Ίντριγκες και άλλα... (μια ιστορία για γέλια και για κλάματα..)

[Zafiris]

Καμία εμπάθεια στα παιδιά, ειδικά αν αυτά είναι μικρά.
Ωστόσο να ξέρουν όλοι ότι οι περισσότερες (γιατί στο 75% είναι γυναίκες και μάλιστα ΠΕ02 με >20 χρόνια που φέρνουν αντιρρήσεις και προκαλούν τα μπερδέματα;;; θα μου τα χώσετε τώρα το ξέρω.... καλά το παίρνω πίσω, δε έχω τίποτα με τους φιλολόγους απλά μάλλον τυχαίνει να είναι η πλειοψηφική ειδικότητα σε κάθε σχολείο άρα στατιστικά θα προκαλούν και τα περισσότερα...) έχουν παιδιά στο Γυμνάσιο ή Λύκειο και να τα επικαλούνται ως δικαιολογία αυτό πάει πολύ.
Η μάνα μου δούλευε και δουλεύει 7:00 - 15:00 και ΠΑΝΤΑ είχε το πρωινό/μεσημεριανό έτοιμο και από τη στιγμή που "μεγάλωσα" (πρέπει να ήταν 5η ή 6η δημοτικού) επέτρεπε ΚΑΙ να ζεσταίνω το φαί ώστε να τρώω πριν έρθει είτε ο ένας είτε ο άλλος (μπαμπάς) στο σπίτι... Και δε με λένε

[PDE ads]

[happiness]

mat εγώ προσωπικά δεν είδα να βγαίνει εμπάθεια απέναντι στα παιδιά, αλλά απέναντι στους γονείς τους. και μερικές φορές την βρίσκω δικαιολογημένη.

το θέμα είναι το εξής: ο νόμος λέει ότι , εφόσον υπάρχουν δουλειές του σχολείου ή μαθήματα, είμαστε υποχρεωμένοι να παραμένουμε στο σχολείο από τις 8 έως τις 2. κατά συνέπεια, εάν καθόμαστε λιγότερο από αυτό είναι ευτύχημα, όχι δεδομένο. αυτό σημαίνει ότι κανένας από εμάς δεν πρέπει να "προγραμματίζει" κάτι άλλο εκτός της δουλειάς για τις ώρες εκείνες. οι υποχρεώσεις μας και τα οικογενειακά βάρη θα πρέπει αναγκαστικά να ικανοποιηθούνε στις υπόλοιπες ώρες της ημέρας. και αυτό γενικά δεν είναι και ακατόρθωτο, δεδομένου ότι υπάρχουν πολλοί μπαμπάδες και μαμάδες που σχολάνε πολύ αργότερα από τις 2 και πάλι τα καταφέρνουν (αυτό εννοούσε ο/η kathyk όταν έλεγε "ε όχι να μην προλαβαίνει να κάνει τις δουλειες της η εκπαιδευτικός!" πιστεύω).
και εν τέλει επί του πρακτέου, η συνήθης περίπτωση για εμάς τους εκπαιδευτικούς είναι να καθόμαστε στο σχολείο είτε τις πρώτες είτε τις τελευταίες ώρες. το (περιβόητο) μαγείρεμα μπορεί να γίνει στο υπόλοιπο μισό του ωραρίου που (συνήθως επαναλαμβάνω) είναι ελεύθερο. τις υπόλοιπες μέρες .... το χτεσινό ή σαλάτα.

ΥΓ: φυσικά θα κάνω λίγο παραπίσω, όχι σε ΚΑΘΕ οικογενειάρχη, αλλά όταν γνωρίζω ότι υπάρχει πραγματική ανάγκη (όπου "ανάγκη" δεν είναι απαραίτητα τα οικογενειακά βάρη, υπάρχουν κι άλλες ανάγκες)

[ipermahia]

Αναρωτιέμαι γιατί τόση εμπάθεια για τους συναδέλφους που έχουν παιδιά? Αν αντιμετωπίζετε με τέτοια νοοτροπία τα παιδιά των συναδέλφων τα υπόλοιπα πως τα βλέπετε?
Ειλικρινά απαντήστε στον εαυτό σας αν είναι ίδιες οι συνθήκες και οι ανάγκες διαβίωσης κάποιου που έχει οικογένεια και παιδιά σε σχέση με κάποιον που είναι μόνος του?
Δεν έχω οικογένεια και παιδιά αλλά το θεωρώ πολύ «λίγο» από πλευράς μου να μην κάνω λίγο πιο εκεί για κάποιον που έχει σαφώς περισσότερες υποχρεώσεις και ευθύνες από εμένα. Κανένας νόμος δεν μπορεί να επιβάλλει την ανθρωπιά και το σεβασμό στον ίδιο μας τον εαυτό πρώτα από όλα και μετά στους υπολοίπους. Γι αυτό και κανένας νόμος δεν λέει πως οι μη έχοντες οικογένεια και παιδιά είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης….

 Υπάρχουν πολλές γυναίκες που δουλεύουν σε βιοτεχνίες και εργοστάσια από τα χαράματα!Δεν υπάρχει καμία εμπάθεια από μέρους μου!Αλλά δεν μπορείς να αφήνεις υπονοούμενα για το πως βλέπουμε τα παιδιά-τους μαθητές μας, γιατί πολλών από αυτά οι μητέρες μαγειρεύουν από την προηγούμενη για να υπάρχει έτοιμο φαγητό και σίγουρα δεν έχουν την πολυτέλεια να  φτιάχνουν προγράμματα κομμένα και ραμμένα στα μέτρα τους!Θέλουν να δουλέψουν μετά τις 9, να φύγουν πριν τις 12.30 , να έχουν ή να μην έχουν κενό, κ.ο.κ! Γίνεται η ίδια η διευκόλυνση και σε κάποιον ωρομίσθιο;

[MATH]

Καλημέρα !
 Είναι 6:50 το πρωϊ και πριν πάω σχολείο ετοίμασα μια άσκηση γεωμετρίας για ένα μαθηματικό φορουμ. Πριν κλείσω τελειώς τον υπολογιστή, είπα να πάρω και λίγη ... δόση από το άλλο φόρουμ , δηλαδή αυτό , και έπεσα στην κουβεντούλα σας !Αν και είναι διάλογος σχεδόν αποκλειστικά μεταξύ γυναικών , θα ήθελα να πω  κάτι :
  α) σε όλους τους χώρους εργασίας γίνονται - και έτσι είναι το σωστό -  διευκολύνσεις. Αν πχ μια γυναίκα έχει 3 παιδιά και είναι μόνη της , δεν είναι κακό να πάει μια ώρα αργότερα στο σχολείο.Αν μια νέα/ος συνάδελφος έχει άρρωστους γονείς , δεν είναι κακό να φεύγει μια μέρα στο 3-ωρο για να πάει να τους γράψει τα φάρμακα.
  β) αυτό που δημιουργεί τις αντιπαλότητες στους συλλόγους είναι η έλλειψη διαλόγου και οι προκλητικές υπερβολές στις διευκολύνσεις.
  γ) απένταντι στις υποχρεώσεις του σχολείου έχουν νέοι και παλιοί τις ίδιες υποχρεώσεις και δικαιώματα.
  δ) σε κάθε τομέα η κάθε ηλικία εργαζομένων μπορεί να βοηθήσει το ίδιο καλά κάνοντας παραχωρήσεις σε κάποιους που έχουν πραγματική ανάγκη , χωρίς αυτό να συνιστά αδικία.Δηλαδή αν δουλεύει κάποια σε supermarket  είναι απόλυτα δίκαιο να τη βάλει ο τμηματάρχης να κουβαλάει στον 5 μήνα εγκυμοσύνης κιβώτια γάλα των 30 κιλών , όταν εκεί δουλεύουν και 2 άνδρες 30 χρονών ; Η απάντηση είναι φανερή.
   Για να κλείσω :
   Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να μένουν σχολείο από τις 8 έως τις 2 . Ανεξάρτητα από το πόσες ώρες μάθημα έχουν. Λιγότερες ώρες παραμονής  να έχουν μόνο οι δια του νόμου δικαιούχοι(πχ μητέρες ανήλικων , συνάδελφοι με άνω των 20 χρόνων υπηρεσία κλπ). Αυτό θα βοηθήσει και το σχολείο και τους συναδέλφους. Επιτέλους το σχολείο πρέπει να γίνει χώρος γνώσης και εργασίας και όχι κέντρο διευκόλυνσης υπαλλήλων ή πάρεργο ορισμένων.Και όσοι έχουμε παιδιά να απαιτήσουμε από την πολιτεία να μας έχει σταθμούς να τα αφήνουμε.Έχει χρέος να το κάνει !!!

 Το γεγονός ότι στα γραφεία του συλλόγου δεν υπάρχουν ούτε οι καρέκλες για να μείνει όλος ο σύλλογος , είναι βέβαια μια άλλη θλιβερή πραγματικότητα που δείχνει το χάλι της εκπαίδευσης. Δε μιλάμε για αίθουσα βιβλιοθήκης - μελέτης , ώστε ο δάσκαλος που θα μείνει στο σχολείο να προετοιμαστεί για την άλλη μέρα κλπ . Αλλά αυτό είναι άλλο μεγάλο ζήτημα.Ο δάσκαλος είναι δάσκαλος και πρέπει να κάνει όλες τις δουλειές του στο σχολείο : από τις 8 μέχρι τις 2. Και να είστε σίγουροι ότι με αυτό τον τρόπο θα αποκτήσει  και περισσότερη αίγλη στην κοινή γνώμη και μεγαλύτερη επαγγελματική συνείδηση.
 Φεύγω τώρα! Αν και μπαίνουμε μέσα στις 8:20 φροντίζω να είμαι σχεδόν πάντα στο σχολείο στις 8 παρά τέταρτο.Πιστέψτε με ότι είναι ωραίο πράγμα να πηγαίνεις νωρίς στη δουλειά !
 
    Καλή δύναμη σε όλες και όλους σας !!!

 Μπάμπης
 
  Και μην ξεχνάτε στο σχολείο να ζητάτε από τους διευθυντές σας να διορθώνεται κάθε τι που βλέπετε στραβό ! Μόνο έτσι θα αλλάξει κάτι !
 

[PDE ads]

[kathyk]

[

[/quote]
Δεν είπα ο καθένας να αποφασίζει... είπα πως και μόνοι μας μπορούμε να δίνουμε λίγο χώρο... άλλωστε ούτε και οι συνάδελφοι σου είναι ο καθένας . Επειτά δεν κατάλαβα κάτι η δουλειά στο ολοήμερο είναι το ότι περισσεύει? Γιατί δεν βλέπεις λίγο πιο θετικά τα πράγματα πχ αυτός που δεν θέλει ή δεν μπορεί να κάνει παιδιά μπορεί να κάνει ίσως αν το θέλει πολύ περισσότερα πράγματα για τη δουλειά του....
[/quote]

καταρχην το αν εξυπηρετω ή όχι συναδελφο το ξερω εγω  που τις προάλλες έκατσα διπλοβαρδια για να εξυπηρετηθούν και οι γονεις. υστερα δεν βλέπω τι σχεση έχει η δικιά μου επιθυμία να βοηθήσω με το να θεωρει ο καθένας δικάιωμά του να αποφασίζει σύμφωνα με την δικά του οικογενειακή ζωή. και όταν μιλάω για το ολοήμερο τμήμα, πρεπει να ξέρεις ότι πολλές φορές δεν είναι επιλογή αλλά "χώσιμο". άλλοι πάλι το ζητάνε με μανία επειδή τους βολέυει. το σέβομαι γιατί είναι επιλογή τους. φέτος που υπηρχε η πιθανότητα να λειτουργήσει το νηπιαγωγείο από τις 7 δεχτηκα να είμαι συνέχεια πρωινή λόγω του ότι η συναδελφος θα ερχόταν από πολύ μακριά και είχε παιδί. δεν έγινε τελικά αλλά είχε ήδη συζητηθεί. συζητήθηκε όμως. δεν με πρόσταξε. έχει διαφορά

[Anast77]

Νομιζω οτι η λεξη-κλειδι ΚΑΙ σε αυτο το θεμα ειναι "συζητηση". Χωρις συζητηση και καλη διαθεση δε λυνεται τιποτα και δημιουργουνται παρεξηγησεις επι των παρεξηγησεων...
Οσο για τους εκπαιδευτικους με ή χωρις παιδια, επειδη εχω περασει κι απο τα δυο σταδια, καταλαβαίνω και τις δυο πλευρες. Δικαιωμα του π.χ. κάποιου να μείνει άτεκνος, πρέπει γι'αυτο το λόγο να περασει ολοκληρη την καριερα του με υποχωρήσεις και "ριξιμο" στο πρόγραμμα; Οχι!
Από την άλλη, όταν δίπλα του υπάρχει συνάδελφος - ειδικά γυναίκα με μικρό παιδί - νομίζω ότι είναι ένδειξη ανθρωπιάς να κάνει ένα βηματάκι πίσω, χωρίς όμως να γίνεται κατάχρηση της φιλοτιμίας του.
Όλα με μέτρο και τίποτα να μη θεωρείται δεδομένο.

[Shrews]

Όλα με μέτρο και τίποτα να μη θεωρείται δεδομένο.

Πολύ σωστά!