H γνώση του Θρησκευτικού φαινομένου σε ένα ανοιχτό και δημοκρατικό σχολείο

[EPISTHMONAS]

ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΗ. ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΝΑ ΘΡΗΣΚΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΩΣ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟ ΜΕΛΕΤΑΣ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΚΦΑΝΣΕΙΣ ΤΟΥ.
ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΝΑ ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ. ΕΦΟΣΟΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΑΡΑ ΔΙΝΕΤΑΙ ΕΜΦΑΣΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΩΣ ΕΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ,  ΚΑΙ ΩΣ ΕΚΦΡΑΣΗ ΑΡΧΩΝ ΚΑΙ ΑΞΙΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ(ΑΓΑΠΗ, ΣΕ

[PDE ads]

[Lenazagor]

EPISTHMONAS  καλωσήρθες.
Θα σε παρακαλούσα να τροποποιήσεις το μήνυμα σου γράφοντας το με πεζούς και όχι κεφαλαίους χαρακτήρες.

Ευχαριστώ

Επίσης να υπενθυμίσω ότι υπήρχε παρόμοιο θέμα το οποίο και κλειδώθηκε, γιατί οι αψιμαχίες και οι διαμάχες μέσω μηνυμάτων γινόταν με τρόπο υβριστικό.
Σε περίπτωση που παρατηρηθεί κάτι τέτοιο και εδώ, το παρόν θέμα θα διαγραφεί.

Ευχαριστώ.

[EPISTHMONAS]

τα θρησκευτικα δεν ειναι κατηχηση αλλα ειναι γνωση. γνωριζεις για το θρησκευτικο φαινομενο, για την ταση των ανθρωπων να θρησκευουν και ως φαινομενο το μελετας αυτο και τις εκφανσεις του.
ειναι απαραδεκτο σε εναν κοσμο που η θρησκεια επηρεαζει δισεκατομμυρια ανθρωπων, οι μαθητες να στερουνται την μελετη αυτου του φαινομενου. εφοσον στην ελλαδα υπαρχει ο χριστιανισμος αρα δινεται εμφαση περισσοτερο στην χριστιανικη θρησκεια και η οποια θα πρεπει να διδασκεται ως ενα στοιχειο πολιτισμου,  και ως εκφραση αρχων και αξιων που ειναι πανανθρωπινες(αγαπη, σεβασμος κλπ).
η μελετη του θρησκευτικου φαινομενου θα πρεπει να ειναι εξαπαντος φιλολογικη μελετη κειμενων που εκφραζουν μια ορισμενη κουλτουρα και σταση συμπεριφορας
ολα τα αναλυτικα προγραμματα των ευρωπαικων κρατων εχουν το θρησκευτικο μαθημα το οποιο σας πληροφορω οτι σε μερικες χωρες(γερμανια) ειναι εντελως κατηχηση. στις συγκεκριμενες χωρες οποιο παιδι δεν θελει να το παρακολουθησει, παρακολουθει μαθηματα ηθικης και φιλοσοφιας.
πιστευω οτι ειναι απαραδεκτο σε εναν κοσμο που η θρησκεια επηρεαζει, ειτε το θελουμε ειτε οχι, να μην μαθαινουμε για το θρησκευτικο φαινομενο. εφοσον επιβαλλεται οι αλλοδαποι να μαθαινουν ελληνικη ιστορια, μια ιστορια ενος εθνους που μπορει να πολεμησε καποτε με το δικο τους, τοτε θα πρεπει να μαθαινουν και για την ελληνικη θρησκεια, οχι ως κατηχηση, αλλα ως στοιχειο πολιτισμου, ως στοιχειο δηλαδη που διαμορφωνει ιστορια, κουλτουρα, και συμπεριφορες.
θα πρεπει ως κοινωνια να ξεφυγουμε απο ιδεοληψιες, να τα βλεπουμε τα πραγματα επιστημονικα, τουτεστιν για ενα συγκεκριμενο θεμα δεν υπαρχει μονο η δικη μας αποψη, την οποια θεωρουμε σωστη, αλλα και αλλες. γι αυτο τα σχολικα βιβλια θα πρεπει να γραφονται εχοντας στο κατω μερος παραπομπες.πρεπει τα παιδια να μαθαινουν για τα παντα, χωρις ιδεοληψιες, χωρις καλουπια, και απο εκει και περα να κρινουν και να απορριπτουν η να δεχονται.
εφοσον θελουμε ενα σχολειο χωρις παρωπιδες και ιδεοληψιες τοτε γιατι αραγε μαθαινουμε οτι σε ολα τα ιστορικα γεγονοτα οι ελληνες τυχαινει να εχουν παντα δικιο?
κατα συνεπεια, οσο και αν θελει η πολιτεια με τη συγκεκριμενη ενεργεια της να παρουσιασει ενα σχολειο το οποιο δεν διδασκει μονομερως μια ιδεολογια πλαναται πλανην οικτραν.τηρει σταση προκατηψης μονο απεναντι στη θρησκευτικη γνωση
γιατι αραγε σε ενα ανοιχτο σχολειο να μαθαινουμε μονο ελληνικη λογοτεχνια και οχι λογοτεχνια αλλων λαων.

[EPISTHMONAS]

Το Συμβούλιο της Ευρώπης και η διδασκαλία του θρησκευτικού μαθήματος στην εκπαίδευση, Σχόλιο σε μια Σύσταση

                                                                                                         
                                                                                                       

                                                                                                        Σταυρου Γιαγκαζογλου

Συμβουλου του Παιδαγωγικου Ινστιτουτου

                                                                                                                Διευθυντου του περιοδικου Ινδικτοσ
 


Στις αρχές Οκτωβρίου του 2005, η Κοινοβουλευτική Συνδιάσκεψη του Συμβουλίου της Ευρώπης (47 χώρες) απηύθυνε Σύσταση προς τα κράτη – μέλη της, αναφερόμενη στη σχέση Εκπαίδευσης και Θρησκείας. Στη Σύσταση αυτή, γίνεται λόγος για την ανάγκη εισαγωγής στην εκπαίδευση της διδασκαλίας των θρησκειών. Ακολούθως, προτείνεται το θρησκειολογικό πρότυπο διδασκαλίας είτε έναντι του ουδετερόθρησκου είτε έναντι του ομολογιακού περιεχομένου του μαθήματος των θρησκευτικών στα διάφορα εκπαιδευτικά συστήματα.

      Η Σύσταση αυτή προέκυψε από τη σχετική εισήγηση του André Schneider, μέλους του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Γαλλία), και μετά από τις εργασίες και συσκέψεις της Επιτροπής για τον Πολιτισμό, την Επιστήμη και την Εκπαίδευση που είχαν ξεκινήσει ήδη από το 1998. Πρέπει να αναφέρουμε ότι το ιστορικό της υπόθεσης, τα κείμενα των εργασιών της επιτροπής, η εισηγητική έκθεση του A. Schneider καθώς και η τελική Σύσταση (1720/2005) της Κοινοβουλευτικής Συνδιάσκεψης του Συμβουλίου της Ευρώπης είναι κείμενα αρκούντως πολυσήμαντα και δεν επιδέχονται μιας, μόνον, εκδοχής ή ερμηνείας. Δεν είναι τυχαίο ότι η εισήγηση έγινε από μέλος του γαλλικού κοινοβουλίου, δηλαδή, από βουλευτή μιας χώρας η οποία, μετά από μακρά περίοδο ψυχρής ουδετερότητας έναντι των θρησκειών στο δημόσιο χώρο της εκπαίδευσης, σήμερα αναζητεί τρόπους ένταξης της διδασκαλίας του θρησκευτικού φαινομένου. Ακόμη γίνεται φανερό ότι ο φόβος από τις διάφορες μισαλλόδοξες φονταμενταλιστικές κινήσεις και τρομοκρατικές ενέργειες, η διαμάχη για την αμφίεση των μουσουλμάνων μαθητριών, η καταπολέμηση της ξενοφοβίας, των στερεοτύπων και της άγνοιας έναντι των θρησκειών και τελικά η παρουσία του ίδιου του Ισλάμ στις ευρωπαϊκές κοινωνίες, έχουν συμβάλει ουσιαστικά στη διαμόρφωση του σκεπτικού της Σύστασης αυτής. Τα όσα δραματικά εκτυλίσσονται τις μέρες αυτές στα προάστια του Παρισιού από τους εξαθλιωμένους γόνους μουσουλμάνων μεταναστών, επιβεβαιώνουν την ανάγκη γνωριμίας και αναστροφής των ευρωπαϊκών κοινωνιών με τη θρησκευτική πραγματικότητα και κυρίως με τη θρησκευτική και πολιτιστική ετερότητα του Ισλάμ. Πέρα από τα ειδικά χαρακτηριστικά της εξέγερσης αυτής (παιδιά οικονομικών μεταναστών από χώρες που ήσαν άλλοτε αποικίες, κοινωνικοοικομική εξαθλίωση, έλλειψη αποδοχής από τις ευρωπαϊκές κοινωνίες, αδυναμία αντιπροσώπευσης στο σύστημα της δημόσιας και κοινωνικής ζωής), το πρόβλημα των πολιτιστικών ταυτοτήτων σε σχέση με τη θρησκεία στη δημόσια και κοινωνική έκφραση έρχεται και πάλι στο προσκήνιο. Ρητά, πλέον, ομολογείται από την Σύσταση ότι «η θρησκευτική εκπαίδευση μπορεί να έχει ρόλο-κλειδί για την οικοδόμηση μιας δημοκρατικής κοινωνίας». Επίσης, και αυτό είναι πολύ σημαντικό, η Σύσταση αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στις αξίες που προκύπτουν και τροφοδοτούνται από τις τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες της

[PDE ads]

[Theologius]

  Η παραπληροφόρηση είναι η χαρά του κάθε φανατισμένου.. γνωστό αυτό αγαπητέ επιστήμονα!!!

[VPTH]

Ό,τι και να πώ είναι λίγο για τις αντιχριστιανικές αυτές απόψεις. Κρίμα που κάποιοι δεν έχουν όχι μόνο γνώση του Συντάγματος και των ιδιαιτέρων σχέσεων της Ελλάδας με την Ορθοδοξία αλλά ούτε λίγη αγάπη προς τον ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΧΡΙΣΤΟ!

ΚΡΙΜΑ!!!

[asimos_alex]

Ποιες απόψεις είναι αντιχριστιανικές;

Ο Κύριος "μας" δεν είναι όλων μας! το Ελλάδα = Ορθοδοξία δεν είναι κοινά αποδεκτό από όλους. Its so simple

Πάντως καλό είναι τα παιδιά να κάνουν Θρησκευτικά. Κατα τη γνώμη μου άλλοτε πιο ορθοδοξοπροσανατολισμένα => πιο "κατηχητικά" και άλλοτε (μάλλον στις μεγαλύτερες τάξεις) πιο επιστημονικά και θρησκειολογικά. Σίγουρα, είναι κομμάτι του ανθρώπινου πολιτισμου η θρησκεία, ξέχωρα από την προσωπική άποψη του καθενός. Ο φανατισμός από κάθε πλευρά στο θέμα της διδασκαλίας των θρησκευτικών είναι υπερβολικός.

Αναλογιστείτε μόνο ότι για την καθημερινή επαφή που έχουν τα μικρά, μέσω της τιβι, με όλες τις "εκπαιδευτικές" εκπομπές (μεσημεριανές κ όχι μόνο) καμία θύελλα διαμαρτυριών, καμία σοβαρή δημόσια συζήτηση, δεν ανακύπτει...

[VPTH]

Ποιες απόψεις είναι αντιχριστιανικές;

Ο Κύριος "μας" δεν είναι όλων μας! το Ελλάδα = Ορθοδοξία δεν είναι κοινά αποδεκτό από όλους. Its so simple

Πάντως καλό είναι τα παιδιά να κάνουν Θρησκευτικά. Κατα τη γνώμη μου άλλοτε πιο ορθοδοξοπροσανατολισμένα => πιο "κατηχητικά" και άλλοτε (μάλλον στις μεγαλύτερες τάξεις) πιο επιστημονικά και θρησκειολογικά.

Αντιχριστιανικές είναι οι απόψεις του χρήστη "EPISTHMONAS" όπου προσπαθεί να δεί τον Χριστιανισμός ως ανθρώπινο δημιούργημα, ως φιλοσοφία και ως πολιτισμό! Όπως και οι υπόλοιπες απόψεις που συμφύρουν την αλήθεια της Ορθοδοξίας με τις πλάνες των θρησκειών!

Ο Κύριος Χριστός είναι ο Θεός και ο Δημιουργός όλου του κόσμου είτε το θέλουμε είτε όχι! Τώρα αν κάποιοι δεν το παρεδέχονται τότε αυτό είναι δικό τους πρόβλημα. Και αν δεν απαρνηθούν την άποψη τους θα γίνει αιώνιο και βασανιστικό! Ο νοών νοείτω!

Η Ελλάδα επίσης είναι ταυτισμένη με την Ορθοδοξία που την διέσωσε και αυτό είναι προφανές. Δες Σύνταγμα, Σημαία, το Εθνικό Σήμα. Όσο και αν κάποιοι τρίζουν τα δόντια τους σαν δαιμονισμένοι!

Αν θέλεις κοίτα λίγο το θέμα για <<την απαλλαγή απο τα Θρησκευτικά>> να δεις πώς ορίζονταν οι Έλληνες στο πρώτο Σύνταγμα. Διάβασε και απομνημονεύματα των πρωταγωνιστών στην απελευθέρωση της Ελλάδας Αρχιστράτηγων Κολοκοτρώνη και Μακρυγιάννη.

Αυτό δεν σημαίνει ότι θα απαγορεύσουμε στους Έλληνες να μην είναι χριστιανοί. Όχι, την στιγμή που ο Ίδιος ο Θεός τους αφήνει ελεύθερους να επιλέξουν τον δρόμο της σωτηρίας ή να τον αρνηθούν πορευόμενοι στην καταστροφή. Αλλά η άρρηκτη σχέση Ελλάδας-Ορθοδοξίας μέσα στο διάβα αιώνων, όπως και η ολοφάνερη διάσωση του Χριστιανισμού δια της Ορθοδοξίας δεν πρέπει να παραβλεπεται. Ούτε έχουμε κανένα δικαίωμα με την προπαγάνδα των ΜΜΕ να τα διαχωρίσουμε διότι τότε απεργαζόμαστε την καταστροφή του Ελληνισμού.

Τέλος θα σου πώ πώς είναι λάθος να ταυτίζεις την θρησκειολογία με την επιστήμη. Επιστήμη δεν σημαίνει ουδετερότητα. Επιστήμη σημαίνει αποδοχή της αλήθειας. Και αλήθεια είναι η Ορθοδοξία, αρκεί να ερευνήσουμε ενσυνείδητα, σοβαρά και απροκατάληπτα τα πράγματα.

[rakis]

ναι ναι ... απροκατάληπτα

[Theologius]

  Μακριά από Φανατισμούς, Μισαλλοδοξίες και Θρησκευτικές Υστερίες, οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι η Θρησκευτική Ιδέα, δυστυχώς τείνει να εκλείψει από τα εκπαιδευτικά σχεδιάσματα των αρχιτεκτόνων της Ευρώπης σήμερα.
  Όμως παρά τις όποιες πιέσεις που δέχεται η θρησκευτική ιδέα είναι σύμφυτη αν όχι έμφυτη στον άνθρωπο, γι' αυτό εξάλλου αποτελεί και μοναδικό χαρακτηριστικό σε αυτόν σε σχέση με τα υπόλοιπα πλάσματα του κτιστού κόσμου.
  Θα ήθελα να κοινοποιήσω μερικές βασικές θέσεις της Πρωτοβουλίας Αποφοίτων & Μεταπτυχιακών Φοιτητών σε σχετικό Υπόμνημα τους προς τις αρμόδιες κρατικές αρχές.
   "...Αναγνωρίζοντας, ότι στην σύγχρονη πολυπολιτισμική και κατ’ επέκταση πολυθρησκευτική κοινωνία που ζούμε,  την ανάγκη για σωστή κατάρτιση και ενημέρωση των αυριανών πολιτών, θεωρούμε ότι οι σημερινοί θεολόγοι έχουν τις περγαμηνές εκείνες από τα 4 Πανεπιστημιακά τους Τμήματα εξερχόμενοι, ώστε να υποστηρίξουν το μάθημα καταλλήλως (είτε στην παρούσα  του μορφή, είτε και σε μία ενδεχόμενη μετεξέλιξη του)...
   Επιπροσθέτως, θα θέλαμε να τονίσουμε τους κινδύνους που ελλοχεύουν για τους νέους, μπροστά σε μια πλειάδα προβλημάτων που έχουν γίνει μάστιγα του δυτικού πολιτισμού, όπως χαρακτηριστικά οι καλούμενες «σέκτες» και ομοειδείς παρά-θρησκευτικές οργανώσεις, με τις περιώνυμες «καταστροφικές λατρείες» που κλόνισαν πολλές χώρες της Κεντρικής και Δυτικής Ευρώπης (πρβ. σχετικές αποφάσεις της Ε.Ε. για τα επικίνδυνα για τον κοινωνικό ιστό, την ζωή και την ασφάλεια των πολιτών, φαινόμενα αυτά και σχετικές αποφάσεις)...
   Γι’ αυτό το λόγο το Θρησκευτικό Μάθημα, μπορεί να αποδώσει στους μαθητές την δυνατότητα να αποκτήσουν ηθικό προβληματισμό και κρίση, συμβάλλοντας στη συγκρότηση της προσωπικότητας και των ιδιαίτερων στοιχείων του χαρακτήρα τους, προστατεύοντας τους παράλληλα από τους παραπάνω κινδύνους. 
   Στο παραπάνω πλαίσιο, σημειώνουμε ότι με τις κατακλυσμιαίες εξελίξεις της εποχής μας το μάθημα των θρησκευτικών είναι χρήσιμο μιας και αυτό από την φύση του – καθότι είναι ιδιαιτέρως ανθρωπιστικό , επειδή αναφέρεται (μέσα από τα θέματα του, την διαλεκτική του και τις προσεγγίσεις του, -προτάσσοντας το συλλογικό καλό), στα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα όπως τα ναρκωτικά, οι πολλαπλές μορφές βίας, η τρομοκρατία, η διάβρωση του κρίσιμου θεσμού της οικογένειας, τα ανθρώπινα δικαιώματα – ελευθερίες και οι καταπατήσεις των, η απειλή από φαινόμενα τρομοκρατίας, η σοβαρή οικολογική κρίση των ημερών μας, με απρόβλεπτες συνέπειες, κ.α...
   Η αναγκαιότητα του είναι απαράμιλλη, όχι μόνο για λόγους ιστορικούς, παράδοσης, προσέγγισης του πολιτισμού κ.λπ. αλλά κυρίως για την καλλιέργεια της ξεχωριστής ταυτότητας και ιδιοπροσωπίας του ελληνικού λαού."   Παρακαλώ για τα σχόλια σας     

[maranthi]

Η ιδιοπροσωπία του Ελληνισμού δεν είναι άλλη από την Ορθοδοξία. Από εκεί θα ξεκινήσουμε, συνάδελφοι, στο σχολείο για να διδάξουμε στη συνέχεια και τις άλλες θρησκείες. Δεν μπορεί ένα παιδάκι του Δημοτικού να διδαχτεί ξαφνικά Ινδουϊσμό. Είναι λάθος από παιδαγωγικής απόψεως. Ξεκινάμε από το γνωστό, από το οικείο, από τον εαυτό μας, και μετά γνωρίζουμε τον υπόλοιπο κόσμο. Γι' αυτό το λόγο το μάθημα δεν μπορεί να είναι Θρησκειολογία, δεν μπορεί να είναι "ουδέτερο", όπως υποστηρίζουν αρκετοί συνάδελφοι. Τι θα πει ουδέτερο; Τι θα πει πιο επιστημονικό; Αλλά από την άλλη, το μάθημα δεν μπορεί να είναι κατήχηση. Τα της Εκκλησίας τη Εκκλησία και τα του μαθήματος τω μαθήματι. Το μάθημα, κατά την άποψή μου, πρέπει να παραμείνει ως προς το όνομα Θρησκευτικά και χρειάζεται να βελτιωθεί ως προς το περιεχόμενο, όπως το απαιτούν οι καιροί. Γιατί μαζί με τους καιρούς εξελίσσεται, βέβαια, και η θρησκεία μας. Όλες οι θρησκείες εξελίσσονται, πατούν πάνω στην Παράδοσή τους και προχωρούν παραπέρα.
Πιστεύω ότι στα καινούρια βιβλία του Γυμνασίου έχει γίνει αρκετή δουλειά προς αυτήν την κατεύθυνση. Καιρός να γίνει κάτι αντίστοιχο και στο Λύκειο. Όχι, βέβαια, ότι όποιος θέλει να δουλέψει σοβαρά δεν μπορεί λόγω των βιβλίων. Άσχετα με το τρόπο που είναι γραμμένα τα βιβλία του Λυκείου, και εκεί είναι περισσότερο η ένστασή μου, τα θέματα που πραγματεύονται μπορούν να αξιοποιηθούν θετικά από τον διδάσκοντα. Θέματα όπως η Δικαιοσύνη, η Παράδοση, ο Ανθρωπισμός, ο Φανατισμός (