0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
οπως εχω ξαναπει μονη μας καθοριζουμε τη μοιρα μας.αν αρνιομασταν να δουλεψουμε για ψιχουλα( λεφτα και μορια) τι θα εκαναν?ποιος θα καλυπτε τις ωρες?δεν θα ανγκαζοντουσαν να παρουν αναπληρωτες?το συστημα μπαζει νερα και εμεις ανοιγουμε περισσοτερο την μπουκαπορτα.οταν συναδελφος των ιταλικων πηγαινε απο λαμια 2 φορες την εβδομαδα στην αμφισσα και μαλιστα πολλα απο τα μαθηματα της ακυρωνοντουσαν λογω γιορτης εκλογων εκδρομων βαθμων κτλ τι μορια να μαζεψει και τι λεφτα να παρει?αλλη συναδελφος φιλολογος δουλευε σε ιεκ και ο διευθυντης της ζητουσε να τον πληρωνει για να παραμεινει ανοιχτο και να παρει μετα μορια για να παει αναπληρωτρια.τα καταφερε μεν αλλα να δουλευεις και να πληρωνεις αντι να πληρωνεσαι παει πολυ
Τελικά δεν μπορώ να καταλάβω καν το θεσμό της ωρομισθίας! Ως καθηγήτρια αγγλικών εργάζομαι ωρομίσθια σε τρία διαφορετικά ολοήμερα δημοτικά για να καλύψω το 12ωρο που μου δίνει η πρωτοβάθμια. Έχω επίσης το δικαίωμα να καλύψω άλλες 11 ώρες σε σχολείο της δευτεροβάθμιας( κάτι που συμβαίνει εξαιρετικά σπάνια). Σε κάθε ένα από τα 3 ολοήμερα που δουλεύω ύπάρχουν άλλες 2 ωρομίσθιες καθηγήτριες αγγλικών, ουσιαστικά 1,5 καθηγήτριες γιατί η μία καλύπτει το 12ωρο της ενώ η άλλη μόλις 6 ώρες. Δηλαδή για κάθε σχολείο: 4+6+12=22 ώρες που σαφώς δικαιολογούν μία αναπληρώτρια. Αναρωτιέμαι τι κερδίζεται τελικά με το να τρέχουν 3 άτομα για να κάνουν τη δουλειά ενός. οικονομικό κέρδος προφανώς δεν υπάρχει. Ίσως μειώνεται πλασματικά η ανεργία. Αλλά τι άλλο;Τελικά μιλάμε για ωρομίσθιους που με 2-4 ώρες την εβδομάδα δηλαδή με λιγότερο από ένα ήμερομίσθιο ανειδίκευτου εργάτη θεωρούνται εργαζόμενοι και αποκλείονται από την αγορά εργασίας