PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Καλησπέρα! Έχω δει την παρακάτω πρόταση να συμπτύσσεται με διαφορετικούς τρόπους : (Dentatus) Samnitium divitias contempsit et Samnites paupertatem eius mirati sunt :

α) A Dentato suis divitiis contemptis Samnites paupertatem eius mirati sunt
(Από τη στιγμή που προκύπτει μία κύρια πρόταση, η επανάληψη του εθνικού Samnites-Samnitium είναι αδόκιμη. Γι’ αυτό αντικαθιστούμε τη γενική κτητική Samnitium με την αντωνυμία suis που εκφράζει κτήση και έμμεση αυτοπάθεια)
ή
Suis divitiis contemptis Samnites paupertatem Dentati mirati sunt (αντικατάσταση της επαναληπτικής αντωνυμίας με το ουσιαστικό στο οποίο αναφερόταν, άρα δεν δηλώνεται το ποιητικό αίτιο αφού αποτελεί όρο της πρότασης) --> s4e και Μπαχαράκης. O Ράμμος δηλώνει το ποιητικό αίτιο αλλά δεν αντικαθιστά το Samnites με το suis.

β) Divitiis Samnitium contemptis, Samnites paupertatem eius mirati sunt --> Η απάντηση του ΟΕΦΕ στα θέματα 2018 Β' φάσης.

Ποια από τις εκδοχές θεωρείτε σωστή και αποδεκτή;

Καλησπέρα! Θα ήθελα τη γνώμη σας για την παρακάτω μετατροπή από το κείμενο 43 : τα ονοματικα συνολα immatura mors, longa servitus εξαρτώνται από το ρήμα manet (ενεστωτας)...Στο s4e κατά την ανάλυση τους σε δευτερεύουσα ανηφορική πρόταση εκφερονται με οριστική μέλλοντα  (erit)  [λόγω νοήματος, πιστεύω]...Είναι δοκιμη σαν μετατροπή ή πρέπει να αναλυουμε αυστηρά βασει του χρόνου εξάρτησης;

Καλησπέρα, συναδελφοι...θα ήθελα την άποψη σας για την παρακάτω άσκηση του s4e :

Εκφώνηση

quorum auctoritatem secuti multi, non solum improbi verum etiam imperiti, crudeliter et regie id factum esse dicerent: να αναλυθούν οι παραθέσεις σε δευτερεύουσα πρόταση. Να επιλέξετε τη σωστή απάντηση και να αιτιολογήσετε την επιλογή σας.

a. qui non solum improbi verum etiam imperiti erant
b. qui non solum improbi verum etiam imperiti sunt
Λύση

b. η δευτερεύουσα αναφορική πρόταση εκφέρεται με ενεστώτα γιατί αναφέρεται στο παρόν (εξαρτάται από το dicerent που δηλώνει το απραγματοποίητο στο παρόν) και με έγκλιση οριστική γιατί οι αναφορικές επιθετικές- προσδιοριστικές προτάσεις εκφέρονται κανονικά με οριστική.
Σε βοηθήματα, ωστόσο, αναλύεται σύμφωνα με την εκδοχή a, προφανώς χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η λειτουργία του dicerent.

Καλησπέρα! Στο κείμενο 11, στο χωρίο '' Postquam XIV annos in Italia complevit, Carthaginienses eum in Africam revocaverunt '', κατά τη σύμπτυξή του σε μετοχή,  χρειάζεται να δηλωθεί το ποιητικό αίτιο ''ab Hannibale'' ή όχι, επειδή είναι το αντικείμενο του ρήματος της πρότασης; Σας ευχαριστώ!

Sali, σ'ευχαριστω πολύ!!!  Στο duriora- acerbiora, εαν ζητηθεί ο εννοουμενος β' ορος σύγκρισης, βάζουμε το aliis/ quam alia;

Απόλυτα! Σ'ευχαριστώ πολύ! Από το ίδιο κείμενο, το γερουνδιακο του σκοπού (spectandum)  το αναλυετε με σουπινο και τα εμπροθετα γερουνδια;...γιατί το γερουνδιακο είναι παθητικής φωνής ενώ το σουπινο και το γερουνδιο ενεργητικής.

Καλησπέρα! Στις περιπτώσεις που έχουμε λατινισμο του ειδικού απαρεμφατου, πρέπει να αναφερεται οτι εχουμε και αμεση ευθεια αυτοπάθεια; (π.χ. Respondit ille se esse Orcum).