφέρονται ρητώς τα ακόλουθα:

- Άρθρο 1, παρ. 1: «Τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας (Σ.Δ.Ε.) της χώρας είναι σχολεία Εκπαίδευσης Ενηλίκων που λειτουργούν σύμφωνα με τη φιλοσοφία και τις αρχές της Εκπαίδευσης Ενηλίκων.»

- Άρθρο 6, Γ΄, παρ. 8: «Η επάρκεια και η διαρκής ανανέωση και επικαιροποίηση των προσόντων των εκπαιδευτικών όπως και η χρήση των κατάλληλων εκπαιδευτικών μεθόδων και εργαλείων, συμπεριλαμβανομένων των τεχνικών εκπαίδευσης ενηλίκων, αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για τη διασφάλιση της υψηλής ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης.»

3) Για αυτούς τους λόγους, (μεταξύ άλλων), τα ΣΔΕ, υπάγονται διοικητικά στη ΓΓΔΒΜΝΓ και στις Διευθύνσεις ΔΒΜ αυτής, και όχι στις Β/θμιες, όπως τα Γυμνάσια.

4) Βάσει του άρθρου 27 του ν. 4186/13 ορίζονται οι ίδιες ΑΚΡΙΒΩΣ διαδικασίες και κατηγορίες του εκπαιδευτικού προσωπικού για την πρόσληψη σε ΙΕΚ, ΣΔΕ, ΣΕΚ και ΚΔΒΜ. Συνεπώς, καταπίπτει η όποια τυχαία αναφορά στην παρ. 1 του άρθρου 19 του (παλαιότερου) ν. 3879/10. Η Πιστοποιημένη Επάρκεια αφορά και τους Εκπαιδευτές Ενηλίκων των ΣΔΕ. Τους μόνους «εκπαιδευτικούς» που ο σχετικός νόμος αναγνωρίζει ως τέτοιους είναι οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί και οι προσληφθέντες αναπληρωτές/ωρομίσθιοι από τους οικείους πίνακες εκπαιδευτικοί.
Να σημειώσω εδώ ότι η μοναδική Προκήρυξη για τα ΣΔΕ από το 2013 μέχρι σήμερα, βασίσθηκε στο εν λόγω άρθρο 27 του ν. 4186/13, με ρητή αναφορά σε αυτό.
- Πώς γίνεται να τα αγνοούν αυτά και να εκτίθενται;! Από το 2013 είναι σε ισχύ ο νόμος. Ό,τι γουστάρουν κρατάνε από τους νόμους;;

Το πιο καίριο σχόλιο της Παυλίνας: Οι κείμενες διατάξεις για τις Εξετάσεις Πιστοποίησης έπρεπε να κάνουν αναφορά απλώς και μόνο στην Εκπαιδευτική Επάρκεια των Εκπαιδευτών Ενηλίκων. Από τη στιγμή που η Εκπαίδευση Ενηλίκων παρέχεται από φορείς τόσο τυπικής, όσο και μη τυπικής εκπαίδευσης ενηλίκων.

5) Πόση υποκρισία και αφέλεια μπορεί να εμπεριέχεται στο ακόλουθο;! : «(...) Οι περισσότεροι λοιπόν από τους υποψήφιους ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς στα ΣΔΕ δε θεώρησαν σκόπιμο να συμμετάσχουν στις τελευταίες εξετάσεις πιστοποίησης του ΕΟΠΠΕΠ (Ιούλιος 2015) καθώς εύλογα έκριναν ότι δεν τους αφορά, εφόσον τα ΣΔΕ δεν καλύπτονται από έναν τίτλο ο οποίος ρητά πιστοποιεί την επάρκεια των εκπαιδευτικών στις δομές της μη τυπικής εκπαίδευσης ενηλίκων. (...)».

- Οι εν λόγω ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί ΣΔΕ, έχουν την πολυτέλεια να υποβάλουν αίτηση για να εργασθούν αποκλειστικά και μόνο στα ΣΔΕ και ξεμπέρδεψαν;; Δεν ενδιαφέρονται και δεν υποβάλουν αιτήσεις ως Αναπληρωτές, στα ΙΕΚ, στα ΚΔΒΜ, ώστε να κινούνται βάσει των εξελίξεων και των επιταγών που επηρεάζουν τον κάθε φορέα εκπαίδευσης, ώστε να μην καταλήξουν στο τέλος να θεωρούν (από μόνοι τους) ότι κάτι.... ΔΕΝ τούς αφορά, όταν από τον νόμο τούς αφορά; Έλεος...

Ερώτηση - απορία, απλά για όσους δεν ξέρουν (κι εγώ ανάμεσα σ' αυτούς):
Ο κλάδος ΠΕ 18.41 σε ποια σχολεία διδάσκει και ποιά μαθήματα; Μπορεί να διδάξει σε οποιοδήποτε σχολείο της χώρας κάποιο μάθημα;

Ο κλάδος ΠΕ 18.41 διδάσκει:
1) Κατά κύριο λόγο, σε ποσοστό 10% επί των συνολικών προσλήψεων, (από κοινού με τον κλάδο ΠΕ32, Θεατρικών Σπουδών - το υπόλοιπο 90%), το μάθημα της «Θεατρικής Αγωγής» στα Δημοτικά Σχολεία, τα οριζόμενα ως Ολοήμερα/ΕΑΕΠ μέσω κονδυλίων ΕΣΠΑ.
2)  Μόνο αυτός, αποκλειστικά, το μάθημα της «Θεατρικής Αγωγής» στα τρία (3) Καλλιτεχνικά Σχολεία της χώρας (περ. 8 θέσεις αναπληρωτών).
Σημ.: Μόνο στα χαρτιά, (διότι παίρνουν, κατά κύριο λόγο, από τον ΠΕ 18.33 ως Α' ανάθεση), το μάθημα «Αισθητική Αγωγή - Θεατρικό Παιχνίδι» στην επανασυσταθείσα ειδικότητα «Βοηθών Βρεφονηπιοκόμων» των ΕΠΑΛ.

- Οι έξυπνοι του Υπουργείου, δεν... «σκέφθηκαν» (εκούσια ή ακούσια...) να ορίσουν έναν (1) κοινό & ενιαίο (κατά περίπτωση προϋπηρεσίας) πίνακα αναπληρωτών ΚΑΙ για τους δύο (2) κλάδους (ΠΕ 32 & ΠΕ 18.41), όπως γίνεται π.χ. με τους κλάδους της Πληροφορικής, ΠΕ19 & ΠΕ20, εφ' όσον διδάσκουν ΤΟ ΙΔΙΟ ακριβώς μάθημα και θα έπρεπε να έχουν και τις ίδιες ακριβώς ευκαιρίες και δυνατότητες πρόσληψης!

- Κι έτσι υπάρχουν περιστατικά, όπου προσλαμβάνεται στη Β' Αθηνών π.χ. θεατρολόγος με 15 ή 20 μόρια και ηθοποιός με... 1.65 μόρια (!) από την πρώτη φάση!!! Ο θεατρολόγος με τα 1.65 μόρια, ας μην αναφέρουμε καλύτερα τί παίρνει και πού στου διαβόλου πάει...! Κι αυτό, λόγω του εντελώς διαφορετικού ανταγωνισμού μεταξύ των πινάκων των δύο κλάδων, οι οποίοι, ωστόσο, προσλαμβάνονται για να διδάξουν το ίδιο -πάντα- μάθημα!!

- Γενικά, οι κλειστοί πινάκες του ΠΕ 18.41 και το... «ιδιαίτερο» νομικό καθεστώς, (το οποίο παρέθεσα ανωτέρω), έχει ως αποτέλεσμα το να καταθέτουν αίτηση, κάθε έτος, συνολικά -και για τους 2 πίνακες- γύρω στα 75 με 85 άτομα, ενώ υπήρξε χρονιά κατά την οποία δεν προσελήφθησαν επί του συνόλου των υποψηφίων αναπληρωτών του κλάδου, μόνο... 15 περίπου άτομα!

Το πράγμα μιλάει από μόνο του...!

1. Ο κλάδος ΠΕ 18.41 (Δραματικής Τέχνης) συστάθηκε βάσει της υπ' αριθμ. Δ2/13934 ΚΥΑ (12.02.2001).

2. Η πανελλήνια πρωτοτυπία του εν λόγω κλάδου έγκειται στο ότι (παρά το καθεαυτό καρα-μπερδεμένο νομικό πλαίσιο το οποίο τον διέπει!), είναι ο μόνος εκπαιδευτικός κλάδος ΠΕ, στον οποίο ΔΕΝ εισάγονται στους πίνακές του νεότεροι εκπαιδευτικοί κάθε έτος!

3. Οι πίνακές του είναι κλειστοί πίνακες (!) με... χρονικό όριο! Σε αυτούς μπορούν να ενταχθούν ΜΟΝΟ όσοι ηθοποιοί έχουν λάβει ισοτιμία διπλώματος μέχρι το 2003 !! Συνεπώς, δεν προστίθενται νεότεροι εισακτέοι (όπως στους υπόλοιπους κλάδους της εκπαίδευσης!) με αποτέλεσμα οι πίνακες να παραμένουν αμετάβλητοι (με απειροελάχιστες διαφορές).
Εντάσσεται, κατ' έτος, μια συγκεκριμένη κάστα ηθοποιών, γύρω στα 85 άτομα, (άγνωστο, πόσοι -άλλοι- ηθοποιοί διαθέτουν τη... διαβόητη ισοτιμία αλλά δεν ενδιαφέρονται καθόλου για την εκπαίδευση...), με αποτέλεσμα να κάνουν αίτηση για αναπλήρωση τα ίδια ακριβώς άτομα, χωρίς να υπάρχει επιπλέον ανταγωνισμός στους κατ' έτος πίνακες, διότι δεν επιτρέπεται ΚΑΜΙΑ είσοδος νέων εκπαιδευτικών-ηθοποιών με νεότερα διπλώματα σε αυτούς! Τώρα, μην πείτε ότι όλο αυτό το καθεστώς αντίκειται στην κατοχυρωμένη από το άρθρο 4, παρ. 1 του Συντάγματος, αρχή της ισότητας, διότι είναι... «εξόφθαλμο», θαρρώ, ότι κάτι τέτοιο αποκλείεται (sic) να... συμβαίνει. Lol…

4. Και όλο αυτό διότι ο φορέας, ο οποίος εξέδιδε τις ισοτιμίες, καταργήθηκε το 2005, και ο νομοθέτης, για κακή του τύχη (!), «ξέχασε» να... προνοήσει και να… μεταβιβάσει (σκόπιμα ή μη!) την εν λόγω αρμοδιότητα σε άλλον φορέα...!! Κάτι που δεν έχει λυθεί εδώ και 10 χρόνια! Στο Ελλάντα όλα γίνονται!

rrrrrr αυτό ειλικρινά δεν το ήξερα. Τι ανόητα πράγματα είναι αυτά;Να μην υπάρχει νέα νομοθεσία περί του θέματος;  γηράσκω αεί διδασκόμενος.....κράτος είναι αυτό;Θεέ μου.

anemona, πολλά έχουν ειπωθεί για το θέμα (μέχρι και ότι μπορεί να υπήρξε πολιτικός δάκτυλος για το μπλοκάρισμα αυτό, για λόγους οι οποίοι -αν υπήρξαν τελικά- είναι προφανείς και ευνόητοι...).

Το επίσης θεϊκό (για να κατανοήσουμε και την πλήρη ανικανότητα της διοίκησης) ήταν ότι με τη σύσταση του Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π., το Τμήμα Εθνικού Πλαισίου Προσόντων του Οργανισμού παρέσχε, το 2013, 2014, ισοτιμίες σε ηθοποιούς με νεότερα διπλώματα (ή παλαιότερα), οι οποίοι και εντάχθηκαν στους προσωρινούς πίνακες αναπληρωτών το 2014-2015, χωρίς προφανώς οι υπάλληλοι να λάβουν υπόψη ότι στην εγκύκλιο αναπληρωτών αναφέρεται σταθερά κάθε έτος ότι: «Η ισοτιμία των πτυχίων των Σχολών Δραματικής Τέχνης της ημεδαπής θα πρέπει να έχει χορηγηθεί από το Ινστιτούτο Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (Ι.Τ.Ε.)».
Στους ελέγχους, το Υπουργείο είδε την πατάτα κι αφαίρεσε τους νέους αυτούς εκπαιδευτικούς από τους, εν συνεχεία, κυρωμένους πίνακες... Επαγγελματισμός my ass!

Η κυρια δικη αφορα τα ασφαλιστικα..αυτα που εκδικαστηκαν ειναι τα προσωρινα ασφαλιστικα

Η αίτηση αναστολής εκτέλεσης (a.k.a. διαδικασία αίτησης ασφαλιστικών μέτρων) αποτελεί τα λεγόμενα «ασφαλιστικά μέτρα», τα οποία οδηγούν σε έκτακτη απόφαση του δικαστηρίου και παρέχουν προσωρινή δικαστική προστασία στον αιτούντα, μέσω δικαστικής απόφασης, άμεσα εκτελεστής. Για το θέμα μας, η εν λόγω (εν προκειμένω, απορριπτική για τον αιτούντα) απόφαση της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ δημοσιεύθηκε στις 16.09.15.

Η αίτηση ακυρώσεως αποτελεί το τακτικό ένδικο μέσο, (a.k.a. την κύρια δίκη), και οδηγεί σε τελεσίδικη απόφαση του δικαστηρίου η οποία προσφέρει μόνιμη και οριστική δικαστική προστασία στον αιτούντα. Η απόφαση αυτή ΔΕΝ αποτελεί ασφαλιστικό (δηλ. προσωρινό) μέτρο. Η αίτηση ακυρώσεως είναι που θα εκδικασθεί (αν δεν αναβληθεί για αργότερα) κατά την κύρια δίκη στις 08.10.15.

Εγώ ξέρω ότι δεν αλλάζει ο νόμος Αρσένη, που μιλάει για προσλήψεις/διορισμούς εκπαιδευτικών και όχι απλά δημ. υπαλλήλων,
χωρίς αναθεώρηση του Συντάγματος. Το σημείο 5 που παραθέτεις μπορεί να κάνει μια γενική αναφορά του τρόπου διορισμού στο δημόσιο, αλλιώς δε θα χρησιμοποιούσε τον όρο υπάλληλοι, αλλά εκπαιδευτικοί! Αυτό θα ξεκαθαριστεί μελλοντικά...

Δεν κάνω εγώ τη διάκριση. Ο νόμος Αρσένη στηριζόμενος στο νόμο Πεπονή, που αναφέρεται σε διορισμούς στο δημόσιο γενικά, κάνει ειδική εφαρμογή στους διορισμούς και στις προσλήψεις εκπαιδευτικών. Δε θα υπήρχε λόγος να ψηφιστεί άλλος νόμος για τους διοοισμούς/προσλήψεις στην εκπαίδευση, αν ο νόμος Πεπονή ήταν αρκετός! Δεν έχω λόγο να επιμείνω. Αυτό ξέρω και απλώς το θέτω υπόψη των μελών και των επισκεπτών του pde. Ας το έχουν κι αυτό, ως δεδομένο, κάπου στην άκρη του μυαλού τους...

(1) Προφανώς, η άποψη που υπάρχει ότι απαιτείται Συνταγματική Αναθεώρηση για να αλλάξει ο τρόπος διορισμού των εκπαιδευτικών, ερείδεται στην παρ. 6 του άρθρου 118 του ισχύοντος Συντάγματος (όπως αυτή προσετέθη με το Ψήφισμα της 6ης Απριλίου 2001 της Ζ΄ Αναθεωρητικής Βουλής), όπου αναφέρεται ότι:

«6. Προβλεπόμενες ή διατηρούμενες στο νόμο 2190/1994, όπως αυτός ισχύει, εξαιρέσεις από την αρμοδιότητα του Ανώτατου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού εξακολουθούν να ισχύουν.»

Βλ.: http://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-122/

(2) Η περίπτωση γ' της παρ. 2 του άρθρου 14 του νόμου 2190/94 (όπως αυτή τροποποιήθηκε με το άρθρο 1 παρ. 4 του ν. 2527/97 και την παρ. 2  του άρθρου 3 του ν. 2336/95, όπως η τελευταία αντικαταστάθηκε με το άρθρο 16 του ν. 2643/98), εξαιρεί τους εκπαιδευτικούς από τις διαδικασίες διορισμού μέσω Α.Σ.Ε.Π., ορισθείσες στο Κεφάλαιο Γ' του ως άνω νόμου, διότι (όπως είναι γνωστό) ο εκπαιδευτικός κλάδος διέπεται από ειδική νομοθεσία και καθεστώς, (το εν λόγω επιχείρημα το αναφέρει και το ΣτΕ). Γι' αυτό και οι διορισμοί μετά την κατάργηση της Επετηρίδας πέρασαν στον νόμο Αρσένη.

«2. Εξαιρούνται από τις διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου:
(...)
(γ) Το εκπαιδευτικό ή διδακτικό προσωπικό των Α.Ε.Ι., των Τ.Ε.Ι. και των με οποιαδήποτε ονομασία σχολών ή σχολείων ή υπηρεσιών του Δημοσίου, των Ν.Π.Δ.Δ., των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης πρώτου και δευτέρου βαθμού και των νομικών προσώπων της προηγούμενης παραγράφου. (...).»

Σημ.:  Στο Κεφάλαιο Γ' του ν. 2190/94 (Σύστημα Προσλήψεων στον δημόσιο τομέα), τα άρθρα 15 και 18 αναφέρονται, αντίστοιχα, στην πλήρωση θέσεων με διαγωνισμό και την πλήρωση θέσεων βάσει προτεραιότητας.

(3) Ένα πρώτο σκεπτικό θα ήταν το εξής: Ο νομοθέτης του 1994, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο διορισμός των εκπαιδευτικών διέπεται από ειδική νομοθεσία και καθεστώς διορισμών (βλ. Επετηρίδα, ν. 1566/85, κ.λπ.), προσφυώς και ευλόγως εξαίρεσε τους εκπαιδευτικούς από τα οριζόμενα στο Κεφάλαιο Γ΄ του ν. 2190/94 (π.χ. διορισμός με επιλογή). Εφ' όσον λοιπόν η εξαίρεση αυτή τελεί ακόμα εν ισχύι με βάση το ισχύον Σύνταγμα, ο διορισμός των εκπαιδευτικών δεν μπορεί να υπαχθεί - καθώς εξαιρείται - στα οριζόμενα του Κεφαλαίου Γ΄ του ν. 2190/94, χωρίς αναθεώρηση της παρ. 6 του άρ. 118 του Συντάγματος.

(4) Ενδιαφέρον πάντως έχει και το πώς το ΣτΕ (απόφ. 527/2015) ερμήνευσε την εν λόγω παρ. 6 του άρθρου 118 του Συντάγματος.

(5η σκέψη)

(...) Ενόψει των ανωτέρω, η, μεταβατικού χαρακτήρα και εξαιρετική, διάταξη της παρ. 6 του άρθρου 118 πρέπει να ερμηνευθεί στενά, ως έχουσα την έννοια ότι εξακολουθούν να ισχύουν, και μετά τη συνταγματική αναθεώρηση, οι προβλεπόμενες στο ν. 2190/1994 (Α΄ 28) εξαιρέσεις από την αρμοδιότητα του Α.Σ.Ε.Π., εφόσον δεν είχαν καταργηθεί ή τροποποιηθεί όχι μόνον άμεσα, με ευθεία αναφορά στις διατάξεις του νόμου αυτού, αλλά και έμμεσα, με μεταγενέστερες νομοθετικές ρυθμίσεις μέχρι την ψήφιση στις 6.4.2001 του αναθεωρημένου Συντάγματος. (...)

(13η σκέψη)

(...) α) Με το άρθρο 118 παρ. 6 του Συντάγματος εξακολούθησαν μεν να ισχύουν, μετά τη συνταγματική αναθεώρηση του 2001, οι προβλεπόμενες στο ν. 2190/1994 εξαιρέσεις, μεταξύ των οποίων η κατά το άρθρο 14 παρ. 2 περ. γ΄ εξαίρεση από τον έλεγχο του Α.Σ.Ε.Π. των διορισμών των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης· πλην, η εξαίρεση αυτή, σύμφωνα και με όσα εκτέθηκαν στην ένατη σκέψη, περιλαμβάνει, όσον αφορά τους αναπληρωτές ή ωρομίσθιους, μόνο τους εγγεγραμμένους στον πίνακα του άρθρου 138 του ν. 2725/1999, από τον οποίο διορίστηκαν ως μόνιμοι, μετά τη συνταγματική αναθεώρηση (6.4.2001), αναπληρωτές ή ωρομίσθιοι του ν. 1566/1985, κατά τα εκτεθέντα στις δέκατη και ενδέκατη σκέψεις (άρθρα 7 παρ. 3 περ. β΄ υποπερ. ββ΄ ν. 3027/2002, 6 παρ. 2 περ. β΄ ν. 3255/2004) (πρβλ. Σ.τ.Ε. 3593 - 3595/2008). Συνιστά, δηλαδή, στην ουσία, η εξαίρεση αυτή, επέκταση νομοθετικής ρύθμισης προγενέστερης της συνταγματικής αναθεώρησης του 2001 και δεν εκτείνεται σε νέες ρυθμίσεις μετά τη συνταγματική αναθεώρηση, ασύνδετες προς το νομοθετικό καθεστώς που ίσχυε πριν από τις 6.4.2001. Τέτοια ρύθμιση αποτελεί ο διορισμός μόνιμων εκπαιδευτικών από πίνακες αναπληρωτών κατά το άρθρο 9 παρ. 1 του ν. 3848/2010, ο οποίος δεν υπόκειται στον έλεγχο του Α.Σ.Ε.Π., όπως απαιτείται κατά τη διάταξη του πρώτου εδαφίου της παρ. 7 του άρθρου 103 του Συντάγματος, κατά τα εκτεθέντα στην πέμπτη σκέψη. (...)

Βλ.: http://www.esos.gr/arthra/37061/i-apofasi-toy-ste-5272015-gia-tin-antisyntagmatikotita-ton-rythmiseon-toy-n-38482010

Τονίζει, δηλαδή, ότι παρ' όλο που η εν λόγω διάταξη βρισκόταν ακόμα σε ισχύ κατά το επίμαχο διάστημα, (βλ. 5η σκέψη. Ευλόγως, διότι δεν καταργήθηκε ρητά ή σιωπηρά από το 1994 μέχρι το 2001), ωστόσο αυτή δεν επεκτείνεται στις νομοθετικές ρυθμίσεις περί διορισμών μετά τη Συνταγματική Αναθεώρηση του 2001, καθώς αφορούσε μόνο όσους εκπαιδευτικούς βρίσκονταν στους πίνακες διοριστέων της Επετηρίδας κατά την τότε μεταβατική περίοδο, (αν συνυπολογίσουμε και το γεγονός ότι η εν λόγω εξαίρεση των εκπαιδευτικών συμπεριελήφθη, κατά κανόνα, στον ν. 2190/94 λόγω της Επετηρίδας).

Μοιάζει, δηλαδή, η εν λόγω διάταξη, όσον αφορά στην εκπαίδευση, να μην έχει πλέον ισχύ, (όπως ερμηνεύεται η απόφαση του ΣτΕ). Σημειώνοντας το ΣτΕ, παράλληλα, ότι με το άρθρο 9 παρ. 1 του ν. 3848/10 έγινε ακριβώς χρήση αυτής της εξαίρεσης, η οποία, όμως, εξαίρεση, βάσει του ΣτΕ, δεν έχει πλέον για τους εκπαιδευτικούς ουσιαστική νομική ισχύ, με βάση την τελολογική της ερμηνεία, παρά μόνο τυπική.

Όπως και να 'χει, αν τελεί ακόμα σε ισχύ για την εκπαίδευση, τότε η αλλαγή της διαδικασίας διορισμού των εκπαιδευτικών επιβάλλει Συνταγματική Αναθεώρηση. Αν δεν έχει πλέον ισχύ στους εκπαιδευτικούς, δεν χρειάζεται Αναθεώρηση. Σε κάθε περίπτωση, ίδωμεν, για το τί μέλλει γενέσθαι...