PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Έχετε περιπλέξει το ζήτημα με πολλά άλλα κατά τη γνώμη μου άσχετα θέματα. Η λογική επιτάσσει οι εκλογές να γίνονται ημέρες μη εργάσιμες. Κακώς ως τώρα δεν το είχαμε προτείνει πρώτοι εμείς. Δεν είναι επιχείρημα το ότι αφού χάνονται χιλιάδες ώρες με ευθύνη του υπουργείου δεν πειράζει να χαθούν και μια δυο μέρες επιπλέον για τις εκλογές μας. Υπάρχουν οι συνδικαλιστικές άδειες ορθώς, αλλά εξυπηρετεί καλύτερα οι εκλογές να γίνονται ηλεκτρονικά και Σάββατο ή Κυριακή. Όλα τα άλλα είναι εκτός θέματος.

Απο την στιγμή που μπήκε ο συνδικαλισμός στα σχολεία με το λεγόμενο "δεκαπενταμελές" (το θυμάμαι πολύ καλα μιας και ήμουν μαθητής τότε) η εκπαίδευσή έχει καταστραφεί...φυσικά και οπού άλλου υπάρχει συνδικαλισμός ...

Ο λόγος που υπάρχουν τα μαθητικά συμβούλια δεν είναι να κάνουν καταλήψεις. Στο σχολείο της οργανικής μου, όπως έχω αναφέρει αλλού, καταφέρναμε πολλά από τα προβλήματα να τα λύνουμε σε συνεννόηση με το 15μελές των μαθητών και τον σύλλογο των κηδεμόνων. Είχαμε οργανώσει μέχρι και μαθητικό συνέδριο. Αντιπροσωπεία μαθητών είχε συζητήσει προβλήματα του σχολείου στο δημοτικό συμβούλιο και τόσα άλλα. Είναι σημαντικό να υπάρχουν τα συμβούλια των μαθητών, ώστε να μαθαίνουν στην πράξη τους δημοκρατικούς θεσμούς. Έχουν όλα παρανοηθεί και διαστρεβλωθεί και πολύ φοβάμαι ότι θα αρχίσουμε να χάνουμε δικαιώματα από δικές μας αστοχίες. Χρειάζεται προσοχή. Είναι λεπτές οι γραμμές ανάμεσα στο δημοκρατικό και στο μή. Είναι μια δουλειά που μπορεί και πρέπει να γίνει εντός του σχολείου από όλους μας. Από τότε που ήμουν μαθητής, συνομήλικοί μου χωρίς κανένα ενδιαφέρον για το σχολείο, έβρισκαν τον τρόπο να κλείνουν το σχολείο για ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Είχαν την υποστήριξη ενηλίκων, αλλά όχι των γονέων.

Ακριβώς αυτό!

Συμπληρώνω τονίζοντας ότι η Παιδεία και η Υγεία αφορούν όλους μας  ανεξαρτήτως κομματικών παρατάξεων.
Από τα μέχρι τώρα αποτελέσματα των  "αγώνων" σε όλους ανεξαιρετως τους τομείς, εύκολα διαπιστώνεται ότι κανένα κόμμα δεν μπορεί να είναι περήφανο  για τους "αγωνες" που δόθηκαν από τους "αγωνιστες" του.
Οι διάφορες απεργιακές κινητοποιήσεις για  ευκαιριακά βολέματα δεν μπορούν να θεωρηθούν αγωνες για το κοινό καλό.
Επομένως ή  οι αγώνες ήταν γιαλατζί ή η κοινωνία πρέπει να αφυπνισθεί και να αρθεί σε επίπεδο από το οποίο  δεν θα επιτρέπει στις κρατικές δομές να λειτουργούν ως χαμαιτυπείο.

Προς το παρόν η ελληνική κοινωνία πάσχει  από βαρειά "βαρηκοία", "μυωπία" και "αναισθησία" μαζί.
Που και που ακούει κανέναν ήχο,  ανασηκώνει το κεφάλι να δει από που προέρχεται, ψάχνεται για λίγο  και μετά ξανακοιμάται.
Μπορεί να διακρίνει και μερικές σκιές πάντως όχι τους τοιχους στα σχολικά κτιρια που οι μαθητες μας ( μαζί με άλλου ςάσχετους ) τους εχουν κανει χαλια.
Ετσι πορευεται. Επίπεδο;

Σημερα οι μαθητές εκαναν καταληψη. Καδοι μπροστα από την είσοδο και από μεσα μερικοί πάνω στα καγκελα.  Οι καθηγητές σουζα.
Μερικοί χαίρονταν άλλοι πονούσαν.
Μερικοί γονείς καμάρωναν τα παιδια τους πάνω στα καγκελα, άλλοι εκνευρισμένοι με αυτό που γίνεται.
Ολοι μαζί όμως, χειροκροτητές και διαμαρτυρόμενοι,   στις αρχες κάθε μηνα βάζουν το χέρι βαθειά στην τσέπη να πληρωσουν την παραπαιδεία (με μισες αποδειξεις) τα φροντιστηρια και συνηθως μαυρα τα αγγλικά ή τα γερμανικά  στο σπίτι.

Μετά όλοι μαζί φοιτητές. Φοιτητές που μόχθησαν για να περάσουν αλλά και αυτοί οι της ....λευκής κόλας.
Καταλήψεις επί καταλήψεων και  "αγωνες" επί "αγώνων¨των κομματικών παρατάξεων στα πανεπιστήμια.
Η παραπαιδεία πανταχού παρούσα,  ακόμη και εργασίες άσχετων ή πονηρών, πάντως  φοιτητων, πτυχιακές, μεταπτυχιακές, διδακτορικά τα πάντα όλα προσφέρει!
Μετά πτυχίο και συνήθως ανεργία. Χρειάζεται και άλλο χαρτί, λένε.
Ξανά πάλι  με θεμιτούς και αθέμιτους  τρόπους για να μαζευτούν τα "χαρτιά΅.
Ακόμη και διδακτορικά..
Για να διοριστεί τις σε θέση που δεν χρειάζεται ούτε βασικό πτυχίο, τρόπος του λέγειν.
Αλλοι με την προσφιλή μέθοδο της πλαγίας καταφέρνουν "θαυματα στο ελληνιστάν..
Γίνονται ακόμη και "καθηγηταί" πανεπιστημίου!
Γίνονται βουλευτές, αρχοντες, πώς να διαμαρτυρηθούν μετά για τα κακώς κείμενα ή να αγωνισθούν για μια καλύτερη ΠΑιδεία  όταν οι ίδιοι αποτελούν κομμάτι του κακώς κειμένου, όταν τους αγωνες τους τους εδωσαν για να αναρριχηθούν ανάξια στους αρμούς της εξουσίας;;;;

Οσοι βέβαια πατανε καλά στα πόδια τους δεν τους περιορίζει η Ελλάδα.
Και αυτό είναι το παρήγορο και αισιόδοξο μαζί ότι ο άξιος δεν χανεται ποτέ!
Γιατί ακόμη και δρόμοι να μην υπάρχουν μπορεί αυτός  μπορεί και τους χαράσσει.

Στο τέλος αναρωτιέσαι: Τόσοι αγωνες για την Παιδεία πού πήγαν;
Τόσες καταλήψεις στα Γυμνάσια, στα Λύκεια;
Τόσες αφίσες, μηνύματα στους τοίχους, άσυλα και διαμαρτυρίες φοιτητών στα πανεπιστήμια;
Αγωνες ήταν, μία αντλία που δουλευει στο κενό  ή κατι άλλο;
Την απάντηση την έχουν ετοιμη οι εραστές της ήσσονος προσπάθειας: ¨φταιει το κρατος".
Το δε κρατος απαντα ότι ¨μαζί τα φαγαμε¨.
Ντρέπονται να πούνε ότι κάθε λαός έχει τους κυβερνώντες που του αξίζουν αλλά αυτό είανι γνωστό  πλέον, καποιος το πρωτοείπε κάποτε.

Φαυλος κύκλος ή όχι γεγονός είναι ότι η ελληνική Παιδεία είναι δικαιωματικά η χειρότερη   ευρωπαικής χώρας.
Για όσο διάστημα κυβερνάται και κατοικείται από "βαρηκοους, μυωπες και αναισθητους"  δύσκολα να γίνει  καλυτερη.

Ζητούνται "πολίτες με ευρωπαϊκή κουλτούρα" θα έπρεπε να είναι το βασικό κριτήριο αξιολόγησης ΑΣΕΠ.

Εξαιρετικός ή -ή! Αυτές οι εμπεριστατωμένες θέσεις με ήθος τιμούν τον κλάδο μας. Θεωρώ ότι επειδή ακριβώς υπάρχουν και τέτοιοι εκπαιδευτικοί παραμένει όρθια η παιδεία μας. Δεν είναι η χειρότερη και ευθύνονται άνθρωποι σαν εσένα. Θα ήθελα τόσο πολύ να διαβάζω άρθρα τέτοιου επιπέδου. Δεν ξέρω αν αρθρογραφείς ήδη, αλλά θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου.
Θα αναρτήσω έναν σύνδεσμο εδώ (τελικά περιφερειακά μέσα μού έδωσαν βήμα) : https://www.cretalive.gr/polites/sto-mall-kollaei-sto-sholeio-ohi. Μοιράζομαι τις ιδέες μου, αλλά κυρίως τον πόνο μου, όπως πολύ σωστά το έγραψε παραπάνω ο συνάδελφος.

Δεν έπρεπε καν να το συζητάμε το θέμα αυτό. Δεν έπρεπε να υπάρχει ως θέμα.

Κανονικά εμείς πρώτοι έπρεπε να είχαμε κάνει απεργία και οι γονείς να μην στείλουν τα παιδιά στο σχολείο, όχι για τη μάσκα αλλά για όλα τα αλλά. Εμείς όμως δεν έχουμε συνέλθει από την ξεφτίλα της επιστράτευσης, οι γονείς βλέπουν το σχολείο σαν πάρκινγκ και τρέμουν μήπως κλείσει, και μένουν τα παιδιά, να τους κουνάμε εμείς το δάχτυλο για σωστούς τρόπους διεκδίκησης. Δεν είναι υποκρισία αυτό;

Η δίκη μας κατάληψη έσπασε χθες αλλά στο νησί συνεχίζονται στα άλλα σχολεία. Εγω προσωπικά αν ήμουν στη θέση του διευθυντή χθες θα τα είχα αφήσει, έστω για 2-3 ώρες, και θα τα παρακινούσε να γράψουν ένα κείμενο με τις απόψεις τους για τις ελλείψεις για να προωθηθεί στη ΔΔΕ, στον δήμο κ όπου αλλού, μπορεί κ να πίεζα για μια τηλεδιάσκεψη με τον δήμο, έστω για να γίνει η συζήτηση για την έλλειψη χώρων κ για να μπουν τα παιδιά στο πνεύμα. Αν η κατάσταση οξύνόταν για περθσσοτερες μέρες, δεν ξέρω, θα ήταν περίπλοκο. Αλλά κ τώρα σε αναβρασμό είμαστε κ θα το βρούμε μπροστά μας.

Φυσικά θα ήθελα σαν σχολείο να έχουμε ήδη συντάξει κάποιο υπόμνημα με κενά που εντοπίζουμε στα μέτρα κ προβλήματα του σχολείου κ να το γνωστοποιήσουμε στον δήμο, τον σύλλογο γονέων κ τη δδε, ή κ τον τοπικό τύπο ακόμα. Αλλά η λογική μας είναι να παριστάνουμε ότι όλα είναι οκ για να μην καλλιεργείται ανασφάλεια. Γι αυτό επαναλαμβάνω, είναι ντροπή να σχολιάζουμε τις κινήσεις των παιδιών όταν  εμείς έχουμε τη φωλιά μας λερωμένη.

Πολύ σωστές οι προτάσεις σου. Υπομνήματα, επιστολές γονιών και μαθητών, παραστάσεις στον δήμο ή άλλον δημόσιο φορέα, ανάδειξη των προβλημάτων στα τοπικά μέσα. Να δείτε πώς τρέχουν τότε οι τοπικοί άρχοντες.  Στην οργανική μου έχουμε καταφέρει πολλά πράγματα με τέτοιους τρόπους, όταν ήμαστε γονείς και καθηγητές σύμμαχοι. Η εύκολη λύση είναι να πάρεις μια αλυσίδα και να κλείσεις ένα σχολείο. Εύκολο και απλό και τόσα χρόνια σε κάποια μέρη γίνονται εθιμοτυπικά όπως το είπες. Είναι προβληματικό για τον κλάδο να θεωρούμε κανονικότητα, φυσιολογικό να είναι το σχολείο υπό κατάληψη. Δεν κρύβω την απογοήτευσή μου για την φετινή κατάσταση. Καμία διάθεση για διάλογο. Οι μαθητές είναι παιδιά όσο και αν σκέφτονται ώριμα και το πιστεύω πολλές φορές πιο πολύ από εμάς, η ευκολία της χαλαρότητας τους ελκύει. Δεν γίνεται να είναι τόσο εύκολο να κλειδώσεις τους εκπαιδευτικούς εκτός σχολείου και κανείς να μην το εμποδίζει αυτό. Όπως μας έλεγε μια μητέρα μαθητή μας, αν τα αφήσετε θα το έχουν κλειστό όλο τον μήνα. Ξέρουν καλά επίσης ότι όταν ανοίξουν με μάσκα θα πρέπει να είναι στον χώρο του σχολείου. Το μάταιο της υπόθεσης το ξέρουν.
Η απεργία θα ήταν μια έντιμη στάση από την ολμε. Αν τη ζητά ο κλάδος στην πλειοψηφία του και η μια μέρα έστω συμβολικά ίσως είχε κάποιον αντίκτυπο. Δεν ξέρω κατά πόσο θα ήταν ηθικό, όταν έχουμε ήδη χάσει τόσες ημέρες και πρόκειται να χαθούν και άλλες.
Προ ημερών είχα δημοσιεύσει άρθρο μου στο αλφαβήτα για το θέμα. Παρατηρώ ότι κατά κάποιον τρόπο εξαφανίστηκε. Θα το μοιραστώ μαζί σας από εδώ. (Η δική μας συνεχίζει κανονικά.)