0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Σου λέω, τέλος, ότι παρόλο που υπέστη μεγάλη ταλαιπωρία, αφού πήγα στην άλλη άκρη της Ελλάδας μ' ένα πεντάχρονο παιδί, δε θα γυρνούσα πίσω στο φροντιστήριο. Δεν είναι θέμα χρημάτων, ακόμα και εκατομμύρια να έβγαζα δε θα γυρνούσα. Η ποιότητα ζωής δε συγκρίνεται. Δεύτερον, όπου και αν βρεθείς μπορείς να κάνεις καλά τη δουλειά σου. Τρίτον, η ελευθερία που έχεις στο δημόσιο σχολείο να δημιουργήσεις με τα παιδιά δεν ανταλλάσσεται με τίποτα. Για πρώτη φορά ένιωσα ελεύθερη να κάνω αυτό που πίστευα σωστό στο μάθημά μου και όχι να λύνω ασκήσεις και να μαθαίνω τρικ στα παιδιά για το πώς θ' αντεπεξέλθουν στις πανελλαδικές. Στο φροντιστήριο ένιωθα πάντοτε ότι διεκπεραιώνω μια διαδικασία.
Και το μόνο που τους λέω είναι πως δεν με τρώει το οικονομικό
Παράθεση από: ΛΩΡΑ στις Ιουλίου 03, 2010, 02:58:28 pm Και το μόνο που τους λέω είναι πως δεν με τρώει το οικονομικόαυτο μεχρι και περσι θα ηταν λογικο..τωρα μηπως ειναι λιγο ουτοπικο να το λεμε ; ο μισθος των εκπαιδευτικων οχι μονο εμεινε στασιμος αλλα και μειωθηκε..επιδοματα και δωρα πετσοκοβονται.βαινουμε για μισθο 1000 ευρω και κατω..οι φοροι στα υψη....το κοστος ζωης τριπλασιαζεται... οταν εχεις οικογενεια με 2 παιδια και εισαι σαρανταφευγα δεν νομιζω οτι στεκει να λεμε ''δεν με τρωει το οικονομικο''...
Και τι σε κάνει να πιστεύεις ότι στην ελεύθερη αγορά είναι ρόδινα τα πράγματα; Έχω πολλούς φίλους φροντιστές και ξέρω τι συμβαίνει. Μη νομίζεις ότι η οικονομική δυσπραγία έχει επηρεάσει μόνο τους δημόσιους υπαλλήλους.
Παράθεση από: LK στις Ιουλίου 03, 2010, 03:22:04 pmΚαι τι σε κάνει να πιστεύεις ότι στην ελεύθερη αγορά είναι ρόδινα τα πράγματα; Έχω πολλούς φίλους φροντιστές και ξέρω τι συμβαίνει. Μη νομίζεις ότι η οικονομική δυσπραγία έχει επηρεάσει μόνο τους δημόσιους υπαλλήλους. δεν ειπα οτι ειναι ροδινα..απλα υπαρχουν και εκει ευκαιριες ζωης που οταν τις βρισκεις δεν πρεπει να τις χανεις...σταθμιζεις τα δεδομενα και βλεπεις τι ειναι πιο συμφερον για σενα και κυριως τους δικους σου ανθρωπους...κατι τετοιο εκανα και εγω φετος...