197
Απεργίες - Κινητοποιήσεις / Απ: αποχή απεργία ή όχι ,για την αξιολόγηση
« στις: Φεβρουάριος 25, 2021, 11:14:16 μμ »
Η πρώτη επιτυχία των πονηρών είναι πως έχουν καταφέρει να μας πολώσουν και να μειώσουν το θέμα στο ψευδές δίλημμα "Υπέρ ή Κατά της Αξιολόγησης" με τις επακόλουθες κραυγές-χαρακτηρισμούς, από τη μία "Όσοι είναι κατά είναι τεμπέληδες/άχρηστοι/βολεψάκηδες/αριστεροί κ.α." και από την άλλη "Όσοι είναι υπέρ είναι πλανημένοι/υπόδουλοι/τσιράκια/δεξιοί".
Συνάδελφοι, το θέμα είναι το ΠΩΣ γίνεται η αξιολόγηση και όχι αν πρέπει να γίνει. Θα ήθελα να πιστεύω πως όλοι όσοι αγαπούν το λειτούργημα του εκπαιδευτικού και κάνουν φιλότιμα τη δουλειά τους γνωρίζουν πως, αν το σύστημα αξιολόγησης είναι ορθά σχεδιασμένο, δεν έχει τιμωρητικό/εκδικητικό χαρακτήρα αλλά οδηγεί σε αναβάθμιση του αξιολογούμενου αντικειμένου. Στην περίπτωσή μας, οι όποιες ενστάσεις πρέπει να κατευθύνονται στο πώς θα συμμετέχουμε με τρόπο που θα εξορθολογίσει και θα θεραπεύσει τον πλημμελή σχεδιασμό του υπάρχοντος σχεδίου. Αν θέλουμε να ακουστούμε, πρέπει να μιλήσουμε με λόγο νουνεχή και εμπεριστατωμένο (βλ. την ανάρτηση που δημοσίευσε αρκετές σελίδες πριν ο Μένανδρος του αξιόλογου και έγκριτου επιστήμονα κου Μπαγάκη --> http://www.fresh-education.gr/%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%bf%ce%b1%ce%be%ce%b9%ce%bf%ce%bb%cf%8c%ce%b3%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%83%cf%87%ce%bf%ce%bb%ce%b5%ce%af%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%b7-%ce%b2%ce%b1%cf%86%cf%84%ce%af%ce%b6%ce%bf%cf%85/?fbclid=IwAR09C9dwDoyj3hvEKbmUJJWiO-tKzhkBP-ww6gtvmQzKfSkKbXL9Pr0SqpY) και όχι να δίνουμε τροφή να μας χαρακτηρίζουν αντιρρησίες και ανεπίδεκτους αλλαγής. Οι προτροπές σε απεργίες και αποχές χωρίς να προβάλλουν μία στέρεη αντιπρόταση επί σημείων, ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ και όχι ασαφή (όπως στο υπάρχον σχέδιο) και "ξύλινη" γεμάτη χαρακτηρισμούς και λογικές παραφθορές, δε βοηθάει κανέναν μας.
Δεν ξέρω αν είμαι ο μόνος που παρατηρεί και συμπεραίνει (εσφαλμένα ίσως) πως ζούμε σε χαλεπούς καιρούς όπου, οι απολυταρχικές διαθέσεις των όποιων πρόθυμων να τις επιβάλουν, δεν λαμβάνουν χώρα όπως εν καιρώ χούντας (βίαιη προσαγωγή και ξύλο μέχρι να τα "δεις" αλλιώς) αλλά με το γνωστό χαρτοπεριτύλιγμα (μία ψευδής εικόνα κανόνων και αξιοκρατίας). Ο πόλεμος ενάντια σε κάτι τέτοιο, δεν κερδίζεται με αντάρτικο πόλεων ή/και ρίψη αντικειμένων αλλά με κατάθεση επιχειρημάτων και ΣΥΝΟΧΗ, τόσο στο λόγο μας όσο και σε εμάς τους ίδιους. Οφείλουμε να επικοινωνούμε τα προβλήματα που υπάρχουν στα σχέδιά τους, να αναδείξουμε τα κενά που αφήνουν και να ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΩΣ ΓΝΩΣΤΕΣ τη θεραπεία και να μην περνάμε μία εικόνα βασισμένοι στο θυμικό και την αγανάκτηση/απογοήτευση ώστε να μη μας παρουσιάσουν ως γκρινιάρηδες και ανεπρόκοπους τεμπέληδες.
Εν κατακλείδι, το πιο δυνατό όπλο απέναντι σε κακοφτιαγμένα νομικά πονήματα είναι ο πολιτισμένος, επιστημονικός λόγος. Αν δεν μπορούμε να τον έχουμε μεταξύ μας, οι όποιοι εχθροί έχουν ήδη στήσει χορό.
Συνάδελφοι, το θέμα είναι το ΠΩΣ γίνεται η αξιολόγηση και όχι αν πρέπει να γίνει. Θα ήθελα να πιστεύω πως όλοι όσοι αγαπούν το λειτούργημα του εκπαιδευτικού και κάνουν φιλότιμα τη δουλειά τους γνωρίζουν πως, αν το σύστημα αξιολόγησης είναι ορθά σχεδιασμένο, δεν έχει τιμωρητικό/εκδικητικό χαρακτήρα αλλά οδηγεί σε αναβάθμιση του αξιολογούμενου αντικειμένου. Στην περίπτωσή μας, οι όποιες ενστάσεις πρέπει να κατευθύνονται στο πώς θα συμμετέχουμε με τρόπο που θα εξορθολογίσει και θα θεραπεύσει τον πλημμελή σχεδιασμό του υπάρχοντος σχεδίου. Αν θέλουμε να ακουστούμε, πρέπει να μιλήσουμε με λόγο νουνεχή και εμπεριστατωμένο (βλ. την ανάρτηση που δημοσίευσε αρκετές σελίδες πριν ο Μένανδρος του αξιόλογου και έγκριτου επιστήμονα κου Μπαγάκη --> http://www.fresh-education.gr/%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%bf%ce%b1%ce%be%ce%b9%ce%bf%ce%bb%cf%8c%ce%b3%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%83%cf%87%ce%bf%ce%bb%ce%b5%ce%af%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%b7-%ce%b2%ce%b1%cf%86%cf%84%ce%af%ce%b6%ce%bf%cf%85/?fbclid=IwAR09C9dwDoyj3hvEKbmUJJWiO-tKzhkBP-ww6gtvmQzKfSkKbXL9Pr0SqpY) και όχι να δίνουμε τροφή να μας χαρακτηρίζουν αντιρρησίες και ανεπίδεκτους αλλαγής. Οι προτροπές σε απεργίες και αποχές χωρίς να προβάλλουν μία στέρεη αντιπρόταση επί σημείων, ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ και όχι ασαφή (όπως στο υπάρχον σχέδιο) και "ξύλινη" γεμάτη χαρακτηρισμούς και λογικές παραφθορές, δε βοηθάει κανέναν μας.
Δεν ξέρω αν είμαι ο μόνος που παρατηρεί και συμπεραίνει (εσφαλμένα ίσως) πως ζούμε σε χαλεπούς καιρούς όπου, οι απολυταρχικές διαθέσεις των όποιων πρόθυμων να τις επιβάλουν, δεν λαμβάνουν χώρα όπως εν καιρώ χούντας (βίαιη προσαγωγή και ξύλο μέχρι να τα "δεις" αλλιώς) αλλά με το γνωστό χαρτοπεριτύλιγμα (μία ψευδής εικόνα κανόνων και αξιοκρατίας). Ο πόλεμος ενάντια σε κάτι τέτοιο, δεν κερδίζεται με αντάρτικο πόλεων ή/και ρίψη αντικειμένων αλλά με κατάθεση επιχειρημάτων και ΣΥΝΟΧΗ, τόσο στο λόγο μας όσο και σε εμάς τους ίδιους. Οφείλουμε να επικοινωνούμε τα προβλήματα που υπάρχουν στα σχέδιά τους, να αναδείξουμε τα κενά που αφήνουν και να ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΩΣ ΓΝΩΣΤΕΣ τη θεραπεία και να μην περνάμε μία εικόνα βασισμένοι στο θυμικό και την αγανάκτηση/απογοήτευση ώστε να μη μας παρουσιάσουν ως γκρινιάρηδες και ανεπρόκοπους τεμπέληδες.
Εν κατακλείδι, το πιο δυνατό όπλο απέναντι σε κακοφτιαγμένα νομικά πονήματα είναι ο πολιτισμένος, επιστημονικός λόγος. Αν δεν μπορούμε να τον έχουμε μεταξύ μας, οι όποιοι εχθροί έχουν ήδη στήσει χορό.