PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

ὁ δ᾽ εὐθὺς τριήρεις μὲν ἐπλήρου, ὡς βοηθήσων κατὰ θάλατταν, συλλαβὼν δὲ τό τε ξενικὸν καὶ τοὺς περὶ αὑτὸν ἱππέας ...  πεζῇ διεπορεύθη εἰς τὴν Βοιωτίαν,:  πώς ακριβώς προκύπτει το "δήθεν" από το ὡς;  υπάρχει περίπτωση η μετοχή ὡς βοηθήσων να μην είναι τελική, αλλά αιτιολογική, η οποία με το ὡς να εκφράζει -όχι υποκειμενική- αλλά ψευδή αιτιολογία;

Σε ευχαριστώ πολύ!

Πρέπει να συμπληρώσω εδώ ότι ειδικά το γερουνδιακό oriundus δεν χρησιμοποιείται όπως τα γερουνδιακά στα άλλα ρήματα, αλλά ως επίθετο με σημασία μετοχής (= γεννημένος, καταγόμενος)

Όταν γράφεις παραπάνω ότι τύποι σε oriund- έχουν σχεδόν όλοι την κατάληξη -i (oriund-i) και είναι όλοι γερουνδιακά μαζί με τύπους του sum , τι ακριβώς εννοείς; Αν το oriundus χρησιμοποιείται μόνο ως επίθετο με σημασία μετοχής, προφανώς με τους τύπους του sum δεν αναφέρεσαι στην παθητική περιφραστική συζυγία. Το oriundi είναι γενική ενικού ή ονομαστική πληθυντικού; Σου είναι εύκολο να γράψεις κάποιο παράδειγμα;

Στα θέματα ΟΕΦΕ που έγραφαν σήμερα ζητείται ανάλυση της μετοχής extractum του κειμένου  20 και δίνεται απάντηση με ανάλυση σε παθητική φωνή. Και βλέπω ότι και στο βοήθημα του Πατάκη παθητικά αναλύεται. Εγώ την ανέλυα ενεργητικά, γιατί το ποιητικό της αίτιο ταυτίζεται με το υποκείμενο του ρήματος της πρότασης στην οποία ανήκει. Και ο Παπαθανασίου ενεργητικά την αναλύει.

Ποιο είναι το σωστό;

Το ἁλίσκομαι ως δικανικός όρος σημαίνει "καταδικάζομαι". Όταν το ρήμα έχει αυτή τη σημασία, ποιο είναι το αντίστοιχο ενεργητικό; Δηλαδή, ποιο ρήμα  θα χρησιμοποιήσουμε, για να τρέψουμε την παθητική σύνταξη με το ἁλίσκομαι = "καταδικάζομαι" σε ενεργητική; (Δεν μου ταιριάζει εδώ το αἱρῶ.)

Δηλαδή, μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης πρότασης η διαφορά δεν βρίσκεται στο είδος της σύνταξης, αλλά μόνο στη σημασία του ρήματος.

Οπότε, στη λατινική φράση accusatores Murenae obiecerunt aliquod flagitium ac dedecus  aut in Asia susceptum aut ex Asia deportatum, όπου τα υποκείμενο της μετοχής susceptum είναι το flagitium και το dedecus [κατά λέξη μετάφραση:  "οι κατήγοροι προσήψαν στον Μουρήνα κάποιο όνειδος ή ντροπή που ή φορτώθηκε ( υποκ. "όνειδος" και "ντροπή" -το ποιητικό αίτιο εννοείται)  στην Ασία ή μεταφέρθηκε από την Ασία], εκείνο που κάνουν οι συγγραφείς των βοηθημάτων, όταν μεταφράζουν "που ή φορτώθηκε ή μετέφερε από την Ασία" (υποκ. και στα δύο ρήματα ο Μουρήνας) είναι ότι στη δεύτερη μετοχή (deportatum) τρέπουν τη σύνταξη από παθητική σε ενεργητική, αλλά στην πρώτη (susceptum = που φορτώθηκε) απλώς χρησιμοποιούν το ρήμα με διαφορετική σημασία, η οποία οδηγεί σε υποκείμενο "ο Μουρήνας". Σωστά;  (Προσπαθώ να βρω τρόπο να εξηγήσω στους μαθητές ποια είναι η μετάφραση που συνάδει με τη σύνταξη και ποια αλλαγή έχει γίνει ως προς αυτήν στη μετάφραση που βλέπουν στο βοήθημά τους -το οποίο ακολουθεί το βιβλίο του καθηγητή, όπως και άλλα βοηθήματα- γιατί, αν δεν το καταλάβουν, θα μπερδευτούν με την ανάλυση των μετοχών.)

Γνωρίζετε ποια διαφορά έχουν στη σημασία και στη χρήση τους ο αόριστος β΄ ὠνήμην και ο παθητικός αόριστος ὠνήθην του ὀνίναμαι;

Μόνο για την ευκτική του αορίστου β΄ βρήκα συγκεκριμένη σημασία, "χαίρομαι κάποιον ή κάτι" (ή "ευλογώ / δοξάζω τον εαυτό μου", όπως προκύπτει από το LSJ). Με αυτή τη σημασία συντάσσεται με γενική,  η οποία  προφανώς είναι της αιτίας.

Για τις άλλες εγκλίσεις όμως δεν βρήκα τη σημασία του αορίστου β΄ ὠνήμην.

Τελικά, νομίζω ότι δεν έχει διαφορά στη μετάφραση από τον παθητικό αόριστο, και τα δύο "ωφελήθηκα" σημαίνουν, αλλά η μόνη διαφορά είναι ότι ο μέσος αόριστος β΄έχει αυτοπαθητική σημασία, ενώ  το ὠνήθην καθαρά παθητική.