Μπου-χου-χου

[MENO]

Πολύ συχνά βγαίνει από τα λεγόμενά μας ένα "μπουχουχου κανείς δεν μ'αγαπάει" -αν θυμάστε και το παλιό σκιτσάκι. Σίγουρα υπάρχουν πολλά παράθυρα και παραθυράκια , πολλές πόρτες "υπηρεσίας", έξοδοι κινδύνου, και φωταγωγοί, που χρησιμοποιούνται στους διορισμούς και είναι τόσοι πολλοί που 90 μπαίνουν από εκεί και μόνο 10 από την κύρια είσοδο με πρόσκληση.
Από εκεί και πέρα όμως, έχουμε και εμείς ευθύνη για ότι συμβαίνει.
Με το να κάνουμε μια ετεροχρονισμένη καταγγελία σε κάποιο φόρουμ, ή να λέμε μεταξύ μας πόσο λάθος κι άδικο είναι, δεν βγαίνει τίποτα.
Όταν τα γυμναστήρια μας χρησιμοποιούν -με χάλια εργασιακές συνθήκες- από Απρίλη μέχρι Ιούλη για να χωρέσουν στα μαγιό οι πελάτες τους ή μας κάνουν πωλητές των προγραμμάτων τους με ποσοστά, δεν φταίνε τα γυμναστήρια, αλλά εμείς που το δεχόμαστε.
Όταν εκτός από τα σχολεία δεν υπάρχουν θέσεις γυμναστών ούτε σε νοσοκομεία, ούτε σε κέντρα αποκατάστασης, όταν ο ιδωτικός τομέας (φυσίατροι, ορθοπαιδικές κλινικές, ιδιωτικά κέντρα αμεα) δεν ξέρουν τίποτα για τη δουλειά μας, δεν φταίνε αυτοί.
Όταν οι φυσιοθεραπευτές και οι εργοθεραπευτές κάνουν κινητικά προγράμματα, και θεωρούν τους εαυτούς τους και ειδήμονες, δεν φταίνε αυτοί.
Προτείνω λοιπόν, κάποιοι σύλλογοι που έχουμε(- και προσωπικά δεν ξέρω από που μας προέκυψαν και ποιός τους έδωσε εντολή να μας εκπροσωπούν- να δώσουν μια στάλα σοβαρότητα στο ρόλο τους, και να κερδίσουν από το Δημόσιο τη θέση που πρέπει να έχει ο κλάδος μας. Είναι και εύκολη περίοδος μιας και πλησιάζουν και οι εκλογές.
Οσο αφορά στον ιδιωτικό τομέα, το να λέμε και κανένα όχι στις αθλιότητες που μας ζητάνε δεν θα έβλαπτε.
Λοιπόν, ελπίζω να υπάρξουν και άλλες προτάσεις, και να μη μείνει εδώ το θέμα.