PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

 

Επιτέλους οι μάσκες έπεσαν: μπορεί οι κ. Αρβανιτόπουλος και Παπαθεοδώρου να υποδέχονταν προεκλογικά και μες στο κατακαλόκαιρο πρωτοβουλίες αδιόριστων εκπαιδευτικών, παριστάνοντας τους μειλίχιους, κάνοντας PR και μοιράζοντας ανέξοδα υποσχέσεις, απέδειξαν, όμως, το πραγματικό πρόσωπο της πολιτικής κυβέρνησης και της Τρόικας στην κινητοποίηση στις 31/8/2012. Πιο συγκεκριμένα, στο πλαίσιο της κινητοποίησης για το ζήτημα των μηδενικών διορισμών και των οξυμμένων προβλημάτων του δημόσιου σχολείου, ζητήσαμε συνάντηση με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, στην οποία θα παρευρίσκονταν από πλευράς μας αντιπρόσωποι από την Πανελλήνια Ένωση Αδιόριστων εκπαιδευτικών, το Συντονιστικό Ωρομισθίων Αναπληρωτών, την ΟΛΜΕ, τη ΔΟΕ και πρωτοβουλίες αδιόριστων εκπαιδευτικών και θα εξέθεταν τα αιτήματα του κλάδου. Απέναντι σε αυτό το αυτονόητο αίτημά μας η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου δήλωσε διατεθειμένη να δεχτεί μόνο 3 εκπροσώπους, τους οποίους στη συνέχεια παρέπεμψε στον ειδικό γραμματέα (η θέση του καταργείται 1/1/13) και σε λοιπούς υπηρεσιακούς παράγοντες. Μπροστά στην προκλητική απαξίωση των συλλόγων, σωματείων και ομοσπονδιών των εκπαιδευτικών αρνηθήκαμε αυτή τη συνάντηση, που μας εμπαίζει και είναι μνημείο κυβερνητικού αυταρχισμού. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι με κλειστές πόρτες και αστυνομοκρατία μας απαγόρευσαν και τη στοιχειώδη πρωτοκόλληση των αιτημάτων μας, λες και το Υπουργείο παιδείας δεν είναι δημόσια υπηρεσία υποχρεωμένη να δέχεται τα αιτήματα των εργαζομένων.

Απέναντι στην αδιαλλαξία και τον κυνισμό του Υπουργείου Παιδείας δηλώνουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, προβάλλοντας στο σύνολο της κοινωνίας τις πραγματικές ανάγκες μιας εκπαίδευσης που θα χωρά όλους τους μαθητές μας και τους εκπαιδευτικούς: ένα πραγματικά δημόσιο δωρεάν δωδεκάχρονο σχολείο που θα μορφώνει όλα τα παιδιά, με αντισταθμιστικά προγράμματα (ενισχυτική διδασκαλία, πρόσθετη διδακτική στήριξη), υψηλής ποιότητας ξενόγλωσση εκπαίδευση καθώς και αθλητική και αισθητική αγωγή (μουσική, εικαστική, θεατρική), με ριζική μείωση των μαθητών ανά τμήμα για στοιχειωδώς καλύτερα παιδαγωγικά και μαθησιακά αποτελέσματα. Ένα σχολείο με μόνιμους μαζικούς διορισμούς, κατάργηση της ελαστικής εργασίας και γενναία αύξηση της χρηματοδότησης των σχολείων.

Οι συνάδελφοι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί δεν έχουμε και δεν πρέπει τίποτα να περιμένουμε από υποσχέσεις και ιδιαίτερες ρυθμίσεις ανά κλάδο ή ανά περίπτωση (24μηνο, 30μηνο, κλπ).  Ο «τσαμπουκάς» του Υπουργείου Παιδείας αναδεικνύει ότι η κυβέρνηση με κάθε κόστος είναι διατεθειμένη να προωθήσει τις μνημονιακές πολιτικές και στον χώρο της παιδείας. Αυτή η στάση αναδεικνύει ότι έχουν περάσει ανεπιστρεπτί οι εποχές όπου ο κάθε υπουργός είχε το περιθώριο και την διάθεση να «βολέψει» κατά το δοκούν «φίλους» και «γνωστούς». Οι κάθε λογής γραμματείς και φαρισαίοι του Υπουργείου Παιδείας θα πρέπει να λογίζονται ως κυβερνητικοί υπάλληλοι, εντολοδόχοι της ανεργίας και των περικοπών και όχι σαν εν δυνάμει φίλοι και γνωστοί που θα κοινοποιήσουν και θα προωθήσουν ατομικά αιτήματα , ακόμα και δίκαια, μερίδας ή μερίδων συναδέλφων.

Κυβέρνηση και τρόικα προωθούν τις δολοφονικές τους πολιτικές με κάθε κόστος. Μόνο ο συλλογικός καθολικός αγώνας είναι αυτός που αποτελεί διέξοδο για τις χιλιάδες των αδιόριστων εκπαιδευτικών, αλλά και συνολικά για τον λαό με αιτήματα και διεκδικήσεις όχι μόνο κλαδικές, αλλά συνολικές.