PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Δεν υπάρχει κοινός τρόπος πληρωμής των ωρομισθίων. Κάθε Δευτεροβάθμια κανονίζει μόνη της το πώς και το πότε. Κάποιες είναι μέσω τράπεζας (διαφορετικής φυσικά ανά δευτεροβάθμια) και κάποιες τα δίνουν στο χέρι. Το "χέρι" επίσης είναι μεγάλη συζήτηση. Κάποιοι στέλνουν τους ωρομίσθιους να τα πάρουν από τη μισθοδοσία, κάποιοι τα στέλνουν στο σχολείο.

Αν πληρώνεσαι μέσω τράπεζας, θα σου έχουν ζητήσει αριθμό λογαριασμού όταν έκανες τη σύμβαση. Εμένα δεν μου έδιναν τη σύμβαση, αν δεν τους έδινα αριθμό λογαριασμού συγκεκριμένης τράπεζας πρώτα. Ο λογαριασμός αναγράφεται στη Δήλωση Εγγραφής Ωρομισθίου.

Δύσκολο πράγμα τα κοινωνικά κριτήρια στις προσλήψεις πάντα. Δεν ξέρω πώς μπορούμε να το χειριστούμε.

Πάντως, αν οι προσλήψεις ωρομισθίων/αναπληρωτών όλων των ιδρυμάτων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που υπάγονται στο δημόσιο γίνουν ΜΟΝΟ μέσα από τον πίνακα Αναπληρωτών/Ωρομισθίων, μπορεί και να μας βγει σε καλό. Πρώτον, θα εξαφανιστούν τα μέσα και οι αδιαφανείς διαδικασίες (συνέντευξη, κ.α.) για τα οποία όλοι διαμαρτυρόμαστε. Και δεύτερον, ίσως εξισορροπήσει τα μειονεκτήματα της ένταξης στον πίνακα ΟΑΕΔιτών και άλλων κατηγοριών που έρχονται ήδη φυτευτοί με προϋπηρεσία από αλλού. Και φυσικά πρέπει να μπει και η ΠΔΣ στον πίνακα αυτό. Μπορεί να λέω και βλακείες, έτσι; Μια υπόθεση κάνω!

Αν μη τι άλλο, μπορεί και να έχει πλάκα. Δεν θα ξέρεις που θα σε καλέσουν! Θα κάνω χαρτιά μου για αναπληρώτρια/ωρομίσθια και μπορεί να βρεθώ σε Ναυτικό Σχολείο. Η Elranna στο ναυτικό! 

Συμφωνώ απολύτως με τη marion.

Πέραν του ηθικού του ζητήματος, σκέψου επίσης ότι τα ιδιαίτερα λειτουργούν μέσω δικτύων, από στόμα σε στόμα. Οπότε, και από πρακτικής απόψεως, δεν συμφέρει να ακουστεί ότι δεν είσαι αξιόπιστη ως καθηγήτρια.

Ξέρω ότι ευελπιστούμε όλοι ότι μια μέρα δεν θα χρειάζεται πλέον να κάνουμε ιδιαίτερα. Μακάρι να συμβεί. Αλλά μέχρι τότε, αφού πρέπει να ζήσουμε (μα τί κακό συνήθειο κι αυτό, να θέλουμε κάθε μέρα φαγητό!), ας το κάνουμε όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα και για μάς και για τους άλλους.

Καλό θα ήταν να είμαστε λίγο ψύχραιμοι σε τέτοιες περιπτώσεις.

1. Ας μην ξεχνάμε ότι και οι ΟΑΕΔιτες είναι συνάδελφοι μας. Και αυτοί είναι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί, έτσι; Ας μην στραφούμε εναντίον των παιδιών, αλλά εναντίον του συστήματος που βρήκε άλλον ένα τρόπο να σφαχτούμε μεταξύ μας, έτσι ώστε να μην μπορούμε να διεκδικήσουμε ενωμένοι τα δικαιώματα μας.

2. Υπάρχουν μέχρι τώρα δύο αντιφατικές φήμες για τους πίνακες. Η μια λέει ότι θα καταργηθεί ο ενιαίος πίνακας διορισμών και η άλλη λέει ότι θα μπουν στους πίνακες οι ΟΑΕΔιτες. Προφανώς, και τα δύο δεν γίνονται. Εγώ ψυλλιάζομαι ότι είναι ένα επικοινωνιακό τρικ για να μας κάνουν να σφαχτούμε μεταξύ μας, με τελικό αποτέλεσμα να πούμε ότι, εφόσον θα γίνει χαμός στους πίνακες, ας καταργηθούν να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο. Ε, και να μαζέψουν και μερικά ψηφαλάκια, ως συνηθως. Φυσικά, δεν αποκλείεται να είναι απλώς μια ασυνεννοησία μεταξύ της κυβέρνησης (δεν θα είναι και η πρώτη φορά που συμβαίνει...)

Πάντως, ας μείνουμε ψύχραιμοι και ας μην οργιζόμαστε μέχρι να έχουμε κάτι χειροπιαστό.

...το κράτος είμαστε όλοι εμείς. Αν δεν μπορούμε εμείς οι ίδιοι να αλλάξουμε την κατάσταση, ποιος θα την αλλάξει;

Bull's eye!
Ας αρχίσουμε λοιπόν να αξιολογούμε πρώτα και κύρια το ίδιο το κράτος ως προς την εκπαίδευση.
Από πού θέλετε να αρχίσουμε; Από το ΥΠΕΠΘ, που δεν ξέρει τι του γίνεται; Ένα Υπουργείο που άγεται και φέρεται από την κοινή γνώμη και εγκρίνει σχολικά βιβλία με βάση την άποψη της γιαγιάς μου, παραμερίζοντας τους εκπαιδευτικούς και παιδαγωγούς; Από την ΚΕΓΕ, η οποία διορίζεται απευθείας από το Υπουργείο, χωρίς καμία συνεννόηση με το ΠΙ, με αποτέλεσμα να μην έχουν καμία σχέση τα θέματα των πανελληνίων με τις οδηγίες του ΠΙ; Από τους υπεύθυνους δευτεροβάθμιας, οι οποίοι ως προϊόντα μέσων, φροντίζουν να ανταποδώσουν τις χάρες, με εμφανή τα συμπτώματα στην ΠΔΣ; Από τους σχολικούς συμβούλους που είναι εκτός τόπου και χρόνου, όταν δεν είναι εντελώς αδιάφοροι; Να πάμε στα καθαρά οικονομικά; Η υποχρηματοδότηση των σχολείων, που έχει ως αποτέλεσμα τρομερές ελλείψεις σε υποδομές και προσωπικό; Και ας αφήσουμε απέξω το ζήτημα των μισθών και της εργασιακής εκμετάλλευσης αναπληρωτών/ωρομισθίων. Είδες ποτέ να αξιολογηθεί κανένας από όλους αυτούς τους ... "υπευθύνους"; Είδες κανένα από αυτούς να ζητάει αξιολόγηση του εαυτού του;

Ας αξιολογήσουμε πρώτα όλα αυτά και μετά ας φτάσουμε και στους εκπαιδευτικούς! Είμαστε ο τελευταίος τροχός της αμάξης σε αυτή τη διαδικασία, δεν θα πέσει πρώτα σε μας όλη η ευθύνη!

ΥΓ. Δεν υπονοώ ότι όλοι όσοι βρίσκονται σε αυτό το σύστημα είναι διεφθαρμένοι ή ότιδήποτε. Σαφώς υπάρχουν και άνθρωποι, οι οποίοι κάνουν καλά τη δουλειά τους, όπως μπορούν με τα μέσα που διαθέτουν και δεν θέλω σε καμία περίπτωση να τους βάλουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι. Επειδή όμως το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι, καλό θα ήταν να αρχίσουμε απο εκεί.

Αν είναι να με τροφοδοτήσουν οι δικοί μου τουλάχιστον ας είναι για ιερό σκοπό και όχι για να τα τσούξω το σαββατοκύριακο.

Προσκυνώ. Απλά υπέροχο.

Άκουσα μια κουβέντα σήμερα από μια μεγαλύτερη συνάδελφο που μου φάνηκε σοφή. Αναφερόμενη σε ένα τμήμα με τεράστια προβλήματα συμπεριφοράς, είπε το εξής: Τα παιδιά δεν είναι οι θύτες, αλλά τα θύματα. Μόλις άρχισε να αντιμετωπίζει το κάθε παιδί ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του με βάση το περιβάλλον από το οποίο προέρχεται, άρχισαν σιγά σιγά τα πράγματα να στρώνουν.

Ειδικές συμβουλές δεν έχω να δώσω, γιατί κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Και αυτά που είπε ο enastron με καλύπτουν πλήρως. Α, αυτό που κάνω εγώ σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να τους δίνω 2 λεπτά (με το χρονόμετρο) στην αρχή του μαθήματος για να πουν ότι εξυπνάδα θέλουν (Τσυρία, τσυρία, ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν gay?- Έχω ακούσει διάφορες...) και μετά ηρεμούν. Έχει πιάσει στα 3 από τα 4 τμήματα.

Καλό κουράγιο!