0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Παράθεση από: sophie στις Ιανουαρίου 08, 2009, 10:09:14 pmΠροσωπικά, πιο πολλές ελπίδες είχα με τον Στυλιανίδη (όσο είναι δυνατόν αυτό, τη στιγμή που η παιδεία είναι θέμα κυβερνητικής πολιτικής περισσότερο, παρά υπουργού) παρά με το...νέο... Καλύτερα να μη μπαίνουμε σε αυτό το παιχνίδι....Κάθε φορά καλύτερος ο ένας ή ο άλλος!"Προτιμώ Στυλιανίδη από Γιαννάκου"....κτλ κτλ...Αυτό το παιχνίδι προτιμήσεων δε νομίζω να μας οφελεί και είναι κάτι που ενδεχομένως επιδιώκουν κάποιοι για να μας θολώνουν τα νερά και να μας αποπροσανατολίζουν από τα ουσιαστικά προβλήματα!
Προσωπικά, πιο πολλές ελπίδες είχα με τον Στυλιανίδη (όσο είναι δυνατόν αυτό, τη στιγμή που η παιδεία είναι θέμα κυβερνητικής πολιτικής περισσότερο, παρά υπουργού) παρά με το...νέο...
Παράθεση από: maryvas στις Ιανουαρίου 08, 2009, 11:59:25 pmτο γκαλοπ ηταν:"πώς βλεπετε την απομακρυνση του στυλιανιδη κ την τοποθετηση του σπηλιωτοπουλου"Όχι βέβαια! Ξαναδες τι ρωτάει το γκάλοπ:http://www.galop.gr/index.php?topic=325
το γκαλοπ ηταν:"πώς βλεπετε την απομακρυνση του στυλιανιδη κ την τοποθετηση του σπηλιωτοπουλου"
Μάλλον δεν κατάλαβες τι εννοούσα... Δεν είπα "προτιμούσα τον Στυλιανίδη"!!!!! Είπα "είχα περισσότερες ελπίδες" ότι ίσως μπορεί να κάνει κάτι διαφορετικό ή, έστω, δεν τον απέκλεια από την αρχή γιατί δεν τον είχα ξανακούσει, δεν τον ήξερα το χριστιανό!!!!! Από τον Αρούλη τι να περιμένω...Τον έχω δει και ξέρω τι μπορεί να μην κάνει!!!!! ΥΓ. Μπα σε καλό σου...βρέθηκα και φαν του Στυλιαννίδη...
Φυσικά η επιλογή Σπηλιωτόπουλου δεν είναι τυχαία. Τώρα που υπάρχει αναβρασμός στην παιδεία, αλλάζει το πρόσωπο του υπουργού, ώστε να κερδηθεί χρόνος (ξέρετε: "Ο υπουργός είναι καινούργιος, ας του δώσουμε χρόνο να ενημερωθεί, ας περιμένουμε να δούμε τι θα κάνει, οπότε γυρίστε σπίτια σας, ξανακαθίστε στους καναπέδες σας και περιμένετε να τελειώσει αυτή η χρονιά, ας μη δοθεί συνέχεια στις κινητοποιήσεις"). Να μη σχολιάσω το νεαρό της ηλικίας του Άρη, που είναι επικοινωνιακό τρικ: δεν αρκεί να είσαι νέος (= μη πενηντάρης για τους πολιτικούς), για να χειριστείς επαρκώς θέματα παιδείας. Αν στα σοβαρά η κυβέρνηση πίστευε ότι το νεαρό της ηλικίας και μια κάποια πολιτική πείρα αρκεί για να γίνει κάποιος ικανός υπουργός παιδείας, ας έκανε υπουργό παιδείας τον εκάστοτε πρόεδρο της ΔΑΠ. Επιπλέον, δεν είναι τυχαία η επικοινωνιολογική υποδομή του Άρη: εφόσον η εκπαιδευτική πολιτική δεν πρόκειται ν' αλλάξει, χρειαζόμαστε κάποιον που να παρουσιάζει ένα σοβαροφανές προφίλ και να ξεγλιστράει εύκολα στις προσυμφωνημένες συνεντεύξεις και τις δήθεν τολμηρές ερωτήσεις των πανελιστών. Εφόσον δε θ' αλλάξει τίποτα στην ουσία, ας παρουσιάζουμε τουλάχιστον κάποιον με ευχέρεια στα λόγια (αυτή η ταύτιση της ευφράδειας με την πολιτική ικανότητα αποτελεί ένα απο τα στερεότυπα, μην πω αρχέτυπα της ελληνικής νοοτροπίας). Η ρητορική του Άρη, ισάξια, για να μην πω υπέρτερη, εκείνης του Αβραμόπουλου, θα επιχειρήσει να θολώσει τα νερά με την κενότητα της πολιτικής ορθότητας ώστε να περάσουν τα προαποφασισμένα μέτρα της κυβέρνησης παρουσιασμένα ως ορθολογικό και ρεαλιστικό νοικοκύρεμα της παιδείας.
θυμήθηκα αυτό το βιντεάκι http://www.youtube.com/watch?v=wYiY7SqEtyE
Παράθεση από: elytron στις Ιανουαρίου 09, 2009, 08:57:51 pmΦυσικά η επιλογή Σπηλιωτόπουλου δεν είναι τυχαία. Τώρα που υπάρχει αναβρασμός στην παιδεία, αλλάζει το πρόσωπο του υπουργού, ώστε να κερδηθεί χρόνος (ξέρετε: "Ο υπουργός είναι καινούργιος, ας του δώσουμε χρόνο να ενημερωθεί, ας περιμένουμε να δούμε τι θα κάνει, οπότε γυρίστε σπίτια σας, ξανακαθίστε στους καναπέδες σας και περιμένετε να τελειώσει αυτή η χρονιά, ας μη δοθεί συνέχεια στις κινητοποιήσεις"). Να μη σχολιάσω το νεαρό της ηλικίας του Άρη, που είναι επικοινωνιακό τρικ: δεν αρκεί να είσαι νέος (= μη πενηντάρης για τους πολιτικούς), για να χειριστείς επαρκώς θέματα παιδείας. Αν στα σοβαρά η κυβέρνηση πίστευε ότι το νεαρό της ηλικίας και μια κάποια πολιτική πείρα αρκεί για να γίνει κάποιος ικανός υπουργός παιδείας, ας έκανε υπουργό παιδείας τον εκάστοτε πρόεδρο της ΔΑΠ. Επιπλέον, δεν είναι τυχαία η επικοινωνιολογική υποδομή του Άρη: εφόσον η εκπαιδευτική πολιτική δεν πρόκειται ν' αλλάξει, χρειαζόμαστε κάποιον που να παρουσιάζει ένα σοβαροφανές προφίλ και να ξεγλιστράει εύκολα στις προσυμφωνημένες συνεντεύξεις και τις δήθεν τολμηρές ερωτήσεις των πανελιστών. Εφόσον δε θ' αλλάξει τίποτα στην ουσία, ας παρουσιάζουμε τουλάχιστον κάποιον με ευχέρεια στα λόγια (αυτή η ταύτιση της ευφράδειας με την πολιτική ικανότητα αποτελεί ένα απο τα στερεότυπα, μην πω αρχέτυπα της ελληνικής νοοτροπίας). Η ρητορική του Άρη, ισάξια, για να μην πω υπέρτερη, εκείνης του Αβραμόπουλου, θα επιχειρήσει να θολώσει τα νερά με την κενότητα της πολιτικής ορθότητας ώστε να περάσουν τα προαποφασισμένα μέτρα της κυβέρνησης παρουσιασμένα ως ορθολογικό και ρεαλιστικό νοικοκύρεμα της παιδείας. ποσο με εκφραζεις elytron! ποσο με τρομαζουν οι νοικοκυρες της παιδειας...