Ο Άλεξ που χάθηκε

[kalliope]

Καλησπέρα σε όλους.
Μια και είμαστε κοινότητα εκπαιδευτικών θεωρώ χρέος μας να το συζητήσουμε.  Θα μπορούσε να είναι δικός μας μαθητής ο Άλεξ όπως και τα άλλα παιδιά που έφτασαν σε αυτό το σημείο!  Από τη λίγη μου εμπειρία έχω καταλάβει ότι τα πράγματα έχουν δυσκολέψει στο χώρο μας.  Τα σχολεία μας έχουν γίνει πια πολυπολιτισμικά, τα κρούσματα βίας μεταξύ συμμαθητών αλλά και απέναντι στους καθηγητές έχουν αυξηθεί (κλοπές, καταστροφές αυτοκινήτων συναδέλφων, ψυχολογικός πόλεμος και εκφοβισμός παιδιών). Τα παιδιά έχουν γίνει επικίνδυνα για τους άλλους και για τον εαυτό τους.  Μαθητής σε σχολείο της Μακεδονίας στην αρχή πετούσε πετρες στους συμμαθητές του και στο τέλος της χρονιάς αυτοκτόνησε. Αυτό που με εξοργίζει είναι ότι εμείς οι καθηγητές έχουμε τεράστια ευθύνη και δεν την αναλαμβάνουμε. Θα ξεκινήσω από το Υπουργείο: ούτε μία ανακοίνωση για το συγκεκριμένο περιστατικό!!! Οι περισσότεροι διευθυντές γενικά σε τέτοια περιστατικά νίπτουν τας χείρας τους και αφήνουν τα πράγματα να εξελίσσονται. Να μην ακουστεί ότι γίνεται κάτι τέτοιο στο σχολείο τους, μη χάσουν τη θέση τους και τη βόλεψή τους!!! Σεξουαλικές παρενοχλήσεις καταγγέλονται και δεν κουνιέται φύλλο. Όλα κουκουλώνονται συνάδελφοι. Δυστυχώς και οι σύλλογοι δεν έχουν σύμπνοια και δεν αναλαμβάνουν δράση για σοβαρά ζητήματα. Τι φοβόμαστε? Τα παιδιά, τους γονείς τους?  Ποιος θα παραδειγματίσει αν όχι εμείς? Δεν πρέπει να καυτηριάσουμε συμπεριφορές?  Καλό στα παιδιά θα κάνουμε. Δε γεννήθηκαν με παραβατική συμπεριφορά! Πρώτα κλέβουν, μετα χαραζουν αυτοκίνητα, σπάνε και δέρνουν. Συνήθως αυτά τα παρακολουθούσαμε σιωπηρά στα Λύκεια και στα Τεε. Να που γίνονται και στα δημοτικά. Έπρεπε να σκοτωθεί ένα παιδί για να ξυπνήσουμε? Όλοι είμαστε συνυπεύθυνοι σε αυτό που έγινε!!!