Πώς θα χαρακτηρίζατε το επίπεδο των μαθητών σας;

[karxarias29]

ξεκινησα ως ωρομσθια στα μεσα νοεμβρη σε ενα χωριο. στο πρωτο μαθημα αναγκαστηκα να κανω διαγωνισμα στη γλωσσα α γυμνασιου αφου ηταν ηδη προγραμματισμενο. επομενως η πρωτη μου επαφη ηταν με το γραπτο τους λογο. στα περισσοτερα παιδια ειχα σημειωσει διπλα στο ονομα τους στον καταλαγο "δυσλεξια?"
μετα ειπα ε δε γινεται τα 3/4 των παιδιων να ειναι δυσλεξικα.
ορθογραφικα λαθη, καμια συνοχη στο λογο τους, απουσια σημειων στιξης, τονοι πουθενα.
μπορω να πω με μεγαλη ικανοποιηση οτι ενα μηνα μετα βλεπω μεγαλη διαφορα. επιμενω πολυ. καθε φορα τους βαζω κ γραφουν παραγραφους ωστε να δουμε τη δομη της, απαντησεις κατανοησης στα κειμενα που διαβαζουμε, αρχισαμε κ την περιληψη κ τους εχω βαλει ηδη 2 εκθεσεις. αυτο που κανω ειναι οτι δε δινω τοση βαση στη θεωρια. λεω ελαχιστα πραγματα κ τα βαζω να τα μαθαινουν μεσα απο τις ασκησεις. διορθωνω στο σπιτι, επειτα βαζω τα παιδια να τις διαβαζουν. τα ιδια τα παιδια σχολιαζουν τις παραγραφους των αλλων.
κανω ερωτησεις "πώς σας φανηκε? τι ηταν σωστο, τι λαθος"
μπορω να πω οτι τα περισσοτερα παιδια πλεον ξερουν να σχολιασουν τις παραγραφους των αλλων. αν ειχε θεματικη προταση, κατακλειδα κτλ.
βεβαια εχουμε ακομα μπροστα μας ποοοοολυ δρομο αλλα τα πραγματα εχουν παρει μια θετικη τροπη. εχουμε ακομη πολλη δουλεια στην εκφραση αλλα αυτο πιστευω οτι θα βελτιωθει με το να τα βαζω να γραφουν συνεχεια.
το επιπεδο των μαθητων θεωρω οτι δεν εχει καμια σχεση με το δικο μας οταν ημασταν μαθητες. αλλα δε θυμαμαι ποτε τη μανα μου να με διαβαζει. τωρα απο την α δημοτικου παιρνουν δασκαλους στα παιδια στο σπιτι για να τα διαβαζουν. μα πώς το παιδι θα μαθει να σκεφτεται οταν τα εχει ολα στο πιατο του? δεν εχει μαθει να αυτενεργει, να σκεφτεται κ εννοειται οτι δεν θα εχει πλεον καμια περιεργεια για τιποτα. βιαζομαστε να βγαλουμε την υλη κ ξεχναμε την ουσια. αντε κ παρεδωσα τη δομη της παραγραφου οσες ωρες με αφηνει το αναλυτικο. μα αν δεν επιμεινω πώς θα τη μαθουν? καλυτερα λιγα κ καλα παρα πολλα κ να μην εχουν καταλαβει τιποτα.
στην προσπαθεια μας να εξοικονομησουμε χρονο ξεχναμε τους μαθητες. λεμε λεμε λεμε κ μετα τιποτα.
απο την ελαχιστη εμπειρια μου καταλαβα οτι τα παιδια ενδιαφερονται οταν μιλαμε στη γλωσσα τους.
πχ καναμε κειμενα στη γ γυμνασιου. ειχαμε απο την προηγουμενη ωρα ενα αλλο μαθημα κ πηραμε κ λιγο απο την ωρα των κειμενων. χωρις να καταλαβουν τα παιδια οτι τωρα θα κανουμε κειμενα τους λεω
"δε μου λετε, ημερολογιο γραφετε?" βλεπεις κατευθειαν τοτε μια αναστατωση, ενα ενδιαφερον. κ αφου για κανενα πενταλεπτο μου ελεγαν αν γραφουν κ τετοια καταληξαμε να μου πουν απο μονα τους τα χαρακτηριστικα του απομνημονευματος. διαβασαμε μακρυγιαννη κ μου ειπαν ολα "αχ κυρια τι ωραιο κειμενο"
αν εμπαινα κατευθειαν στο μακρυγιαννη δε νομιζω οτι θα τους αρεσε κ τοσο πολυ. τους εχω βαλει μαλιστα κ διαθεματικη για μετα τα χριστουγεννα κ τα παιδια χαρηκαν πολυ. μου εκανε εντυπωση το ποσο τους αρεσε.
οπως κ για το "ελευθεροι πολιορκημενοι" . μπαινω στην ταξη κ τους λεω "ρε παιδια για πειτε μου. ποια εποχη του χρονου δεν την παλευετε καθολου να κανετε μαθημα κ να ειστε κλεισμενοι στην ταξη?"
ακουστηκαν γελια, επικρατησε μια αναστατωση αλλα το ενδιαφερον κινητοποιηθηκε κ μετα μπηκαμε ομαλα στο κειμενο.
κ θελω να καταληξω οτι σε πολλα μαθηματα (οχι παντα σε ολα) μας δινεται η ευκαιρια να κινητοποιησουμε το ενδιαφερον τους αρκει να μιλησουμε τη γλωσσα τους...

maryvas, πολύ σωστά όσα λες και...τι μου θύμισες τώρα! Πριν από αρκετά χρόνια είχα στη Γ Γυμνασίου έναν μαθητή (ιδιαίτερο), ο οποίος ήταν αδιάφορος για τα αρχαία, αφού σχεδίαζε να πάει τεχνικό λύκειο. Έλα όμως που θα έγραφαν διαγώνισμα στον αόρ β. Ρε τον πήρα με το καλό, με το κακό, με το φιλότιμο τίποτε... Για καλή μου τύχη έπαιζε ένα παιχνίδι στο PS που συμπτωματικά το είχα παίξει και εγώ και μου άρεσε ιδιαίτερα, στο οποίο είχε κολλήσει, γιατί δεν μπορούσε να λύσει ένα γρίφο (παρεμπιπτόντως για όσους γνωρίζουν αναφέρομαι στο Resident Evil 3, στο γρίφο με την μπαταρία  ) Οπότε κάναμε την εξής συμφωνία: διαβάζεις τέλεια τον αόριστο β και σου λέω τη λύση του γρίφου. Εννοείται ότι την επόμενη φορά το ήξερε ΤΕΛΕΙΑ  Συνεπώς, συχνά χρειάζεται να μετέλθουμε ακόμη και τα πιο περίεργα μέσα προκειμένου να τα κάνουμε να διαβάσουν! Δε λέω ότι ο τρόπος που χρησιμοποίησα ήταν ο ενδεδειγμένος, πάντως ήταν απόλυτα αποτελεσματικός!

[/b]


θα διαφωνησω ως προς το "ενδεδειγμενος". οταν καταφερνουμε να τα κανουμε να μαθουν, καθε τροπος ειναι ενδεδειγμενος αρκει να μην τα σπαμε στο ξυλο ωστε να μαθουν 
εξαλλου το μαθαμε κ στις θεωριες μαθησης οτι η αμοιβη χρειαζεται. το ιδανικο βεβαια ειναι οτι η αμοιβη τους ειναι να αισθανονται καλα που το εμαθαν αλλα κ μονο οτι ενδιαφερθηκε αρκει
σε βρισκω σωστοτατη...
βρε λες να αρχισω να παιζω playstation? 
αχ τι αλλο θα κανουμε...

Άσ' τα maryvas μου! Σε άλλο διαγώνισμα αναγκάστηκα να επιστρατεύσω ΟΛΟΚΛΗΡΗ τη ... memory card, ώστε να προχωρήσει στα παιχνίιδα που έπαιζε! Νομίζω ότι ήταν στις δευτερεύουσες προτάσεις... οπότε και αναλογικά να το πάρεις, πιο δύσκολες είναι, άξιζαν μια memory card!