Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.

Μηνύματα - Debaser

Σελίδες: 1 ... 1314151617
197
Η πρώτη επιτυχία των πονηρών είναι πως έχουν καταφέρει να μας πολώσουν και να μειώσουν το θέμα στο ψευδές δίλημμα "Υπέρ ή Κατά της Αξιολόγησης" με τις επακόλουθες κραυγές-χαρακτηρισμούς, από τη μία "Όσοι είναι κατά είναι τεμπέληδες/άχρηστοι/βολεψάκηδες/αριστεροί κ.α." και από την άλλη "Όσοι είναι υπέρ είναι πλανημένοι/υπόδουλοι/τσιράκια/δεξιοί".

Συνάδελφοι, το θέμα είναι το ΠΩΣ γίνεται η αξιολόγηση και όχι αν πρέπει να γίνει. Θα ήθελα να πιστεύω πως όλοι όσοι αγαπούν το λειτούργημα του εκπαιδευτικού και κάνουν φιλότιμα τη δουλειά τους γνωρίζουν πως, αν το σύστημα αξιολόγησης είναι ορθά σχεδιασμένο, δεν έχει τιμωρητικό/εκδικητικό χαρακτήρα αλλά οδηγεί σε αναβάθμιση του αξιολογούμενου αντικειμένου. Στην περίπτωσή μας, οι όποιες ενστάσεις πρέπει να κατευθύνονται στο πώς θα συμμετέχουμε με τρόπο που θα εξορθολογίσει και θα θεραπεύσει τον πλημμελή σχεδιασμό του υπάρχοντος σχεδίου. Αν θέλουμε να ακουστούμε, πρέπει να μιλήσουμε με λόγο νουνεχή και εμπεριστατωμένο (βλ. την ανάρτηση που δημοσίευσε αρκετές σελίδες πριν ο Μένανδρος του αξιόλογου και έγκριτου επιστήμονα κου Μπαγάκη --> http://www.fresh-education.gr/%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%bf%ce%b1%ce%be%ce%b9%ce%bf%ce%bb%cf%8c%ce%b3%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%83%cf%87%ce%bf%ce%bb%ce%b5%ce%af%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%b7-%ce%b2%ce%b1%cf%86%cf%84%ce%af%ce%b6%ce%bf%cf%85/?fbclid=IwAR09C9dwDoyj3hvEKbmUJJWiO-tKzhkBP-ww6gtvmQzKfSkKbXL9Pr0SqpY) και όχι να δίνουμε τροφή να μας χαρακτηρίζουν αντιρρησίες και ανεπίδεκτους αλλαγής. Οι προτροπές σε απεργίες και αποχές χωρίς να προβάλλουν μία στέρεη αντιπρόταση επί σημείων, ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ και όχι ασαφή (όπως στο υπάρχον σχέδιο) και "ξύλινη" γεμάτη χαρακτηρισμούς και λογικές παραφθορές, δε βοηθάει κανέναν μας.

Δεν ξέρω αν είμαι ο μόνος που παρατηρεί και συμπεραίνει (εσφαλμένα ίσως) πως ζούμε σε χαλεπούς καιρούς όπου, οι απολυταρχικές διαθέσεις των όποιων πρόθυμων να τις επιβάλουν, δεν λαμβάνουν χώρα όπως εν καιρώ χούντας (βίαιη προσαγωγή και ξύλο μέχρι να τα "δεις" αλλιώς) αλλά με το γνωστό χαρτοπεριτύλιγμα (μία ψευδής εικόνα κανόνων και αξιοκρατίας). Ο πόλεμος ενάντια σε κάτι τέτοιο, δεν κερδίζεται με αντάρτικο πόλεων ή/και ρίψη αντικειμένων αλλά με κατάθεση επιχειρημάτων και ΣΥΝΟΧΗ, τόσο στο λόγο μας όσο και σε εμάς τους ίδιους. Οφείλουμε να επικοινωνούμε τα προβλήματα που υπάρχουν στα σχέδιά τους, να αναδείξουμε τα κενά που αφήνουν και να ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΩΣ ΓΝΩΣΤΕΣ τη θεραπεία και να μην περνάμε μία εικόνα βασισμένοι στο θυμικό και την αγανάκτηση/απογοήτευση ώστε να μη μας παρουσιάσουν ως γκρινιάρηδες και ανεπρόκοπους τεμπέληδες.

Εν κατακλείδι, το πιο δυνατό όπλο απέναντι σε κακοφτιαγμένα νομικά πονήματα είναι ο πολιτισμένος, επιστημονικός λόγος. Αν δεν μπορούμε να τον έχουμε μεταξύ μας, οι όποιοι εχθροί έχουν ήδη στήσει χορό.

198
Συνάδελφε γιατι να σου επιστρέφουν τα λεφτά αν δεν δικαιώνεσαι; Δεν φτάνει που εκανε ο αλλος ενσταση και απασχόλησε προσωπικό χωρις κανενα λογο και θα του δωσουν και τα λεφτά πίσω; Οποτε για εμενα ειναι απόλυτα λογικό το να παιρνεις πισω τα λεφτα της ενστασης μονο αν εχεις δικιο. Αλλα και αυτό γίνεται δεν το υποθέτω απλα!
Εδω πριν απο λίγο καποιος συναδελφος ειπε οτι εκανε ενσταση επειδη δεν του μέτρησαν προσον το οποιο δεν ειχε καταθέσει! Σου φαινεται λογικό και να εβαζε ανθρώπους το ΑΣΕΠ να ψάχνουν και να της ελεγε οκ δεν το βρήκαμε εχουμε δίκιο που δεν στο μετρήσαμε παρε πίσω τα λεφτα σου! :P

Μάλλον δεν κατάλαβα καλά σε ποιο παράβολο αναφερόσασταν. Θεώρησα πως λέγατε για το αρχικό παράβολο για την αίτηση συμμετοχής και όχι παράβολο για την ένσταση. Συγγνώμη αν σας μπέρδεψα. Σε αυτήν την περίπτωση, ακούγεται όντως πιο λογικό να επιστρέφεται το παράβολο σε όσους έχουν δικαιωθεί.

199
Συνάδελφε απο μαρτυρίες συναδελφων τοσο της 1ΓΕ οσο και τις 2ΓΕ υπάρχουν ενδείξεις οτι ξεκίνησαν να εξεταζοντια και μαλιστα σε αυτους της 1ΓΕ εχουν δει να παιρνουν το 20ευρω του παραβολου πισω εδω και ενα μηνα που σημαινει οτι τελειωσε η εξεταση τους και δικαιωθηκαν

Δεν γνωρίζω κάτι αλλά μου φαίνεται πιο λογικό το να σου επιστρέφουν το παράβολο αν ΔΕΝ δικαιώνεσαι (δηλαδή αν δεν γίνεται δεκτό το εκπρόθεσμο της κατάθεσής σου και, κατά συνέπεια, της αίτησής σου) αλλιώς, αν γινόταν δεκτό και συμπεριλαμβανόταν η αίτησή σου, θα έπρεπε να κρατήσουν τα λεφτά του παραβόλου για τη συμμετοχή.

Επαναλαμβάνω, δεν γνωρίζω. Απλά κάνω λογικές υποθέσεις.

200
Σχολική ζώνη / Απ: Αξιολόγηση Σχολικών Μονάδων
« στις: Φεβρουάριος 20, 2021, 08:58:19 μμ »
DEBASER, μαζί σου!! Στο όραμα σου αξίζουν να διατεθούν οι δυνάμεις όλων μας. Στο καθημερινό πεδίο του καθενός, πιστεύω, γίνεται δουλειά με αυτούς τους στόχους. Η αξιολόγηση αυτή, με τις παραμέτρους που θέτει, πώς ανταποκρίνεται σε αυτό το όραμα; Απογοητεύομαι απλώς...

Η αξιολόγηση αυτή, με τις παραμέτρους που θέτει σαφώς και δεν ανταποκρίνεται στο όραμα αυτό. Απλά, ελπίζω πως δημιουργεί μία ευκαιρία να συνεννοηθούμε, να συλλέξουμε ιδέες και προτάσεις ώστε να αρθρώσουμε νουνεχή λόγο που υποστηρίζει τεκμηριωμένα την άρνηση να συμμετέχουμε μηχανικά στη διαδικασία (έτσι όπως μας... σερβίρεται) και δεν μένει εκεί αλλά αντιπροτείνει. Κάτι στο πνεύμα της ανακοίνωσης των διευθυντών Ηρακλείου Κρήτης (επί του περιεχομένου της οποίας σχολίασα πιο πριν).

Με αυτόν τον τρόπο, δείχνουμε πως δεν είμαστε τεμπέληδες, αρνητικοί ή/και ανεπίδεκτοι αλλαγής και -ιδανικά- δημιουργούμε συλλογικότητες διερεύνησης και ανταλλαγής γνώσης, απαλλαγμένες από όποιες συντεχνιακές/συνδικαλιστικές παθογένειες και κομματικές σκοπιμότητες. Σε αυτό το πλαίσιο φαίνεται να κινήθηκαν και οι διευθυντές Ηρακλείου Κρήτης και τους βγάζω το καπέλο.

Και JURE, μην απογοητεύεσαι. Έχω ίσως πολλές αυταπάτες αλλά όχι αυτήν που περιγράφει αυτόν το δρόμο εύκολο. Αλλά στην απογοήτευσή μας (και κατ' επέκταση, στην αφωνία και απραξία μας) είναι που βασίζονται όλοι οι αντίπαλοι αυτού του πνεύματος. Γι' αυτό λοιπόν, ας μη τους κάνουμε το χατήρι.

...

Παιδιά, πρέπει κάποια στιγμή να κοιτάμε μπροστά και να μην σκεφτόμαστε με κριτήρια παρελθόντων δεκαετιών.

...

Ειλικρινά μου προξενει τρομερή εντύπωση, ένας νέος άνθρωπος, μοντέρνος,  να έχει στο μυαλό του μεταπτυχιακά, , να έχει στο βιογραφικό του  εκπαιδευσεις στο εξωτερικό, να απαιτεί και να απολαμβάνει υψηλού επιπέδου τεχνολογια, μεταφορές κλπ και ταυτόχρονα όταν πρόκειται για τον χωρο από τον οποίο πληρωνεται και υποτίθεται ότι προσφέρει, να έχει μηδενικές απαιτήσεις βελτιωσης και εκσυγχρονισμού και να οχυρώνεται πίσω από το οπισθοδρομικο «καμία αλλαγή»
Να ισχυριζεται ότι  «λατρεύει την εκπαίδευση» αλλά να μην θέλει να βελτιωθεί αυτό που υποτίθεται ότι λατρεύει και ταυτόχρονα να παραμένει σιωπηρός στο γεγονός οτι τα παιδιά του σχολείου του  δίνουν πανελλήνιες με βαση αυτά που έμαθαν στο φροντιστηριο και οτι ο ίδιος στην ουσια αποτελεί για την κοινωνία διακοσμητικο στοιχείο σε ένα ακαλαίσθητο, αφιλόξενο και γεμάτο φοβικα σύνδρομα σχολείο, στο οποιο οι καθηγητές ουτε καλά καλα το μπουλινγκ δεν μπορουν να αντιμετωπίσουν το δε σχολειο να γινεται ερμαιο  καταληψιών, μικρπωλητων, εμπορων της εκπαιδευσης, με τους διευθυντες και τους καθηγητες να κοιτουν απλως ως απλοί θεατές.

...


Εξαιρετικά διατυπωμένο. Η στάση αυτή έτσι όπως περιγράφεται, είναι μέρος της επιχειρηματολογίας που δικαιώνει τους πολέμιους των εκπαιδευτικών και της δημόσιας εκπαίδευσης. Σκέφτομαι πως, μάλλον, η αυτοαξιολόγηση πρέπει να προηγείται της αξιολόγησης. Και βέβαια, αυτοαξιολόγηση δε σημαίνει να εστιάζουμε στα κακώς κείμενα που καλούμαστε να λειτουργούμε εμείς οι "κακόμοιροι" εκπαιδευτικοί. Αυτό είναι απλά σαν να σηκώνουμε το δάχτυλο και να δείχνουμε το κακό έξω από εμάς. Υπαρκτό μεν και σίγουρα χρήζει αντιμετώπισης αλλά, όταν εξαντλείται ο λόγος μας σε αυτό, γινόμαστε μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης.

201
Σχολική ζώνη / Απ: Αξιολόγηση Σχολικών Μονάδων
« στις: Φεβρουάριος 20, 2021, 02:08:15 μμ »
debaser,

Μας είπες πώς θέλεις να αξιολογήσεις αλλά δεν μας είπες γιατί θέλεις να αξιολογήσεις, που φυσικά έχει άμεση σχέση με το πως.
Σε μία επιχείρηση θέλεις περισσότερους πελάτες, περισσότερα έσοδα, χαμηλό κόστος λειτουργίας, αποφυγή φορολογίας και δεν ξέρω τι άλλο, κάνεις αξιολόγηση για να βελτιώσεις κάποιον ή όλους αυτούς τους δείκτες και φυσικά, αν είναι δική σου, εξαιρείς τον εαυτό σου και τους συγγενείς σου.
Σε ένα σχολείο τι θέλεις;
Ας πάρουμε ένα ακραίο παράδειγμα, ας πούμε ότι θέλεις σχολεία που θα βγάζουν πιο ψηλά παιδιά κατά 10%.
Μπορείς να βάλεις στο πρόγραμμα περισσότερες ώρες μπάσκετ, μπορείς να ελέγχεις αν αυτές οι ώρες διδάσκονται όντως, μπορείς να ελέγχεις αν υπάρχουν στα σχολεία γήπεδα μπάσκετ και μπάλες, αν είναι σε εσωτερικούς χώρους ή αν είναι κυρίως σε εξωτερικούς και οι καιρικές συνθήκες οδηγούν στο να μη γίνεται π.χ. το 30% των ωρών,  μπορείς να συνυπολογίσεις τη διατροφή των μαθητών, να λάβεις υπόψη τη γενετική τους προδιάθεση να ψηλώσουν, το αν είναι ικανές οι ώρες που προσθέτεις να προκαλέσουν αύξηση στο ύψος των παιδιών και αν μπορεί να είναι στο ποσοστό που τη θέλεις,  μπορείς να ελέγχεις αυτό το δείκτη σε συνδυασμό π.χ. με την εκμάθηση άλλων αθλημάτων ή μπορείς να τον ελέγχεις απομονωμένο και μπορείς να παρακολουθήσεις χίλιους άλλους δείκτες για να καταλήξεις με όσο μεγαλύτερη ακρίβεια γίνεται στο γιατί φτάνουν ή δεν φτάνουν μετά από 6 ή 12 χρόνια τα παιδιά στο ύψος που έχεις βάλει ως στόχο.
Εναλλακτικά, μπορείς να μην ασχοληθείς με τίποτα από αυτά και να πεις «Τα αγόρια απόφοιτοι της Γ’ Λυκείου πρέπει να έχουν ύψος 1.80 (επειδή το λέει ο ΟΟΣΑ). Αφού το 30% είναι κάτω από αυτό το δείκτη, το 30% των γυμναστών χρειάζεται επιμόρφωση ή απόλυση ή μείωση μισθού ή μετάθεση» Και οι δύο τρόποι σκέψης μπορούν να βαφτιστούν αξιολόγηση και μάλιστα η δεύτερη λέγεται αξιολόγηση με παροχή κινήτρων. Και επιπρόσθετα, στην πολιτική και οι δύο τρόποι σκέψεις είναι σωστοί!

Θέλεις σχολεία που θα έχουν πιο ευτυχισμένα παιδιά;
Θέλεις σχολεία που θα βγάζουν πιο ισορροπημένους ενήλικες;
Θέλεις σχολεία που θα βγάζουν καλύτερους γιατρούς ή καλύτερους ηλεκτρολόγους;
Θέλεις σχολεία που θα βγάζουν λιγότερους γιατρούς γιατί δεν έχεις τι να τους κάνεις;
Θέλεις πιο φτηνά σχολεία, γενικώς;
Θέλεις να ρίξεις το κόστος μισθοδοσίας, ειδικώς;
Έχεις διαλέξει ένα παραγωγικό μοντέλο ως χώρα για την επόμενη 20ετία και θέλεις μετρήσεις για να προσαρμόσεις την εκπαίδευση προς εκείνη την κατεύθυνση;
Ποιο είναι το συγκεκριμένο πρόβλημα που έχεις εντοπίσει και θέλεις να διορθώσεις;
Πώς ορίζεται το τέλειο σχολείο απέναντι από το οποίο θα μετρηθούμε και θα ζυγιστούμε;

ernie,

Ελπίζω να συνειδητοποιείς πως εξακολουθείς να μη μου δίνεις απαντήσεις. Τουναντίον, μου κάνεις ερωτήσεις (ούτε καν απαντάς με ερωτήσεις) οι οποίες θέλουν να διερευνήσουν τα κίνητρά μου. Ας είναι. Θα προσπαθήσω να σου απαντήσω.

Κατ' αρχάς, η παιδεία είναι -κατ' εμέ- μία από τις υψηλότερες αξίες κάθε κοινωνίας. Θα ήθελα να είχε το χώρο που της αξίζει, τόσο στη συλλογική συνείδηση όσο και στους χώρους που υλοποιείται η εκπαιδευτική πράξη. Γνωρίζεις ότι το σχολικό περιβάλλον είναι αυτό στο οποίο, κάθε πολίτης αυτής της χώρας περνάει γύρω στα 14 χρόνια της ζωής του (11 υποχρεωτικά) και μέσα σε αυτό πρέπει να μαθαίνει και να διαπαιδαγωγείται επί των επιστημών, τεχνών, νοητικών, αθλητικών και κοινωνικών δεξιοτήτων. Πιστεύω πως καταλαβαίνεις ότι, ό,τι συμβαίνει και εντοπίζεται στην κοινωνία μας, εν πολλοίς, έχει καλλιεργηθεί πρώτα στο σχολικό περιβάλλον. Σε αυτό το πλαίσιο θα ήθελα:

- Τα δημόσια σχολεία να προσφέρουν υψηλής ποιότητας μόρφωση και καλλιέργεια, διαρκώς επίκαιρη.
- Τα δημόσια σχολεία να παρέχουν ίσες ευκαιρίες, περιβάλλον και περιεχόμενο για όλους τους μαθητές ανεξαιρέτως.
- Τα δημόσια σχολεία να έχουν λόγο και εργαλεία ώστε να μπορούν να επιλέγουν τί και πώς, αναλόγως των συγκυριών και της κοινωνικής ενορχήστρωσης κάθε τάξης.
- Τα δημόσια σχολεία να καλλιεργούν το πνεύμα αυτοαξιολόγησης στους μαθητές ώστε να μπορούν να αναπτύξουν κριτήριο για τις προσπάθειές τους και να νοηματοδοτήσουν το τί πάει να πει αξιοκρατία και να μην πιστεύουν μέχρι και το Λύκειο πως, αν είναι φρόνιμα παιδιά αρκεί για να λαμβάνουν υψηλούς βαθμούς (ιδανικά, πιστεύω πως δε θα έπρεπε να υπάρχει βαθμολογική αξιολόγηση των μαθητών αλλά μόνο περιγραφική - αυτό όμως είναι μεγάλο και ξεχωριστό θέμα συζήτησης). Σε σχέση με αυτό,
- Τα δημόσια σχολεία να φροντίζουν ώστε όλοι οι μαθητές να λαμβάνουν τα εκ των ων ουκ άνευ της τάξης που φοιτούν και να εκλείψουν τα φαινόμενα τεραστίων γνωστικών κενών όπως για παράδειγμα, μαθητές Β' κ' Γ' γυμνασίου να μην μπορούν να κάνουν απλές διαιρέσεις/πολλαπλασιασμούς ή να θεωρούν την ανορθογραφία μικρό κακό ή την πληροφορική την ώρα του παιδιού όπου όλοι θα πάρουν πάνω από 17 ή... ή...
- Τα δημόσια σχολεία να μην είναι απλά ή/και πρωτίστως επαγγελματικές στέγες αλλά χώροι ανάπτυξης και διαρκούς εξέλιξης των εκπαιδευτικών, με τακτικές επιμορφώσεις και συνεργειακές δράσεις, χωρίς όμως να αυξάνονται οι ώρες απασχόλησής τους με διοικητικές-γραφειοκρατικές αρμοδιότητες που θα καθιστούν το διδακτικό έργο απαξιωμένο και την επαγγελματική τους ταυτότητα εντατικοποιημένη. Ιδανικά,
- Τα δημόσια σχολεία να έχουν το κατάλληλο προσωπικό για τη κάθε θέση (γραμματείς για τη γραμματεία, επιστάτες για τη φροντίδα των χώρων και την επιτήρηση στα διαλείμματα, τεχνικούς για τη συντήρηση εξοπλισμού και εργαστηρίων κ.λπ.).
- Τα δημόσια σχολεία να προσφέρουν δυνατότητες εξέλιξης στους εκπαιδευτικούς ώστε να εμπλουτίζεται διαρκώς η γνώση και οι ικανότητές τους από τις έρευνες επί των παιδαγωγικών αρχών, διαδικασιών και εργαλείων που έχουν στη διάθεσή τους και να εκλείψει η εντύπωση της εμπειρικής γνώσης ως κορωνίδας και υπέρτερης της ακαδημαϊκής.
- Τα δημόσια σχολεία να μην προσφέρονται και να μην αποτελούν πεδίο πρόσφορο για κομματικές αντιπαραθέσεις - τουναντίον, να αποθαρρύνονται. Άλλο πολιτική παιδεία άλλο κομματικός... γηπεδισμός.
- Τα δημόσια σχολεία να είναι χώρος εκκόλαψης ελεύθερων στοχαστών και όχι βαθμοθήρων παπαγάλων.
- Τα δημόσια σχολεία να βγάζουν σε κάθε γενιά, μια καλύτερη της προηγούμενης εκδοχή ανθρώπων οι οποίοι θα αναβαθμίζουν με τη σειρά τους τις λειτουργίες της πολιτείας μας, γνωρίζοντας τι μπορούν να κάνουν καλύτερα και πώς να μαθαίνουν διαρκώς, έχοντας ριζωμένη πλέον την απαξίωση σε φαινόμενα νεποτισμού, ευνοιοκρατίας και αναξιοκρατίας και, ίσως πιο σημαντικό, να απαγκιστρωθούν από τη διαστρεβλωμένη ερμηνεία του "ρεαλισμού" ως απαισιοδοξία και ματαιότητα, ερμηνεία που οδηγεί στον ωχαδελφισμό και την αναζήτηση προσωπικής βολής.

Είμαι σίγουρος (όσο αντιεπιστημονικό γνώρισμα και αν είναι η σιγουριά) πως πολλοί θα γελάσουν με όσα έγραψα και θα τα απορρίψουν ως ευσεβείς πόθους (στην καλύτερη των περιπτώσεων). Ελπίζω όμως να συμβάλλω στο διάλογο. Ούτως η άλλως, αυτός είναι και ο απώτερος στόχος της αξιολόγησης, όπως την έχω εγώ στο μυαλό μου: Να αποτελέσει το εφαλτήριο να συναντηθούμε και να καταθέτουμε απόψεις και ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ώστε να δημιουργήσουμε ένα καινούριο (δυναμικό) παράδειγμα. Ανέκαθεν ακούμε για την Ελλάδα που γέννησε τη δημοκρατία. Μήπως είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να δημιουργήσουμε κάτι ώστε να αρχίσουμε να ακούμε για την Ελλάδα που γέννησε ένα φωτισμένο σύστημα εκπαίδευσης;
__________________
Υ.Γ.1: Είμαι κάθετα αντίθετος με ο,τιδήποτε το εθνικιστικό/φασιστικό και δε θα ήθελα να βαπτιστεί έτσι η τελευταία πρότασή μου.
Υ.Γ.2: ernie, σου έκανα τη χάρη και σου απάντησα. Αν τώρα, αποφασίσεις να συνεχίσεις τις ερωτήσεις ή να σχολιάσεις τις απαντήσεις μου χωρίς να προσφέρεις εσύ τις δικές σου, συγχώρεσέ με αλλά, επειδή θα αρχίσω να έχω εγώ δεύτερες σκέψεις για το γιατί δεν απαντάς και επειδή δε θέλω να μπω σε αυτά τα μονοπάτια ή να μπλέξουμε σε ένα είδος τηλεανάκρισης, δε θα απαντήσω ξανά (όπως και σε οποιονδήποτε/οποιαδήποτε άλλο/άλλη θα σπεύσει να προσφέρει κριτική και "ρεαλισμό" χωρίς προτάσεις).
Υ.Γ.3: Σε συνέχεια προηγούμενου διαλόγου, θα ήθελα να δηλώσω πως όσα γράφω εδώ, είναι μέρος του προσωπικού μου οράματος το οποίο ΔΕΝ υπαγορεύεται από κάποια οργάνωση ή κόμμα ή άλλη συλλογικότητα. Η μόνη συλλογικότητα που θα ήθελα να είμαι μέρος της είναι αυτή των εκπαιδευτικών λειτουργών/παιδαγωγών και για αυτό προσπαθώ.

202
Σχολική ζώνη / Απ: Αξιολόγηση Σχολικών Μονάδων
« στις: Φεβρουάριος 20, 2021, 12:02:29 πμ »
Τι να μετρήσουμε αγαπητέ;
πώς μετράται τι έμαθε ένα παιδί (ή όχι παιδί) αυστηρά από τις 11 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 14 Ιουνίου;
πως ξεχωρίζεις από ποιόν ακριβώς το έμαθε;
πως εκτιμάς με ποια μέθοδο από αυτές στις οποίες εκτέθηκε το έμαθε τελικά;
πως συνυπολογίζεις στην εξίσωση την έμφυτη ικανότητα κάποιων παιδιών σε κάποια αντικείμενα και την έμφυτη αποστροφή κάποιων άλλων;
Είτε χρειάζεται ένας αλγόριθμος γύρω στο ένα χιλιόμετρο, είτε έφεραν κάποια ειδική ζυγαριά από τα εξωτερικά που τα μετράνε όλα αυτά στους μαθητές και βγάζουν ακριβώς το βαθμό ικανότητας του εκπαιδευτικού και δεν μας το λένε.

Διαβάζω και ξαναδιαβάζω τις αναρτήσεις μου (και τις προτάσεις και τις ερωτήσεις που σου κάνω στη προηγούμενή μου ανάρτηση) και δε μπορώ να εντοπίσω κάποιο από τα ρήματα που χρησιμοποιείς για να αναρωτηθείς (ρητορικά). Φαντάζομαι αναφέρεσαι στο "μέτρημα" της αξιολόγησης. Για το χρονικό διάστημα, αναφέρομαι στην 1. Για τα υπόλοιπα θέματα που ενυπάρχουν στα ρητορικά αυτά ερωτήματα, να δεχθώ πως είναι και αυτά αντικείμενα προς συμπερίληψη στις 3, 4 και 8. Ο αλγόριθμος, αν αναφέρεσαι στο σύστημα αξιολόγησης, ας είναι και 10 χλμ, φτάνει να είναι βέλτιστος και πλήρης. Ο βαθμός ικανότητας του εκπαιδευτικού, αφορά επόμενη φάση αξιολόγησης.

Επί των προτάσεων (6 αναρτήσεις πάνω) ή επί των ερωτήσεών μου προς εσένα (προηγούμενη ανάρτηση);

203
Σχολική ζώνη / Απ: Αξιολόγηση Σχολικών Μονάδων
« στις: Φεβρουάριος 19, 2021, 11:01:06 μμ »
Το 10 είναι το πιο ωραίο, επειδή πρώτον μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι και δεύτερον (και μακράν σημαντικότερον) επειδή θυμίζει την προηγούμενη επιδιωκόμενη αξιολόγηση η οποία άφηνε υπαινιγμούς περί μερικής αποκατάστασης της (τότε πρόσφατης) γενναίας μείωσης έως 40+% επί των ετήσιων αποδοχών που υπέστησαν κάποιοι εξ ημών.

Προ της ένταξης στο ενιαίο δε (να μου επιτραπεί το stream of consciousness), το βασικό επιχείρημα κάμψης των αντιστάσεων ήτο κάτι κατά μήκος τούτων των γραμμών…
«…Βρε κουτά….! Εσείς είστε οι πλέον χαμηλόμισθοι του δημοσίου τομέα! Είναι σίγουρο ότι το ενιαίο μισθολόγιο θα φέρει εξορθολογισμό στους μισθούς όλων των άλλων και μεγάλες αυξήσεις σε σας!»
(στην πορεία ο ένας μετά τον άλλο εξαιρέθηκαν όλοι από το ενιαίο μισθολόγιο και μείναμε μόνοι με τους νοσοκόμους - και αυτοί ερευνάται κατά πόσο έμειναν). 

Το ύφος και ήθος των διαρρεόντων επιχειρημάτων προ της ανάγκης επιβολής «μεταρρυθμίσεων» από την εκάστοτε διοίκηση παραμένει διαχρονικό αν και προβλέψιμο, όπως δεν προκαλεί μεγάλη εντύπωση και η υποβαλλόμενη ευπιστία και αφέλεια με την οποία καλείται να τα «συζητήσει» ο κλάδος.

ernie, τα γραφόμενά σου είναι σοβαρά και, δε σου κρύβω, με κάνουν να νοιώθω κάπως αφελής. Καταλαβαίνω πως υπάρχει ιστορία που αγνοώ και, δικαίως μάλλον, οι γνωρίζοντές την βλέπουν την... ουρά που κρύβει η αχλάδα! Να σε ρωτήσω όμως κάτι (ειλικρινά). Η δυσπιστία και η απογοήτευση δεν είναι άλλος ένας προσδοκώμενος μηχανισμός καταστολής; Με ποιον τρόπο μπορούμε να δημιουργήσουμε κάτι νέο και άξιο αν κάθε υποψία οράματος αλέθεται στο μύλο του χαρακτηρισμού του ως αιθεροβασία;

Προσωπικά, εξακολουθώ και ελπίζω πως οι εμπειρίες, πολύτιμες γαρ, μπορούν και πρέπει να ακούγονται για να εμπλουτίσουν τα δεδομένα και να προσπαθήσουμε να στήσουμε κάτι θωρακισμένο απέναντι στα κακώς κείμενα του παρελθόντος. Δεν έχω πρόβλημα να παραδεχτώ πως οι προτάσεις μου μπορεί να εξαντλούνται στο "καλές προθέσεις" (το υλικό που είναι στρωμένος ο δρόμος για την κόλαση). Δε θέλω όμως να γίνω και εγώ μέρος του δόγματος "Όλα είναι μάταια". Με ποιον τρόπο πιστεύεις εσύ πως μπορούμε να το πετύχουμε αυτό;

Επίσης, αν το ότι σου αρέσει ο τρόπος που σκέφτομαι το λες και το εννοείς, σε ευχαριστώ. Αν το είπες ειρωνικά, τότε είμαι σίγουρα αφελής που σε ρωτάω αλλά εξήγησέ μου σε παρακαλώ το γιατί.

204
Σχολική ζώνη / Απ: Αξιολόγηση Σχολικών Μονάδων
« στις: Φεβρουάριος 19, 2021, 09:17:02 μμ »
Είναι θετικό που μετά από πολλές σελίδες αναρτήσεων (οι περισσότερες παράπονα, "δεν", "όχι" και -κομματικούς- χαρακτηρισμούς), έχουμε ένα κείμενο προτάσεων ως βάση για να εμπλουτίσουμε με τις δικές μας. Θα προσπαθήσω και εγώ να καταθέσω τις δικές μου:

1. Αναστολή υλοποίησης της αξιολόγησης για το διάστημα, Φεβρουάριος – Ιούνιος 2021 και αξιοποίηση του διαστήματος αυτού στην επιμόρφωση εκπαιδευτικών στην αξιολόγηση σχολικών μονάδων. Σημειωτέον πως, η επιμόρφωση δεν πρέπει να είναι κατάρτιση/πληροφόρηση επί των διαδικασιών έτσι όπως έχουν σχεδιαστεί αλλά να προηγηθεί διάλογος με τους εκπαιδευτικούς για συνδιαμόρφωση κριτηρίων και διαδικασιών.

2. Δεν υποστηρίζω την κατάργηση της εξωτερικής αξιολόγησης γιατί πιστεύω πως, με σωστή εφαρμογή της, προσδίδει έναν τόνο αντικειμενικότητας και θεραπεύει τις όποιες συντεχνιακές η/και κουμπαρίστικες κουτοπονηριές. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να προσθέσω πως ο εξωτερικός αξιολογητής θα πρέπει να έχει φυσική παρουσία στις σχολικές μονάδες (πρόταση του nickitol) αλλά όχι με το ρόλο του επιθεωρητή αλλά του συμβούλου. Ακόμα καλύτερα, ο εξωτερικός αξιολογητής να προέρχεται από καινούριο και ανεξάρτητο φορέα, στελεχωμένο από δίκαιη (ίση;) κατανομή εκπροσώπων του υπουργείου, εκπαιδευτικών, γονέων και μαθητών.

3. "Υιοθέτηση ενός μοντέλου – μεθόδου Προγραμματισμού, προκειμένου η εσωτερική αυτο-αξιολόγηση να αποκτήσει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, τέτοια που ταιριάζουν σε οργανισμούς δυναμικούς, όπως είναι μια Σχολική Μονάδα. Θα πρέπει όμως να δίνεται η δυνατότητα οι παράμετροι αυτοί να τροποποιούνται και να προσαρμόζονται στις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε Σχολικής Μονάδας, παραμένοντας ταυτόχρονα ανοικτές σε καινοτόμες ιδέες". Επ' αυτού, είναι το περιεχόμενο της υποσημείωσής μου στο 1.

4. "Διαδικασία εσωτερικής αξιολόγησης με στοχοθεσία για κάθε σχολική μονάδα σε βάση τριετούς σχεδιασμού". Σαφώς και είμαι υπέρ της στοχοθεσίας για κάθε σχολική μονάδα ξεχωριστά αλλά ο σχεδιασμός θα πρέπει να είναι και μεσο/μακροπρόθεσμος (βλ. τριετής) αλλά και βραχυπρόθεσμος. Άλλο η στοχοθεσία επί λειτουργικών στόχων και άλλο επί θεσμικών.

5. "Πιλοτική εφαρμογή τριετούς διάρκειας, ώστε να υπάρξει ο απαιτούμενος συντονισμός και η αφομοίωση, επιμόρφωση επί της μεθόδου αυτοαξιολόγησης (προγραμματισμός, σχέδια δράσης, κτλ)". Πιλοτική εφαρμογή, σίγουρα ναι. Τριετούς διάρκειας όχι βάσει των όσων ανέφερα στο 4. Η αξιολόγηση είναι μία διαρκής αναστοχαστική διαδικασία.

6. "Η πλατφόρμα του Σχολικού Δικτύου μπορεί να συμπληρώνεται σε ετήσια βάση και να αποτυπώνει τον Προγραμματισμό και την υλοποίηση κάθε σχολικής Μονάδας". Η παρούσα πρόταση προσφέρει επί της διαδικασίας αλλά όχι επί της ουσίας. Υπάρχουν πολλές παθογένειες στο ΠΣΔ ή/και άλλα ζητήματα μηχανογράφησης/υποδομών/υποστήριξης που πρέπει να θεραπευτούν πρώτα.

7. Η αποτίμηση για να έχει ουσία και περιεχόμενο πρέπει να είναι περιγραφική. Σαφώς και η περιγραφική αξιολόγηση είναι απαραίτητη αλλά, σε κεντρικό επίπεδο είναι αναγκαία η ποσοτικοποίηση. Αυτό με οδηγεί στο 8 (όλες από εδώ και κάτω, συνδέονται με την 1).

8. Διαμόρφωση ρουμπρίκας/σχάρας παρατήρησης η οποία αποτυπώνει την αντιστοιχία περιγραφικών κριτηρίων με αριθμητική κλίμακα.

9. Διαφάνεια στην αλυσίδα των ενεργειών που πρόκειται να λάβουν χώρα και από ποιους, με αναλυτική περιγραφή, αιτιολόγηση και σύμφωνη γνώμη του εκπαιδευτικού σώματος.

10. Φροντίδα ώστε οι συμμετέχοντες στην όποια διαδικασία να έχουν ώρες (εντός του προβλεπόμενου διδακτικού ωραρίου ή εκτός αλλά με πρόσθετα κίνητρα -π.χ. αμοιβή- ώστε να μην οδηγηθούν σε burnout). Με άλλα λόγια, εξορθολογισμός του ποιοι και πότε.

Θα ήθελα να σας παρακαλέσω, εφεξής, να συνομιλούμε με επιχειρήματα και προτάσεις. Όχι άλλος αντίλογος για τον αντίλογο, διατύπωση ανησυχιών ως νομοτελειακή κατάληξη και χαρακτηρισμούς κομματικούς ή/και επί προσωπικού. Αν κάποιος θέλει να ξεσπάσει, ανθρώπινο, δεκτό, ας φτιάξει άλλο θέμα (π.χ. καφενές).

205
Σχολική ζώνη / Απ: Αξιολόγηση Σχολικών Μονάδων
« στις: Φεβρουάριος 14, 2021, 05:29:52 μμ »
Συνάδελφοι, ο nickitol μπήκε στον κόπο και συμμετείχε στο διάλογο καταθέτοντας τις απόψεις του και κάτι παραπάνω: Τις τεκμηρίωνε με παράθεση πηγών και έκανε κάτι που θα 'πρεπε να κάνουμε όλοι μας. Προτάσεις! Σωστές; Εσφαλμένες; Ατελείς; Κριτική και αντιπροτάσεις επ' αυτών και όχι επί του προσώπου που τις κατέθεσε.

Κάποιες επόμενες αναρτήσεις ασπάζονται το δόγμα του "δεν" και του "καμία ελπίδα". Σε αυτές, η άποψή μου είναι πως δεν προσφέρουν κάτι στο διάλογο. Καταλαβαίνω την απογοήτευση και τη συσσωρευμένη αγανάκτηση και είμαι σίγουρος πως υπάρχει αλήθεια που τις στηρίζει. Αυτό που επίσης καταλαβαίνω όμως, είναι πως αυτή η κατάσταση συντηρεί τους διεφθαρμένους και τους άχρηστους υπαίτιους της όποιας κατάντιας υποδεικνύετε. Καθιστά επιτυχημένο το εγχείρημά τους γιατί, η απογοήτευση και η αγανάκτηση που οδηγούν σε αποχή και αδιαφορία, προσφέρουν πεδίο δόξης λαμπρό στους ίδιους καρεκλοκένταυρους να συνεχίσουν το έργο τους, χαρακτηρίζοντάς μας ως κουρασμένους/γερασμένους/ανεπίδεκτους αλλαγής. Κάθε ολοκληρωτικό, απολυταρχικό καθεστώς προσπαθεί να εκριζώσει την όποια ελπίδα, ιδεαλισμό και όραμα μπορεί να μας πάει μπροστά και τους επιτρέπει να παρουσιάζονται ως προοδευτικοί και δραστήριοι. Πραγματικά, απορώ πώς δεν το καταλαβαίνετε, από τη στιγμή που ανήκουμε σε ένα σύνολο μορφωμένων και -θεωρητικά- ανοιχτόμυαλων ανθρώπων. Όταν εξαντλούμαστε στην περιγραφή των γεγονότων, δεν κάνουμε κανένα βήμα μπροστά. Και αν νομίζουμε πως παραμένοντες ακίνητοι δεν μεταβάλλεται η θέση μας, είμαστε, αν μη τι άλλο, αφελείς.

Κάποιες άλλες αναρτήσεις που επιμένουν να αναφέρονται σε Νεοδημοκράτες και Πασόκους και Αριστερούς και... και... είναι απλά θλιβερές. Η εικόνα που βγαίνει προς τον όποιο αναγνώστη είναι αυτή της κουβέντας καφενείου. Όταν ο αντίλογος (επιθυμητός και ευκταίος) κινείται σε ad hominem χαρακτηρισμούς και όχι σε τεκμηριωμένη κριτική επί των επιχειρημάτων και (θα το ξαναπώ) ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, εμπεριστατωμένες και νουνεχείς, απέχει κατά πολύ από τον επιστημονικό (ορθό) λόγο και προσεγγίζει τα τεχνάσματα που χρησιμοποιεί, στην καλύτερη των περιπτώσεων, ο -κατά τ' άλλα συμπαθέστατος- κυρ-Μπάμπης στον καφενέ και στη χειρότερη, κάποιος λαοπλάνος - προβοκάτορας - εντεταλμένος.

Ελπίζω μέσα από αυτές τις μόλις τρεις σελίδες αναρτήσεων να μπορείτε να διακρίνετε πως ό,τι κακό γίνεται το επιτρέπουμε εμείς. Αν λειτουργούμε ως ένοικοι πολυκατοικίας που δεν μπορούν να συνεννοηθούν στη σύσκεψη, τόσο θα απαξιώνεται ο ρόλος του εκπαιδευτικού γιατί θα προσφέρουμε οι ίδιοι λόγους και επιχειρήματα για να συμβεί αυτό.

Κάνω έκκληση προς όλους να σταματήσουμε να σηκώνουμε το δάκτυλο και να δείχνουμε το κακό έξω από εμάς (το οποίο υπάρχει ΚΑΙ αυτό) αλλά να προσπαθούμε να αναστοχαζόμαστε και να συνομιλούμε με κριτική και αυτοκριτική διάθεση, ευγένεια και πολιτισμό.

206
Σχολική ζώνη / Απ: Αξιολόγηση Σχολικών Μονάδων
« στις: Φεβρουάριος 13, 2021, 10:48:00 μμ »
Nickitοl, εξαιρετικά ψύχραιμη και συγκροτημένη η απάντηση σου. 

Αρχικά θα πρέπει να γίνει κάποιου είδους  «φροντιστήριο» στου διευθυντές, πιθανώς από τα ΠΕ.ΚΕ.Σ,  προκειμένου αυτοί να γνωρίζουν τι να ζητήσουν και που να επικεντρώνονται.
Οι αναπληρωτές ασφαλώς και θα πρέπει να εμπλακούν καθόσον αποτελούν δυναμικό του κάθε σχολείου που εμπλέκεται στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Συμφωνώ αλλά, από τη στιγμή που η εσωτερική αξιολόγηση βασίζεται στα πεπραγμένα και τις εμπειρίες τις προηγούμενης χρονιάς, αν είναι η πρώτη τους τοποθέτηση (γενικά ή στην παρούσα μονάδα και συμπεριλαμβάνονται και οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί αυτής της κατηγορίας), πώς θα έχουν άποψη;

Το μείζον- αλλά και αναμενόμενο- είναι ότι πέραν της εσωτερικής αξιολόγησης/ αυτοαξιολόγησης προβλέπεται  και η εξωτερική αξιολόγηση. Εκεί θα γίνονται ..  « ......συνολικές συνοπτικές παρατηρήσεις σχετικά με την υλοποίηση ...»
αλλά και «....7. άλλες επισημάνσεις, κατά την κρίση του ΠΕ.Κ.Ε.Σ.»
Αυτά θα είναι η έγνοια και τα προβλήματα που ο κάθε διευθυντής θα καλείται να αντιμετωπίσει.

Φαντάζομαι πως εννοείς το με ποια κριτήρια θα κρίνει το ΠΕ.Κ.Ε.Σ. και με προβληματίζει και μένα αυτό. Αν σε παρερμήνευσα, διόρθωσέ με σε παρακαλώ και εξήγησέ μου τι εννοείς.

Ασφαλώς διαφωνώ με τον
αλλά σε κάθε περίπτωση το σχολείο θα πρέπει να μείνει μακριά από κομματικές αντιπαραθέσεις και ευνοιοκρατίες.

Εύχομαι ολόψυχα το ίδιο! Προσωπικά, αν και μπορεί να ακουστεί αιρετικό σε πολλούς, πιστεύω ακράδαντα πως σε χώρους εκπαίδευσης, είτε είναι σχολεία ή πανεπιστήμια, ο κομματικός λόγος και η κομματική ατζέντα που θέλουν να προωθούν οι εκάστοτε παρατάξεις είναι άχρηστη, επιζήμια και δε θα έπρεπε να βρίσκει έδαφος εκεί για να καλλιεργείται. Και για να προλάβω τους επικριτές μου, η πολιτική μπορεί να επηρεάζει όλες τις πτυχές της ζωής αλλά η κομματικοποίηση διχάζει, πολώνει και μόνο ως τροχοπέδη μπορεί να υπάρξει καθώς τείνει να κρίνει ανθρώπους και ιδέες βάσει της... απόχρωσής τους. Κατάπτυστο.

Σε κάθε περίπτωση  η σωστή αξιολόγηση μπορεί να βελτιώσει  την εικόνα της δημόσιας εκπαίδευσης αλλά δεν την θεραπεύει.

Εδώ, πιστεύω πως η σωστή αξιολόγηση, εν τέλει, προτείνει θεραπείες και προβλέπει το μηχανισμό εφαρμογής αυτών. Καταλαβαίνω, βέβαια, πως το εναρκτήριο σήμα για οποιαδήποτε τέτοια εφαρμογή δίνεται από κάποιον κυβερνητικό/υπουργικό θώκο αλλά, ίσως να είναι και ευκαιρία για την ανάδειξη της ανάγκης δημιουργίας ενός ανεξάρτητου μηχανισμού/οργάνου που θα έχει τη δυνατότητα να λειτουργεί αυτόνομα

Οι ανάγκες των σχολείων είναι τεράστιες και απαιτείται ΟΡΑΜΑ για την Παιδεία, το οποίο να κατευθύνει τις ενέργειες του Υπουργείου.
Ενα νομοσχεδιάκι που να καλει σε αξιολογηση ή κατι άλλο δεν λεει απολύτως τιποτα, γιατί ασφαλώς τα προβλήματα είναι τοσο μεγαλα που δεν περιμένουμε καμία αυτοαξιολόγηση για να τα καταστήσει γνωστά  στο Υπουργείο.
Αλλά και πάλι, δεν είναι οι ελλείψεις προσωπικού ή υλικού που το ελληνικό σχολείο παραπαίει.

Μια αξιολόγηση έχει αποτελέσματα εάν   είναι σε θέση να εντοπίσει τα σφάλματα ή ελλείψεις στους κανόνες λειτουργίας ενός συστήματος. Επειδή το όποιο σύστημα που επιιθυμούμε να αξιολογήσουμε πρώτα το «στηνουμε»  και το υποχρεώνουμε να λειτουργήσει  με τους κανονες που θεσπίσαμε, μόνο τότε τα αποτέλεσματα της αξιολόγησης  θα μας οδηγήσουν  σε ασφαλή συμπεραματα.

Οι διευθυντές το πολύ πολύ να καταγράφουν προβλήματα που άπτονται της αρμοδιότητας τρίτων, πάντως όχι λόγω δικής τους υπαιτιότητας, επομένως το πολύ πολύ να καταγράφουν ελλείψεις υλικού, προσωπικού και άλλα αόριστα πράγματα. Αυτά  θα συσσωρεύονται,   επειδή δεν θα διατίθενται τα ανάλογα κονδύλια και κάθε χρόνο θα καταγράφουν τα ίδια.
Και στο τέλος θα δημιουργηθεί μια λιστα «γνωστων» προβλημάτων  του κάθε σχολείου. Εσι για να υπάρχει δηλαδη...

Απαιτείται όραμα και χρήματα λοιπόν. Αν δεν υπάρχει όραμα δεν υπάρχει στόχος και χωρίς στόχο οτιδηποτε είναι καταδικασμένο.

Προσωπικά είμαι υπέρ της αξιολόγησης αλλά πολύ φοβάμαι ότι είναι καταδικασμένη να αποτύχει, τουλάχιστον στον κοντινό ορίζοντα, για δύο λόγους:
 1. Οι εκπαιδευτικοί είναι μεγάλης ηλικίας και δεν θέλουν αλλαγές.
 2. Αν ρωτήσουμε ένα μαθητή Γ Λυκείου «που έμαθες ; Στο σχολείο ή στο φροντιστήριο;» Η απάντηση θα είναι στο φροντιστήριο δυστυχώς.

Εν ολίγοις, ένα σύστημα το οποίο είναι ήδη απαξιωμένο από τους μαθητές και γονείς, δεν είναι η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας αυτή η οποία θα κάνει τους μαθητές να πιστέψουν σε αυτό.
Θα έλεγα μάλιστα ότι  η αξιολόγηση του ελληνικού σχολείου και του εκπαιδευτικού μας συστήματος κατ επέκταση, είναι ήδη καταγεγραμμένη από τους μαθητές, τους γονείς , διεθνείς φορείς και η εκτίμηση είναι πολύ αρνητική.
 Ως εκ τούτου  φατντάζει ψευτικο αν όχι κουτό το να προσπαθήσοπυμε ενδεχομένως να «φορτωσουμε» στην έλλειψη αξιολόγησης τα τοσα προβληματα που έχει η εκπαιδευση.
Ειναι σαν να στέλνουμε μηχανικούς να επιθερήσουν τα παράθυρα ενός  ετοιμόρροπου κτιρίου αντί για το ίδιο το κτίριο συνολικά.
Οραμα λοιπόν για μια καλύτερη Παιδεία, μόνο  τότε πράγματι μπορούμε να έχουμε ένα καλύτερο σχολείο.

Δε διαφωνώ σε κάτι απ' όσα αναφέρεις και με θλίβει η αλήθεια για τους εκπαιδευτικούς που ασπάζονται το δόγμα "καμία αλλαγή". Ιδίως, η αναφορά σου στο όραμα με συγκινεί. Βρίσκεις ανέφικτο να προσπαθήσουμε, με εφαλτήριο την αξιολόγηση να προσπαθήσουμε να "στήσουμε" το σύστημα στο οποίο αναφέρεσαι; Θα μπορούσε η συμμετοχή μας στην αξιολόγηση με σκοπό να  αξιολογήσουμε το θεσμικό πλαίσιο αυτής, εν πρώτοις, όπως ανέφερα πριν, να είναι η αρχή για αυτό;

Αυτό είναι μέρος του δικού μου οράματος. Μέσα από μία τέτοια διαδικασία θα μπορούσαμε να ορίσουμε τον τρόπο λειτουργίας της αξιολόγησης ώστε να αποκλείσουμε και το ενδεχόμενο να προσκρούσουμε και στον σκόπελο που αναφέρει ο Έσπερος και δεν είχα σκεφτεί:

Το θέμα είναι αν ο εξωτερικός παράγοντας θα σε βοηθήσει ή θα σε κατηγοριοποιήσει.


Τώρα, βέβαια, δεν μπορώ να μην αναφέρω πως δηλώσεις του τύπου:

Ο νόμος 4692/2020 και το ΦΕΚ 140 τ. Β' στοχεύσουν στη διάλυση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης, στην κατηγοριοποίηση σχολείων, εκπαιδευτικών και μαθητών. O εκπαιδευτικός κόσμος ενωμένος θα δώσει μια ακόμα απάντηση στα σχέδια της δεξιάς όπως έκανε και το 2014.

και

Είμαστε σε μια χώρα που ο κυβερνητικός θίασος, υπέρμαχος της αριστείας, αποδείχθηκε ότι απλά ήρθε για κατασπατάληση κρατικών πόρων και εντυπωσιακή αδιαφορία για τον πολίτη και το κοινωνικό κράτος. Πέρα από την όποια ανικανότητα, κοιτάνε μόνο την πάρτη τους, να φάνε και τα πόμολα και πλεόν και τις πέτρες. Είναι αστείο να στηρίζετε κάποιοι την αξιολόγηση, λες και τους νοιάζει να βελτιώσουν το παραμικρό. Παραδειχτείτε ότι είστε σε ένα γαλάζιο συννεφάκι σας, όπου όλα γλυκά και ρόδινα θα βελτιώσουν το ελληνικό δημόσιο σχολείο. Στην πράξη, αν δεν είστε έμμισθοι, είστε εθελοντές αρνιά σε αυτό που πάνε να ξανα-κάνουν. Κάντε αγώνα για την προσωπική σας αριστεία συλλέγοντας περισσότερα extraordinary προσόντα για το χαρτοφυλάκιο σας και αφήστε το δημόσιο σχολείο χωρίς την ελληνικού τύπου κοροϊοδοαξιολόγηση που όλοι ξέρουμε και φανταζόμαστε.

έχουν κομματικό χαρακτήρα και καθιστούν το όποιο ορθό περιεχόμενό τους αδύναμο. Και για να μην παρεξηγηθώ, σπεύδω να επισημάνω πως το ίδιο θα έλεγα είτε αναφερόταν στα σχέδια της αριστεράς, ή του κέντρου ή... ή... . Απλά, πιστεύω πως δεν πρέπει να πέφτουμε στην παγίδα και να υποδεικνύουμε τα ορθά και τα εσφαλμένα, αποφεύγοντας να τους δώσουμε κομματική ταυτότητα.

Έτι περαιτέρω, την άποψη:
Δεν συμμετέχουμε σε καμία αξιολόγηση. Συμπληρώνουμε την δήλωση για απεργία-αποχή κατά της αξιολόγησης.

δεν τη βρίσκω παραγωγική. Δε θα μείνω στην αισθητική του λόγου αλλά η αποχή δεν δημιουργεί πρόβλημα σε κανέναν άλλο παρά σε εμάς τους ίδιους. Προς επίρρωση αυτού που λέω, η αποχή από τις φετινές εκλογές αιρετών ήταν μνημειώδης. Και τί έγινε τελικά; Ποιος τη χρησιμοποίησε ως αφορμή για να περάσει το δικό του; (christos7 και θάνος, ελπίζω να μη με παρεξηγήσετε. Δικαίωμά σας να γράφετε ό,τι πιστεύετε όπως εσείς επιθυμείτε. Δεν σας επιτίθεμαι. Εκφράζω την άποψή μου επί των διατυπώσεων).

Κινδυνεύοντας να γίνω γραφικός, σας ευχαριστώ και πάλι όλους τους συμμετέχοντες σε αυτόν το γόνιμο διάλογο γιατί έτσι μαθαίνουμε και εμείς οι άπειροι.

207
Σχολική ζώνη / Απ: Αξιολόγηση Σχολικών Μονάδων
« στις: Φεβρουάριος 13, 2021, 12:38:34 πμ »
Έσπερε, νοιώθω πως πρέπει να σε ευχαριστήσω για τη συγκροτημένη σου απάντηση και τη συμβολή σου στο διάλογο. Μου δημιουργούνται κάποιες σκέψεις:

Εποικοδομητικά θα μπορούσαμε, αν συμφωνούσε ο σύλλογος, να πούμε ότι εμείς κάνουμε μια καταγραφή των προβλημάτων, προτείνουμε λύσεις, δεν στέλνουμε εκθέσςεις (αποχή δηλαδή ως προς αυτό το κομμάτι), και την επόμενη χρονιά αξιολογούμε αν βελτιωθήκαμε. Πχ αν υπάρχουν ελλείψεις εξοπλισμού και ο διευθυντής δεν κα΄νει τα δέοντα ενώ υπάρχουν τα χρήματα. Αν οι εφημερίες δεν λειτουργούν όπως πρεπει, γιατί είμαστε όλοι λίγο αμελείς. Αναφέρω δηλ. 2-3 θέματα αποκλειστικά για το δικό μου σχολείο, που θα ήθελα να συζητήσουμε με ειλικρίνεια και χωρίς διάθεση για φαγωμάρα και που δεν υπάρχει λόγος να τα γνωρίζει καποιος εξωτερικός παράγοντας.

Τα 2-3 θέματα που αναφέρεις τα αντιμετωπίζουμε και στο δικό μου σχολείο και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου πως πρέπει να τα συζητήσουμε με ειλικρίνεια και χωρίς διάθεση για φαγωμάρα. Σχετικά, όμως, με το αν πρέπει να τα γνωρίζει κάποιος εξωτερικός παράγοντας σκέφτομαι -πιθανόν αδαώς- πως, αφού τα σχολεία δεν έχουν τη δυνατότητα να θεραπεύσουν αυτόνομα κάποια θέματα που χρειάζονται -οικονομικούς κυρίως- πόρους όπως, προμήθεια υλικοτεχνικής υποδομής, τοποθέτηση βοηθητικού προσωπικού (π.χ. επιστάτες, γραμματείς), κατάρτιση/επιμόρφωση εκπαιδευτικών, εν τοις πράγμασι, δεν πρέπει να επικοινωνηθούν με όσους έχουν τη δυνατότητα να τα φροντίσουν; (βλ. ΥΠΑΙΘ).

Τέλος πάντων, εμείς για διαφόρους λόγους είμαστε πολύ εκνευρισμένοι με τον διευθυντή μας και η αντίδραση πιο πολύ είναι προς αυτόν και δευτερεόντως στην αξιολόγηση, από την πλειοψηφία του συλλόγου. ΄΄Ομως γνωρίζοντας τη βιβλιογραφία περί αυτοαξιολόγησης μονάδων, που φυσικά δεν έχει σχέση με το νομικό πλαίσιο, θεωρώ σωστό να υπάρχει κάποια διαδικασία εντός του σχολείου, ενα ομαδικό πνεύμα, να συζητά ο σύλλλογος με ειλικρίνεια, να παραδέχεται τα λάθη του. Νεφελοβατώ φυσικά, στο δικό μου σχολείο δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο. Σκεφτείτε όμως, τι χαστούκι θα ήταν και πόσο θα μας συνέφερε επικοινωνιακά, να κάναμε όλοι εσωτερική αξιολόγηση, να καταγράφονται τα πορίσματά μας στα πρακτικά, και να καταγράφαμε μετά τα αποτελέσματα των παρεμβάσεων, και να αρνούμασταν να εμπλέξουμε άτομα εκτός σχολείου. Θα ήταν ένα δυνατό επικοινωνιακό χαρτί: ορίστε κύριοι, εμείς δεν το αρνούμαστε, γνωρίζουμε και τη βιβλιογραφία για το θέμα, που εσείς αγνοείτε, κάνουμε τα δέοντα για να βελτιώσουμε το σχολείο μας, δεν αντιδρούμε ενάντια σε κάθε μορφή αξιολόγησης αλλά ενάντια στη δική σας αντιεπιστημονική αξιολόγηση. Ουτοπικό.....

Για να προσγειωθώ όμως, ένας λόγος που διστάζω λίγο για την αποχή από τη συζήτηση (όχι την αποχή από τη διαδικασία), είναι γιατί θα ήθελα να πω στον διευθυντή, μεταξύ σοβαρού και αστέιου, ότι δεν θα έπρεπε να βιάζεται τόσο πολύ να την εφαρμόσει, γιατί αν θέλουμε να την κάνουμε σοβαρά, θα πούμε πολλά πράγματα που δεν τον συμφέρουν.

Εγώ είμαι πρόθυμος για πολιτισμένη συζήτηση και το αν συμφέρουν το διευθυντή ή όχι μου είναι αδιάφορο (στο κάτω-κάτω, δεν έχει εξουσία πάνω σου. Κατέχει μία διοικητική θέση με απώτερο σκοπό την εύρυθμη λειτουργία του σχολείου κ' όχι την τιμωρία των εκπαιδευτικών ή την υπόδειξη για το πως θα επιτελέσουν το διδακτικό τους έργο). Στο πνεύμα της αξιολόγησης ως εργαλείο (αυτο)βελτίωσης, το προσωπικό συμφέρον εντοπίζεται στην ορθή εφαρμογή της και μόνο εκεί. Έχω την εντύπωση όμως πως, πριν εμπλακούμε στον καταλογισμό ευθυνών (ο οποίος, παρεμπιπτόντως, δε συνάδει με το πνεύμα της διαμορφωτικής αξιολόγησης και μάλλον εξυπηρετεί όσους θέλουν να μας απαξιώσουν, περιγράφοντάς μας σαν κατίνες/παρτάκηδες/γκρινιάρηδες) καλό θα ήταν να χρησιμοποιηθεί για να εντοπίσουμε και να αναδείξουμε τα κενά στο σχεδιασμό για την εφαρμογή της διαδικασίας (π.χ. έλλειψη καταρτισμένων στην αξιολόγηση εκπαιδευτικών, εκπαιδευτικών που τοποθετήθηκαν πρώτη φορά φέτος στην εκάστοτε σχολική μονάδα ή που υπηρετούν σε πολλές, χρονοδιάγραμμα, μεθοδολογία κ.α.). Κοινώς, να αξιολογήσουμε το προτεινόμενο πλαίσιο αξιολόγησης ώστε να συμφωνήσουμε στο πώς πρέπει να γίνει και να καταθέσουμε απόψεις/προτάσεις επ' αυτού.

Πιστεύω πως οι ασάφειες που υπάρχουν είναι πολλές και θα είναι αυτές που θα ευθύνονται για το αν καταλήξει το εγχείρημα σε ανταλλαγή πυρών μεταξύ αλλήλων. Επί χάρτου, ο σκοπός είναι ευγενής και οι δυνατότητες αναβάθμισης των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών πολλές (επαναλαμβάνω, επί χάρτου). Άσε που, σε αυτό το πλαίσιο, ιδανικά, θα μπορούσε να πυροδοτηθεί μία διαδικασία αναστοχασμού η οποία θα οδηγούσε -ιδανικά- σε αυτορύθμιση και άρα σε έκλειψη των "παραβατικών" συμπεριφορών από πλευράς διεύθυνσης ή/και εκπαιδευτικών.

Ονειροπόλο; Αφελές; Ουτοπικό; Δεν ξέρω. Μπορεί να είμαι και εγώ αιθεροβάμων. Ένας νεοδιόριστος αιθεροβάμων αναπληρωτής ΠΩ, πολλά χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι του, που αγαπάει την εκπαιδευτική πράξη...

208
Σχολική ζώνη / Απ: Αξιολόγηση Σχολικών Μονάδων
« στις: Φεβρουάριος 12, 2021, 03:31:21 μμ »
Η αξιολόγηση σχολικών μονάδων, δεν εξαντλείται στην αξιολόγηση του διευθυντή. Συγκεκριμένα, η αξιολόγηση της διοίκησης είναι ένας από τους τρεις άξονες και δεν προκύπτει προσωπική αξιολόγηση αλλά από ομάδες εκπαιδευτικών, οι οποίες πρέπει να προτείνουν και λύσεις. Η τελική έκθεση (εσωτερική αξιολόγηση) παραδίδεται στον αρμόδιο ΣΕΕ και αυτός συντάσσει την έκθεση εξωτερικής αξιολόγησης η οποία, αναφέρει τα "επιβεβαιωμένα" προβλήματα, τις "αποδεκτές" από τις προτεινόμενες επιλύσεις και τις δικές του διαπιστώσεις και προτάσεις.

Το ζήτημα είναι αρκετά πιο σύνθετο και οδηγεί στο συμπέρασμα της ελλιπούς οργάνωσης/σχεδιασμού/επιμόρφωσης και, δυστυχώς, απ' ό,τι φαίνεται, τα... γρανάζια του μύλου ήδη ακούγονται. Απορώ με ποιον τρόπο θα μπορούσαμε να το χρησιμοποιήσουμε εποικοδομητικά και να μην πέσουμε στην παγίδα των μεταξύ μας προστριβών και, νομοτελειακά, στην ικανοποίηση των υποστηρικτών του "διαίρει και βασίλευε", χωρίς βέβαια να απωλέσουμε δικαιώματα και ωράριο.

Τα κοκκαλάκια μου πονάνε λίγο περισσότερο...

209
Σχολική ζώνη / Απ: Αξιολόγηση Σχολικών Μονάδων
« στις: Φεβρουάριος 12, 2021, 12:22:59 πμ »
Προφανώς για να απαντάω σε αυτό το νήμα, κήρυξαν απεργία-αποχή για την αξιολόγηση...

Mea culpa τότε. Νόμιζα πως είχε να κάνει με την αξιολόγηση της επόμενης φάσης (2022) αυτής των εκπαιδευτικών.

210
Σχολική ζώνη / Απ: Αξιολόγηση Σχολικών Μονάδων
« στις: Φεβρουάριος 10, 2021, 11:19:05 μμ »
ΔΟΕ-ΟΛΜΕ προκήρυξαν απεργία-αποχή. Τονίζουν ότι είναι νόμιμο δικαίωμα του καθενός που προκύπτει από έναν νόμο του 1982 που έχει κριθεί και δικαστικά ότι ευσταθεί. Προτρέπουν όλους τους εκπαιδευτικούς (και τους διευθυντές) να συμμετέχουν στην απεργία και τονίζουν ότι με τα μέχρι τώρα δεδομένα, δεν προκαλεί οικονομική απώλεια η απεργία-αποχή. Μέχρι και η ΔΑΚΕ έβγαλε ανακοίνωση που καλεί τους συναδέλφους σε απεργία-αποχή.

Σχετίζεται η απεργία με την αξιολόγηση των σχολικών μονάδων;

Προπομπός απολύσεων είναι.

Για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, καταλαβαίνω τη σύνδεση με αυτό που αναφέρεις και αν και έχει λογική, θα προτιμούσα να μην ισχύει κάτι τέτοιο (αν και με αυτά που βλέπω να συμβαίνουν, πονάνε τα κόκκαλά μου...).

Για την αξιολόγηση των σχολικών μονάδων, πιστεύεις πως θα χρησιμοποιήσουν τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών ως δείκτη για τη μετέπειτα αξιολόγησή τους; Έχει λογική αλλά, αν και δεν έχω εντοπίσει να αναφέρεται ρητά το υποχρεωτικό της συμμετοχής τους (διαγώνια η ανάγνωση μου), είναι ρεαλιστικό κάποιος εκπαιδευτικός, αναπληρωτής ή και μόνιμος, που διδάσκει σε 2-3 σχολεία, να βρει χρόνο (και να έχει την απαραίτητη επιμόρφωση/ικανότητα βεβαίως) να το κάνει αυτό σε όλα; Μπορεί να το σκέφτομαι λανθασμένα αλλά, αν και στο γράμμα της η απόφαση έχει ευγενή σκοπό, φρονώ πως είναι ιδιαιτέρως σπουδαία διαδικασία η οποία πρέπει να πραγματοποιηθεί από καταρτισμένους σε θέματα αξιολόγησης εκπαιδευτικούς.

Συν τοις άλλοις, ο επιπλέον χρόνος που απαιτεί μία τέτοια διαδικασία (η οποία θα μπορούσε να ήταν για κάποια θέση αποκλειστικής και πλήρους απασχόλησης) μου φαντάζει ιδιαίτερα πολύς και ανησυχώ μήπως ανοίξει η πύλη του 40ωρου και για τους εκπαιδευτικούς.

Τέλος, το χρονοδιάγραμμα προβλέπει έναρξη της διαδικασίας από αυτό το μήνα (Φεβρουάριος) και υποβολή της πρώτης έκθεσης τον Ιούνιο. Δεν σας φαίνεται κάπως ανέφικτο; Για να μη πω τρομακτικό (μετατροπή των διευθυντών σε προϊστάμενους-χιτλερίσκους ή/και καλλιέργεια κλίματος... δωσιλογισμού μεταξύ συναδέλφων).

Ειλικρινά, ελπίζω να ανησυχώ αδίκως...

Σελίδες: 1 ... 1314151617

Pde.gr, © 2005 - 2024

Το pde σε αριθμούς

Στατιστικά

μέλη
  • Σύνολο μελών: 32288
  • Τελευταία: Dialeimma
Στατιστικά
  • Σύνολο μηνυμάτων: 1159610
  • Σύνολο θεμάτων: 19212
  • Σε σύνδεση σήμερα: 418
  • Σε σύνδεση έως τώρα: 1964
  • (Αύγουστος 01, 2022, 02:24:17 μμ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
Μέλη: 1
Επισκέπτες: 371
Σύνολο: 372

Πληροφορίες

Το PDE φιλοξενείται στη NetDynamics

Όροι χρήσης | Προφίλ | Προσωπικά δεδομένα | Υποστηρίξτε μας

Επικοινωνία >

Powered by SMF 2.0 RC4 | SMF © 2006–2010, Simple Machines LLC
TinyPortal 1.0 RC1 | © 2005-2010 BlocWeb

Δημιουργία σελίδας σε 0.093 δευτερόλεπτα. 30 ερωτήματα.