παιδι-χωρισμος γονιων.πως?

[elbono]

δεν ξερω αν σας εχει τυχει ποτε.μαθητης μου 12 χρονων οι γονεις του χωριζουν.ευφυεστατο παιδι που αντιλαμβανεται την κατασταση κ οτι προκυπτει-υπερβολικα ευαισθητο-ανεξαρτητα απο το συγκεκριμενο γεγονος.πως συμπεριφερομαι??η οικογενεια ανηκει στο οικογενειακο μου περιβαλλον,το παιδι εχει ανεση κ μου ανοιγεται ανα διαστημα.πως πρεπει να συμπεριφερθω γενικοτερα κ ειδικοτερα στο θεμα της διδασκαλιας?

[PDE ads]

[MARKOS]

κατ'αρχας η δικη σου συμπεριφορα δεν πρεπει να αλλαξει. το οτι σου ανοιγεται το παιδι, αυτο ειναι παρα πολυ καλο, δειγμα οτι γρηγορα θα ξεπερασει τη δυσκολη κατασταση. προσπαθησε να το ενθαρρυνεις οταν βλεπεις οτι καπου "χανεται" .....

[maryk]

Μου έχει τύχει παιδί α γυμνασίου που βίωνε το θάνατο του πατέρα...Παρά τις πιέσεις της μητέρας σε όλους τους καθηγητές για ειδική μεταχείρηση δεν άλλαξα στάση!Όσοι όμως άλλαξαν έκαναν το παιδί ιδιαίτερα κακομαθημένο και απαιτητικό σε βαθμό που άγγιζε τα όρια του παραλόγου!Καλύτερα να κάνεις πως δε συμβαίνει τίποτα!

[elbono]

ευχαριστω για τις συμβουλες!θα προσπαθησω να το αντιμετωπισω με μετρο!

[PDE ads]

[Ritalamp]

Να είσαι ο εαυτός σου και να του θυμίζεις ότι αυτό που γίνεται δεν έχει σχέση με εκείνο και ότι οι γονείς του το αγαπούν είτε μένουν μαζί είτε όχι. Προσπάθησε να μην πάρεις το μέρος κανενός από τους δύο και ενθάρρυνε το παιδί να εκφράζεται ανοιχτά και στους γονείς ώστε να περιοριστούν τα ξεσπάσματά του.

[vicsk]

   Όταν στη ζωή του παιδιού συντελείται μια τόσο μεγάλη αλλαγή, καλό είναι οι υπόλοιπες παράμετροι της ζωής του να παραμένουν σταθερές. Αυτό θα το βοηθήσει να ξαναβρεί τις ισορροπίες του. Δεν πρέπει, λοιπόν, να αλλάξει καθόλου η συμπεριφορά σου, κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Και στις όποιες συζητήσεις σας, δείξε κατανόηση, αλλά όχι οίκτο.
   Γενικά, η γνώμη μου είναι ότι ο εκπαιδευτικός, σε τέτοιες περιπτώσεις, πρέπει να αποτελεί ένα σταθερό σημείο στη ζωή του παιδιού.

[bikini]

Να είσαι ο εαυτός σου και να του θυμίζεις ότι αυτό που γίνεται δεν έχει σχέση με εκείνο και ότι οι γονείς του το αγαπούν είτε μένουν μαζί είτε όχι. Προσπάθησε να μην πάρεις το μέρος κανενός από τους δύο και ενθάρρυνε το παιδί να εκφράζεται ανοιχτά και στους γονείς ώστε να περιοριστούν τα ξεσπάσματά του.

Ακριβώς.
Το παιδί νιώθει ότι γκρεμίζεται ο κόσμος του και θα μείνει μόνο του.
Εξήγησέ του ότι οι διαφωνίες είναι εκείνες που οδήγησαν τους γονείς να χωρίσουν και όχι η αγάπη τους που τελείωσε για το ίδιο.
Μείνε σταθερή στη συμπεριφορά σου και προσπάθησε να το ενθαρρύνεις σε ό,τι κάνει και παράλληλα να το κατανοείς χωρίς να δείχνεις οίκτο.
Εξήγησέ του δηλαδή, ή μάλλον καλύτερα, δείξ' του με τη στάση σου ότι εκτός από φίλη του (εφόσον σου ανοίγεται, όπως είπες) συνεχίζετε να είστε δασκάλα-μαθητής...

[evi06]

αχ το έχω περάσει και εγώ! και μάλιστα με τους γονείς να μαλώνουν στο κάτω όροφο και εγώ να κάνω μάθημα στον πάνω.

ειλικρινά ερχόμουν σε πολύ δύσκολη θέση αλλά έκανα το μάθημα κανονικά σαν να μην ακούμε τπτ και μερικές φορές να βρίσκω κάτι να λέω για να μην ακούει, όσο γίνεται που δεν νομίζω να γίνεται, τις φωνές από κάτω.  και το παιδί συμμετείχε στο μάθημα εκείνη την ώρα "κανονικά". η ψυχούλα του βεβαια το ξέρει πόσο "κανονικά".
η συμπεριφορά μου και με γονείς και με παιδί ήταν σαν να μην έχει αλλάξει τπτ σαν να μην έχω ακούσει τπτ. δεν ξέρω αν ήταν και η σωστή...αλλά είναι δύσκολη η θέση σου σε αυτές τις περιπτώσεις. φοβόμουν μερικές φορές πως αν πω κάτι ή αν έστω και έμμεσα αναφερθώ στο θέμα, οτι θα μου έρθει μπούμερανκ.

[kellykou]

Οι τυπικές αντιδράσεις των παιδιών

Οι αντιδράσεις των παιδιών εξαρτώνται κυρίως από την:
  - Συγκρότηση και ψυχοσυναισθηματική ωριμότητα του παιδιού.
  - Ποιότητα της σχέσης που είχε το παιδί με του γονείς του πριν το διαζύγιο.
  - Ποιότητα των σχέσεων του παιδιού με παππούδες, φίλους, δάσκαλους και άλλα σημαντικά πρόσωπα με τα οποία έρχεται σε επαφή.
  - Δυνατότητα ή όχι ψυχολογικής στήριξης του παιδιού από κάποιον ειδικό ιδιαίτερα στην εφηβική ηλικία.
  - Ένταση και τη διάρκεια των γονικών συγκρούσεων.
  - Ικανότητα των γονιών να ανταποκριθούν στις ανάγκες του παιδιού στη φάση του διαζυγίου.

Μερικές τέτοιες τυπικές αντιδράσεις των παιδιών στη φάση του διαζυγίου.
  -Άρνηση
Δεν θα χωρίσουν. Απλά ο μπαμπάς θα μένει στο διπλανό σπίτι. Σε λίγο θα είμαστε πάλι μαζί.
  -Φόβος Εγκατάλειψης
Τα παιδιά αισθάνονται ότι όταν οι γονείς τους χωρίσουν δεν θα υπάρχει κανείς να τα φροντίζει και να τα νοιάζεται.
  -Θυμός και επιθετικότητα
Τα παιδιά μπορεί να εκφράσουν επιθετικότητα και θυμό απέναντι στα αδέλφια, τους συνομήλικους, τους συγγενείς ή τους γονείς (ιδιαίτερα ενάντια στο γονιό στον οποίο το παιδί καταλογίζει το φταίξιμο. Ακόμη μπορεί να παρουσιάσουν πτώση στις σχολικές επιδόσεις ή να προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν το διαζύγιο για να ασκήσουν εξουσία και να διεκδικήσουν δικαιώματα.
- Ενοχή
Συχνά αισθάνονται ότι φταίνε αυτά για τις συγκρούσεις των γονιών τους. Μπορεί να πιστεύουν ότι στη ρίζα των γονικών συγκρούσεων βρίσκονται κάποια δικά τους λάθη. Αυτή η πεποίθηση ενισχύεται ιδιαίτερα όταν οι γονείς συγκρούονται μπροστά στα παιδιά και μάλιστα με αφορμή την αντιμετώπιση των προκλητικών συμπεριφορών των παιδιών.
  -Κατάθλιψη
Υπνηλία, διαταραχή του ύπνου ή της διατροφής, τάσεις απομόνωσης .
  -Ανωριμότητα
Νυχτερινή ενούρηση, μωρουδίστικος τόνος φωνής) ή υπερωριμότητα (ντάντεμα αδύνατου γονιού.
  -Προσπάθειες συμφιλίωσης.
Ακόμη μπορεί να αρνούνται να αλλάξουν σπίτι τις μέρες που ορίζει ο διακανονισμός ή να αρνούνται με κάθε τρόπο να μιλήσουν ή συναντήσουν τον ένα από τους δύο γονείς.
Να συμμαχήσουν με τον "αδύνατο" ή "αδικημένο" γονιό και να εναντιώνονται, να κακολογούν ή να απορρίπτουν τον άλλο. (Οι σύζυγοι χρεώνουν τον άλλο)
  -Ανάγκη για ενημέρωση
Τα παιδιά ρωτούν συχνά και απαιτούν να μαθαίνουν λεπτομέρειες για το τι συμβαίνει και για τις συνέπειες που θα έχουν επάνω τους οι εξελίξεις. Είναι σημαντικό οι πληροφορίες που παίρνουν από τους δύο γονείς να είναι εναρμονισμένες και όχι αλληλοσυγκρουόμενες.


Πότε χρειάζεται το παιδί βοήθεια από κάποιο ειδικό;

    * Όταν η απόδοση του παιδιού στο σχολείο είναι ασυνήθιστα χαμηλή για περισσότερο από 6 μήνες
    * Όταν το παιδί συμπεριφέρεται παράξενα στους φίλους του: είτε προσκολλάται υπερβολικά πάνω τους είτε απομονώνεται, είτε φέρεται επιθετικά χωρίς κάποιον συγκεκριμένο λόγο
    * Όταν το παιδί παρουσιάζει συχνά έντονες εκρήξεις οργής ή αντιδρά υπερβολικά χωρίς εμφανή λόγο
    * Όταν το παιδί παρουσιάζει έντονες διακυμάνσεις στη διάθεσή του
    * Όταν παρόλο που έχει περάσει κάποιο χρονικό διάστημα (περίπου ένας χρόνος) το παιδί δεν καταφέρνει να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα και φαίνεται δυστυχισμένο
    * Όταν υπάρχει επαναλαμβανόμενη προβληματική συμπεριφορά όπως απουσίες και προβλήματα στο σχολείο, κλοπές, ψέματα, χρήση ουσιών, αυτοτραυματισμοί, απειλές αυτοκτονίας, κλπ.
    * Σε γενικές γραμμές, όταν οι συνηθισμένες αντιδράσεις κρατάνε για ασυνήθιστο χρόνο ή χειροτερεύουν με το πέρασμα του χρόνου.

Ο κάθε γονέας γνωρίζει πολύ καλά το παιδί του και διαισθάνεται πότε μία συμπεριφορά θεωρείται φυσιολογική και πότε αποτελεί κραυγή για βοήθεια. Δεν είναι ανάγκη να φτάσει μια συμπεριφορά στα άκρα για να πάει κάποιος στον ειδικό. Μπορεί ο ίδιος ο γονέας να χρειάζεται μία βοήθεια ως προς το πώς να ανακοινώσει το διαζύγιο στα παιδιά. Από την άλλη, ίσως είναι χρήσιμο να πάει το παιδί στον ειδικό όταν φαίνεται ότι δεν έχει τις κατάλληλες δεξιότητες για να προσαρμοστεί επαρκώς στα νέα δεδομένα. Η επίσκεψη στον ειδικό βοηθάει όχι μόνο στην αντιμετώπιση συγκεκριμένων δυσκολιών, αλλά και στην πρόληψη ώστε να μην εξελιχθούν αυτές οι δυσκολίες σε σοβαρά προβλήματα στη μετέπειτα ζωή των παιδιών.
Πώς μπορεί το σχολείο να βοηθήσει τα παιδιά να ξεπεράσουν το άγχος που δημιουργεί το διαζύγιο:

Οι δάσκαλοι μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην ανακούφιση του άγχους των παιδιών. Η παιδική λογοτεχνία, και περισσότερο το ρεαλιστικό μυθιστόρημα, αντικατοπτρίζει το κοινωνικό γίγνεσθαι όπως διαμορφώνεται από τη σύγχρονη εποχή.* Επομένως και η εκπαιδευτική πράξη θα πρέπει να εκσυγχρονίζεται ως προς τα περιεχόμενα και τις τεχνικές διδασκαλίας και μάθησης. Συνεπώς, η χρησιμοποίηση των βιβλίων και ιδιαίτερα των ρεαλιστικών μυθιστορημάτων, μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να αναγνωρίσουν στους φανταστικούς ήρωες τη δική τους περίπτωση. Με τον τρόπο αυτό τα παιδιά αντλούν σιγουριά και ασφάλεια μέσω του αναγνώσματος, ενώ παράλληλα μαθαίνουν και βελτιώνουν τη σχολική τους επίδοση.

Με άλλα λόγια, τα παιδιά διαβάζοντας για τα προβλήματα άλλων, που μοιάζουν με τα δικά τους, συνειδητοποιούν ότι δεν είναι μόνα τους. Ταυτόχρονα, μέσω της ανάγνωσης, εξωτερικεύουν συναισθήματα λύπης, θυμού, φόβου και αποφορτίζονται. Τέλος, υπάρχει η πιθανότητα, μέσα από την ανάγνωση των βιβλίων και τη σωστή προσέγγισή τους μέσα στην τάξη, τα παιδιά να βγάλουν συμπεράσματα για την οικογενειακή και κοινωνική πραγματικότητα, διαχωρίζοντας τα αληθώς κείμενα και επαναπροσδιορίζοντας τους ρόλους και τις ευθύνες τους.*

Προτάσεις βιβλίων με θέμα το «διαζύγιο – προβλήματα στο σπίτι» για επεξεργασία μέσα στην τάξη:

«Δύο Σπίτια» –Αμάντα Μιχαλοπούλου, Πατάκης (σ. 68)

«Σπίτι για Πέντε» –Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου, Πατάκης (σ. 136)

«Το 33» -Μάνος Κοντολέων, Πατάκης (σ. 96)

«Για το Χταπόδι της Αλληλούς» -Μαίρη Μεταξά-Παξινού, Κέδρος (σ.60)

«Τα Χέγια» -Ζωρζ Σαρή, Πατάκης (σ. 196)

«Φίλοι Φίλοι Καρδιοφίλοι: Ο Λίνος –Σοφία Ζαραμπούκα, Πατάκης (σ.152)

[elbono]

ευχαριστω ολυ ολους για τις συμβουλες!σημερα θα παω για μαθημα τα γεγονοτα διαδραματιστηκαν μεσα στο σαβκο οποτε ειναι κατι φρεσκο παντως δεν ειναι ευκολο να κανω οτι δεν συμβαινει τπτ ωστοσο θα προσπαθησω να το ενισχυω τουλαχιστον για να εχει θαρρος να ασχολειται !επιπλεον αν μου ζητηθει η γνωμη μου σε συζητηση με τη μαμα θα προσπαθησω να την εξηγησω οτι η κατασταση πρεπει να μεινει σταθερη τουλαχιστον απτην πλευρα μου ετσι ωστε να μην εκμεταλλευτει το γεγονος κ αφεθει!

[Ritalamp]

Καλή επιτυχία. Να μας πεις νέα. Μακάρι το παιδάκι να το διέλθει όλο αυτό με το λιγότερο δυνατό κόστος.