Δεκεμβρίου 17, 2018, 01:10:00 pm
17-12-18 Ομιλία του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων Κώστα Γαβρόγλου κατά τη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό
<a href="https://www.youtube.com/v/gQ0AhiwCAhM" target="_blank" class="new_win">https://www.youtube.com/v/gQ0AhiwCAhM</a>
Μου κάνει εντύπωση το γεγονός ότι στη συζήτηση του Προϋπολογισμού η αντιπολίτευση έχει έναν λόγο ο οποίος αγνοεί τους αριθμούς. Και καταλαβαίνω όλα τα στοιχεία της πολιτικής επιχειρηματολογίας, αλλά καλό είναι να ξέρουμε και τους αριθμούς γιατί τυχαίνει οι αριθμοί να εκφράζουν μια κάποια αντικειμενικότητα. Να θυμίσω ότι ανάμεσα στο 2009 και το 2015 υπήρξε μείωση του Προϋπολογισμού κατά 35%. Αυτό δεν το αμφισβητεί κανένας. Ανάμεσα στο 2015 και τώρα, υπάρχει μία αύξηση 12%. Και αν τυχόν η χώρα είχε το μεσοπρόθεσμο που είχαν συμφωνήσει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, σήμερα θα είχαμε μείωση κατά 28%. Δηλαδή, ο προϋπολογισμός που έχουμε καταθέσει, αν συγκριθεί με αυτόν που θα ίσχυε λόγω μεσοπρόθεσμου, είναι 28% αυξημένος. Αυτό δεν είναι θέμα διαπραγμάτευσης ούτε και δημιουργικής λογικής. Πρώτον, λοιπόν, έχουμε καταφέρει μέσα από τις πραγματικά δύσκολες συνθήκες να μπορέσουμε καταρχάς να αυξήσουμε τον προϋπολογισμό για την Εκπαίδευση.
Η αύξηση του Προϋπολογισμού για την εκπαίδευση δεν μπορεί να λειτουργήσει δυναμικά προς όφελος της εκπαίδευσης αν δεν υπάρχει και μία πολιτική που να μπορεί να μεγιστοποιήσει τις δυνατότητες που δίνει αυτή η αύξηση. Αυτήν την πολιτική εφαρμόσαμε τα τελευταία τρία χρόνια. Το λέμε αυτό γιατί η πολιτική της αντιπολίτευσης, ακριβώς επειδή έβλεπε την εκπαίδευση ως προϊόν – δεν το κρύβουν οι άνθρωποι, το λέει και ο κύριος Μητσοτάκης με έναν, κατά τη γνώμη μας, πολύ ακραίο τρόπο- επειδή λοιπόν βλέπουν την εκπαίδευση σαν εμπόρευμα και τα σχολεία σαν επιχειρήσεις, η πολιτική κουλτούρα με την οποίαν προσεγγίζουν τα θέματα της εκπαίδευσης είναι σαν οι εκπαιδευτικοί θεσμοί να είναι επιχειρήσεις. Γι’ αυτό και δεν μπορούν να σκεφτούν έξω από το πλαίσιο το δημοσιονομικό. Διότι η εκπαίδευση προφανώς έχει ανάγκη από πάρα πολλά χρήματα, αλλά η εκπαίδευση έχει κυρίως ανάγκη από ένα μακρόπνοο μεταρρυθμιστικό σχέδιο.
Με τον νέο προϋπολογισμό, επιτέλους μετά από 10 χρόνια, προχωράμε στον διορισμό 15.000 μόνιμων εκπαιδευτικών σε βάθος τριετίας και το 2019 προχωράμε στους πρώτους 4.500 μόνιμους διορισμούς στην Ειδική Αγωγή. Είναι αυτό που είπα και πριν ότι δεν αμφισβητείται με κανέναν απολύτως τρόπο. Για το ποιο σύστημα θα ισχύσει -επειδή υπάρχει μία συζήτηση γύρω από το σύστημα- θα πρέπει να είναι σαφές, και τουλάχιστον σε όλα κόμματα πρέπει να είναι σαφές, ότι το σύστημα αυτό θα πρέπει να υπακούει με αυστηρό τρόπο στις συνταγματικές επιταγές. Δεν μπορούμε να ξεχνάμε την συνταγματική επιταγή και για αξιοκρατία αλλά και για την ισοτιμία στην πρόσβαση στο επάγγελμα χωρίς να παραβλέπει κανείς την προϋπηρεσία. Και επίσης πρέπει να είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι σε όλους εκείνους τους λαϊκισμούς που ουσιαστικά θέλουν να επαναφέρουν την επετηρίδα και μέσα από αυτόν να αποκλείσουν και μία γενιά νέων αδιόριστων εκπαιδευτικών. Επιπλέον, διορίζουμε 600 εκπαιδευτικούς που ταλαιπωρούνται από το 2008, που έχουν δικαστικές αποφάσεις κι επιτέλους γίνεται δυνατός ο διορισμός τους.
Αλλά, όπως είπα και πριν, ο προγραμματισμός μας δεν ήταν συνυφασμένος με το πόσα χρήματα υπάρχουν για την εκπαίδευση. Καταφέραμε αυτά τα τρία χρόνια, όλη η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, να κάνουμε τεράστια βήματα κι επίσης να αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα χρήματα που υπήρχαν. Με αυτή τη λογική καθιερώσαμε τη δίχρονη υποχρεωτική προσχολική εκπαίδευση, ένα αίτημα των εκπαιδευτικών επί 61 χρόνια. Εμείς το καθιερώσαμε, το ολοκληρώνουμε σε όλους τους δήμους σε τρία χρόνια. Ήδη την πρώτη χρονιά λειτουργεί σε 185 Δήμους και την επόμενη χρονιά θα λειτουργήσει σε άλλους 100. Αποτέλεσμα είναι να υπάρχουν περισσότερα παιδιά στα Νηπιαγωγεία, περισσότερα βρέφη στους
Μου κάνει εντύπωση το γεγονός ότι στη συζήτηση του Προϋπολογισμού η αντιπολίτευση έχει έναν λόγο ο οποίος αγνοεί τους αριθμούς. Και καταλαβαίνω όλα τα στοιχεία της πολιτικής επιχειρηματολογίας, αλλά καλό είναι να ξέρουμε και τους αριθμούς γιατί τυχαίνει οι αριθμοί να εκφράζουν μια κάποια αντικειμενικότητα. Να θυμίσω ότι ανάμεσα στο 2009 και το 2015 υπήρξε μείωση του Προϋπολογισμού κατά 35%. Αυτό δεν το αμφισβητεί κανένας. Ανάμεσα στο 2015 και τώρα, υπάρχει μία αύξηση 12%. Και αν τυχόν η χώρα είχε το μεσοπρόθεσμο που είχαν συμφωνήσει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, σήμερα θα είχαμε μείωση κατά 28%. Δηλαδή, ο προϋπολογισμός που έχουμε καταθέσει, αν συγκριθεί με αυτόν που θα ίσχυε λόγω μεσοπρόθεσμου, είναι 28% αυξημένος. Αυτό δεν είναι θέμα διαπραγμάτευσης ούτε και δημιουργικής λογικής. Πρώτον, λοιπόν, έχουμε καταφέρει μέσα από τις πραγματικά δύσκολες συνθήκες να μπορέσουμε καταρχάς να αυξήσουμε τον προϋπολογισμό για την Εκπαίδευση.
Η αύξηση του Προϋπολογισμού για την εκπαίδευση δεν μπορεί να λειτουργήσει δυναμικά προς όφελος της εκπαίδευσης αν δεν υπάρχει και μία πολιτική που να μπορεί να μεγιστοποιήσει τις δυνατότητες που δίνει αυτή η αύξηση. Αυτήν την πολιτική εφαρμόσαμε τα τελευταία τρία χρόνια. Το λέμε αυτό γιατί η πολιτική της αντιπολίτευσης, ακριβώς επειδή έβλεπε την εκπαίδευση ως προϊόν – δεν το κρύβουν οι άνθρωποι, το λέει και ο κύριος Μητσοτάκης με έναν, κατά τη γνώμη μας, πολύ ακραίο τρόπο- επειδή λοιπόν βλέπουν την εκπαίδευση σαν εμπόρευμα και τα σχολεία σαν επιχειρήσεις, η πολιτική κουλτούρα με την οποίαν προσεγγίζουν τα θέματα της εκπαίδευσης είναι σαν οι εκπαιδευτικοί θεσμοί να είναι επιχειρήσεις. Γι’ αυτό και δεν μπορούν να σκεφτούν έξω από το πλαίσιο το δημοσιονομικό. Διότι η εκπαίδευση προφανώς έχει ανάγκη από πάρα πολλά χρήματα, αλλά η εκπαίδευση έχει κυρίως ανάγκη από ένα μακρόπνοο μεταρρυθμιστικό σχέδιο.
Με τον νέο προϋπολογισμό, επιτέλους μετά από 10 χρόνια, προχωράμε στον διορισμό 15.000 μόνιμων εκπαιδευτικών σε βάθος τριετίας και το 2019 προχωράμε στους πρώτους 4.500 μόνιμους διορισμούς στην Ειδική Αγωγή. Είναι αυτό που είπα και πριν ότι δεν αμφισβητείται με κανέναν απολύτως τρόπο. Για το ποιο σύστημα θα ισχύσει -επειδή υπάρχει μία συζήτηση γύρω από το σύστημα- θα πρέπει να είναι σαφές, και τουλάχιστον σε όλα κόμματα πρέπει να είναι σαφές, ότι το σύστημα αυτό θα πρέπει να υπακούει με αυστηρό τρόπο στις συνταγματικές επιταγές. Δεν μπορούμε να ξεχνάμε την συνταγματική επιταγή και για αξιοκρατία αλλά και για την ισοτιμία στην πρόσβαση στο επάγγελμα χωρίς να παραβλέπει κανείς την προϋπηρεσία. Και επίσης πρέπει να είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι σε όλους εκείνους τους λαϊκισμούς που ουσιαστικά θέλουν να επαναφέρουν την επετηρίδα και μέσα από αυτόν να αποκλείσουν και μία γενιά νέων αδιόριστων εκπαιδευτικών. Επιπλέον, διορίζουμε 600 εκπαιδευτικούς που ταλαιπωρούνται από το 2008, που έχουν δικαστικές αποφάσεις κι επιτέλους γίνεται δυνατός ο διορισμός τους.
Αλλά, όπως είπα και πριν, ο προγραμματισμός μας δεν ήταν συνυφασμένος με το πόσα χρήματα υπάρχουν για την εκπαίδευση. Καταφέραμε αυτά τα τρία χρόνια, όλη η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, να κάνουμε τεράστια βήματα κι επίσης να αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα χρήματα που υπήρχαν. Με αυτή τη λογική καθιερώσαμε τη δίχρονη υποχρεωτική προσχολική εκπαίδευση, ένα αίτημα των εκπαιδευτικών επί 61 χρόνια. Εμείς το καθιερώσαμε, το ολοκληρώνουμε σε όλους τους δήμους σε τρία χρόνια. Ήδη την πρώτη χρονιά λειτουργεί σε 185 Δήμους και την επόμενη χρονιά θα λειτουργήσει σε άλλους 100. Αποτέλεσμα είναι να υπάρχουν περισσότερα παιδιά στα Νηπιαγωγεία, περισσότερα βρέφη στους
Σύνολο μελών: 32802