PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Να διευκολύνουμε λίγο, πχ αυτή:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8369496/#!po=0.416667
Σχετικά με την ισχυ προσδεσης αντισωμάτων, που παράχθηκαν στα πλαισια ανοσοαποκρισης επαγομενης απο mrna εμβόλιο, στον επιτοπο του αντιγονου.

Ξέρεις ότι η British society of immunology δεν τα έβγαλε από το μυαλό της φαντάζομαι.

Προφανώς τα πολιτικά συστήματα τα "τρέχουν" άνθρωποι. Το καθένα όμως έχει συγκεκριμένες δομές και χαρακτηριστικά, σωστά; Καπιταλισμός στη Γερμανία, στην Ελλάδα, στην Αφρική, στην Ινδία. Με τερατώδεις διαφορές. Τι αποδεικνύει αυτό; Ότι έχουμε να κάνουμε με ένα κοινωνικό-οικονομικό σύστημα που αναπτύσσεται ανισόμετρα όχι μόνο στο εσωτερικό της κάθε χώρας αλλά και μεταξύ των διάφορων χωρών. Επομένως χώρες με μεγαλύτερη ανάπτυξη μπορούν να αντέξουν περισσότερο σε μία κρίση και φυσικά να επιβάλουν και επιλογές σε άλλες λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες. Αυτό ώστοσο δε σημαίνει ότι μένουν αλώβητες από τις διάφορες κρίσεις: η Γερμανία δεν επέβαλε lockdown; Η Γαλλία; Η Βρετανία; Σε μια πανδημία και το καλύτερο σύστημα υγείας θα πιεστεί (και σίγουρα, τα σημερινά συστήματα υγείας δε θεωρούνται ακριβώς πρότυπα, ακόμη και στις χώρες που προανέφερα). Σε μια πανδημία θα παρθούν ούτως ή άλλως περιοριστικά μέτρα.

Το lockdown δεν χαροποιεί ακριβώς τους μεγάλους οικονομικούς παράγοντες. Για την ακρίβεια τους "κόβει" το βασικό εργαλείο που έχουν στα χέρια τους, το οποίο είναι η διεθνής διακίνηση εμπορευμάτων και κεφαλαίων. Δε σου κάνει εντύπωση ότι η βιομηχανία συνέχισε να λειτουργεί κανονικά εν μέσω lockdown; Ακόμη και στη βόρεια Ιταλία την περίοδο που το Μπέργκαμο είχε μετατραπεί σε νεκροταφείο οι βιομηχανίες λειτουργούσαν κανονικά- παρόλο που τα συνδικάτα των εργαζομένων ζητούσαν την αναστολή τους. Γιατί άραγε λειτουργούσαν κανονικά; Μόνο και μόνο επειδή υπάρχει η ανάγκη τροφοδοσίας του πληθυσμού με αγαθά πρώτης ανάγκης; Όχι βέβαια. Αλλά και όσες εταιρείες υπέστησαν τεράστιες ζημιές (π.χ. αεροπορικές) δεν αφέθηκαν στην τύχη τους (τις πληρώσαμε από το κρατικό ταμείο). Η καπιταλιστική παραγωγή δε σηκώνει lockdown, αλλά από την άλλη δεν προσφέρει και ικανά συστήματα υγείας για να τα αποφύγει- στο μέτρο του δυνατού. Όταν λοιπόν φτάνει στο "αμήν", υφίσταται και lockdown.  Δεν είναι η μόνη αντίφαση του κεφαλαιοκρατικού οικονομικού συστήματος. Αυτές τις αντιφάσεις πληρώνει και ο πληθυσμός. Δε χρειάζεται λοιπόν να πω τίποτα,  αν ξαναγίνει lockdown. Το θεωρώ πιθανό. Απλώς συνηθίζω να αναλύω την κατάσταση σε οικονομικά, πολιτικά και κοινωνιολογικά δεδομένα. Αυτά παράγουν αναλύσεις σε ρεαλιστική βάση. Αν στηριχθώ στη μεταφυσική φυσικά και θα παράξω θεωρίες συνωμοσίες, οι οποίες είναι και πολύ πιο εύπεπτες και ανώδυνες.

Επίσης, πολλά δεδομένα αλλάζουν. Αλλά δε θα περιπέσω στον απόλυτο σχετικισμό πιστεύοντας ότι το μόνο σίγουρο δεδομένο είναι ο θάνατος. Δε θα οδηγήσω τη σκέψη μου σε μεταφυσικά μονοπάτια. Να φτάσουμε και στο σολιψισμό, αν θεωρούμε τα πάντα σκιώδη και αιθερικά.

Ο εμβολιασμός καλώς είναι προαιρετικός. Έχω εκφράσει τη γνώμη μου και παλιότερα. Αλλά δε θα στραφώ σε θεωρίες συνωμοσίας για να εξηγήσω την πρεμούρα των κυβερνώντων να εμβολιαστούμε. Υπάρχουν πραγματικά δεδομένα που αιτιολογούν αυτή την πρεμούρα.

Ξαναλέω με αφορμή το συγκεκριμένο μήνυμα - κι όχι εστιάζοντας σε αυτό συγκεκριμένα: η πολιτική διαχείριση είναι ένα διαφορετικό κομμάτι σε σχέση με ζητήματα που αφορούν τον επιστημονικό κλάδο της υγείας. Αν θέλετε να μιλήσουμε εντελώς πολιτικά, θα δούμε ότι κάθε κρίση ο καπιταλισμός την εκμεταλλεύεται προς όφελός του. Αυτό συνέβη ιστορικά. Είτε με πολέμους, είτε με ακόμη μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου (προς τους ισχυρότερους), είτε με γενικότερες νομοθετήσεις που ευνοούσαν συγκεκριμένες οικονομικές και κοινωνικές κάστες. Ψέματα είναι; Όχι.

Το ίδιο συμβαίνει και τώρα. Και αν εστιάσουμε στη διαχείριση εντός Ελλάδας, θα διαπιστώσουμε ότι πράγματι η κυβέρνηση νομοθετεί εν μέσω πανδημίας σαν να μην υπάρχει αύριο. Αυτή η πρακτική διευκολύνεται από τη γενικευμένη αποστασιοποίηση και παραλυσία που επιβλήθηκε στον πληθυσμό λόγω πανδημίας (παρόλο που σε πανδημίες, δεν μπορείς να αποφύγεις τα περιοριστικά μέτρα, να είμαστε τίμιοι κι ειλικρινείς και με τους εαυτούς μας).

Μπορούμε να ασκήσουμε όση κριτική θέλετε για τα κολοβά υγειονομικά πρωτόκολλα που γίνονται λάστιχα κι άλλοτε ισχύουν (π.χ. στον ελεύθερο χρόνο των πολιτών), άλλοτε ισοπεδώνονται (π.χ. καλοκαιρινός τουρισμός, χώροι εργασίας). Μπορούμε να ασκήσουμε απεριόριστη κριτική για την έλλειψη ουσιαστικής επιδημιολογικής επιτήρησης. Να κατηγορήσουμε για αδιαφορία λήψης μέτρων στο χώρο της εκπαίδευσης. Αν θέλετε, να βάλουμε και το trendy hashtag των τελευταίων εβδομάδων (το οποίο όμως δεν παράγει κανένα πολιτικό αποτέλεσμα). Ας τα κάνουμε όλα αυτά.

Με το χέρι στην καρδιά όμως: μέσα σε μια τέτοια κατάσταση, θα απαξιώσουμε ένα "όπλο" που μας προσφέρθηκε από την επιστήμη (όχι από την κυβέρνηση) επειδή  η αλλοπρόσαλλη διαχείριση της κρίσης μας γεννά αμφιβολίες για τα πάντα; Επειδή η κυβέρνηση (και οι περισσότερες κυβερνήσεις του "δυτικού κόσμου") έχει αποφασίσει ότι δεν πρόκειται να λάβει μέτρα δημόσιας υγείας, θα πάμε εμείς και θα εκτεθούμε στον κινδύνο; Ειδικά όταν επανειλημμένα είναι εμφανές ότι δεν υπάρχει καμιά διάθεση στήριξης του δημόσιου συστήματος υγείας; Όταν δεν ξέρουμε καν πώς θα αντιδράσει ο οργανισμός μας απέναντι σε έναν ιό, εφόσον συναντηθεί για πρώτη φορά μαζί του;

Πρέπει να υπάρξει διαχωρισμός επιστήμης - πολιτικής στη συνείδησή μας. Η ταύτιση μπορεί να προήλθε λόγω της εργαλειοποίησης της επιτροπής εμπειρογνωμόνων από την πλευρά της πολιτείας. Αλλά η επιστήμη δεν ταυτίζεται με την επιτροπή εμπειρογνωμόνων ούτε π.χ. με το Βασιλακόπουλο, ο οποίος με τον τρόπο που επικοινωνεί περισσότερη ζημιά κάνει παρά όφελος προσφέρει. Επιστήμονες είναι και οι γιατροί που επισκεπτόμαστε για τις προσωπικές μας ανάγκες, είναι οι επαγγελματίες υγείας που ανήκουν στο φιλικό μας περιβάλλον. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, που έχουν εμβολιαστεί πρώτα οι ίδιοι και μετά προτρέπουν κι εμάς να εμβολιαστούμε είναι ηλίθιοι; Είναι "πιασμένοι"; Έχουν αυτοκτονικές τάσεις; Ξέρουν λιγότερα από τη "χώρα του αχώρητου" και τον Τράγκα; Αν κάποιος άνθρωπος έχει συγκεκριμένο πρόβλημα υγείας και φοβάται να εμβολιαστεί, πρέπει να συζητήσει με το γιατρό του και να αποφασίσουν από κοινού. Ενδεχομένως, να ζητήσει και περισσότερες απόψεις. Είναι κρίμα όμως να οδηγούμαστε σε απαξίωση ενός διαχρονικού υγειονομικού όπλου της ανθρωπότητας, επειδή οι κυβερνήσεις είναι κατώτερες των περιστάσεων.

Και δυστυχώς παιδιά, περιθώρια για 10 χρόνια αναμονής δεν υπάρχουν. Όσοι θέλουν να περιμένει η ανθρωπότητα 10 χρόνια για να είναι 199% σίγουρος ότι δεν υπάρχει η παραμικρή παρενέργεια, δεν αντιλαμβάνεται τι προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει αυτός ο ιός. Δεν είναι γρίπη, τελεία και παύλα. Κι εδώ ας θέσω και μια ερώτηση: αν αύριο βρεθεί ένα φάρμακο που εστιάζει στον sars-cov-2 (ΜΑΚΑΡΙ!!!) και κυκλοφορήσει σε ευρεία κλίμακα, θα το πάρετε; Κι αν ναι, πώς θα το πάρετε; Ποιος σας λέει ότι μετά από 5 μήνες ή 5 χρόνια δε θα σας προκαλέσει προβλήματα και παρενέργειες;

Τα μισά που κυκλοφορούν ειναι κλασικοτατα. Τα mrna βασίζονται σε τεχνογνωσία από παλια. Κ μην ξεχνάτε το τεράστιο δείγμα εθελοντών, πρωτηφορα στην ιστορία. Πάντως τεχνικά μιλώντας, πλεον ειναι δοκιμασμένα λόγω του μεγέθους πληθυσμου, που τα έχει ήδη κάνει.