PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Ανοίγω το συγκεκριμένο θέμα, με αφορμή το κλείσιμο ενός άλλου που σχετίστηκε με απάντηση σ' ερώτημα συναδέλφισσας για το αν πρέπει ή όχι ν' αποδεχθεί κλήση αναπληρώτριας φέτος, ως διοριστέα της β' χρονιάς του ΑΣΕΠ.
Πράγματι, τ' όποιο θέμα προέκυψε από τη χιουμοριστική - επιμένω - προσέγγιση του συγκεκριμένου - ατυχούς σύμφωνα με την ταπεινότητά μου - ερωτήματος ολοκληρώθηκε και με το παραπάνω, κι, επομένως, η Ιωάννα89 καλώς το κλείδωσε.
Εγώ, εδώ, επιθυμώ να καταθέσω κάποιους προβληματισμούς / ερωτήματά μου περί χιούμορ, στη ζωή αλλά και στην εκπαίδευση.

Τι αλήθεια είναι πιο εύκολο, στη ζωή και στην εκπαίδευση: η προστασία πίσω από μιαν επίφαση σοβαρότητας ή το πηγαίο χιούμορ;
Γιατί υποστηρίζεται πως, στο θέατρο για π.χ., ποιο δύσκολο είναι να παράξεις κωμωδία, παρά δράμα;
Γιατί, άραγε, θεωρείται ύψιστο παιδαγωγικό μέσο το χιούμορ;
Γιατί, αλλίμονο, συχνά άνθρωποι - στη διάρκεια μιας επικήδειας τελετής - γελούν;  Είναι αναίσθητοι, δε θρηνούν;  Μα, ενίοτε, είναι από τους πιο στενούς συγγενείς του θανόντος!
Ποιος πρωτοστατεί στις συντροφιές, ο "κουμπωμένος" και  ο σοβαροφανής ή ο "λυμένος" και ο ανοιχτόκαρδος;

Από την άλλη, δεν είναι επαρκώς άδικο, κάθε φορά που το χιούμορ κάποιου μας "συμφέρει" να το απολαμβάνουμε, μα στην αντίθετη περίπτωση να το βαπτίζουμε ειρωνεία;

Στο συγκεκριμένο φόρουμ συμμετέχω από τότε που ξεκίνησα τον αγώνα μου για διορισμό.
Στη ζωή μου, στις τάξεις μου και, φυσικά, εδώ θα επιμείνω να χρησιμοποιώ το χιούμορ - όσο βέβαια το κατορθώνω - σε πείσμα εκείνων που το βαπτίζουν, ανάλογα πως τους βολεύει. Εδώ - εννοώ στο φόρουμ - ευτυχώς, "συνάντησα" και "συναντώ" πολλούς μ' εξαιρετική την αίσθησή του. Εύχομαι, μάλιστα, να τους "συναντήσουν" κάποτε, σε τάξεις, τα παιδιά μου ...

Υ.Γ. (για Κόζι): Αγνοώ αν δύναμαι να παραλληλιστώ με ιχθύν, αλλά πάντως δεν ορμώμαι εκ Πειραιώς, ορμώμαι εκ της χαριεστάτης νύμφης του Πατραϊκού!

Μιας και οι συνολικές προβλέψεις για τη βάση αναπλήρωσης, την επόμενη χρονιά, είναι για την ώρα επισφαλείς, ας προσδιορίσει ο καθένας μας - αν επιθυμεί - τα μόρια που προβλέπει ότι θα έχει το καλοκαίρι, με και χωρίς τον ΑΣΕΠ (αν έδωσε), ώστε να έχουμε ένα, έστω ελάχιστο στατιστικό δεδομένο (παρηγοριά στον άρρωστο, δηλαδή.)

Ας κάνω, λοιπόν, την αρχή: θα έχω περίπου 21 μόρια χωρίς τον ΑΣΕΠ και έως 28,5 με τον ΑΣΕΠ (αν και βλέπω δύσκολο το τελευταίο.)