0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Παράθεση από: kellykou στις Ιουλίου 04, 2009, 08:42:34 pmΘα ηθελα να εκφρασω μια αποψη οσοναφορα το μεριδιο ευθυνης των γονεων σε οτιδηποτε συμβαινει στο παιδι τους. Οπωσδηποτε για την κακοποιηση ή την παραμεληση του παιδιου τους εχουν το μεγαλυτερο κομματι της ευθυνης. Εδω ομως μιλαμε για ενα παιδι που βρισκεται στην προεφηβεια. Τα παιδια στην προεφηβεια και στην εφηβεια εχουν τα εξης χαρακτηριστικα:Η προσπάθεια των παιδιών να αποδεχτούν τις αλλαγές που τους συμβαίνουν και να αποκτήσουν τη δική τους ταυτότητα έχει αντίκτυπο στο συναισθηματικό τους κόσμο και τα κάνει συνήθως να έχουν κάποιες από τις παρακάτω αντιδράσεις : * Ο έφηβος φοβάται και ανησυχεί για τη σωματική του εμφάνιση και σεξουαλική καταλληλότητα του * Επιδιώκει τη μοναξιά * Νιώθει εύκολα ανία * Είναι νευρικός και πολλές φορές εχθρικός απέναντι στους άλλους και σε κάθε μορφή εξουσίας * Ονειροπολεί και είναι ευσυγκίνητος * Έχει αντιδραστική στάση προς το αντίθετο φύλο μέχρι να αποσαφηνίσει το ρόλο των φύλων * Δεν είναι σταθερός στις αποφάσεις τους * Έχει κριτική διάθεση έναντι των άλλων και αμφισβητεί όλους αυτούς που φροντίζουν για το «καλό» του κόσμου, προκαλώντας το κακό του * Προσπαθεί να ορίσει τα πιστεύω του και να τα υπερασπιστεί * Διεκδικεί «τα δικαιώματα του» * Νιώθει πως μόνο αυτοί που βιώνουν την ίδια κατάσταση μπορούν να τον καταλάβουν και για αυτό είναι στενά συνδεδεμένος με τις παρέες συνομηλίκων τουΑρα λοιπον το παιδι πρεπει να κανει την επανασταση του για να μπορεσει να περασει το μεταβατικο σταδιο και να μπει στον κοσμο των μεγαλων. Σε αυτο το χρονικο διαστημα πρεπει το περιβαλλον του παιδιου να μπορεσει να το στηριξει για να περασει αυτο το σταδιο με τις λιγοτερες δυνατες απώλειες και με τη μεγαλυτερη δυνατη ενισχυση οσοναφορα την αυτοεκτιμηση και το αυτοσυναισθημα.Το παιδι δεν ειναι σε θεση σε αυτο το επιπεδο και με αυτη την εμπειρια να κανει την καταλληλη επιλογη συντροφου ποσο μαλλον να αντιληφθει οτι δεν ειναι ετοιμο γι'αυτο. Οι γονεις δεν πρεπει να ηταν ασχετοι με την προσωπικοτητα του παιδιου τους γιατι καταλαβαν οτι κατι συμβαινει και δεν το προλαβαν. Αυτο ομως δεν τους κανει ανεπαρκεις γονεις δεδομενου της εξελικτικης φασης που περναει το παιδι. Μπορει να συμβει ακομη και σε γονεις που εχουν πολυ καλες σχεσεις με τα παιδια τους. Παμε τωρα και στο ρολο του δασκαλου:1. Υποτιθεται οτι ηταν παιδαγωγος αρα επρεπε να γνωριζει τις ιδιαιτερες εκφανσεις αυτης της ηλικιας αλλα δεν φαινεται να το ελαβε υποψη του.2. Παραβιασε το βασικο κανονα εκπαιδευτη-εκπαιδευομενου . Αλλαξε τους ρολους3.Χρησιμοποιησε τον παιδαγωγικο του ρολο και με αυτο τον τροπο εκμεταλλευτηκε την αδιαμορφωτη προσωπικοτητα του παιδιου. Ο δασκαλος απο μονο τους εχει ενα ρολο εξουσιας που εχει την ταση της επιβολης αρα χρησιμοποιησε τη φυση του λειτουργηματος του για να εκμεταλλευτει το αδυναμο μερος πραγμα που ειναι ανηθικο.4. Δεν ειχε τα απαραιτητα φιλτρα ως προσωπικοτητα για να αναλαβει το δυσκολο ρολο του εκπαιδευτικου. Απο τη στιγμη που εισαι συνειδητοποιημενος εχεις αυτο που λεμε "κατεβασει ρολα¨δηλαδη σε καμια περιπτωση δε δειχνεις αδυναμια ή μπαινεις στον πειρασμο.5.Φαινεται οτι και ως προσωπικοτητα ηταν αδυναμη γιατι δε σκεφτηκε τις συνεπειες που μπορει να ειχε η πιθανη αποκαλυψη της πραξης του ουτε καν στο δικο του περιβαλλον ποσο μαλλον στο περιβαλλον του παιδιου πραγμα που δειχνει επιπολαιοτητα και ανοητο παρορμητισμο, ελλειψη αυτοελεγχου και ανικανοτητα αυτοσυγκρατησης.6.Ενας φυσιολογικα νοημων και ψυχολογικα ισορροπημενος ανθρωπος δεν μπαινει στη διαδικασια να δει αν το παιδι ειναι αρκετα ανεπτυγμενο για να μοιαζει εικοσαρικο .Γνωριζει απο πριν οτι ειναι ενα παιδι και ως ερσι το αντιμετωπιζει. Οτιδηποτε αλλο ειναι αρρωστια. Και καλα απο εναν ανθρωπο ανεκπαιδευτο και με προβληματικη προσωπικοτητα να το καταλαβω αλλα απο εναν ανθρωπο που υποτιθεται εχει διαπλασει την προσωπικοτητα του σε τετοιο βαθμο που να ειναι ετοιμος να περασει μηνυματα αγωγης και σε αλλα μελη το θεωρω οχι απλως απαραδεκτο αλλα ακρως επικινδυνο και εντελως αρρωστημενο.ο ψυχολογισμος σου ειναι σχεδον επικινδυνος. μην προβαλλεις στον εναν αυτα που η ιδια η κοινωνια συντηρει και προωθει. η αρρωστια βαραινει τις ιδιες τις κοινωνικες δομες, μεσα στις οποιες εσυ η ιδια γεννηθηκες, αναπτυχθηκες και συνεχως διαμορφωνεσαι. ως μελος της κοινωνιας εισαι συνυπευθυνη στον βιασμο. μην εκμεταλευεσαι βαναυσα και ακριτα επινοημενες ψυχολογικες εννοιες για να προβαλλεις ολα τακ κακα στον εναν αποδιοπομπαιο τραγο. μη γινεσαι συνενοχη στην βασικη τακτικη του συγχρονου ανθρωπου που εξαιρικοποιει το προβλημα ενω ειναι ο ιδιος μερος του. τετοιες πραξεις που κρινονται απολυτα καταδικαστεες πρεπει να εχουν ως αποτλεσμα συλλογικη συντονισμενη δραση-μια δραση που σιγουρα κατοικει σε αλλον πλανητη απο εκει που εδρευει μια αναλυτικη παραθεση του ψυχολογικου προφιλ ενος παιδεραστη.
Θα ηθελα να εκφρασω μια αποψη οσοναφορα το μεριδιο ευθυνης των γονεων σε οτιδηποτε συμβαινει στο παιδι τους. Οπωσδηποτε για την κακοποιηση ή την παραμεληση του παιδιου τους εχουν το μεγαλυτερο κομματι της ευθυνης. Εδω ομως μιλαμε για ενα παιδι που βρισκεται στην προεφηβεια. Τα παιδια στην προεφηβεια και στην εφηβεια εχουν τα εξης χαρακτηριστικα:Η προσπάθεια των παιδιών να αποδεχτούν τις αλλαγές που τους συμβαίνουν και να αποκτήσουν τη δική τους ταυτότητα έχει αντίκτυπο στο συναισθηματικό τους κόσμο και τα κάνει συνήθως να έχουν κάποιες από τις παρακάτω αντιδράσεις : * Ο έφηβος φοβάται και ανησυχεί για τη σωματική του εμφάνιση και σεξουαλική καταλληλότητα του * Επιδιώκει τη μοναξιά * Νιώθει εύκολα ανία * Είναι νευρικός και πολλές φορές εχθρικός απέναντι στους άλλους και σε κάθε μορφή εξουσίας * Ονειροπολεί και είναι ευσυγκίνητος * Έχει αντιδραστική στάση προς το αντίθετο φύλο μέχρι να αποσαφηνίσει το ρόλο των φύλων * Δεν είναι σταθερός στις αποφάσεις τους * Έχει κριτική διάθεση έναντι των άλλων και αμφισβητεί όλους αυτούς που φροντίζουν για το «καλό» του κόσμου, προκαλώντας το κακό του * Προσπαθεί να ορίσει τα πιστεύω του και να τα υπερασπιστεί * Διεκδικεί «τα δικαιώματα του» * Νιώθει πως μόνο αυτοί που βιώνουν την ίδια κατάσταση μπορούν να τον καταλάβουν και για αυτό είναι στενά συνδεδεμένος με τις παρέες συνομηλίκων τουΑρα λοιπον το παιδι πρεπει να κανει την επανασταση του για να μπορεσει να περασει το μεταβατικο σταδιο και να μπει στον κοσμο των μεγαλων. Σε αυτο το χρονικο διαστημα πρεπει το περιβαλλον του παιδιου να μπορεσει να το στηριξει για να περασει αυτο το σταδιο με τις λιγοτερες δυνατες απώλειες και με τη μεγαλυτερη δυνατη ενισχυση οσοναφορα την αυτοεκτιμηση και το αυτοσυναισθημα.Το παιδι δεν ειναι σε θεση σε αυτο το επιπεδο και με αυτη την εμπειρια να κανει την καταλληλη επιλογη συντροφου ποσο μαλλον να αντιληφθει οτι δεν ειναι ετοιμο γι'αυτο. Οι γονεις δεν πρεπει να ηταν ασχετοι με την προσωπικοτητα του παιδιου τους γιατι καταλαβαν οτι κατι συμβαινει και δεν το προλαβαν. Αυτο ομως δεν τους κανει ανεπαρκεις γονεις δεδομενου της εξελικτικης φασης που περναει το παιδι. Μπορει να συμβει ακομη και σε γονεις που εχουν πολυ καλες σχεσεις με τα παιδια τους. Παμε τωρα και στο ρολο του δασκαλου:1. Υποτιθεται οτι ηταν παιδαγωγος αρα επρεπε να γνωριζει τις ιδιαιτερες εκφανσεις αυτης της ηλικιας αλλα δεν φαινεται να το ελαβε υποψη του.2. Παραβιασε το βασικο κανονα εκπαιδευτη-εκπαιδευομενου . Αλλαξε τους ρολους3.Χρησιμοποιησε τον παιδαγωγικο του ρολο και με αυτο τον τροπο εκμεταλλευτηκε την αδιαμορφωτη προσωπικοτητα του παιδιου. Ο δασκαλος απο μονο τους εχει ενα ρολο εξουσιας που εχει την ταση της επιβολης αρα χρησιμοποιησε τη φυση του λειτουργηματος του για να εκμεταλλευτει το αδυναμο μερος πραγμα που ειναι ανηθικο.4. Δεν ειχε τα απαραιτητα φιλτρα ως προσωπικοτητα για να αναλαβει το δυσκολο ρολο του εκπαιδευτικου. Απο τη στιγμη που εισαι συνειδητοποιημενος εχεις αυτο που λεμε "κατεβασει ρολα¨δηλαδη σε καμια περιπτωση δε δειχνεις αδυναμια ή μπαινεις στον πειρασμο.5.Φαινεται οτι και ως προσωπικοτητα ηταν αδυναμη γιατι δε σκεφτηκε τις συνεπειες που μπορει να ειχε η πιθανη αποκαλυψη της πραξης του ουτε καν στο δικο του περιβαλλον ποσο μαλλον στο περιβαλλον του παιδιου πραγμα που δειχνει επιπολαιοτητα και ανοητο παρορμητισμο, ελλειψη αυτοελεγχου και ανικανοτητα αυτοσυγκρατησης.6.Ενας φυσιολογικα νοημων και ψυχολογικα ισορροπημενος ανθρωπος δεν μπαινει στη διαδικασια να δει αν το παιδι ειναι αρκετα ανεπτυγμενο για να μοιαζει εικοσαρικο .Γνωριζει απο πριν οτι ειναι ενα παιδι και ως ερσι το αντιμετωπιζει. Οτιδηποτε αλλο ειναι αρρωστια. Και καλα απο εναν ανθρωπο ανεκπαιδευτο και με προβληματικη προσωπικοτητα να το καταλαβω αλλα απο εναν ανθρωπο που υποτιθεται εχει διαπλασει την προσωπικοτητα του σε τετοιο βαθμο που να ειναι ετοιμος να περασει μηνυματα αγωγης και σε αλλα μελη το θεωρω οχι απλως απαραδεκτο αλλα ακρως επικινδυνο και εντελως αρρωστημενο.
βασικη τακτικη του συγχρονου ανθρωπου που εξαιρικοποιει το προβλημα ενω ειναι ο ιδιος μερος του
Και δυστυχώς, δεν υπάρχει σχολή στην οποία να εκπαιδευόμαστε για να γίνουμε άνθρωποι, ούτε σχολή για να γίνουμε σωστοί γονείς.
Ωστόσο, στην κατάθεσή του το ανήλικο κορίτσι εξιστόρησε με λεπτομέρειες τις στιγμές που ζούσε τους τελευταίους έξι μήνες