Λόγοι επιλογής διδασκαλικού επαγγέλματος.

[bikini]

Η αγάπη για τα παιδιά, η σταθερότητα του επαγγέλματος, η στήριξη στα φτωχότερα στρώματα, ο περισσότερος ελεύθερος χρόνος και ασφαλώς οι διακοπές αποτελούν τα ισχυρότερα κίνητρα για την επιλογή των παιδαγωγικών σπουδών.

Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από έρευνα του Πανεπιστημίου Αιγαίου με δείγμα 615 φοιτητές παιδαγωγικών τμημάτων, το 95,6% των οποίων δηλώνει ότι το ενδιαφέρον για τα παιδιά πρυτάνευσε στην απόφασή τους ώστε να γίνουν δάσκαλοι.

1. Συγκεκριμένα, το 73,6% θεωρεί ότι η αγάπη για τους «πιτσιρικάδες» έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην επιλογή του και το 22% ότι έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο. Σημαντικό κίνητρο αναδεικνύεται επίσης η δυνατότητα για βοήθεια των χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων, με 87,1%.

Σταθερότητα και διακοπές

2. Οι αυριανοί δάσκαλοι, όμως, φαίνεται πως είναι ρεαλιστές. Ετσι, το 90,6% προτιμά το συγκεκριμένο επάγγελμα επειδή προσφέρει σταθερές και σίγουρες συνθήκες εργασίας. Το 86% διότι αφήνει περισσότερο χρόνο ενασχόλησης με τη δική του οικογένεια. Το 84,3% λόγω του μεγαλύτερου διαστήματος διακοπών. Το 76% εξαιτίας της εύκολης επαγγελματικής αποκατάστασης. Το 69,9% γιατί το θεωρεί ξεκούραστο επάγγελμα. Και το 46,3% διότι χαίρει εκτίμησης στην κοινωνία.

3. Το 76,6% βρίσκει ενδιαφέρουσες τις παιδαγωγικές σπουδές επειδή έχουν να κάνουν με το συναρπαστικό χώρο της παιδικής ηλικίας.

 Στον αντίποδα, λύση ανάγκης θεωρεί το επάγγελμα του δασκάλου μόλις το 7,6%, ενώ μικρό ποσοστό (14,4%) το επέλεξε επειδή απέτυχε σε σχολή υψηλότερης προτίμησης.

 «Σε αντίθεση με τα ευρήματα παλαιότερων ερευνών, οι φοιτητές των παιδαγωγικών τμημάτων προέρχονται από γονείς με μέσο και υψηλό μορφωτικό επίπεδο», σημειώνει ο υπεύθυνος της έρευνας, Ευστρ. Παπάνης, επίκουρος καθηγητής κοινωνιολογίας.

 4. Η πλειονότητα των γονέων τους είναι απόφοιτοι μέσης εκπαίδευσης (31,9%), ενώ εξίσου υψηλό ποσοστό διαθέτει πτυχίο ανωτάτης σχολής (25,3%), αλλά και ανώτερης (20,9%). Αυξημένα σε σχέση με το παρελθόν είναι και τα ποσοστά των φοιτητών που οι γονείς τους διαθέτουν μεταπτυχιακούς τίτλους (7,3%). Υπάρχει, όμως, και ένα ποσοστό γονέων (10%) που κατέχει απλώς απολυτήριο πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

 Η μεγαλύτερη διαφοροποίηση σε σύγκριση με παλαιότερες έρευνες παρατηρείται στις μητέρες των φοιτητών, που εργάζονται πλέον σε υψηλό ποσοστό. Εκπαιδευτικοί, ιδιωτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι αλλά και γιατροί, δικηγόροι, επιχειρηματίες. Μόνο το 32,2% των μανάδων ασχολείται με τα οικιακά.

 5. Το 65,4% των φοιτητών επιμένει ότι η επιλογή τους διδασκαλικού επαγγέλματος είναι ενσυνείδητη και απόλυτη, το 11,5% θα προτιμούσε να διδάσκει σε άλλη βαθμίδα της εκπαίδευσης και το 21,6% να ασκεί άλλο επάγγελμα.

6. Το 94,3% δηλώνει ότι δεν είχε διαγωνιστεί σε εισαγωγικές εξετάσεις άλλης σχολής προτού εισαχθεί στο παιδαγωγικό τμήμα και το 93% ότι έκανε προπαρασκευαστικά μαθήματα. Το 53,6% θεωρεί ότι το επάγγελμα που επέλεξε προσφέρει σημαντική εργασιακή ικανοποίηση, ειδικά τώρα που έχει σχηματίσει πιο ολοκληρωμένη εικόνα.

Τα ίδια ισχύουν κι αλλού

 Ενα εξαετές ερευνητικό πρόγραμμα που πραγματοποιήθηκε στην Αγγλία το 2005 σε 4.790 σπουδαστές παιδαγωγικών τμημάτων κατέληξε σε πέντε επικρατέστερα κίνητρα σε σχέση με την επιλογή: την αγάπη για τα παιδιά και τη διδασκαλία, τη θετική επίδραση στους μαθητές, το κύρος και την αναγνώριση.

Ως δευτερογενή κίνητρα προέκυψαν η εκτίμηση των συναδέλφων, οι μακροχρόνιες διακοπές, ο μισθός και η ύπαρξη άλλου εκπαιδευτικού στην οικογένεια. Αρκετοί φοιτητές, πάντως, δήλωσαν ότι διάλεξαν το επάγγελμα επειδή δεν είχαν άλλη επιλογή.

http://www.alfavita.gr/typos/t3_5_9_0003.php