PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

@emmaki θέλω να πω ότι σχεδον
οα τα παιδιά εκτός από τους αριστούχους, αν πάνε να εξεταστούν, θα τους βρουν κάτι. (Μ αυτή τη λογική χάνεται και η έννοια του ότι κάτι είναι ειδική περίπτωση. Αυτό το λέω γενικα. Αν η μισή τάξη θέλει τμήμα ένταξης, τότε κάτι πάει στραβά με τη γενική αγωγή και μάλλον
αυτό πρέπει να φτιάξουμε).

Δρν είχα σκεφτεί ποτέ ότι καποιο σχολείο θα σκεφτόταν αλλαγή περιβάλλοντος σε έναν μαθητή με δεπυ πχ επειδή θα του χάλαγε την καλή εικόνα. Αλλά και να το σκεφτόταν, πώς θα το τεκμηρίωνε; Το παιδί θα έπρεπε να έχει κάνει πολύ σοβαρα παραπτώματα, να έχουν υπάρξει συνεδριάσεις για όλα αυτά, δεν νομίζω ότι γίνονται έτσι εύκολα τέτοιες αυθαιρεσίες.

Έσπερε, όλα αυτά που περιγράφεις θα μπορούσαν να εμφανιστούν και με άλλη αφορμή. Λίγες φορές μπήκαμε στην τάξη με το κλίμα να έχει δυναμιτιστεί από πριν;
Πρέπει να μάθουμε να επιβιώνουμε και σε περιβάλλοντα όπου η κατάσταση που επικρατεί δεν είναι η καλύτερη δυνατή. Μπορούμε να εξηγούμε τις επιλογές και τις ενέργειές μας αλλά λόγω ηλικίας κάποια πράγματα δεν μπορούν ούτε να τα αντιληφθούν ούτε να τα κατανοήσουν οι μαθητές μας.
Εμείς οι ίδιοι δεν αναστοχαζόμαστε τους καθηγητές μας διαφορετικά πλέον; Καταλαβαίνουμε τους "αυστηρούς" και βλέπουμε με διαφορετικό μάτι τους "γλεντζέδοεκδρομάκηδες".

Υπάρχουν όρια στο τι είναι φυσιολογικό η όχι σε ένα περιβάλλον. Είμαστε ήδη επιβαρυμένοι από το πώς είναι τώρα οι μαθητες.

Εγω δεν έχω αλλάξει γνώμη για κανέναν καθηγητη. Πάντα εκτιμούσα αυτούς που έπρεπε και τους είχα πρότυπο και απαξίωνα τους υπόλοιπους. Έτσι με μεγάλωσαν.

Για να καταλάβω, εσένα πως ακριβώς σου προκαλούν ψυχική οδύνη και σε υπονομεύουν στους μαθητές;
15 χρόνια και δεν έχω συνοδεύσει ούτε μία πολυήμερη. Για δε μονοήμερη πρέπει να πάω αρκετά πίσω για να θυμηθώ συμμετοχή μου.
Όταν με ρωτάνε οι μαθητές "γιατί κύριε" τους εξηγώ με ειλικρίνια, όμορφα και ωραία τους λόγους. Ποτέ δεν αντιμετώπισα ιδιαίτερο πρόβλημα.

@harac

Τρεις πολυήμερες όντως ακούγονται πολλές και μάλιστα για την ίδια περίοδο.
Βέβαια παίζει και το που πάνε, τι πρόγραμμα θα ακολουθήσουν κλπ.

Η στάση των
παιδιών απέναντι στους συνοδούς με το που γυρίσουν από την εκδρομή, αλλάζει. Ξαφνικά γίνονται οι αγαπημένοι τους. Επίσης αν τα παιδιά καταλάβουν ότι κάποιος θέλει κσι κάποιος δεν θέλει να τα πάει, διαλέγουν πλευρά. Εγω μια φορά εξήγησα σε παιδιά γιατί είμαι κατά των εκδρομών, σε ένα τμήμα που είχαμε εξαιρετική σχέση. Μετά απ αυτό με μίσησαν. Αλήθεια. Ευτυχώς που ήταν τέλος της χρονιάς και μετά δεν τους ξαναπηρα. Αλλά δεν γινόταν να έχω απαιτήσεις από τα παιδιά. Η κοπελίτσα της παράλληλης που ήταν μέσα στην τάξη με κοίταζε σαν να είμαι εξωγήινος. Και δεν ήταν και πολύ μικρότερη μου. Δεν αποκλείεται μετά να είπε κσι στα παιδιά ότι είμαι καμία στριμμένη στρίγγλα.

Αλλά δυστυχώς και τώρα θα μπορούσε κανείς να πει ότι υπάρχουν "αυστηρά πλαίσια και αυστηροί σχολικοί κανονισμοί". Πιο σημαντικό είναι αν και κατά πόσο εφαρμόζονται.

Δεν θεωρώ ότι υπάρχουν. Το πλαίσιο τώρα είναι "βρείτε μια δικιαολογία και τον κατάλληλο αριθμό συνοδών και πηγαίνετε όπου θέλετε, όποτε θέλετε, όποια τάξη θέλετε". Αλλά και αυτά που υπάρχουν, όντως κάποιοι προσπαθούν να τα ξεχειλώσουν. Εγώ δεν θεωρώ φυσιολογικό να υπάρχουν ανάμεσά μας επαγγελματίες που αδιαφορούν για τη νομοθεσία, και να μου προκαλούν εμένα ψυχική οδύνη ή να υπονομεύουν εμένα στους  μαθητές κάνοντας τους καλούς, αλλά επειδή δυστυχώς υπάρχουν, χρειάζεται και ένα πλαίσιο.

Δεν μπορώ να φανταστώ ότι μας περιμένει κάτι χειρότερο από την κατρακύλα στην οποία είμαστε ήδη χωρίς αυτά τα μέτρα. Πιστεύω ότι τώρα φαινόμαστε τελείως αδύναμοι διότι δεν έχουμε μέτρα στα χέρια μας. Η αλλαγή περιβάλλοντος είναι προβληματική, την αφήνω στην άκρη. Ήταν γελοίο όμως να μπορείς τώρα να την εφαρμόσεις μόνο για μια χρονιά. Το γεγονός ότι η μέγιστη ποινή ήταν 2 μέρες, αφαιρούσε κάθε δυνατότητα κλιμάκωσης. Η ποινή ακυρωνόταν από μόνη της γιατί κατέληγες είτε οτιδήποτε ακραίο να του δίνεις 2 μέρες χωρίς να είναι όλα ίδιας βαρύτητας, είτε να δίνεις σε όλα μια μέρα σκεπτόμενος ότι θα χρειαστεί να κρατήσεις το διήμερο για κάτι ακόμα πιο βαρύ. Οι γονείς ήδη από το γυμνάσιο, αν δεν γουστάρουν, δεν εμπλέκονται καθολου στη σχολική ζωή των παιδιών τους, κάτι που φαντάζομαι θα έχει ξεκινήσει από πιο πριν, και δεν μιλώ για παιδιά ευάλωτων οικογενειών, όπως ακούω την καραμέλα για τον γονιό που δουλεύει 15 ώρες και δεν βλέπει το παιδί του. Σίγουρα κανένας δεν θα θέλει να μας προστατεύσει, όμως δεν νομίζω ότι θα είναι το ίδιο εύκολοι οι τσαμπουκάδες για μια μονοήμερη αποβολή όταν ο άλλος ξέρει ότι η γκάμα φτάνει μέχρι 5ημερη.

Πιο πολύ με ανησυχεί ότι όπως παρουσιάζονται τα μέτρα, το μήνυμα που περναει δεν είναι «μαζέψτε λίγο τα παιδιά σας γιατί το σχολείο είναι χωρίς μάθησης και πρέπει να σεβαστείτε όποιον θέλει να μορφωθεί» αλλά εννοούν κάτι σαν «τα σχολεία είναι αντρα βίας και εκφοβισμού από κάποια παιδιά που δεν είναι τα δικά σας φυσικά, κι επειδή οι καθηγητές τους είναι άχρηστοι, ερχόμαστε εμείς οι καλοί για να θεσπίσουμε τιμωρίες που φυσικά θα αφορούν κάποια άλλα παιδιά και όχι τα δικά σας».

Δε μπορώ να καταλάβω γιατί πνίγεσαι σε μια κουταλιά νερό. Μια βδομάδα να κάνει κάποι@ καθηγητής σε σχολείο, καταλαβαίνει το ποιόν των μαθητών του. Ότι βλέπεις στο προαύλιο πιθανότατα θα το δεις και στην εκδρομή. Σίγουρα θα υπάρξουν και (θετικές ή αρνητικές) εκπλήξεις οι οποίες θα πρέπει να διαχειριστούν ανάλογα.
Από κει και πέρα, καμία εκδρομή δεν είναι υποχρεωτική, ούτε είναι υποχρεωτικό να πάνε όλοι οι μαθητές.

Άλλο είναι το θέμα μου. Αν κάτι επιτρέπεται, και γίνεται από κάποιους, θεωρείται αυτονόητο ότι θα γίνεται σε όλα τα σχολεία και θα γίνεται πάντα. Είναι πολύ εκνευριστικό να καταλαβαίνεις ότι τα γυμνασιόπαιδα θεωρούν αυτονόητο ότι θα πάνε «τριήμερη». Ακόμα πιο εκνευριστικό είναι το ότι υπάρχουν άνθρωποι πρόθυμοι να τα πάνε, με οποιεσδήποτε συνθήκες «για να μην χάσουν τα παιδιά την
εκδρομή τους». Όταν γίνει η στραβή όμως όλος ο σύλλογος θα πρέπει να το διαχειριστεί, και οι εκδρομακηδες συνήθως δεν είναι σταθερό προσωπικό στα σχολεία, οπότε αφήνουν
κακά προηγούμενα στις πλάτες άλλων.
Δεν μπορούμε επομένως να βασιζόμαστε στην κοινή λογική, που δεν είναι και τελείως κοινή για όλους. Ούτε είναι λογικό το κράτος να αφήνει τόση ελεύθερος κινήσεων σε μετακινήσεις γυμνασιόπαιδων. Χρειάζεται ένα αυστηρό πλαίσιο για να μπαίνει και ο καθένας στη θέση τους και να μην έχουμε να διαχειριστούμε και το πώς θα εξηγούμε στον καθένα ότι πρέπει να υπάρχουν όρια.

Αυτό μπορεί να λέγεται απλώς για να ειπωθεί. Ή να εννοούν ότι θα υπογράφει ότι γνωρίζει και αποδέχεται από πλευράς του αυτές τις δεσμεύσεις. Καλά είναι όλα αυτά. Να αναγκαστούν οι γονείς να ασχοληθούν με το σχολείο. Ανήλικα είναι τα παιδιά τους.