υπάρχει τέλος στις μετακομίσεις;

[amalfi]

οσα και να εχουμε δεν μας φτανουν θελουμε και αλλα-ειναι η ανθρωπινη φυση

οσο λιγοτερες οι δυσκολιες κι οσο πιο πολλα "εχουμε" τοσο χειροτερευει η κατασταση μας

δεν καλυπτεται ετσι το κενο

....η ανθρωπινη φυση


(οσοι μιλουν για μονιμοτητα μαλλον αναφερονται στη μονιμοτητα της ανυπαρξιας)

[PDE ads]

[happiness]

συμπερασμα...........οσα και να εχουμε δεν μας φτανουν θελουμε και αλλα-ειναι η ανθρωπινη φυση

Ανθρώπινη φύση είναι η επιθυμία μας να ζούμε με αξιοπρέπεια, με βάση τα δεδομένα της εποχής μας. Όλα τα παραπάνω δικαιώματα (προσοχή στην λέξη "δικαιώματα" όχι "παροχές"), ο φίλος σου θα τα ζητήσει όχι γιατί είναι άπληστος, αλλά γιατί 500ε/μήνα δεν επιτρέπουν σε κανέναν σήμερα να ζει με αξιοπρέπεια * στην Ελλάδα. Γιατί μετά από χιλιάδες χρόνια εξέλιξης, η ανθρωπότητα έχει φτάσει σε τεχνολογικό επίπεδο όπου της επιτρέπεται να εργάζεται λιγότερο και να παράγει περισσότερο, άρα επιτρέπεται στον καθένα από εμάς να ξεκουράζεται περισσότερο (περισσότερο κι από το θεσμοθετημένο 8ωρο ξεκούρασης) χωρίς αυτό να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην παραγωγή αγαθών. Όλα αυτά τα δικαιώματα όμως, που κατακτήθηκαν με αίμα από αυτούς που θέλουν να ξεκουράζονται μόνο αυτοί και να ζούνε από τα λεφτά που δουλεύουν άλλοι, σήμερα πλέον καταπατώνται. Κι αντί να πηγαίνουμε "μπροστά" σε εργασιακές συνθήκες, πηγαίνουμε "πίσω" (btw 16ωρα και 24ωρα δουλεύανε στον μεσαίωνα και στα πρώτα χρόνια της βιομηχανικής επανάστασης. Επίσης στον μεσαίωνα ήταν που κάθε άνθρωπος με το που γινόταν ικανός να δουλέψει άρχιζε την περιπλάνηση από τόπο σε τόπο προκειμένου να έχει εργασία). Ανθρώπινη φύση όμως είναι να κοιτάς μπροστά, όχι πίσω. Απληστία είναι να παράγουν άλλοι και αντί τα λεφτά που αντιστοιχούν στην εργασία τους να τα καρπώνονται οι ίδιοι, να τα παίρνω και να τα χαίρομαι εγώ. Δεν είναι απληστία να ζητάς να απολαμβάνεις τους καρπούς των κόπων σου.
Και μη μου πει κανένας "οι γονείς μας κοπιάσαν περισσότερο και είχαν λιγότερα". Γιατί κι αυτοί θύματα της ίδιας κλοπής είναι. Και επιπλέον, όπως είπα η ανθρωπότητα εξελίσεται. Σέβομαι τους κόπους των γονιών μου, αλλά ΑΠΑΙΤΩ να ζήσω καλύτερα από αυτούς. Αυτό είναι το λογικό και το φυσικό.


* Για να προλάβω γνώμες του στυλ "δεν χρειάζεται να έχεις λεφτά για να είσαι αξιοπρεπής", θα πω ότι χρειάζεται να έχεις λεφτά για να είσαι αξιοπρεπής. Όταν δεν τα έχεις το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να προσπαθείς να είσαι αξιοπρεπής (η επιτυχία όμως είναι αμφίβολη).

[amalfi]

(μιας και το φερε η συζητηση, καποια ενδιαφεροντα βιβλια για την ανθρωπινη φυση και την προοδο- γραμμενα απο αριστοκρατες  -για "ολα" τα γουστα- τωρα που θα παμε ν αραξουμε και στις παραλιες)



το καστρο (εξιπερι)   (ω ναι!)
η εξεγερση των μαζων (ορτεγκα υ γκασετ)
ανθρωπινο πολυ ανθρωπινο (νιτσε)
η ανοδος της ασημαντοτητας (καστοριαδης [που θα διαβαστει πολυ φετος το καλοκαιρι])

[annie74]

Το να λύσεις το επαγγελματικό σου με οικογενειακό είναι λίγο άκομψο αλλά εκεί μας έχουν καταντήσει κάποιοι...

Άκομψο είναι επίσης να εύχεσαι να διοριστείς επειδή λατρεύεις αυτήν τη δουλειά και μόλις διοριστείς να βιάζεσαι να κάνεις παιδί για να μην υπηρετήσεις την οργανική σου (Δε το λέω για να προσβάλω κανέναν, απλά όπως και να χει χτυπάει άσχημα) 

Χτυπάει άσχημα αλλά δεν γίνεται παντού αυτό?