Η Ο.Λ.Μ.Ε εκθέτει τους εκπαιδευτικούς

[xb]

Η Ο.Λ.Μ.Ε ΕΚΘΕΤΕΙ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ

Για την κατάσταση στη δημόσια εκπαίδευση λίγο ή πολύ ευθυνόμαστε όλοι:  Κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, κόμματα, συνδικαλιστικοί φορείς και εκπαιδευτικοί. Η κοινωνία πληρώνει πολύ ακριβά την «δημόσια δωρεάν παιδεία», χωρίς να έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Η κυβέρνηση βλέποντας την αδυναμία της να αντιμετωπίσει τα εκρηκτικά προβλήματα της οικονομικής κρίσης, επιχειρεί να βρει σανίδα σωτηρίας στον διάλογο για την παιδεία. Τα κόμματα της αριστεράς δεν διανοούνται να συζητήσουν αν δεν έχει διαμορφωθεί το κατάλληλο πολεμικό κλίμα στην κοινωνία. Το Π.Α.Σ.Ο.Κ. κρατάει τις αποστάσεις που του υπαγορεύει η πορεία του προς την κατάκτηση της εξουσίας.

Όλες οι κομματικές ηγεσίες γνωρίζουν ότι η ελληνική κοινωνία απαιτεί μεταρρυθμίσεις με διακομματική συναίνεση στην κατεύθυνση των προηγμένων διεθνώς εκπαιδευτικών συστημάτων. Δεν τολμούν όμως να συνεννοηθούν, γιατί όλα τα θέματα τα ζυγίζουν με κριτήριο τα κομματικά τους κέρδη. Με δεδομένες τις κομματικές σκοπιμότητες η δημόσια συζήτηση για ριζικές αλλαγές στην εκπαίδευση άνοιξε.

Η Ο.Λ.Μ.Ε. που είναι υποχρεωμένη να καταθέτει τις θέσεις του κλάδου σε όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς και να διεκδικεί την προώθηση και την εφαρμογή τους, αρνείται να συμμετάσχει στον διάλογο.

Η ακατανόητη και αντιδημοκρατική στάση της να αποφασίσει, χωρίς να εφαρμόσει τις δημοκρατικές διαδικασίες που προβλέπονται από το καταστατικό της ομοσπονδίας (Γενικές συνελεύσεις), εκθέτει τους εκπαιδευτικούς της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στα μάτια της κοινωνίας. Οι αιτίες της στάσης της Ο.Λ.Μ.Ε. πρέπει να αναζητηθούν στις αντιλήψεις που έχουν διαμορφωθεί στο συνδικαλιστικό παρακράτος των επαγγελματιών συνδικαλιστών όλων των κομματικών παρατάξεων. Φοβούνται τις αλλαγές γιατί κινδυνεύουν τα προνόμιά τους. Πολλοί από αυτούς απέχουν δεκαετίες από την ενεργό διδακτική και εκπαιδευτική πραγματικότητα. Η δουλειά τους είναι ο πολιτικαντισμός, η αναπαραγωγή του πελατειακού συστήματος και οι εργολαβίες των αγώνων των εκπαιδευτικών, στην κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των κομμάτων τους.

Οχυρώνονται πίσω από τη δογματική στρατηγική των κομμάτων της αριστεράς που έχουν ψηφίσει στα συνέδρια από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Ο άξονας της στρατηγικής  αυτής είναι ο ανέφικτος στόχος της ανατροπής της κυβερνητικής πολιτικής με κινητοποιήσεις. Το τελευταίο τους ενδιαφέρει για να δείχνουν στους εκπαιδευτικούς ότι κάνουν το έργο που τους έχουν αναθέσει και εκείνοι να τους ψηφίζουν.

Ότι μπορεί και με διάλογο να γίνουν ουσιαστικές αλλαγές  κάτω από την πίεση των απαιτήσεων της κοινωνίας, ούτε το διανοούνται. Το γεγονός ότι τα προηγμένα κράτη συγκροτούν για την εκπαίδευση επιτροπές από ειδικούς επιστήμονες, εκπροσώπους κομμάτων, κοινωνικούς και συνδικαλιστικούς φορείς  να μελετήσουν και να προτείνουν μεταρρυθμίσεις με ορίζοντα δεκαετίας δεν το γνωρίζουν;  Εμείς πρέπει να μείνουμε στη δεκαετία του εβδομήντα;
 

Μήπως έφτασε η ώρα εμείς οι εκπαιδευτικοί να σταματήσουμε να κρυβόμαστε πίσω από τις κομματικές παρατάξεις και το συνδικαλιστικό παρακράτος;

Μήπως πρέπει να αποφασίσουμε να αντιμετωπίζονται όλα τα θέματα με βάση την  αξιοκρατία, την ισότητα των δικαιωμάτων μας και τις δημοκρατικές διαδικασίες;

Μήπως πρέπει να σκεφθούμε την κατάργηση του κομματισμού στον χώρο της εκπαίδευσης;

Καλό είναι το βόλεμα, που αποδεχόμαστε ή απολαμβάνουμε, αλλά η γενικευμένη διάλυση θα μας καταπιεί όλους.

Μήπως έφτασε ο καιρός να αναλάβουμε τις ευθύνες μας;

 
ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ

 Αδαμόπουλος Στάθης             2ο Λύκειο Γέρακα
 Δελής Αθανάσιος                     2ο Λύκειο Γέρακα
 Πανανάς Γιάννης                     2ο Λύκειο   Παλλήνης
 Παπαδημητρίου Δημήτριος   Μουσικό Λύκειο Παλλήνης
 Υφαντής  Ηλίας                       Γυμνάσιο Σπάτων

[PDE ads]

[olgalia]

Καλά τα λες, αλλά ποιος θ' ακούσει;

[w1red]

Μήπως θα έπρεπε να μας πεις και μερικές από τις σκέψεις σας στην πράξη; Τι προτείνετε όσον αφορά την εκπαιδευτική πραγματικότητα; Ποιες είναι οι θέσεις σας; Πες πως σας ψηφίσαμε και βγήκατε, τι θα κάνετε;

[sartr]

Οτι και να κάνουν!
Να ξεφύγουμε επιτέλους από όσους έχουν γίνει μέρος του συστήματος.
Δημοκρατικές ευαισθησίες υπάρχουν κατά το δοκούν.
Γιατί τόσα χρόνια δεν έχει κινηθεί στην ΟΛΜΕ το θέμα ώστε να τεθεί όριο στις θητείες ενός συνδικαλιστή.
Δύο θητείες και τέρμα. Μετά άλλος.

[PDE ads]

[elum]

Και να γίνει μια νομοθετική ρύθμιση όπου μετά από δυο θητείες να προάγονται αυτόματα σε βολευτή, να μην πάει χαμένος τόσος κόπος και τόσο έργο για το καλό της κοινωνίας...