PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Θεωρώ πως δεν υπάρχει περίπτωση να μην ισχύσει η ποινή. Άλλωστε είναι γνωστό από πριν. Αν σκέφτεσαι να παραιτηθείς τώρα, μήπως να κάνεις λίγη υπομονή μιας και δεν έμεινε πολύς καιρός μέχρι τη λήξη του σχολικού έτους; Αν βέβαια ο λόγος είναι εξαιρετικά σοβαρός, μήπως μπορούσες να βολευτείς με κάποιες άδειες για κάποιο διάστημα;

Στο site, εκτός από τα Λύκεια, βλέπουμε ότι είναι και πολλά και τα ειδικά σχολεία που έχουν κλείσει.

Γιατί, κολλάει κι εκεί; Ήρωες οι συνάδελφοι των ειδικών σχολείων.

Ε μα έτσι είναι.
Από μια ηλικία κ πάνω τι μακροχρόνιες επιπτώσεις φοβάσαι; έλεος!!

Από πια ηλικία και πάνω μπορεί κάποιος να φοβάται μακροχρόνιες επιπτώσεις; Καλά, όταν είναι π.χ. 90+, ok. Αλλά ο 70άρης δεν έχει περιθώριο για μακροχρόνιες επιπτώσεις; Άσε που μάλλον πιο πολύ φοβούνται τις βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις.

Εσείς είστε ευχαριστημένοι από το επιπεδο των σπουδών της σχολής σας, της βασικής σχολής σας;
Εννοώ ότι γενικά έχετε μια καλή εικόνα για τις σπουδές που παρέχει το ελληνικό πανεπιστήμιο;
Εγώ σπούδασα φιλολογία Αθήνας, 2001-2005, κατεύθυνση ΜΝΕΦ.
Το επίπεδο των χρόνων εκείνων, το θεωρώ απαράδεκτο.
Οι μισοί καθηγητές ήταν τελείως ανυπόστατοι, χωρίς δημοσιεύσεις, χωρίς έργο, και αδιάφοροι συν τοις άλλοις.
ΈΚαναν ένα μάθημα υπαγόρευσης που αν το έκανε εκπαιδευτικός σε δημόσιο σχολείο, θα τον έπαιρναν με τις ντομάτες, κι όμως είχαν την αίσθηση ότι ήταν κορυφαίοι και επιτελούσαν σπουδαίο έργο, υποτιμώντας μάλιστα τους φοιτητές επειδή ο βασικός τους προορισμός ήταν η δευτεροβάθμια εκπαίδευση και όχι η έρευνα.
Σιγά σιγά άρχισαν να έρχονται νεότεροι, με σπουδές έξω, με δημοσιεύσεις, και πιστεύω ότι τώρα το επίπεδο των διδασκόντων είναι κλάσεις ανώτερο.

Στο μεταπτυχιακό που έκανα στο ίδιο τμήμα, δωρεάν με εξετάσεις, το 1/3 των σεμιναρίων ήταν επίσης απαράδεκτο.

Γενικά ο,τι σοβαρό έμαθα στην επιστήμη μου, το έμαθα με προσωπική μελέτη κυρίως.

ΠΙστεύω ότι το επίπεδο των σπουδών τα τελευταία χρόνια ανεβαίνει, όμως επιεδή όλοι είμαστε μιας κάποιας ηλικίας, νομίζω ότι γενικά έχουμε ανάλογες εμπειρίες (ξέρω βέβαια ότι στη φιλολογία τουλάχιστον, όσοι σπούδασαν Θεσσαλονίκη, ΓΙάννενα ή Κρήτη έιχαν πολύ καλύτερους καθηγητές τότε).

Μην θεοποιούμε καταστάσεις. ΤΟ υλικό που φεύγει από εμάς, που ξέρουμε πώς είναι, αυτό το υλικό μπαίνει στο πανεπιστήμιο και αυτό το υλικό βγαίνει. Δεν μεταμορφώνονται ως δια μαγείας στις σχολές. Κι εκέι οι διδάσκοντες προφανώς ρίχνουν τις απαιτήσεις όσο περνάνε τα χρόνια, γιατί κάποιοι πρέπει να παιρνουν πτυχίο. Το θέμα μας λοιπόν είναι αν ο δικός μας μαθητής που ξέρουμε το επίπεδό του, θα πάρει πτυχίο ενός ΑΕΙ ή αν θα το πάρει από Βουλγαρία ή από κολλέγιο; ΤΙ το συγκλονιστικό θα συμβεί που θα του αλλάξει το επίπεδο μέσα στο ελληνικό ΑΕΙ;

Είμαστε μια χώρα όπου σπαταλάται περισσότερη ενέργεια και σκέψη για το πώς θα μπει κανεις σε μια σχολή και όχι για το αν και πώς θα βγει.

Το θέμα είναι ότι ο μαθητής που θα περνούσε Ιατρική εδώ δε θα πήγαινε να σπουδάσει το αντικείμενο αυτό στη Βουλγαρία. Ξέρω άτομο που εδώ έδωσε 3 φορές πανελλαδικές και πέρασε μονο τη μια (δεν υπήρχε τότε η βάση του 10 νομίζω) και την επόμενη χρονιά πήγε Βουλγαρία και σπούδασε Ιατρική. Μάντεψε, ο μαθητής αυτός πέρασε όλα τα μαθήματα και δίχως καθυστέρηση πήρε το πτυχίο του!

Όσο για το επίπεδο σπουδών μου, έμεινα αρκετά ευχαριστημένη θα έλεγα. Στην Αγγλική Φιλολογία δεν περνούσες εύκολα τα μαθήματα και οι πιο πολλοί καθηγητές ήταν πολύ καλοί στον τομέα τους. Δεν είχα ψάξει δημοσιεύσεις που μπορεί να είχαν αλλά δεν κρίνω τώρα πια απαραίτητα την αξία ενός καθηγητή από αυτό μόνο. Φυσικά δεν αντιλέγω πως είναι σημαντικό στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αρκετοί από τους νεότερους που δίδασκαν τότε βλέπω πως έχουν εξελιχθεί με δημοσιεύσεις στο ενεργητικό τους, συμμετοχή σε projects κλπ. Σαφώς και θα μπορούσε η κατάσταση να ήταν καλύτερη αλλά έμεινα όντως ευχαριστημένη. Δεν το συζητώ ότι η προσωπική μελέτη και η εμβάθυνση που μπορεί να κάνεις μόνος μπορεί να σε πάνε πολλά βήματα παραπέρα, αλίμονο αν τελείωνε η κατάκτηση της γνώσης στο πτυχίο.

++++++++++
π.χ. σχολές από κολλέγια,  μεταπτυχιακά Ε.Α.Π., εξωτερικού και κολλεγίων πια. Γιατί όχι; Ήθελα να δω αν θα τα κατάφερναν με εξετάσεις όλοι αυτοί;  Θα τα κατάφερναν; Αυτό είναι μια απάντηση όλα τα λεφτά... Δεν θα πω τίποτα γιατί και εγώ βρήκα μεταπτυχιακό σε φίλη μου με δίδακτρα εξ αποστάσεως. Οπότε...ας όψεται. Ο καθένας όπως βολεύεται ή δύναται, ελεύθερη αγορά έχουμε.

Τα μεταπτυχιακά του ΕΑΠ γιατί τα βάζεις στην ίδια κατηγορία; Θα συμφωνήσω πως κάποια νέα προγράμματα (δε γνωρίζω φυσικά για όλα) είναι πολύ πιο light αλλά μέχρι πολύ πρόσφατα ίδρωνες για να τελειώσεις το ΕΑΠ.

Κατά τα άλλα είμαι ξεκάθαρα υπέρ της επαγγελματικής εκπαίδευσης για όσους το επιθυμούν ή δεν μπορούν να σπουδάσουν κάτι άλλο. Ας σταματήσει πια αυτή η ελληνική νοοτροπία ότι όλοι πρέπει να τελειώσουν πανεπιστήμιο, διότι θεωρείται υποδεέστερο το να πας σε ΙΕΚ.

Είπα πως σέβομαι τις απόψεις όλων αλλά θεωρώ πως έχουμε διαφορετικά κριτήρια όταν εξηγούμε ένα φαινόμενο γύρω μας από την διαφορετική φύση μας και διαδρομή μας. Αυτό είναι και θετικό διότι ενισχύει τη δημοκρατία και την κοινωνική σταθερότητα από μία άποψη. Δεν είμαστε όντως πρόβατα, συμφωνώ και με άλλους συναδέλφους.
Και ευτυχώς! Αναφέρθηκα μόνο σε μία μικρότερη μερίδα.

Δεν κατέταξα εσένα στην κατηγορία των "κριτών". Άλλωστε γράφεις πολύ ήρεμα και με σεβασμό, όπως είπες, για τη διαφορετική άποψη.

Το επίπεδο έχει ανέβει σίγουρα, ειδικά όταν κάνεις και έρευνα στα πλαίσια της επιπλέον επιμόρφωσης. Ίσως όμως στον τομέα των σπουδών. Το θέμα εδώ άπτεται βιο-ιατρικών γνώσεων και είναι δύσκολο να επεξεργαστεί από την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Όταν κάποιος δεν γνωρίζει είναι λογικό να ανησυχεί ή να φοβάται. Προσωπικά σέβομαι τις απόψεις τους γιατί θα μπορούσε να ήμουν και εγώ στη θέση τους σε ένα άλλο ζήτημα π.χ. που έχει σχέση με τον πολιτισμό ή την ψηφιακή τεχνολογία ή τέχνη κλπ.

Από έρευνα άλλο τίποτα αλλά, όπως λες, προφανώς στον τομέα των σπουδών μου. Εννοείται ότι πιστεύω ότι το επίπεδο των εκπαιδευτικών έχει ανέβει πολύ τα τελευταία χρόνια και είναι τουλάχιστον γελοίο να κρίνει κάποιος κάποιον από το αν στην παρούσα φάση έχει δεύτερες σκέψεις για το εμβόλιο. Από την άλλη, κι οι "κριτές" μπορεί να έχουν αυξημένα τυπικά προσόντα αλλά η συμπεριφορά τους και η εμμονή τους να καταδεικνύει έλλειψη επιπέδου οπότε ασφαλή συμπεράσματα δεν μπορούν να εξαχθούν.