αυτοαξιολόγηση

[sirea]

Η ΟΛΜΕ καλεί τους εκπαιδευτικούς να μη συμμετάσχουν στις διαδικασίες αυτοαξιολόγησης που εισάγεται άμεσα με την ψήφιση του  πολυνομοσχεδίου.


http://olme-attik.att.sch.gr/files/annolme/autoaxiologisi23042010.pdf



Ήδη κάποιοι σχολικοί σύμβουλοι κάνουν ενημερωτικές επαφές με τους εκπαιδευτικούς σχολικών μονάδων της ευθύνης τους.

Δεν είμαι από κείνους που αρνούνται κάθε ιδέα αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου αλλά μια πρώτη ματιά στα παραδείγματα  για τον τρόπο αξιολόγησης (ή αυτοαξιολόγησης, όπως θέλησαν να τη βαφτίσουν για να προκαλεί ίσως πιο ήπια αντίδραση) μου δημιούργησε πολλά ερωτηματικά αλλά και ανησυχίες για τα προβλήματα που θα δημιουργήσει ακόμα και στις σχέσεις μεταξύ συναδέλφων.

Δείτε τα παραδείγματα για τους τομείς της αυτοαξιολόγησης:

http://www.doe.gr/2010/egk082.pdf

Και την κριτική των Κάτσικα-Θεριανού:

http://www.alfavita.gr/ank_b/ank10_4_10_1054.php

[PDE ads]

[sirea]

Άρθρο 32

Προγραμματισμός και αξιολόγηση της δράσης των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών



1. Κάθε σχολική μονάδα, μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου, καταρτίζει πρόγραμμα δράσης με τους εκπαιδευτικούς στόχους για το σχολικό έτος που ξεκινά.

2. Στο τέλος κάθε σχολικής χρονιάς η σχολική μονάδα συντάσσει έκθεση με την οποία αξιολογούνται: α) η απόδοση της σχολικής μονάδας στο σύνολό της, β) η επίτευξη των εκπαιδευτικών στόχων που είχαν τεθεί στο πρόγραμμα δράσης και γ) οι επιτυχίες, οι αδυναμίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίστηκαν κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους. Με την ίδια έκθεση διατυπώνονται προτάσεις βελτίωσης για την επόμενη σχολική χρονιά.

3. Το πρόγραμμα δράσης και η έκθεση αξιολόγησης, τα οποία καταρτίζονται με ευθύνη του διευθυντή της σχολικής μονάδας σε συνεργασία με το σύλλογο διδασκόντων και τους σχολικούς συμβούλους, γνωστοποιούνται στους μαθητές και στο σύλλογο γονέων, δημοσιεύονται στο διαδίκτυο στις ιστοσελίδες του σχολείου και της αρμόδιας διεύθυνσης εκπαίδευσης και υποβάλλονται στο Κέντρο Εκπαιδευτικής Έρευνας (Κ.Ε.Ε.)

4. Οι προϊστάμενοι διευθύνσεων και γραφείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης καταρτίζουν πρόγραμμα δράσης για κάθε σχολικό έτος και στη συνέχεια υποβάλλουν σχετικές εκθέσεις στους οικείους περιφερειακούς διευθυντές εκπαίδευσης.

5. Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, που εκδίδεται ύστερα από εισήγηση του Κ.Ε.Ε. και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εξειδικεύονται τα στοιχεία της αξιολόγησης και ρυθμίζονται οι λεπτομέρειες της εφαρμογής του άρθρου αυτού.

6. Η εφαρμογή των διατάξεων των προηγούμενων παραγράφων γίνεται σταδιακά από το σχολικό έτος 2010-2011σε σχολικές μονάδες που ορίζονται με απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

7. Την αξιολόγηση της δράσης των σχολικών μονάδων κατά τις διατάξεις του παρόντος άρθρου ακολουθεί η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, η οποία πραγματοποιείται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις.




Η παράγραφος 7 σε ποιες κείμενες διατάξεις κάνει αναφορά;

[summit]

Μόλις διάβασα κι εγώ το κείμενο που παραθέτεις. Νομίζω ότι το περιεχόμενό του είναι καθαρό. Αυτοαξιολόγηση του σχολείου και αξιολόγηση = εξωτερική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού. Κατά τη γνώμη μου, στις παρούσες συνθήκες πρέπει να ανακοπεί οποιαδήποτε συζήτηση για αξιολόγηση του εκπαιδευτικού. Ο εκπαιδευτικός βάλλεται από όλες τις πλευρές: οικονομικά, εργασιακά και ηθικά. Το δημόσιο σχολείο απειλείται με υποβάθμιση. Οι πραγματικές αιτίες της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η παιδεία και οι πραγματικά υπεύθυνοι συγκαλύπτονται. Μέσα από πολλά "στοχευμένα" δημοσιεύματα καλλιεργείται η εντύπωση ότι ο εκπαιδευτικός (που κάθεται τα καλοκαίρια, που κάνει ιδιαίτερα, που δεν έχει παιδαγωγική επάρκεια κ.λπ.) ευθύνεται για την κακή κατάσταση της εκπαίδευσης. Δεν μπορεί να χρεωθούν οι εκπαιδευτικοί ενός σχολείου το καλό ή κακό επίπεδο των μαθητών. Το επίπεδο των μαθητών επηρεάζεται από το γενικότερο κοινωνικό επίπεδο και από το οικονομικό/μορφωτικό/πολιτιστικό επίπεδο της οικογένειας του κάθε μαθητή που έχει επιπτώσεις στις σχολικές επιδόσεις. Επίσης, δεν έχουν καθορίσει οι εκπαιδευτικοί τη διδακτέα ύλη ή την ποιότητα των βιβλίων. Ιδιαίτερα, όμως, στις σημερινές συνθήκες, με τις οποίες πλήττεται οικονομικά, εργασιακά και ηθικά ο εκπαιδευτικός αλλά και η ελληνική οικογένεια γενικότερα, αλλάζουν πολλές προτεραιότητες. Σε μια κοινωνία στην οποία ενισχύεται μεθοδευμένα η κοινωνική αδικία  κάθε συζήτηση για αξιολόγηση/αυτοαξιολόγηση ακούγεται σαν υποκρισία και ψέμα. Επειδή, μας χτυπούν σε οικονομικό επίπεδο και δεν έχουν εισπράξει ακόμα το μέγεθος της οργής μας, νομίζουν ότι είναι η ευκαιρία να ψηφίσουν όλα αυτά που κυοφορούνται εδώ και πολύ καιρό και αποβλέπουν στην ολοκληρωτική κατάργηση της αξιοπρέπειας του εκπαιδευτικού και στην εργασιακή του υποδούλωση. Το χρυσό περιτύλιγμα που είχε τόσο καιρό η καραμέλα της "αξιολόγησης" ας το δούμε σήμερα με περισσότερη καχυποψία, αφού είδαμε ξεκάθαρα την εχθρική στάση του Υπουργείου απέναντι στους εκπαιδευτικούς.

[killbill]

Το πιο δίκαιο είναι στο τέλος της χρονιάς οι μαθητές να αξιολογούν ανώνυμα τους καθηγητές τους συμπληρώνοντας ερωτηματολόγιο.

Προσωπικά το εφαρμόζω κάθε χρόνο. Εισπράττω τα θετικά αλλά και τα αρνητικά...

Αν μου έρθει κανείς για αξιολόγηση, θα του τα δείξω πρώτα και μετά θα δω αν θα θέλει να με αξιολογήσει.

Εγώ μόνο τα παιδιά πιστεύω ότι μπορούν να αξιολογούν και κανένας άλλος.

[PDE ads]

[Martha72]

θεωρητικά έχεις δίκιο.....αν όμως ο μαθητής είναι παράλληλα και ιδιαίτερό μου, πόσο αντικειμενικά μπορεί να με αξιολογήσει; (υποθέτω όσο αντικειμενικά μπορώ και γω να τον βαθμολογήσω ε; ). Και επίσης, αν εσύ έχεις ιδιαίτερο τον χ μαθητή και παράλληλα τα χεις μαζί μου για τους δικους σου λόγους, πόσο πιθανό θεωρείς να μην πέσει γραμμή για αρνητική αξιολόγηση εναντίον μου;
Η αξιολόγηση πρέπει να γίνει γιατί γίνονται πολλά κουλά στο σχολείο όμως πρέπιει επίσης να είναι αντικειμενική, πολύπλευρη και να αξιολογεί το διδακτικο, παιδαγωγικό, ηθικό ρόλο του καθηγητή σε σχέση τόσο με μαθητές, όσο και με διοίκηση, γονείς, συναδέλφους, τοπική κοινωνία.

[MARKOS]

θεωρητικά έχεις δίκιο.....αν όμως ο μαθητής είναι παράλληλα και ιδιαίτερό μου, πόσο αντικειμενικά μπορεί να με αξιολογήσει; (υποθέτω όσο αντικειμενικά μπορώ και γω να τον βαθμολογήσω ε; ). Και επίσης, αν εσύ έχεις ιδιαίτερο τον χ μαθητή και παράλληλα τα χεις μαζί μου για τους δικους σου λόγους, πόσο πιθανό θεωρείς να μην πέσει γραμμή για αρνητική αξιολόγηση εναντίον μου;
Η αξιολόγηση πρέπει να γίνει γιατί γίνονται πολλά κουλά στο σχολείο όμως πρέπιει επίσης να είναι αντικειμενική, πολύπλευρη και να αξιολογεί το διδακτικο, παιδαγωγικό, ηθικό ρόλο του καθηγητή σε σχέση τόσο με μαθητές, όσο και με διοίκηση, γονείς, συναδέλφους, τοπική κοινωνία.

απαγορευεται να κανεις ιδιαιτερο σε μαθητη σου. ετσι δεν ειναι?
τοτε ?....τι νοημα εχει ο υποθετικος λογος? αν κανουμε στραβα κατι κατι θα παει....

[Martha72]

το νοημα του υποθετικού λόγου είναι διττό
α. μεγαλώνει την πρόταση ως γνωστόν και
β. δείχνει στον Ioannis ότι και μεις οι ξενόγλωσσοι, ξέρουμε υποθετικό λόγο ( )

ερώτηση - αφού ειμεθα (τς τς...) ευρωπαίοι πολίτες θεωρητικά μπορουμε να δουλέψουμε σε χώρες της ΕΕ. Αφου επίσης, όσοι θέλουν να διοριστούν στο ελληνικό δημόσιο που εξ ορισμου πληρώνει λίγο ,έχει οικτρή ασφάλεια, τη σύνταξη θα μας την στειλουν με κούριερ στον παράδεισο,
γιατί όλοι έχουν φαγωθεί να διοριστούν εδώ και δεν πάνε να διοριστούν στη γερμανία, γαλλία, κύπρο, αγγλία, βέλγιο, ολλανδία, λουξεμβούργο κτλ κτλ που πληρώνουν πάρα  μα πάρα πολύ καλά; Εγώ πάντως, μόλις η κόρη μου τελειώσει το λύκειο σε τέσσερα χρόνια, ρίχνω παραίτηση και τρέχω στη γηραιά αλβιώνα γιατί τα βαρέθηκα τα απανταχού ελληνικά λαμόγια...ε μα πια. ( Άσε που η αγγλία έχει σχολεια και σε ντουμπαι και αραβικά εμιράτα οπότε πας εκεί και περνάς ζάχαρη...)

[sirea]

ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ
 
Ένα … καθόλου «αθώο» βήμα
στην πορεία της αξιολόγησης – χειραγώγησης των εκπαιδευτικών
 
«Μη δίνετε σημασία στο τι λένε, προσέξτε καλύτερα τι εννοούν»
 
Των Χρήστου Κάτσικα – Κώστα Θεριανού*
 
Στο Άρθρο 32 παρ. 7 του ν/σ «ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΡΟΛΟΥ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ - ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΚΑΝΟΝΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ» επισημαίνεται ότι «την αξιολόγηση της δράσης των σχολικών μονάδων κατά τις διατάξεις του παρόντος άρθρου ακολουθεί η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, η οποία πραγματοποιείται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις».
Μπαίνοντας στην ουσία της Εγκυκλίου οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ορισμένα πράγματα. Είναι προφανές ότι κανείς δεν πιστεύει ότι το Υπουργείο Παιδείας μέσω της αυτοαξιολόγησης επιδιώκει να μάθει τα «ποσοτικά» στοιχεία των σχολικών μονάδων. Γνωρίζουν οι υπηρεσίες του Υπουργείου, καλύτερα από τον καθένα ποια είναι η υλικοτεχνική υποδομή των σχολείων, ποιοι είναι οι οικονομικοί πόροι, ποιο είναι το ανθρώπινο δυναμικό, ποιες είναι οι επιδόσεις των μαθητών. Κάθε σχολικό έτος, η κάθε σχολική μονάδα συμπληρώνει περίπου μια ντουζίνα στατιστικούς πίνακες για διάφορες υπηρεσίες του Υπουργείου με όλα τα παραπάνω στοιχεία.
 
Μήπως, όμως το Υπουργείο Παιδείας επιχειρεί με την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας να βελτιώσει την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης, μήπως επιχειρεί να βοηθήσει τον εκπαιδευτικό να κάνει καλύτερα τη δουλειά του, μήπως στοχεύει στην ενίσχυση του αδύνατου μαθητή; Όποιος  έχει μάτια να δει και την τιμιότητα να πιστέψει στα μάτια του, γνωρίζει πολύ καλά πως οι προθέσεις του Υπουργείου μόνο αγαθές δεν είναι. Στο σχολείο των περικοπών, στο σχολείο των πληθωρικών τμημάτων των 30 μαθητών που θα γίνουν το Σεπτέμβριο, στο σχολείο των εκπαιδευτικών – τιραμόλα με τις υποχρεωτικές υπερωρίες, στο Γυμνάσιο των αναλυτικών προγραμμάτων και νέων βιβλίων της αμάθειας, στο απαξιωμένο Λύκειο – εξεταστικό κέντρο, ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΤΟΠΙΟ, η λεγόμενη αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας δεν έχει άλλο σκοπό παρά να δέσει χειροπόδαρα τον κακοπληρωμένο εκπαιδευτικό με το φόβο και την ανάγκη. Να το πούμε καθαρά: Η λεγόμενη αυτοαξιολόγηση θα αρχίσει με απογείωση του γραφειοκρατικής δουλειάς του εκπαιδευτικού (συμπλήρωση εντύπων, φορμών με δείκτες, τυποποιημένες απανωτές συνεδριάσεις συλλόγων, κλπ) και θα καταλήξει στη χειραγώγηση, τον επιθεωρητισμό και την απόλυση. Και αυτά δεν αποτελούν «μελλοντολογία» αλλά διαπιστώσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας σε χώρες που υπάρχει η αυτοαξιολόγηση.
 
Η ψευδαίσθηση των εκπαιδευτικών, ότι η αυτοαξιολόγηση θα αναδείξει όψεις της δουλειάς τους και θα τις επιβραβεύσει (με τι άραγε σε μια εποχή λιτής και σφιχτής εισοδηματικής πολιτικής;), δηλαδή το πόσα προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης κάνουν στο σχολείο, πόσα θεατρικά έργα, τι εκδηλώσεις, αν βγάζουν ή όχι εφημερίδα, χωρίς να υπολογίζεται η επίδοση των μαθητών τους σε εθνικές εξετάσεις ή σταθμισμένα τεστ, διαλύεται από τους ίδιους τους θεωρητικούς της αυτοαξιολόγησης. Όλη αυτή η ρητορική περί αποτίμησης και ανάδειξης της προσπάθειας των εκπαιδευτικών και πως μπορούν να τα πάνε καλύτερα είναι μέχρι να γίνει αποδεκτή στη συνείδηση τους η ανάγκη της αυτοαξιολόγησης. Να το πούμε άλλη μια φορά: δεν μπορεί να υπάρξει αξιολόγηση χωρίς σύγκριση επίδοσης μαθητών.
 
Η λεγόμενη αυτοαξιολόγηση, όπως και η αξιολόγηση του νεοδιόριστου από   το τρίγωνο «μέντορας, διευθυντής, Σχολικός Σύμβουλος» γρήγορα θα «κατασκευάσει» μέσα στους σχολικούς χώρους Πραίτορες και Υπηκόους. Κι όποιος, χωμένος στις συστάδες των θάμνων που τον περιβάλλουν, χάνει το δάσος από το οπτικό του πεδίο, δεν έχει παρά να υποβληθεί στη βάσανο να κάνει λίγο πίσω ή λίγο μπρος και να δει τα πράγματα όπως έχουν, όπως φτιάχτηκαν κι όπως προοιωνίζονται για αύριο. Δύσκολα πράγματα, αλλά απολύτως αναγκαία.
 
ΚΑΠΟΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΦΩΤΙΖΟΥΝ ΤΗ «ΛΟΓΙΚΗ» ΤΗΣ ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
            Οι προσπάθειες για τη «νέα αξιολόγηση», την «αυτοαξιολόγηση», την «εσωτερική αξιολόγηση» αποτελούν τον πυρήνα χρηματοδοτούμενων προγραμμάτων από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία φαίνεται να δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για αυτούς τους νέους τρόπους αξιολόγησης που σε σχέση με τους παραδοσιακούς έχουν ένα σημαντικό πολιτικό όφελος: εμπλέκουν στις διεργασίες τους ένα μεγάλο και σημαντικό τμήμα δραστήριων εκπαιδευτικών σπάζοντας το εκπαιδευτικό μέτωπο ενάντια στην αξιολόγηση σε κομμάτια. Η νέα αξιολόγηση φαίνεται περισσότερο σαν εθνογραφική έρευνα στο σχολείο παρά σαν διοικητική και αυταρχική διαδικασία και έχει την ικανότητα σε επίπεδο ρητορικής και πρακτικής να ενσωματώνει όψεις της κριτικής της Νέας Αγωγής στο παραδοσιακό σχολείο καθώς και όψεις της επιστημολογικής κριτικής προς το θετικισμό.
 
Πολλοί  καλοπροαίρετοι εκπαιδευτικοί που παρακολουθούν την συζήτηση για την βελτιωτική αξιολόγηση / αυτοαξιολόγηση την αποδέχονται ως διαδικασία, επειδή θεωρούν ότι τους δίνεται η ευκαιρία να προβάλουν την εργασία τους στο σχολείο καθώς η αυτοαξιολόγηση φαίνεται σαν μια ποιοτική έρευνα που συλλέγει ποιοτικά στοιχεία από όψεις της σχολικής ζωής και τα αναδεικνύει.
Όμως, όσο η διαδικασία προχωρά και η αυτοαξιολόγηση  μπαίνει υπό την αιγίδα της κυρίαρχης εκπαιδευτικής πολιτικής των περικοπών, της πολιτικής του φθηνού και ευέλοκτου σχολείου χάνει τον αρχικό «αθώο» και «βελτιωτικό» χαρακτήρα της και μετεξελίσσεται σε επιθεωρητισμό, αποτελώντας την οργανική μετεξέλιξη του.
 
Μελετώντας την σχετική βιβλιογραφία με την αυτοαξιολόγηση εύκολα διαπιστώνεται η μετατόπιση της προβληματικής της. Από την αρχική αντίθεση απέναντι στην «αξιολόγηση του τελικού προϊόντος» του σχολείου, που είναι η επίδοση των μαθητών, η προσέγγιση της αυτοαξιολόγησης έχει περάσει σε μια σύνθεση με την εξωτερική αξιολόγηση την οποία τελικά δεν αρνείται αλλά παρουσιάζεται ως οργανικό της συμπλήρωμα.
 
Για το ζήτημα της αυτοαξιολόγησης ως διαδικασίας δημοκρατικής συζήτησης και αναστοχασμού μέσα στο σύλλογο διδασκόντων, ενδεικτική είναι η θέση του Lawton, ενός συγγραφέα που ασχολείται ιδιαίτερα με το ζήτημα της διαμόρφωσης της σχολικής κουλτούρας (D. Lawton, Beyond the National Curriculum, εκδόσεις Hodder and Stoughton, London 1996). Ο Lawton θεωρεί ότι μέσα σε ένα σύλλογο πρέπει να υπάρχει ελευθερία απόψεων. Επισημαίνει όμως, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, ότι η πλειονότητα του συλλόγου διδασκόντων πρέπει σε γενικές γραμμές να ασπάζεται τον «χριστιανικό ανθρωπισμό» και την «ευρωπαϊκή κουλτούρα», δηλαδή τις βασικές κατευθύνσεις της νεοφιλελεύθερης Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οικονομική και κοινωνική πολιτική. Τι γίνεται όμως αν δεν τις ασπάζεται ο σύλλογος ή κάποιοι μέσα στο σύλλογο; Πώς θα κινηθεί η αυτοαξιολόγηση με ανθρώπους που διαφωνούν με τους κεντρικούς αξιακούς προσανατολισμούς του αναλυτικού προγράμματος και επιδιώκουν την ανατροπή του; Πώς θα λειτουργήσει η αυτοαξιολόγηση σε ένα ελληνικό γυμνάσιο που πρέπει με το νόμο να κάνει μια ώρα παραπάνω αρχαία ελληνικά και οι φιλόλογοι έχουν την άποψη ότι αυτό δεν πρέπει να γίνει αλλά αντίθετα το τυπικό της αρχαίας ελληνικής δεν πρέπει να διδάσκεται στην υποχρεωτική εκπαίδευση; Πώς θα «αυτοαξιολογηθούν» μαζί εκπαιδευτικοί που πιστεύουν ότι το σχολείο πρέπει να δίνει γνώσεις για την αγορά εργασίας μαζί με αυτούς που πιστεύουν ότι το σχολείο πρέπει να κάνει κριτικούς και μαχητικούς πολίτες που θα αγωνισθούν για να ένα καλύτερο κόσμο; Σοβαρά ερωτήματα που τα γεννά η μήτρα μιας ταξικής κοινωνίας που σαν μεγάλος προβολέας χρωματίζει με το χρώμα του φωτός του όλες τις επιμέρους κοινωνικές δομές και τους θεσμούς. Ερωτήματα στα οποία από ένα σημείο και ύστερα δεν μπορεί να υπάρξει συναίνεση αλλά σύγκρουση και αγώνας για τη διεκδίκηση ενός άλλου σχολείου. Ο Lawton, με αφοπλιστική ειλικρίνεια, απαντά τι γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις: «μπορεί σε κάθε σύλλογο να υπάρχει και ένας τέτοιος καθηγητής», αλλά ...αν είναι περισσότεροι «τότε κινδυνεύει η σταθερότητα της σχολικής κουλτούρα». Η απάντηση του δείχνει με σαφήνεια που πάνε τα πράγματα στο «ανοικτό» και «μεταμοντέρνο» σχολείο: στην πειθάρχηση του εκπαιδευτικού που διαφωνεί με την κυρίαρχη ιδεολογία και στη συμμόρφωση του, όχι αυτή τη φορά από τον επιθεωρητή, αλλά από...το σύλλογο διδασκόντων που «αυτοαξιαλογείται» εκτελώντας χρέη «συλλογικού επιθεωρητή».
 
Από το όλο εγχείρημα της αυτοαξιολόγησης απουσιάζουν δύο βασικά στοιχεία προβληματισμού: ότι το σχολείο δεν λειτουργεί για το «κοινό καλό» αλλά στον καπιταλισμό έχει μια έντονη επιλεκτική λειτουργία και εκ των προτέρων δεν μπορούν να πάνε όλοι καλά στο σχολείο και ότι η σχολική γνώση δεν είναι «ουδέτερη» καθώς εγγράφει συγκεκριμένες ιδεολογικές επιλογές των πολιτικά κυριάρχων ομάδων και τάξεων. Από τη συζήτηση της αυτοαξιολόγησης εξοβελίζεται το ερώτημα του «ποιος έχει την εξουσία» στην εκπαίδευση και την κοινωνία, ποιος καθορίζει τα αναλυτικά προγράμματα και τα βιβλία, ποιος οργανώνει τις εξετάσεις, ποιος φτιάχνει την εκπαιδευτική νομοθεσία, ποια είναι η συμμετοχή των εκπαιδευτικών σε όλα αυτά.
 
Ουσιαστικά η αυτοαξιολόγηση δημιουργεί την εντύπωση ότι το Υπουργείο Παιδείας δεν γνωρίζει τα προβλήματα της εκπαίδευσης και οι καθηγητές θα τις τα γνωστοποιήσουν μέσα από τις φόρμες που θα συμπληρώσουν. Αυτό που αποτελεί αντικείμενο συνδικαλιστικής διεκδίκησης και λύνεται μόνο μέσα από μαζικούς αγώνες εμφανίζεται ως «αθώα» άγνοια του κράτους, το οποίο μέσα από την αυτοαξιολόγηση θα...ενημερωθεί!!!
 
Η αυτοαξιολόγηση δεν θέτει κριτικά ερωτήματα «γιατί διδάσκουμε αυτή τη γνώση» αλλά μόνο «πως το σχολείο θα λειτουργήσει σαν ένα καλολαδωμένο γρανάζι στην υπηρεσία του συστήματος». Όποιος διαφωνεί με το σύστημα θα ...κατεβαίνει από το τρένο, όχι απλώς με τη βούλα ενός επιθεωρητή αλλά πλέον με τη «συλλογική» απόφαση του συλλόγου διδασκόντων. Έτσι, απλά και ... «δημοκρατικά».
 
Εκπαιδευτικοί: οι «αποδιοπομπαίοι τράγοι» της σχολικής αποτυχίας!
Ας πάμε όμως παρακάτω με δυο παραδείγματα από τα «ενδεικτικά κριτήρια αξιολόγησης δεικτών στους επιμέρους τομείς της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου στη σχολική μονάδα» όπως περιλαμβάνονται στο επίσημο κείμενο του Υπουργείου Παιδείας.
 
 Πρώτο παράδειγμα: «Οικονομικοί Πόροι. - Κατανομή εσόδων ανά κατηγορία πηγών και προβλεπόμενης δαπάνης (ποσοστά % επί του συνόλου των εσόδων) - Οι διαθέσιμοι οικονομικοί πόροι επιτρέπουν τη διαμόρφωση των κατάλληλων συνθηκών για την ανάπτυξη της σχολικής ζωής; - Ο Δήμος ή η Κοινότητα υποστηρίζει οικονομικά το σχολείο; - Ο Σύλλογος Γονέων/Κηδεμόνων ενισχύει οικονομικά το σχολείο; - Η Σχολική Επιτροπή ανταποκρίνεται στα αιτήματα του σχολείου;»
 
Τι μας λέει το Υπουργείο Παιδείας; Εφόσον οι διαθέσιμοι οικονομικοί πόροι δεν επιτρέπουν (και το γνωρίζουμε καλά αυτό) π.χ τη διαμόρφωση των κατάλληλων συνθηκών για την ανάπτυξη της σχολικής ζωής, υπάρχουν και άλλες πηγές που μπορούν να εξασφαλίσουν έσοδα  στη σχολική μονάδα: Νάσου ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων, δηλαδή οι ίδιες οι οικογένειες των μαθητών! «Βγάλτε το ψωμί σας μόνοι σας» αυτό είναι το σύνθημα – οδηγός που υπονοεί το Υπουργείο για τη σχολική μονάδα.
 
 Δεύτερο παράδειγμα: «Τομείς που αφορούν τα Εκπαιδευτικά Αποτελέσματα (φοίτηση, επίδοση, διαρροή, ατομική-συναισθηματική-κοινωνική ανάπτυξη μαθητών, κλπ)…. Αναλυτική παρουσίαση των επιδόσεων των μαθητών κατά μάθημα, τάξη, τμήμα και φύλο… Ποσοστό (%) των μαθητών κατά φύλο, τάξη και συνολικά σχετικά με τη φοίτηση, τις μετεγγραφές από και προς το σχολείο… Οι μαθητές λυκείων σημειώνουν υψηλά ποσοστά επιτυχίας στις εξετάσεις για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια Εκπαίδευση…Αξιολογείται η ικανότητα της σχολικής μονάδας για συνεχή βελτίωση της φοίτησης των μαθητών, της συμπεριφοράς των μαθητών, των επιδόσεων των μαθητών…».
 
Είναι φανερό ότι οι επιδόσεις των μαθητών θα αποτελέσουν κριτήριο αξιολόγησης των εκπαιδευτικών. Στο νέο πλαίσιο, οι εκπαιδευτικοί «χρεώνονται» την επιτυχία ή αποτυχία των μαθητών τους σε τυποποιημένα τεστ και η διοίκηση του σχολείου «χρεώνεται» με τη σειρά της την επιτυχία και την αποτυχία όλων. Δεν είναι, βέβαια, τυχαίο ότι από την επίσημη αξιολόγηση ουσιαστικά «αγνοούνται» ή καταγράφονται τυπικά οι αμέτρητοι κοινωνικοί και εκπαιδευτικοί παράγοντες που επηρεάζουν και συνδιαμορφώνουν την εκπαιδευτική διαδικασία και το εκπαιδευτικό έργο. Κοινωνική προέλευση, οικογενειακή κατάσταση, συνθήκες διαβίωσης και κατοικίας, υλικοτεχνική υποδομή σχολείου, τύπος εξετάσεων, σχολικά βιβλία, εκπαιδευτικό κλίμα, παιδαγωγικές μέθοδοι, τα πάντα γίνονται καπνός. «Αγνοούνται» οι κοινωνικές και γεωγραφικές ανισότητες που διαμορφώνουν αντίξοες συνθήκες για την εκπαίδευση των μαθητών από τα ασθενέστερα οικονομικά και κοινωνικά στρώματα. Παραλείπονται όλοι εκείνοι οι παράγοντες που οδηγούν στον Καιάδα της εγκατάλειψης του σχολείου και του αναλφαβητισμού. Η αντίληψη αυτή «επιβλέπει» τη σχολική επιτυχία/αποτυχία μέσα από την «κλειδαρότρυπα» της αίθουσας διδασκαλίας, όπου όλα εξαφανίζονται εκτός από το δάσκαλο και το μαθητή. Δεν είναι, ωστόσο, λίγοι αυτοί που κατανοούν ή διαισθάνονται ότι το σχολείο δεν είναι «θερμοκήπιο» όπου τα παιδιά αναπτύσσονται ομαλά και απρόσκοπτα με καλό πότισμα και συστηματική φροντίδα!
 
Το ΥΠΕΠΘ θεωρεί κατάλληλο το χρόνο να προβάλει συστηματικά μια, έτσι κι αλλιώς, διαδεδομένη αντίληψη σύμφωνα με την οποία για ό,τι «καλό» ή «κακό» γίνεται στα σχολεία την ευθύνη την έχει ο εκπαιδευτικός. «Το παν εξαρτάται από το δάσκαλο» θα αναφωνήσει σε λίγο με βικτοριανή υποκρισία. Μια τέτοια αντίληψη, όπως γίνεται φανερό, εναποθέτει μεγάλο φορτίο ευθύνης στους ώμους του δασκάλου και συνήθως, όταν τίθεται θέμα σχολικής αποτυχίας ή εκπαιδευτικής κρίσης, ο δάσκαλος είναι ο «αποδιοπομπαίος τράγος». Με αυτό τον τρόπο γίνεται ευκολότερη υπόθεση η επιβολή αυταρχικών μέτρων αξιολόγησης, εντατικοποίησης και διοικητικού ελέγχου.
 
*Μέλη του συντονιστικού οργάνου του Εκπαιδευτικού Ομίλου/αντιτετράδια της εκπαίδευσης
 

[ioanna89]

.....

7. Την αξιολόγηση της δράσης των σχολικών μονάδων κατά τις διατάξεις του παρόντος άρθρου ακολουθεί η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, η οποία πραγματοποιείται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις.




Η παράγραφος 7 σε ποιες κείμενες διατάξεις κάνει αναφορά;

Μάλλον σε αυτές:


Ν. 2986/2002

Άρθρο 5-Αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
1.  Σκοπός της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών είναι :
α. η ενίσχυση της αυτογνωσίας τους ως προς την επιστημονική  τους συγκρότηση, την παιδαγωγική τους κατάρτιση και τη διδακτική τους ικανότητα,
β. ο σχηματισμός θεμελιωμένης εικόνας για την απόδοση στο έργο τους,
β. η προσπάθεια βελτίωσης της προφοράς τους στο μαθητή με την αξιοποίηση των διαπιστώσεων και οδηγιών τ ων αξιολογητών,
δ. η επισήμανση των αδυναμιών τους στην προσφορά του διδακτικού τους έργου και η προσπάθεια εξάλειψης αυτών,
ε. η ικανοποίηση των εκπαιδευτικών από την αναγνώριση του έργου τους και η παροχή κινήτρων σε όσους επιθυμούν να εξελιχθούν και να  υπηρετήσουν σε θέσεις στελεχών της εκπαίδευσης,
στ. η διαπίστωση των αναγκών επιμόρφωσης τους και ο προσδιορισμός του περιεχομένου της επιμόρφωσης αυτής,
ζ. η καλλιέργεια κλίματος αλληλοσεβασμού και εμπιστοσύνης.

2.  Η αξιολόγηση είναι περιοδική και αφορά  όλους τους εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης , με προτεραιότητα στις εξής κατηγορίες :
α. των εκπαιδευτικών για μονιμοποίηση και υπηρεσιακή εξέλιξη,
β. των ενδιαφερόμενων εκπαιδευτικών που πρόκειται να κριθούν για την κάλυψη θέσεων στελεχών της εκπαίδευσης,
γ. των στελεχών εκπαίδευσης,
δ. των εκπαιδευτικών που επιθυμούν να αξιολογηθούν και
ε. κάθε άλλη περίπτωση που ήθελε κριθεί αναγκαία.

3.  Η διαδικασία ατομικής αξιολόγησης (με ατομικές εκθέσεις) των εκπαιδευτικών διαμορφώνεται ως εξής :
α. Πριν από τη σύνταξη των εκθέσεων αξιολόγησης υποβάλλεται στο κατά περίπτωση αρμόδιο όργανο αξιολόγησης, μετά από πρόσκληση του και σε προθεσμία δεκαπέντε ημερών, έκθεση προσωπικής αυτοαξιολόγησης του αξιολογούμενου εκπαιδευτικού, βάσει των στοιχείων αξιολόγησης, αλλά χωρίς αριθμητική βαθμολογία. Παράλειψη υποβολής της έκθεσης αυτής σε καμία περίπτωση δεν επηρεάζει τη διαδικασία της αξιολόγησης.
β. Ο εκπαιδευτικός αξιολογείται από το Διευθυντή της σχολικής μονάδας και τον οικείο Σχολικό Σύμβουλο.
γ. Ο Διευθυντής της σχολικής μονάδας ή Σχολικού Εργαστηριακού Κέντρου (Σ.Ε.Κ.) αξιολογείται από τον προϊστάμενο Γραφείου ή από το Διευθυντή Εκπαίδευσης, στην περίπτωση που δεν λειτουργεί Γραφείο, και τον οικείο Σχολικό Σύμβουλο.
δ. Ο Προϊστάμενος Γραφείου αξιολογείται από τον αρμόδιο Διευθυντή Εκπαίδευσης, ως προς το διοικητικό του έργο, και τον Προϊστάμενο του Τμήματος Επιστημονικής και Παιδαγωγικής Καθοδήγησης, ως προς το επιστημονικό - παιδαγωγικό του έργο.
«ε) Ο διευθυντής εκπαίδευσης αξιολογείται από τον περιφερειακό διευθυντή εκπαίδευσης ως προς το διοικητικό του έργο και από τον προϊστάμενο του οικείου Τμήματος Επιστημονικής Παιδαγωγικής Καθοδήγησης ως προς το επιστημονικό παιδαγωγικό του  έργο  - ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡ. 28 ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6 ΤΟΥ Ν. 3 027/2002, ΦΕΚ-15/Α’  «»
στ. Ο Σχολικός Σύμβουλος αξιολογείται από τον Περιφερειακό Διευθυντή Εκπαίδευσης ως προς το διοικητικό του έργο και από τον Προϊστάμενο του οικείου Τμήματος Επιστημονικής και Παιδαγωγικής Καθοδήγησης ως προς το επιστημονικό - παιδαγωγικό του έργο.
ζ. Ο Προϊστάμενος του Τμήματος Επιστημονικής - Παιδαγωγικής Καθοδήγησης της περιφερειακής διεύθυνσης αξιολογείται ως προς το διοικητικό του έργο από τον Περιφερειακό Διευθυντή και ως προς το επιστημονικό - παιδαγωγικό του έργο από Σύμβουλο  του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, που ορίζεται με απόφαση του Προέδρου του Π.Ι., ύστερα από εισήγηση του Συντονιστικού Συμβουλίου.
4.  Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδεία και Θρησκευμάτων, που εκδίδεται ύστερα από εισήγηση του Τμήματος Αξιολόγησης και Επι μόρφωσης του Π.Ι., καθορίζεται ο τρόπος, ο χρόνος, η διαδικασία και το περιεχόμενο της αξιολόγησης των Διευθυντών Εκπαίδευσης και των Προϊσταμένων Γραφείων Εκπαίδευσης των νομών και νομαρχιών ως προς την επιστημονική και παιδαγωγική τους συγκρότηση.
5.  Κά θε αξιολογούμενος κατά τις διατάξεις της παραγράφου 3 δικαιούται να υποβάλει ένσταση, εντός μηνός από την κοινοποίηση σε αυτόν της έκθεσης αξιολόγησης, ενώπιον της επιτροπής της επόμενης παραγράφου και να ζητήσει είτε την τροποποίηση ορισμένων χαρακτηρισμώ ν αυτής είτε την επανάληψη της αξιολόγησης του. Η ένσταση πρέπει να περιέχει συγκεκριμένους ουσιώδεις λόγους.
6.  Με αποφάσεις του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, που εκδίδονται ύστερα από εισήγηση του Τμήματος Αξιολόγησης και Επιμόρφωσης του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, συγκροτούνται επιτροπές ενστάσεων:
7.  Στις επιτροπές ενστάσεων δεν μπορεί να μετέχει ο συντάκτης της έκθεσης αξιολόγησης, κατά της οποίας στρέφεται η ένσταση.
8.  Οι επιτροπές του παρόντος άρθρου εκτιμώντας τους προβαλλόμενους λόγους αποφασίζουν αιτιολογημένα είτε την απόρριψη της ένστασης είτε την τροποποίηση ορισμένων χαρακτηρισμών και συμπερασμάτων είτε την επανάληψη της αξιολόγησης των ενισταμένων, την οποία αναθέτουν σε δύο ομοιόβαθμους του πρώτου αξιολογητή.
9.  Με αποφάσεις  του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, που εκδίδονται ύστερα από εισήγηση του Τμήματος Αξιολόγησης και Επιμόρφωσης του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, καθορίζονται η διαδικασία, ο τύπος, ο χρόνος, το περιεχόμενο της αξιολόγησης, καθώς και κάθε άλλο σχετικό θέμα για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.

http://dipe.ait.sch.gr/main/entypa/N.2986-2002.doc

[sartr]

""ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΤΗΣ Γ.Σ. ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΤΩΝ ΕΛΜΕ (7/5/2010)

   Συνάδελφοι, /-ισσες
Όπως σας είναι ήδη γνωστό η ΓΣ των πρόεδρων της ΕΛΜΕ που πραγματοποιήθηκε στις 7/5/2010, αποφάσισε με συντριπτική πλειοψηφία (65 ΥΠΕΡ, 2 ΚΑΤΑ  ΚΑΙ 3 ΛΕΥΚΑ) ότι το συνδικαλιστικό κίνημα θα πάρει όλα τα μέτρα για να ακυρώσει στην πράξη επιπτώσεις του «πολυνομοσχεδίου» για την παιδεία, όπως:
1.   Αρνούμαστε την εφαρμογή της εγκυκλίου «Αυτοαξιολόγηση της Σχολικής Μονάδας».
2.   Δεν παίρνουμε υποχρεωτικές υπερωρίες.
3.   Εφαρμόζουμε στην πράξη άμεσα την απόφαση του κλάδου για δημιουργία τμημάτων με ανώτερο αριθμό τους 25 μαθητές, τους 20 στις κατευθύνσεις και στην Τεχνική Εκπαίδευση και τους 10 μαθητές ανά καθηγητή στα εργαστήρια.
4.   Κανείς εκπαιδευτικός δεν αναλαμβάνει το ρόλο του μέντορα – αξιολογητή για τους νέους συναδέλφους μας.
Για να υλοποιηθούν οι παραπάνω αποφάσεις εξουσιοδοτήθηκε  το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ να προτείνει σχέδιο αποφάσεων που θα σταλούν σε όλους τους συλλόγους διδασκόντων της χώρας, προκειμένου να αποφασίσουν υπογράφοντας αντίστοιχα πρακτικά.
Στο πλαίσιο αυτής της απόφασης σας στέλνουμε σχέδιο κειμένου για το 1ο θέμα, προκειμένου να το προωθήσετε στους συλλόγους διδασκόντων για να αντλήσουν επιχειρήματα που θα καταγραφούν στα πρακτικά τους. Εξυπακούεται πως οι σύλλογοι θα ήταν σκόπιμο να το εμπλουτίσουν σύμφωνα και με τη δική τους παιδαγωγική εμπειρία αλλά και τη συγκεκριμένη κατάσταση λειτουργίας της σχολικής τους μονάδας.
Σας ενημερώνουμε, επίσης, ότι η «αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας» έχει ενταχθεί σε χρηματοδοτούμενα πρόγραμμα από το ΕΣΠΑ με 7,2 εκ. € για το 2010! Προβλέπονται από αυτό αμοιβές σε επιτροπές σχεδιασμού, επιμορφωτές, σχολικούς συμβούλους και διευθυντές σχολείων. Όπως αναφέρεται δε στη σελίδα 8 της σχετικής προκήρυξης: «Η άμεση παρακολούθηση της εφαρμογής από τους Σχολικούς συμβούλους  / Διευθυντές σχολικών Μονάδων, απαιτεί την πρόσθετη απασχόληση πέρα των εργασιακών τους υποχρεώσεων, με επιλέξιμη την αμοιβή ανά ανθρωπομήνα εργασίας».
Με αυτό τον τρόπο επιχειρείται η διάσπαση του κλάδου. Καλούμε όλους τους συλλόγους διδασκόντων και τους σχολικούς συμβούλους να αρνηθούν τη συμμετοχή τους.""

Αυτοαξιολόγηση θα εφαρμόσουν τα ανώτατα και ανώτερα στελέχη του Υπουργείου  Δια Βίου κ.λ.π;
Θα αποστείλουν στα σχολεία, να δουν οι απλοί εκπαιδευτικοί, τα αποτελέσματα της αυτοαξιολόγησης τους;
Ή η αυτοαξιολόγηση θα είναι μόνο για τους στρατιώτες; Οι στρατηγοί εξαιρούνται;