PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Καλημέρα σε όλους. Χρειάζομαι τη βοήθειά σας...

Ως αναπληρώτρια πληροφορικός κάθε χρόνο πηγαίνω σε δυο, τρία, τέσσερα σχολεία. Όπως όλες οι ειδικότητες φυσικά. Στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, κάθε φορά όλοι οι διευθυντές ζητούν την αντικατάσταση της ιστοσελίδας του σχολείου με νέα, είτε είναι το σχολείο τοποθέτησής μου είτε όχι.

Είναι υποχρέωσή μου να το κάνω;

Καλά, εννοείται πως για ό,τι έχει σχέση με τους υπολογιστές όλων κ όχι μόνο (μια φορά μου είχε ζητηθεί από συνάδελφο πληκτρολόγηση κειμένου, γιατί πληκτρολογώ πιο γρήγορα    ) ένα όνομα ακούγεται κάθε φορά στους διαδρόμους.

Τελικά, ποια είναι τα εξωδιδακτικά μας καθήκοντα; Τι είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε και τι είναι στη διακριτική μας ευχέρεια;

Γιατί αντικατάσταση της σελίδας και όχι ανανέωση / διαχείριση της παλιάς; Γενικά να ξέρεις ότι , μιλώντας για Πρωτοβάθμια πάντα, εξωδιδακτικά καθήκοντα προβλέπεται να έχεις μόνο στο σχολείο τοποθέτησης και όχι στο 2ο 3ο 4ο κλπ που συμπληρώνεις ωράριο (σχολεία διάθεσης). Τώρα αυτό σημαίνει ότι όταν σου ζητάνε βοήθεια στα σχολεία διάθεσης αρνείσαι; Αυτό είναι στη δική σου κρίση και διπλωματία. Καλό είναι να παρέχεις βοήθεια μέχρι εκεί που μπορείς και πάντα σε λογικά πλαίσια. Γιατί όταν παρέχεις βοήθεια όταν δεν προβλέπεται και ο άλλος θα σου παρέχει διευκολύνσεις όταν επίσης δεν προβλέπεται. Τώρα αν ο άλλος έχει παράλογες απαιτήσεις και θέλει να κάνεις τον προσωπικό του γραμματέα / το παιδί για όλα τα θελήματα, βάζεις κόκκινες γραμμές και ρίχνεις άκυρα, δείχνοντας ότι δεν έχεις άγνοια  των υποχρεώσεων σου και των μη υποχρεώσεων σου.

Για όποιον γνωρίζει παρακαλώ:
Τοποθέτηση σε σχολείο με 7 μόρια και διάθεση σε δεύτερο σχολείο με 1 μόριο; Τι ισχύει για το μόρια; Παίρνεις τα 7 για τις 5 μέρες ή πάει αναλογικά;

7 κάθε μέρα

Ξεκίνησαν πάλι οι συζητήσεις περί άρσης μονιμότητας δημοσίων υπαλλήλων... Παρ΄ όλα αυτά ο στρουθοκαμηλισμός του κλάδου μας πάει σύννεφο...

"στρουθοκαμηλισμός" - πολύ ήπια το είπες. Εγώ θα χρησιμοποιούσα άλλη λέξη, αλλά δεν τη λέω μην με μαλώσουν οι admins

Εντάξει πέφτει χοντρό δούλεμα με την έννοια "νεοδιόριστος" και τις "διαρροές" ότι ως δόκιμοι δεν έχουν δήθεν όλα τα δικαιώματα του μονίμου, ενώ και αίτηση για μετάθεση έκαναν και μεταθέσεις πήραν και αίτηση για διευθυντές σχολείων έκαναν και διευθυντές σχολείων θα γίνουν.
Έναν δευτεροετή φοιτητή της Νομικής να ρωτήσει κανείς είναι άλλο η μονιμοποίηση και άλλο η μονιμότητα. Οι δόκιμοι εκπαιδευτικοί δεν  κινδυνεύουν ως προς τη μονιμότητά τους. Σύμφωνα με τον ισχύοντα Υπαλληλικό Κώδικα (Ν. 3528/2007) και το άρθρο 103 του Συντάγματος, η προστασία της συνταγματικής αρχής της μονιμότητας επεκτείνεται και στους δόκιμους δημοσίους υπαλλήλους αφού έχουν ΦΕΚ διορισμού. Αυτονόητα πράγματα!

Καλά τα νομικά αλλά ξεχνάς ότι έχεις να κάνεις με φασίστες που ούτε νόμους υπολογίζουν και αφορμή - ευκαιρία ψάχνουν να καταργήσουν τη μονιμότητα.

Γιατί να τους ψηφίσουμε? Tην αξίζουμε την μετάθεση μετά από τόσα χρόνια.

Όχι δεν την αξίζουμε, πρέπει να βγούμε στην τηλεόραση και να τους ευχαριστήσουμε κλαίγοντας για το διορισμό, τη μετάθεση κλπ. Και βέβαια αστειεύομαι!

Απλά με την τωρινή, διορισμός και μονιμοποίηση είναι 2 εντελώς διαφορετικά πράγματα. Αν κάνουν αυτά που κάνουν πριν τις εκλογές, φαντάσου τι νέο θα σκαρφιστούν με φρέσκια 4ετία μπροστά τους....

Νέο θα είναι, καλό δεν θα είναι!

Καλησπέρα σας
Γενικά περνάω μια αδιέξοδο στην ζωή μου και δεν ξέρω τι να κάνω. Νιώθω εγκλωβισμένη μέσα σε μια λάθος επιλογή... όσο κι αν προσπαθώ να πάρω με άλλο μάτι το επάγγελμα μου, η διδασκαλία είναι μια διαδικασία που μου προκαλεί πολύ άγχος.  Και τα ιδιαίτερα μου προκαλούν ένα τέτοιο άγχος που δεν το καταλαβαίνω... Μην με παρεξηγητε, αλλά νιώθω πολύ εγκλωβισμένη, χωρίς να θέλω να προσβάλω κανένα επάγγελμα. Νιώθω ότι δεν είναι όλα τα επαγγέλματα για όλους... Υποτίθεται ότι είχα πολλούς δρόμους να ανοίξω μπροστά μου και μου είπαν να μην απελπιζομαι γιατί δεν θα βρω αδιέξοδο... Ήδη από την αρχή της πρακτικής εγώ είχα καταλάβει ότι δεν είμαι στο σωστό μέρος... Όμως δεν είχα κάτι που να μου αρεζε από την θεωρητική... Μόνο η ΣΑΣΣ νομική ήταν καλή αλλά δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω, η ψυχική μου κατάσταση δεν μου έδινε καθόλου δυνάμεις (για τα αθλήματα). Και φοβόμουν πολύ να ξαναδώσω πανελλήνιες για την θετική γιατί η ψυχολογία μου ήταν τόσο άσχημη που ένιωθα ότι δεν μπορώ να τα καταφέρω σε καμία ανταγωνιστική και απαιτητική εξέταση. Για να σας εξομολογηθώ, ήμουν πολύ ερωτευμένη με έναν άνθρωπο από μικρή, μου έλειπε και πήγα στην θεωρητική για να είμαστε στην ίδια τάξη, γιατί δεν ήμασταν ποτέ στην ίδια τάξη... όσοι ξέρετε από ανεκπλήρωτους έρωτες καταλαβαίνετε πώς είναι να έχετε μια σπασμένη καρδιά. Όταν έφτασα πριν τις πανελλήνιες, αυτός είχε φύγει από το σχολείο και εγώ ήμουν ψυχολογικά πολύ συντετριμμένη και εξαντλημένη, ενώ δεν μιλούσα σε κανένα. Δεν σκεφτόμουν καθόλου το μέλλον μου και με το ζόρι είχα γράψει σχεδόν 12.000 μόρια χωρίς να έχω κάποιο σκοπό... Μην με παρεξηγητε τα λέω αυτά γιατί σίγουρα θα υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι εκεί έξω που ένιωσαν και πέρασαν όπως εγώ και μπορεί να βρουν ένα στήριγμα ... Γιατί είναι κρίμα να περνούν τέσσερα χρόνια της ζωής τους στο χάος...
Όταν μπήκα στο πανεπιστήμιο σκεφτόμουν την υπολογιστική γλωσσολογία, δηλαδή να ασχοληθώ με την μοντελοποίηση της γλώσσας, την αυτόματη μετάφραση. Στην ενημέρωση που είχαμε κάνει έλεγαν ότι έχει μέλλον... Μέχρι που κατάλαβα ότι για αυτές τις θέσεις, όχι μόνο είναι πολύ λίγες στη χώρα, αλλά ζητάνε να ξέρεις και σπάνιες γλώσσες πέρα από τα αγγλικά... (είχα δει ιαπωνικά). Και επειδή δεν τα πήγαινα καθόλου καλά με τον προγραμματισμό, δεν συνέχισα. Μετα σε μια άλλη ενημέρωση έλεγαν ότι μπορώ να ασχοληθώ με την δημιουργία τεχνολογικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων, αλλά δεν βρήκα κάποιο μεταπτυχιακό. Με το marketing - διαφήμιση δεν τα πάω καλά. Είχα στο μυαλό μου και την επιμέλεια κειμένων. Στο πανεπιστήμιο ένας καθηγητής μου είχε πει ότι αυτό το επάγγελμα έχει πολύ μέλλον και χάρηκα γιατί με είχε βγάλει από το αδιέξοδο... και έτσι συνέχισα... αλλά ψάχνοντας και αυτό, είδα το μέλλον επαγγελματικά πολύ δυσοίωνο...
Στην αρχή είχα περάσει στην Κομοτηνή αλλά μετά έκανα μεταγραφή... Στην Κομοτηνή είχε πρακτική και στην εφημερίδα... μπορεί αν έκανα εκεί πρακτική να είχα πιο εύκολη αποκατάσταση στην εφημερίδα και να μάθαινα πράγματα για την επιμέλεια... Δεν τα καταφέρνω ούτε με την συγγραφή ελκυστικων δημιοργικων κειμένων, ούτε με την αρθρογραφία πολύ καλά... Επειδή υπάρχει και το copywriting, αλλά δεν έχω πολύ φαντασία γι αυτό... την λογοθεραπεία εργοθεραπεία και ειδική αγωγή δεν την σκεφτόμουν ποτέ, ακόμα κι αν έχουν αποκατάσταση...
Σκεφτόμουν τις φοιτητικές εργασίες που κάνουν κάποιοι άνθρωποι με πληρωμή (είμαι πιο καλή στην παράφραση), αλλά δεν ξέρω μόνη μου πώς να ξεκινήσω και στα φροντιστήρια που ζητάνε ανθρώπους για να κάνουν εργασίες δεν μου δίνουν απάντηση. Δεν ξέρω ούτε άλλη γλώσσα για να ασχοληθώ με την μετάφραση... Έχω advanced... Σκεφτόμουν μήπως να μάθω μια άλλη γλώσσα και να κάνω μεταπτυχιακό στην μετάφραση... Όμως και από τον περίγυρο της μαμάς μου μου είπαν να μην ελπίζω στο επάγγελμα του μεταφραστή, ότι δεν έχει μέλλον... Έτσι, λίγο μετά που τελείωσα το πανεπιστήμιο έδωσα κατατακτήριες στην νομική... Σκεφτόμουν ίσως να κάνω μετά κάποιο μεταπτυχιακό στο περιβάλλον, στην πληροφορική, στα οικονομικά, στην φορολογία... Μου φαίνονταν δηλαδή επιλογή που δεν σε εγκλωβίζει τόσο... Έδωσα στην νομική Θεσσαλονίκη, πήραν 44 κι εγώ ήμουν 46η. Όμως μην με παρεξηγητε δεν επαναπαυτηκα, πραγματικά για να βγάλω αυτά τα 3 βιβλία 900 σελίδων, μου βγήκε η ψυχή, όμως προσπάθησα... Είπα να ξαναδώσω, ακόμα κι αν η ύλη των μαθημάτων είχε αλλάξει εντελώς. Δηλαδή έπεσα πάνω στην μεταβατική περίοδο της νομικής. Τόσα χρόνια τα μαθήματα στις κατατακτήριες ήταν τα ίδια και μόλις έδωσα εγώ τον επόμενο χρόνο άλλαξαν.
Τον ίδιο χρόνο έδωσα για την αστυνομία σε μια προκήρυξη αλλά δεν τα κατάφερα πάλι... μετά όμως ξανά έδωσα πανελλήνιες για την αστυνομία όμως πάλι δεν τα κατάφερα με τα αθλήματα (παρά την σκληρή προετοιμασία)... Ξεκίνησα λοιπόν ξανά για την νομική με τα καινούργια μαθήματα (με το φροντιστήριο). Πάλι η προετοιμασία ήταν σκληρή και αλήθεια σας λέω δεν επαναπαυτηκα. διαβασα σχεδόν 3000 σελίδες σε ούτε ένα χρόνο. Φέτος βγήκαν τα αποτελέσματα και ήμουν στην ίδια θέση. Για να καταλάβετε. Πέρυσι ο τελευταίος πέρασε με βαθμό 37 κι εγώ είχα 36. Φέτος ο τελευταίος πέρασε με βαθμό 32 κι εγώ είχα 31. Είναι πολύ παράξενο. Δεν θέλω όμως να ξαναδώσω τρίτη φορά. Και στην νομική ευτυχώς που δεν πέρασα γιατί νομίζω ότι δεν θα μπορούσα να τα καταφέρω... δεν έχω τόσες δυνάμεις πια... για το κολλέγιο που κάποιοι μου είπαν, εχω πολύ ανασφάλεια για ένα κολλέγιο... Και τα χρήματα είναι πραγματικά πολλά... Δεν ξέρω που να πάω...
Είμαι σε ένα σημείο που νιώθω αδιέξοδο, θέλω να βρω ανάπαυση και ξέρω πως πολλοί θα με καταλάβουν... Μοιράστηκα τις σκέψεις μου γιατί μου λείπει ένας υποστηρικτος λόγος. Τώρα το μόνο που βλέπω είναι να δώσω πανελλήνιες (σκέφτομαι την αισθητική γιατί αν δεν τα καταφέρω με τα μόρια, αυτη η σχολη έχει χαμηλά μόρια και αποκατάσταση και είναι καλη). Ή πανελλήνιες ή μεταπτυχιακό στην συμβουλευτική και επαγγελματικό προσανατολισμό, όπου κι εκεί δεν βλέπω θέσεις ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Κύπρο και οι θέσεις στον ΟΑΕΔ και στο δημόσιο είναι πολύ λίγες και σπάνιες... Τώρα θα δώσω εξετάσεις για τον ΑΣΕΠ και μετά αν αποφασίσω να δώσω πανελλήνιες, θα δώσω μετά τον ΑΣΕΠ... Τώρα άρχισα να ανοίγω το δικό μου ηλεκτρονικό κατάστημα με χριστιανικά προϊόντα... Αυτά... Να είστε καλά... ευχαριστώ που με ακουσατε...

Προσπάθησε να αποβάλεις το άγχος
Αν υπάρχει κάτι που σε γεμίζει και σου αρέσει ακολούθησε το όσο μπορείς
Σταμάτα να σκέφτεσαι ότι δεν αξίζεις
Σταμάτα να πηδάς από βαγόνι σε βαγόνι προσπαθώντας να βρεις τι θα έχει ψωμί στο μέλλον. Ακολούθησε αυτό που για σένα έχει νόημα και αξίζει τον κόπο
Προσπάθησε να αποβάλεις το άγχος
Σταμάτα να ακούς αυτούς που σου λένε ποια δουλειά έχει μέλλον και ποια όχι χωρίς τεκμηρίωση και χωρίς να υπολογίζουν και άλλους παράγοντες. Μέντιουμ δεν υπάρχουν
Προσπάθησε να αποβάλεις το άγχος
Να θυμάσαι ότι η επαγγελματική αποκατάσταση είναι μεν σημαντική αλλά όχι το παν. Το παν είναι η υγεία, σωματική και ψυχική.
Διάβασε και ενημερώσου προσπαθώντας να έχεις μια κριτική ματιά στα πάντα, αμφισβήτησε συνήθειες και πεποιθήσεις που είχες μέχρι τώρα
Άκου μουσική, η μουσική είναι φάρμακο
Προσπάθησε να αποβάλεις το άγχος
Να θυμάσαι ότι οι περισσότεροι που σε περιτριγυρίζουν δεν είναι σοφοί και παντογνώστες. Συχνά είναι τυφλοί και ανόητοι
Σταμάτα να σκέφτεσαι ότι δεν αξίζεις
Πείσμωσε και πάρε δύναμη από τον ίδιο σου τον εαυτό, λέγοντας "θα τα καταφέρω"
Προσπάθησε να αποβάλεις το άγχος, ζήσε τη ζωή σου