Αρχαία Ελληνική Γλώσσα: Γραμματική

[apri]

Το "ι" στο "νεανίας" είναι βραχύ, άρα ούτως ή άλλως μόνο οξεία μπορεί να πάρει.
Το αι και το οι, αν και ως δίφθογγοι είναι μακρόχρονες, όταν βρίσκονται εντελώς στο τέλος των ασυναίρετων κλιτών λέξεων  (δηλ. να μην ακολουθεί τελικό -ς) θεωρούνται βραχείες. π.χ κῆποι αλλά κήποις

Επομένως, στο "νεανίαι" έχουμε βραχύ (ι) προ βραχέος (αι).
Για να έπαιρνε περισπωμένη, θα έπρεπε να έχουμε μακρό προ βραχέος. (π.χ κῆποι)

[PDE ads]

[maryvas]

σχετικα με τα ουσιστικα της α κλίσης,
γιατι ο νεανίας στον πληθυντικό, δηλδή αι νεανιαι παίρνει παίρνει οξεια και όχι περισπωμένη;
αφου νε-α-νί-αι = έχουμε βραχύ-μακρό, θα έπρεπε περισπωμένη!
τι περίπτωση έχουμε;

το "ι" καταρχας ειναι διχρονο. αν το δουμε πώς κλινεται θα καταλαβουμε οτι στη συγκεκριμενη λεξη ειναι βραχυχρονο
αφου αν ηταν μακρο θα επρεπε να παρει περισπωμενη γιατι θα ηταν μακρο πριν απο βραχυ που ειναι το "αι" (το αι κ το οι στο τελος κλιτης λεξης ειναι βραχυχρονα)
εδω ομως παιρνει οξεια γιατι ειναι βραχυχρονο κ ολες οι βραχυχρονες συλλαβες παιρνουν οξεια

γενικα αν δεις τη γραμματικη στη σελ 49 θα δεις οτι αυτα που εχουν κταληξη ιας, το ι ειναι βραχυχρονο

[grooog]

σχετικα με τα ουσιστικα της α κλίσης,
γιατι ο νεανίας στον πληθυντικό, δηλδή αι νεανιαι παίρνει παίρνει οξεια και όχι περισπωμένη;
αφου νε-α-νί-αι = έχουμε βραχύ-μακρό, θα έπρεπε περισπωμένη!
τι περίπτωση έχουμε;

Το -ι- είναι βραχύ. Και κάθε βραχύχρονη συλλαβή οξύνεται.

ναι για το αι ξερω την περιπτωση γι αυτο ειπα πως ειναι βραχυ,
αλλα το ι δεν ειναι διχρονο;οπως κ το α και το υ;τα οποία τις περισσότερες φορές θεωρούνται μακρόχρονα ; (εκτος από την περίπτωση να έπεται διπλό σύμφωνο ή τα γράμματα ζ/ξ/ψ, σε αυτή μόνο την περίπτωση θεωρείται βραχύ!)
γιατί να είναι το ι εδω βραχύ αφού δεν ισχυεί κάτι από τα παραπάνω;;;

[grooog]

το "ι" καταρχας ειναι διχρονο. αν το δουμε πώς κλινεται θα καταλαβουμε οτι στη συγκεκριμενη λεξη ειναι βραχυχρονο
αφου αν ηταν μακρο θα επρεπε να παρει περισπωμενη γιατι θα ηταν μακρο πριν απο βραχυ που ειναι το "αι" (το αι κ το οι στο τελος κλιτης λεξης ειναι βραχυχρονα)
εδω ομως παιρνει οξεια γιατι ειναι βραχυχρονο κ ολες οι βραχυχρονες συλλαβες παιρνουν οξεια

γενικα αν δεις τη γραμματικη στη σελ 49 θα δεις οτι αυτα που εχουν κταληξη ιας, το ι ειναι βραχυχρονο

maryvas δεν αναρωτιόμουν γιατί θεωρείται το ι βραχύ, αφού το δω τονισμένο , αλλά πρίν, για να το τονίσω.
την απαντηση όμως μου την έδωσες όπως και να χει
thanks!!

[PDE ads]

[apri]

σχετικα με τα ουσιστικα της α κλίσης,
γιατι ο νεανίας στον πληθυντικό, δηλδή αι νεανιαι παίρνει παίρνει οξεια και όχι περισπωμένη;
αφου νε-α-νί-αι = έχουμε βραχύ-μακρό, θα έπρεπε περισπωμένη!
τι περίπτωση έχουμε;

Το -ι- είναι βραχύ. Και κάθε βραχύχρονη συλλαβή οξύνεται.

ναι για το αι ξερω την περιπτωση γι αυτο ειπα πως ειναι βραχυ,
αλλα το ι δεν ειναι διχρονο;οπως κ το α και το υ;τα οποία τις περισσότερες φορές θεωρούνται μακρόχρονα ; (εκτος από την περίπτωση να έπεται διπλό σύμφωνο ή τα γράμματα ζ/ξ/ψ, σε αυτή μόνο την περίπτωση θεωρείται βραχύ!)
γιατί να είναι το ι εδω βραχύ αφού δεν ισχυεί κάτι από τα παραπάνω;;;

Όχι τα δίχρονα δεν είναι τις περισσότερες φορές μακρόχρονα. Ο κανόνας που αναφέρεις ισχύει σε γενικές γραμμές στα ρήματα, μολονότι και εκεί υπάρχουν εξαιρέσεις. Στα ουσιαστικά και στα επίθετα δεν ισχύει καθόλου.

[grooog]

σχετικα με τα ουσιστικα της α κλίσης,
γιατι ο νεανίας στον πληθυντικό, δηλδή αι νεανιαι παίρνει παίρνει οξεια και όχι περισπωμένη;
αφου νε-α-νί-αι = έχουμε βραχύ-μακρό, θα έπρεπε περισπωμένη!
τι περίπτωση έχουμε;

Το -ι- είναι βραχύ. Και κάθε βραχύχρονη συλλαβή οξύνεται.

ναι για το αι ξερω την περιπτωση γι αυτο ειπα πως ειναι βραχυ,
αλλα το ι δεν ειναι διχρονο;οπως κ το α και το υ;τα οποία τις περισσότερες φορές θεωρούνται μακρόχρονα ; (εκτος από την περίπτωση να έπεται διπλό σύμφωνο ή τα γράμματα ζ/ξ/ψ, σε αυτή μόνο την περίπτωση θεωρείται βραχύ!)
γιατί να είναι το ι εδω βραχύ αφού δεν ισχυεί κάτι από τα παραπάνω;;;

Όχι τα δίχρονα δεν είναι τις περισσότερες φορές μακρόχρονα. Ο κανόνας που αναφέρεις ισχύει σε γενικές γραμμές στα ρήματα, μολονότι και εκεί υπάρχουν εξαιρέσεις. Στα ουσιαστικά και στα επίθετα δεν ισχύει καθόλου.

αλλα;
σε ποιες περιπτωσεις τα διχρονα ειναι μακροχροχρονα και σε ποιες βραχυχρονα;

[gringa]

Το πότε τα δίχρονα είναι μακρόχρονα και πότε βραχύχρονα το μαθαίνεις. Δεν μπορείς να το ξέρεις από πριν. Στο βιβλίο της γραμματικής, στο τέλος κάθε κλίσης, έχει διάφορες παρατηρήσεις, στις οποίες ανφέτεραι και αυτό.

Για παράδειγμα στην α κλίση σου λέει: "το α στην κατάληξη -ας (σε οποιαδήποτε πτώση) είναι πάντοτε μακρόχρονο"

Οπότε τα μαθαίνεις σαν κανόνα.

[karxarias29]

Kαι στις καταλήξεις της γ κλίσης βραχύχρονα.

[Iaki]

Γενικά το δίχρονο (ι,α,υ) της παραλήγουσας στα πρωτόκλιτα ουσιαστικά είναι

[BOEMISSA]

Να ρωτήσω όσους συναδέλφους γνωρίζουν κάτι για τη γραφή "Έληνας'' με ένα -λ- από το Θουκυδίδη; Είναι χαρακτηριστικό της γραφής του;
Το άκουσα τελευταία και ομολογώ πως δεν το γνωρίζω. Ξέρω φυσικα για άλλες γλωσικές του ιδιαιτερότητες.

[Ίρμα]

Πρώτη φορά το ακούω 

[Dros]

δεν το γνωριζω. το εψαξα αλλα δε βρηκα κατι. ισχυει; κοιταξα το lesky τον finley και τη romilly αλλα δεν αναφερουν τιποτα.

[Ίρμα]

boemissa, από πού το άκουσες;

[BOEMISSA]

Το είδα γραμμένο στο βιβλίο της Ιστορίας της Α΄ Λυκείου και κάποιοι μαθητές μου είπαν πως μια συνάδελφος που κάνει Ιστορία (όχι φιλόλογος αλλά ξένων γλωσσών) τους είπε ότι συναντιέται συχνά αυτή η γραφή. Τώρα κατα πόσο είναι αλήθεια αυτό που μου είπαν δεν το ξέρω και από τακτ δε θέλω να ρωτησω τη συνάδελφο. Οπότε το έψαξα και εγώ και δε βρήκα κάτι σχετικό. Ρωτώ λοιπόν και εσάς, μήπως κάνω λάθος. Μάλλον δεν αξίζει να το συνεχίσουμε το θέμα. Ευχαριστώ.