αποριες

[georgia9]

απευθυνομαι κυριως σε οσους εχουν κανει braille η ασχολουνται με θεματα ειδικης αγωγης. θεωρειται οτι η braille σας εχει χρησιμευσει σε κατι?
υπηρξε καποιο οφελος απο την εκμαθηση της?... ειτε ειναι ενα παραπανω πτυχιο, ειτε σας βοηθα επαγγελματικα, ειτε ψυχικα νιωθετε οτι
προσφερετε κατι παραπανω και σας γεμιζει... ο,τι πιστευετε. απλα θα θελα να ακουσω αποψεις.

[PDE ads]

[emmaki]

Δεν γνωρίζω Braille για τον πολύ απλό λόγο ότι κοντά στην περιοχή που μένω δεν γινόταν μαθήματα, και τώρα που γίνονται εγώ είμαι με εκπαιδευτική άδεια στο εξωτερικό.
Όταν πάντως με το καλό τελέιώσω με το διδακτορικό μου και έχω περισσότερο χρόνο, θα προσπαθήσω να μάθω, γιατί θεωρώ ότι για τη δουλειά μου είναι χρήσιμη. Είμαι σε ΚΕΔΔΥ και έχει τύχει να αξιολογήσω τυφλό παιδί (βέβαια και αυτό δεν ήξερε, και το στείλαμε σε σχολέιο τυφλών για να μάθει). Πιστεύω ότι στην επαναξιολόγηση του θα μου ήταν χρήσιμη για να δω αν τελικά το ωφέλησε το σχολέιο τυφλών.
Τώρα, αν δεν ήμουν στο ΚΕΔΔΥ και ήμουν σε ένα "απλό" ειδικό σχολείο (γιατί δεν θα ήθελα να είμαι σε ΤΕ) δεν νομίζω ότι θα μάθαινα braille. Μάλλον θα έκανα κάποιο σεμινάριο σε ΜΑΚΑΤΟΝ ή TEACCH που θα μου ήταν πιο χρήσιμα

[georgia9]

σορυ για την καθυστερημενη απαντηση. προσωπικα δεν εργαζομαι σε κανενα σχολειο ειδικης. απλα αγαπω την ειδικη αγωγη και κανω ο,τι περισσοτερο μπορω που να σχετιζεται με αυτην. το τελευταιο διαστημα ομως εχω αρχισει να εχω υπαρξιακά να το πω? αναρωτιεμαι τελικα ποιο το νοημα ολων αυτων. συνεδρια, σεμιναρια, νοηματικες, braille,  τρεχε ολη μερα ακομα και τα σαβ/κα απο το ενα στο αλλο αφιερωσε το χρονο σου και τα χρηματα σου σε αυτα και το οφελος ποιο? οκ γεμιζεις ψυχικα και νιωθεις ανθρωπος, ο,τι και καλα με το τροπο σου προσφερεις και συ κατι...που λεει ο λογος. οκ ποσα χρονια απτη ζωη σου μπορεις να καλυπτεσαι απο αυτο?? καποια στιγμη θελεις και να βγαλεις λεφτα και να τακτοποιηθεις επαγγελματικα, και στο κατω κατω να σταματησεις και εσυ να διαβαζεις και να καταναλωνεσαι με τα ιδια και τα ιδια και να ζησεις την ζωη σου που την βλεπεις να περναει απο διπλα και δεν κανεις τιποτα. και τελικα περπαταω πηγαινοντας απο τη μια σχολη στο αλλο σεμιναριο απο το συνεδριο στους κωφους και απο τους κωφους στους τυφλους και αναρωτιεμαι στο ενδιαμεσο ποιο το νοημα? τι κανω? ποτε θα ζησω για εμενα? και η ερωτηση μου ειναι αν αισθανονται ή εχουν αισθανθει και αλλοι ετσι καποια στιγμη και πως θεωρουν ο,τι ωφελουνται?  ψυχικα, επαγγελματικα, πως ? τι να περιμενω δλδ? δεν μπορει να αισθανομαι μονο εγω ετσι.

[emmaki]

για τον καθένα είναι κα΄τι διαφορετικό.
Εγώ δεν νομίζω ότι θα σταματήσω ποτέ να πηγαίνω από το ένα σεμινάριο στο άλλο, να κάνω το ένα μεταπτυχιακό μετά το άλλο, να κάνω διδακτορικό και να διαβάζω όλη μέρα. Εμένα ο διορισμός μου δεν σήμανε και κόψιμο όλων αυτών και αφοσίωση στο αντικέιμενο μου, απόδειξη ότι ακόμα ψάχνομαι με διάφορα άλλα "άσχετα" αντικείμενα (σε εισαγωγικά γιατί δεν είναι σχετικά με την ΕΑ αλλά με ενδιαφ΄περουν).
Το τι θέλει ο καθένας και τι προτεραιότητες βάζει είναι καθαρά ρποσωπικό θέμα και όλες οι απόψεις είναι δεκτές. Εγ΄ψ απλά δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς να διαβάζω (όταν τελείωσα το δεύτερο μεταπτυχιακό μου, και μέχρι να ξεκινήσω το διδακτορικό, είχα ένα κενό 3 μηνών και επειδή δεν ήξερα τι να κάνω, ζήτησα από την καθηγήτρια μου να μου στείλει βιβλιογραφία για να ξεκινήσω το διάβασμα για το διδακτορικό). Και όχι, δεν είμαι ακοινώνητη, όπως θα σπέυσουν να πουν κάποιοι. Και τις παρέες μου έχω, και την προσωπική μου ζωή και δεν στερούμαι τίποτα, απλά μέσα σε όλα βάζω και τα συνέδρια, τα σεμινάρια, το διάβασμα.....
Όσο για το όφελος; Και μόνο που γεμίζει η βιβλιοθήκη μου με βιβλία και ντοσιέ με άρθρα εμένα μου φτάνει!