Μαθητής με επιληψία

[dreamy]

Καλημέρα!Είμαι ΠΕ06 κ πληροφορήθηκα ότι πρόκειται να έχω ένα παιδάκι στην τάξη pre-junior με επιληψία το οποίο ενώ κανονικά θα πήγαινε πρώτη δημοτικού θα ξαναπάει στο νηπιαγωγείο. Τα υπόλοιπα παιδιά στην τάξη θα είναι πρώτη.Θα ήθελα να ρωτήσω όποιον γνωρίζει τι θα πρέπει να περιμένω,τι θα πρέπει να κάνω ώστε να βοηθήσω αυτό το παιδί, όσο γίνεται ,να ενταχθεί στην τάξη.

[PDE ads]

[eleni09 ΠΕ 02]

το μονο που μπορω να σου πω ειναι οτι εδω που εργαζομαι εχουμε μια κοπελα με επιληψια η οποι αομως δεν παρουσιαζει καποιο στοιχειο της ασθενειας.παιρνει κανονικα τα φαρμακα της κι ετσι δεν παρουσιαζει κρισεις...-φανταζομαι κ το παιδακι θα παιρνει καποια αγωγη-και η μονη διαφορα εχει να κανει με τη συμπεριφορα της...ειναι κυριως πολυ υποτονικη μπορω να πω...με χαλαρους τονους κτλ...κατα τα αλλα συμπεριφερεται νορμαλ...
δυστυχως δεν μπορω να σε βοηθησω περαιτερω ....

[tama]

Καλημέρα!Είμαι ΠΕ06 κ πληροφορήθηκα ότι πρόκειται να έχω ένα παιδάκι στην τάξη pre-junior με επιληψία το οποίο ενώ κανονικά θα πήγαινε πρώτη δημοτικού θα ξαναπάει στο νηπιαγωγείο. Τα υπόλοιπα παιδιά στην τάξη θα είναι πρώτη.Θα ήθελα να ρωτήσω όποιον γνωρίζει τι θα πρέπει να περιμένω,τι θα πρέπει να κάνω ώστε να βοηθήσω αυτό το παιδί, όσο γίνεται ,να ενταχθεί στην τάξη.

Σε λύκειο πέρυσι είχα νεαρό,με επιληψία...Ήταν φυσιολογική η συμπεριφορά του αλλά έπαιρνε τα φάρμακά του..Όταν εξετάστηκε προφορικά παρουσίασε μια μικρή κρίση λόγω άγχους αλλά τίποτα το τρομερό..Είχε γρήγορη αναπνοή όπως όταν έχουμε  άγχος ...Του δώσαμε χρόνο...Του πέρασε μετά από λίγο...Εννοείται ότι ουσιαστικά τελείωσε και η εξέταση.Δεν θα αφήναμε το παιδί να πάθει τίποτα βέβαια...Σε αυτήν την περίπτωση καλύτερα να σε ενημερώσουν οι γονείς ή κάποιος γιατρός για να αναγνωρίσεις τα συμπτώματα...

[dreamy]

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις.Τι προτείνετε όταν θα απευθύνω το λόγο κ δε θα ανταποκρίνεται?Να του δινω περισσότερο χρόνο,να το βοηθάω με παραδείγματα κ τέλος απλά να το αφήσω στην ησυχία του?Μου είπανε ότι θα ενημερωθώ σε περίπτωση κρίσεων.Αν ξέρει κανείς κ κανένα σχετικό site ας μου πει.

[PDE ads]

[olgander]

Καταρχήν θα σου πρότεινα να ενημερωθείς για την πάθηση όχι μόνο για την περιπτωση κρίσεων αλλά και γενικά. Ψάξε στο google σίγουρα θα βρεις πολλές έγκυρες πηγές. Εν ολίγοις όμως, μπορώ να σου πω ότι υπάρχουν 2 ειδών επιληψίες: Η μικρή (κυρίως αφαιρέσεις) και η μεγάλη που κάνει τις γνωστές κρίσεις (αφροί από το στόμα, σπασμοί κτλ). Αν το παιδί παίρνει τα φαρμακά του, λογικά θα είναι οκ. Ωστόσο πολλές φορές, για διάφορους λόγους,(πίεση, άγχος, έντονη δραστηριότητα, κούραση κτλ) μπορεί να παρουσιάσει κρίσεις, για την αντιμετώπιση των οποίων προτείνω να συμβουλευτείς τους γονείς του.
 Σε ότι αφορά το μάθημα, να του δίνεις χρόνο, να το ενθαρρύνεις, αλλά μην τον εγκαταλείψεις στο έλεός του! Τα αντιεπιληπτικά φάρμακα έχουν παρενέργειες μια απο τις οποίες (απο μακροχρόνια χρήση) είναι η εμφάνιση μαθησιακών δυσκολιών. Καταλαβαίνεις επομένως ότι θα χρειαστεί μια ιδιαίτερη προσέγγιση. Ενδεχομένως το παιδί να ντρέπεται τους συμμαθητές του που ενδεχομένως να το χλευάζουν κιόλας (είναι πολύ σκληρά τα παιδιά)-αν γνωρίζουν την ασθένεια ή έχουν παρακολουθήσει κάποια κρίση- γι' αυτό χρειάζεται αγάπη και ενθάρρυνση. Ελπίζω να βοήθησα...

[olgander]

Να συμπληρώσω επίσης ότι ακόμα κι αν το παιδί φαίνεται μια χαρά (δεν έχει κρίσεις) στην πραγματικότητα στον εγκέφαλό του γίνονται συνεχώς μικρές-μικρές κρίσεις (το εγκεφαλογράφημα τα δείχνει όλα) οι οποίες αποσυντονίζουν τον ασθενή και δείχνει να είναι στα χαμένα. Όλα τα παραπάνω στην περίπτωση που δεν έχουν ρυθμιστεί τα φάρμακα ακόμα ώστε να σταματήσουν οι κρίσεις. Αν είναι σε φάση ίασης (αν συμβεί αυτό γίνεται συνήθως στην εφηβεία) δεν θα καταλάβεις τίποτα.

[dreamy]

Ευχαριστώ olgander! θα προσπαθήσω να ενημερωθώ κ να κάνω ότι καλύτερο μπορώ!

[kellykou]

Οπως ειπαν και παραπανω ενα παιδι με επιληψια ειναι ενα "φυσιολογικο" (αν στεκει ο ορος ) με τη μονη διαφορα οτι μπορει να σου κανει κριση σπασμων.


Σου παραθετω καποια κειμενακια για να καταλαβεις τι γινεται:
Ποιες είναι οι πρώτες βοήθειες που μπορούμε να προσφέρουμε σε κάποιον που παθαίνει ένα επεισόδιο σπασμών ;

Για να είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε ένα επεισόδιο σπασμών ( δηλαδή μια γενικευμένη τονικοκλονική κρίση ) προσφέροντας τις απαραίτητες πρώτες βοήθειες πρέπει να έχουμε μια στοιχειώδη ενημέρωση για το τι συμβαίνει στην διάρκεια ενός τέτοιου επεισοδίου.

Η εικόνα του ασθενούς είναι χαρακτηριστική. Η έναρξη είναι αιφνίδια, το άτομο συνήθως χάνει τις αισθήσεις του και πέφτει κάτω, υπάρχει ένα γενικευμένο σφίξιμο του κορμιού που ακολουθείται από ρυθμικές και έντονες συσπάσεις όλων των άκρων. Τα μάτια είναι ανοιχτά και γυρισμένα προς τα επάνω ( βολβοστροφή ), το στόμα είναι σφιχτά κλειστό, η αναπνοή βγαίνει με ρόγχο, το πρόσωπο και τα χείλη μπορεί να κυανώνονται ( μπλαβίζουν ) λόγω πτωχής οξυγόνωσης. Μπορεί ακόμη να τρέχουν σάλια με αφρό από το στόμα του ασθενούς ενώ, σπανιότερα,  παρατηρείται απώλεια ούρων ή κοπράνων.

Μια γενικευμένη τονικοκλονική κρίση συνήθως διαρκεί λίγα λεπτά αν και σε ορισμένες περιπτώσεις η διάρκεια της μπορεί να είναι αρκετά μεγαλύτερη. Όταν το επεισόδιο τελειώσει ο ασθενής αρχίζει να συνέρχεται σταδιακά αλλά είναι συγχυτικός ή «θολωμένος» και, σπανιότερα, μπορεί να  παρουσιάζει υπερδιέγερση. Συνήθως θέλει να κοιμηθεί μετά το επεισόδιο και όταν ξυπνά είναι καλά ή έχει πονοκέφαλο. Η φάση αυτή ονομάζεται μετακρισική φάση και κρατά από λίγα λεπτά μέχρι και λίγες ώρες.

Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε ότι στο μεγαλύτερο ποσοστό των επεισοδίων σπασμών ο ασθενής συνέρχεται χωρίς καμιά βλάβη στην υγεία του. Αυτό ισχύει ακόμα και εάν δεν βρίσκεται δίπλα του κάποιος για να προσφέρει τις πρώτες βοήθειες.  Επικίνδυνο γίνεται ένα επεισόδιο σπασμών είτε εάν η διάρκεια του είναι πολύ μεγάλη είτε εάν συμβεί σε συνθήκες που μπορεί να οδηγήσουν σε ατύχημα. Για παράδειγμα μια κρίση που θα συμβεί όταν ο ασθενής κολυμπάει στην θάλασσα ή οδηγεί αυτοκίνητο ή βρίσκεται κάπου ψηλά, από όπου μπορεί να πέσει στο έδαφος, μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες.


Πώς πρέπει να συμπεριφερθούμε σε ένα μεγάλο επιληπτικό σπασμό.
Α) Τι πρέπει να κάνουμε;
Να κρατήσουμε την ηρεμία μας και να κοιτάξουμε την ώρα.
Να απομακρύνουμε αντικείμενα που μπορεί να προκαλέσουν τραυματισμό στον ασθενή.
Να βάλουμε ένα μαξιλάρι κάτω απο το κεφάλι ή κάποιο μαλακό ρούχο.
Να βγάλουμε τα γυαλιά αν υπάρχουν και να τον γυρίσουμε πλάγια ώστε να διατηρηθούν ανοικτοί οι αεραγωγοί προς αποφυγή πνιγμονής.
Να καθαρίσουμε το σάλιο αν αυτό υπάρχει γύρω από το στόμα.
Όταν αρχίσει να συνέρχεται ή βρίσκεται σε σύγχυση να τον καθησυχάσoυμε.
Αν ο σπασμός διαρκεί θα πρέπει να ειδοποιήσουμε τον γιατρό ή εάν υπάρχει διαθέσιμο φάρμακο να το χρησιμοποιήσουμε (διαζεπάμη από το ορθό).

[dreamy]

Kellykou δεν έχω λόγια απλά ευχαριστώ!!!!

[fragy]

kellykou συγχαρητήρια για την πληροφόρηση και θέλω να συμπληρώσω κάποια σημαντικά πράγματα.
1. δεν σημαίνει οτι κάποιος που έχει επιληψία έχει και όλα τα συμπτώματα. Το κάθε είδος εχει τα δικά του χαρακτηριστικά. Αν πρόκειται για παιδί που οι κρίσεις του είναι απλά να "χάνεται" για κάποιες στιγμή αυτό σημαίνει οτι πρέπει να περιμένεις να επανέλθει. Τίποτα παραπάνω.  Η γενικευμένη τονικοκλονική επιληψία έχει 3 χαρακτηριστικά. 1 αυτό το χάσιμο, 2 η απώλεια συνείδησης 3 σπασμοί οι οποίοι κάποιες φορές είναι τόσο μικροί που δεν τους καταλαβαίνει ούτε το ίδιο το άτομο. πχ μπορεί απλά να του πέσει  το μολύβι απο το χέρι. Δεν σημαίνει οτι κάποιος που πάσχει απο γενικευμένη επιληψία κάνει και τις 3 κρίσεις. Συνήθως τα μικρά παιδιά κάνουν το πρώτο είδος. Το θέμα είναι να μην ξεχνάνε να παίρνουν φάρμακα, να μην κουράζονται πάρα πολύ, να κοιμούνται καλά και να μην αγχώνονται και στεναχωριούνται.
 
Υπάρχει περίπτωση να παθαίνει κρίσεις κάποιο άτομο απο την φωτοευαισθησία εκεί δεν θα έχεις σημαντικό πρόβλημα στην τάξη.
Κάποια άτομα πρέπει να μην τρώνε συγκεκριμένες τροφές που έχουν να κάνουν με υδατάνθρακες.

Η επιληψία σίγουρα δεν έχει να κάνει με την νοημοσύνη. Είναι μια ευαισθησία στον εγκέφαλο. Για να καταλάβεις με απλά λόγια, αν ένας άνθρωπος έχει δυνάμεις μέχρι το 10, ένας επιληπτικός έχει μέχρι το 7-8 ας πούμε. Αν πάει παραπάνω γίνεται ένα βραχυκύκλωμα στον οργανισμό του. Όπως όταν κλείνει ο υπολογιστής απο την υπερθέρμανση. Απλά παρουσιάζεται σαν σύμπτωμα στα άτομα με διανοητική καθυστέρηση γι'αυτό και πολύ τα έχουν συνδέσει.
Παρόλα αυτά κάποια φάρμακα έχουν σαν σύμπτωμα την κατάθλιψη, τα κιλά και την υπνηλία. Γι αυτό κάποιοι φαίνονται υποτονικοί. Θα δεις και άτομα που είναι πολύ δραστήρια, πιο πολύ και απο το συνηθισμένο. Το κακό σε κάποιες περιπτώσεις όπως αυτή που το παιδί χάνεται είναι οτι δεν μπορεί απο την αρχή να δωθεί η απαραίτητη αγωγή γιατί η αγωγή ανεβαίνει ανάλογα με το αν το παιδί συνεχίζει να κάνει κρίσεις. Υπάρχουν περιπτώσεις που μπορείς να μετρήσεις τα επίπεδα του ποσοστού στο αίμα και εκεί ρυθμίζεται πιο εύκολα. Μπορεί να κάνει κρίσεις 1 φορά στα 3 χρόνια ή 50 κρίσεις την μέρα. Αυτό εξαρτάται απο το είδος της κρίσης. Απλά στην δεύτερη περίπτωση λογικά είναι συχνά εξαντλημένο ενω στην πρώτη δεν επηρεάζει σχεδόν σε τπτ τη ζωή του.

Τα εγκεφαλογραφήματα δεν δείχνουν απαραίτητα το πρόβλημα. Ειδικά στην γενικευμένη σημαντικός παράγοντας είναι ο ύπνος οπότε πολύ πιθανό να φανεί το πρόβλημα μόνο σε εγκεφαλογράφημα με στέρηση ύπνου και αυτό όχι σίγουρα.

Το οτι έχασε την τάξη παρόλα αυτά υπάρχει περίπτωση να μην έχει να κάνει με την επιληψία. Ίσως το συγκεκριμένο παιδί έχει και κάποιο άλλο πρόβλημα ή οι γονείς ήθελαν να δώσουν βάση και να ξεπεράσουν το πρόβλημα και προτίμησαν να κρατήσουν το παιδί σπίτι μέχρι να ρυθμιστεί το πρόβλημα.

Αν σου κάνει κρίσεις με σπασμούς και απώλεια συνείδησης, κάτσε κάτω, κράτα του το κεφάλι για να μην χτυπήσει, γύρνα το στα πλάγια, οχι απο την πλευρά της καρδιάς, απ την άλλη και το ένα γόνατα λίγο λύγισέ το, αυτό απο την πάνω πλευρά. Έτσι η γλώσσα δεν θα φράξει τον φάρυγγα και θα μπορεί να αναπνεύσει. Οι κρίσεις διαρκούν δευτερόλεπτα, μην σε τρομάξουν. Είναι σαν να λυποθημάει ενα ατομο και απλά έχει κάποια επιπλέον συμπτώματα. Μετά θα θέλει απαραίτητα να κοιμηθεί. Ας το σε μια γωνιά να κοιμηθεί, μην του πεις να κάτσει. Υπάρχει πιθανότητα να ξανακάνει κρίση.Δες το ρεαλιστικά. Τηλεφώνησε στον γονιό να έρθει να το πάρει να ξεκουραστεί το παιδί. Αυτο που μπορείς να κάνεις είναι απλά να μην το πιέζεις και να μην του μιλήσεις ποτέ άσχημα, να μην το στεναχωρήσεις δηλαδή. Μην του φερθείς σαν να μην έχει τις ίδιες δυνατότητες με τα άλλα παιδιά, θα το στιγματίσεις χωρίς να υπάρχει λόγος.

Κάποια άτομα έχουν αύρες, δηλαδή καταλαβαίνουν οτι θα κάνουν κρίσεις και μπορούν να το αντιμετωπίσουν. Κάποιοι δεν έχουν, αυτοί πρέπει να προσέχουν. Τα παιδιά δεν μπορούν να το ελέξουν ούτε να σου πουν οτι είναι κουρασμένα και πονάει το κεφάλι τους. Δεν είναι επικύνδινοι για κανέναν άλλον εκτός τον εαυτό τους.

[pe20katerina]

Μερικά συνοπτικά απο το σεμινάριο:
Τα είδη της επιληψίας και ποιες οι ενέργειες του εκπαιδευτικού κατά την επιληπτική κρίση.

Η Επιληψία είναι μια Χρόνια διαταραχή του εγκεφάλου που χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενες επιληπτικές κρίσεις.
                                    Μεγάλη κρίση (grand mal):
   Το παιδί βγάζει παράξενη φωνή.
   Οι μύες γίνονται σκληροί και μετά χαλαρώνουν
   Σπασμωδικές κινήσεις, πιθανώς πολύ ισχυρές
   Διάρκεια μερικά λεπτά
   Μετά δεν θυμάται- είναι σαστισμένο
   Μετά πρέπει να αναπαυθεί και να πέσει σε λήθαργο
   Υπάρχει προειδοποίηση (αύρα): Μπορεί να είναι οπτική, ακουστική ή οσφρητική (σε πράγματα που
   δεν υπάρχουν, αλλά οι καταστάσεις βιώνονται έντονα).
                                                               Μικρή κρίση (Petit mal)
   Δεν υπάρχει προειδοποίηση, ούτε κραυγή, ούτε σπασμοί
   Αρχίζει απότομα, διαρκεί δευτερόλεπτα, μπορεί να περάσει απαρατήρητη.
   Δείχνει σαν ονειροπαρμένο, δεν καταλαβαίνει τίποτα απ' αυτά που γίνονται στην τάξη.
   ΠΙΘΑΝΟΝ να μη γίνει αντιληπτό

ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ:
Κρατάμε την ψυχραιμία μας και αφήνουμε την κρίση να εξελιχθεί
Απομακρύνουμε αντικείμενα που μπορεί να το τραυματίσουν
Τοποθετούμε μαξιλάρι, ή ένα μαλακό ρούχο για προσκέφαλο.
Του βγάζουμε τα γυαλιά, αν φοράει,  και το γυρίζουμε πλάγια, ώστε να διατηρηθούν ανοικτοί οι αεραγωγοί, προς αποφυγή πνιγμού.
Καθαρίζουμε τα σάλια
Όταν αρχίσει να συνέρχεται το καθησυχάζουμε
Ειδοποίηση γιατρού – φάρμακα
Ενημέρωση μαθητών

ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ
Όχι μετακίνηση την ώρα του σπασμού, εκτός αν υπάρχει άμεσος κίνδυνος
Δεν προσπαθούμε να συγκρατήσουμε τις κινήσεις
Δεν το σηκώνουμε
Δεν βάζουμε σκληρά αντικείμενα στο στόμα
Δεν του δίνουμε νερό
Όταν τελειώσει η κρίση, δεν αρχίζουμε  τις ερωτήσεις: δεν το ρωτάμε τι έγινε, πως αισθάνεται κλπ, το αφήνουμε να ησυχάσει.

μερικά σποτάκια δείτε http://www.youtube.com/watch?v=LILuOHDMz4s&feature=channel
και γενικότερα στο youtube ψάχνοντας για seizure, epilepsy, - grand mal -or- petit mal

[giannispolo]

Καλημέρα!Είμαι ΠΕ06 κ πληροφορήθηκα ότι πρόκειται να έχω ένα παιδάκι στην τάξη pre-junior με επιληψία το οποίο ενώ κανονικά θα πήγαινε πρώτη δημοτικού θα ξαναπάει στο νηπιαγωγείο. Τα υπόλοιπα παιδιά στην τάξη θα είναι πρώτη.Θα ήθελα να ρωτήσω όποιον γνωρίζει τι θα πρέπει να περιμένω,τι θα πρέπει να κάνω ώστε να βοηθήσω αυτό το παιδί, όσο γίνεται ,να ενταχθεί στην τάξη.

Το παιδάκι θα ενταχθεί κανονικότατα, δεν υπάρχει λόγος εσύ να ανησυχείς. Από την πλαυρά σου το μόνο που χρείαζεται να κάνεις είναι υπομονή και να το αντιμετωπίζεις όπως όλα τα παιδιά χωρίς διακρίσεις. Αυτή είναι η ενδεδειγμένη αντιμετώπιση.Είναι μια ασθένεια χωρίς ίαση αλλά υπάρχει θεραπεία, έχω φίλο γιατρό και το ξέρω Ελπίζω να βοήθησα.

[dreamy]

fragy,pe20katerina&giannispolo ευχαριστώ για όλα!Άρχισα μαθήματα κ είναι όλα καλά μέχρι στιγμής  κ το μικρό είναι μια γλύκα!

[fragy]

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις.Τι προτείνετε όταν θα απευθύνω το λόγο κ δε θα ανταποκρίνεται?Να του δινω περισσότερο χρόνο,να το βοηθάω με παραδείγματα κ τέλος απλά να το αφήσω στην ησυχία του?Μου είπανε ότι θα ενημερωθώ σε περίπτωση κρίσεων.Αν ξέρει κανείς κ κανένα σχετικό site ας μου πει.

Αν του μιλήσεις και δε σου μιλήσει υπάρχουν 2 λόγοι. Ο ένας είναι οτι εκείνη τη στιγμή κάνει κρίση και θα το καταλάβεις σίγουρα , ο άλλος είναι να ονειροπολεί όπως όλα τα μικρά παιδιά. Εκεί θα φερθείς φυσιολογικά. Μην σκέφτεσαι οτι δεν πρέπει να του κάνεις καθόλου παρατηρήσεις και τέτοια. Κακό θα του κάνεις, θα τον αφήσεις πίσω γνωστικά.Κανονικά, απλά ευγενικά και χωρίς φωνές.