Παραίτηση εκπαιδευτικού

[legend]

  Σήμερα έψαχνα απεγνωσμένα να διαβάσω αυτό ακριβώς το μήνυμα...να νιώσω πως δεν είμαι μόνη...Μα το πρόβλημα θεωρώ πως δεν είναι τα παιδιά, αλλά όλοι οι άλλοι γύρω τους: γονείς, εκπαιδευτικοί του πρωινού και του απογευματινού, σύστημα, κοινωνία... Πώς να εμπνεύσεις τα παιδιά με τις αξίες που εσύ πρεσβεύεις όταν όλοι οι άλλοι με τη στάση τους τις ακυρώνουν. Τους μιλάς για δικαιοσύνη, για δημοκρατική συνείδηση, για ήθος, για σεβασμό, για ανιδιοτέλεια και και και... βλέπουν όμως γύρω τους ακριβώς τα αντίθετα! Το σύστημα τους πιέζει με τη χαλαρότητα και την αναποτελεσματικότητά του. Όπως κι εμάς!
  Τα παιδιά είναι μεγαλωμένα σε κάποιο περιβάλλον το οποίο καθρεπτίζεται στη συμπεριφορά τους. Η αδιαφορία τους είναι επιλογή τους. Εσύ, εγώ, ο εκπαιδευτικός έστω για τον ένα που ενδιαφέρεται πρέπει να κάνει τη δουλειά του όσο πιο σωστά μπορεί! Και στο μέτρο που του αναλογεί και μπορεί να προσπαθήσει να κάνει πιο ελκυστικό το μάθημα για εκείνα. Στην Ελλάδα, ναι δε θα στο αναγνωρίσει κανείς, το ξέρεις εξ αρχής, το κάνεις για ΕΣΕΝΑ. Οι ώρες προετοιμασίες, διορθώσεων αναλυτικών, κτλ κτλ δε θα τα ελέγξει κανείς. Θέλεις να έχεις ήσυχη τη συνείδησή σου. Αν και τα παιδιά - το πιστεύω- αργά ή γρήγορα εκτιμούν την ειλικρινή προσπάθεια!
  Αντιμετωπίζω τα περισσότερα από όσα περιγράφεις κι αυτό που με φθείρει περισσότερο είναι η ανευθυνότητα κάποιων... Το λειτούργημά μου όμως το λατρεύω, πέρα από τη γνώση που επιβάλλεται να μεταβιβάσουμε στους μαθητές μας, ακόμη πιο σημαντικό θεωρώ το ότι οφείλουμε να τους μεταβιβάσουμε κάποιες αξίες ώστε η ζωή τους να μην πάει χ α μ έ ν η...για αυτό προσέχω πολύ τη συμπεριφορά μου, τη στάση μου, τις πράξεις μου...Αυτά τα μηνύματα τα παιδιά τα λαμβάνουν!
  Είμαι βέβαιη πως έχεις τις ίδιες αρχές και είναι κρίμα να χάνουν οι μαθητές τέτοιους εκπαιδευτικούς! Δεν πρέπει να το βάζεις κάτω...αλλά να σε πεισμώνει!
  Για τη δική σου ψυχική ηρεμία, προσπάθησε να κλείνεις το μυαλό σου φεύγοντας, άφηνέ τα πίσω σου...τα θέματα δουλειάς πρέπει να μένουν εκεί. Ούτε η οικογένειά μας μας φταίει σε τίποτα ούτε ο εαυτός μας είναι επαγγελματίας εκπαιδευτικός και μόνο!   (τα λέω να τα ακούω κι εγώ..χιχι)

[PDE ads]

[apri]

Τipis, νομίζω ότι αυτό που πρέπει να ξεκαθαρίσεις μέσα σου είναι αν αυτό που σε δυσαρεστεί είναι το επάγγελμα αυτό καθ'αυτό ή οι συνθήκες που αντιμετωπίζεις αυτήν τη στιγμή.

Αν θέλεις να σου μιλήσω από τη δική μου εμπειρία, το αρνητικό περιβάλλον που περιγράφεις είναι ένας βασικός λόγος που με έκανε να απομακρυνθώ από την εκπαίδευση σχετικά νωρίς, πριν δηλαδή δώσω σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Ο βαθύτερος λόγος όμως ήταν ότι είχα ανακαλύψει ότι δεν τρελαινόμουν τόσο από το ίδιο το επάγγελμα, για να μπω στη διαδικασία να δουλέψω σε μη ιδανικές συνθήκες.
Αποφάσισα λοιπόν να ασχοληθώ με κάτι άλλο (σχετικό, ει δυνατόν, με το αντικείμενό μου) και στάθηκα τυχερή. Όταν όμως πρωτομπήκα στη δουλειά, αντιμετώπισα τόσο αρνητικές συνθήκες, που μετά από πέντε μήνες σκεφτόμουν σοβαρά να παραιτηθώ. Θυμάμαι ότι, κάθε πρωί που πλησίαζα την πόρτα της υπηρεσίας, για να μπω μέσα, ένιωθα ένα πλάκωμα στο στήθος σαν να επρόκειτο να μπω στη φυλακή.
Έπεσαν τότε από δίπλα οι δικοί μου και μου έλεγαν να το ξανασκεφθώ, να μην πετάξω έτσι απλά κάτι για το οποίο κουράστηκα τόσο. Είπα λοιπόν να κάνω υπομονή και ω του θαύματος, μετά από λίγο καιρό άλλαξαν τα πράγματα και από τότε είμαι μια χαρά. Κάθομαι και αναλογίζομαι πολλές φορές τι χαζή θα ήμουν, αν τα είχα παρατήσει τότε. Πού θα έβρισκα τώρα δουλειά που τα πράγματα δυσκολεύουν και κατά πόσο θα είχε σχέση αυτή η δουλειά με τα ενδιαφέροντά μου;

Εγώ θα σου πρότεινα λοιπόν το εξής. Μη βιαστείς να πάρεις αποφάσεις σε μια τόσο δύσκολη οικονομικά συγκυρία και τη στιγμή που έχεις τόσο αγωνιστεί γι' αυτήν τη θέση. Η οικονομική ανεξαρτησία σου είναι πολύ σημαντική, για να την πετάξεις τόσο εύκολα, πόσο μάλλον αν συνδυάζεται με την ασφάλεια της μονιμότητας. Ζήτα μια απόσπαση, εν ανάγκη πάρε μια εκπαιδευτική άδεια να ασχοληθείς με κάτι άλλο πέραν της διδασκαλίας. Αυτό θα σου δώσει το χρόνο να σκεφθείς τι πραγματικά θέλεις να κάνεις. Αν αποφασίσεις ότι σε ικανοποιεί η εκπαίδευση, σκέψου ότι μπορεί να βρεθείς σε ένα σχολείο όπου η κατάσταση να είναι καλή. Αν πάλι δεν σε ικανοποιεί η εκπαίδευση, προσπάθησε να κάνεις κάποια μετάταξη σε άλλη δημόσια υπηρεσία. Δεν ξέρεις, μπορεί και να τα καταφέρεις.

Έχε πάντως υπ' όψιν σου ότι μεταξύ μας σε όποια δουλειά και σε όποια υπηρεσία κι αν βρεθείς, θα συναντήσεις λίγο-πολύ στους ανθρώπους γύρω σου παρόμοιες συμπεριφορές μ' αυτές που καταγγέλλεις. Η κοινωνία δεν βρίσκεται δυστυχώς σε ακμή...

[legend]

Μη βιαστείς να πάρεις αποφάσεις σε μια τόσο δύσκολη οικονομικά συγκυρία και τη στιγμή που έχεις τόσο αγωνιστεί γι' αυτήν τη θέση. Η οικονομική ανεξαρτησία σου είναι πολύ σημαντική, για να την πετάξεις τόσο εύκολα, πόσο μάλλον αν συνδυάζεται με την ασφάλεια της μονιμότητας. Ζήτα μια απόσπαση, εν ανάγκη πάρε μια εκπαιδευτική άδεια να ασχοληθείς με κάτι άλλο πέραν της διδασκαλίας. Αυτό θα σου δώσει το χρόνο να σκεφθείς τι πραγματικά θέλεις να κάνεις. Αν αποφασίσεις ότι σε ικανοποιεί η εκπαίδευση, σκέψου ότι μπορεί να βρεθείς σε ένα σχολείο όπου η κατάσταση να είναι καλή. Αν πάλι δεν σε ικανοποιεί η εκπαίδευση, προσπάθησε να κάνεις κάποια μετάταξη σε άλλη δημόσια υπηρεσία. Δεν ξέρεις, μπορεί και να τα καταφέρεις.

Έχε πάντως υπ' όψιν σου ότι μεταξύ μας σε όποια δουλειά και σε όποια υπηρεσία κι αν βρεθείς, θα συναντήσεις λίγο-πολύ στους ανθρώπους γύρω σου παρόμοιες συμπεριφορές μ' αυτές που καταγγέλλεις. Η κοινωνία δεν βρίσκεται δυστυχώς σε ακμή...
[/quo Σωστό! 

[kathyk]

στη χειροτερη παρε ανευ αποδοχων για λιγο μεχρι να ηρεμησεις

[PDE ads]

[fragy]

θα ακουστεί λίγο περίεργο αυτό που θα πω και ίσως παρεξηγηθώ αλλά δεν το λέω με ανευθυνότητα..Είπες οτι είσαι παντρεμένη. Το ξέρεις οτι για κάθε παιδί δικαιούσαι 9μηνη άδεια με αποδοχές; Ακόμα και αν τώρα έχει παιδί μικρότερο της ηλικίας των τεσσάρων δικαιούσαι αυτή την άδεια. Σίγουρα δεν είναι λόγος η άδεια για να κάνεις παιδί, αλίμονο..αλλά αν το έχεις έτσι και αλλιώς στα κοντινά σχέδια, θα είναι μια καλή ευκαιρία να δοκιμάσεις πως είναι και στο σπίτι να μεγαλώνεις το παιδί και να βοηθάς τον άντρας σου και να ηρεμίσεις. Αλλιώς εγώ θα χρησιμοποιούσα την άδεια ανευ αποδοχών...1 χρόνος είναι αρκετός για να καταλάβεις τι θες και τι μπορείς .

[Landau]

Ξέρεις τι λέω στον εαυτό μου; Έστω και ΕΝΑ παιδί να βοηθηθεί από μένα, να πάρει τα σωστά ερεθίσματα στον βαθμό που μπορώ να του τα προσφέρω, ΘΑ ΑΞΙΖΕΙ τον κόπο... Σου μίλησα με ειλικρίνεια και ελπίζω να εξέφρασα επαρκώς αυτό που αισθάνομαι και σκέφτομαι...

+++++++++++

Αυτό είναι ίσως το σημαντικότερο κίνητρο.. να βοηθηθεί και να μάθει έστω ένας μαθητής (και ποτέ δεν θα είναι μόνο ένας). Αν καταφέρεις να το σκέφτεσαι έτσι, οι δυσκολίες θα αντιμετωπιστούν πιο εύκολα μετά.

[tipis]

Δεν είμαι παντρεμένη, είμαι αρραβωνιασμένη. Σε καναδυο χρόνια ο γάμος.Η άνευ αποδοχών διαρκεί ένα χρόνο;Μήπως πρέπει να συντρέχουν ειδικοί λόγοι για να χορηγηθεί;Πάντως παιδιά δεν περίμενα τέτοια συμμετοχή και τόσο ενδιαφέρον για το πρόβλημα ενός συναδέλφου..ειλικρινά ευχαριστώ πολύ, διαβάζω με ιδιαίτερη προσοχή ξανα και ξανά τα μηνύματά σας.

[apri]

Απ' ό,τι ξέρω, για να πάρεις άδεια άνευ αποδοχών πάνω από ένα μήνα, πρέπει να συντρέχουν πολύ σοβαροί λόγοι (π.χ σοβαρή ασθένεια).

[Ritalamp]

Νομίζω ότι όλοι το περνάμε αυτό και όλοι έχουμε την ανάγκη να βγούμε από την τάξη κάθε τόσο. Η τάξη είναι δύσκολη και ψυχοφθόρα ειδικά όταν τα παιδιά είναι δύσκολα ή οι αλληλεπιδράσεις τους ιδιαίτερες. Το φάρμακο που έχω βρει εγώ είναι να επιχειρώ να απομακρύνομαι από την τάξη κάθε τόσο. Τα πρώτα χρόνια που ήμουν αδιόριστη ήταν πιο εύκολο. Μία χρονιά ασχολήθηκα μόνο με μεταφράσεις. Μετά από κάποια χρόνια έκανα μεταπτυχιακό. Τώρα που πάλι άρχισαν να ζορίζουν τα πράγματα ξεκίνησα διδακτορικό. Αν ξαναζοριστώ θα δοκιμάσω απόσπαση σε γραφείο, δεύτερο παιδί ( ωφελιμιστική μητρότητα. ε, καλά δεν το εννοώ), απόσπαση στο πανεπιστήμιο κάτι!

[emmaki]

Εγώ πάλι θεωρώ ότι όλοι δεν κανουν για το επάγγελμα του δασκάλου. Και παίρνω για παράδειγμα εμένα. Σπούδασα νηπιαγωγός χωρίς να ήταν επιλογή μου, σλλά μάλλον επιεδή έτυχε (βέβαια η σχολή μου άρεσε πολύ με την ποικιλία αντικεμένων που διδάχτηκα). Αν και στην αρχή είχα ψιλοσυμβιβαστεί με την ιδέα της τάξης και της διδασκαλίας, μάλλον γιατί δεν ήξερα τι άλλο θα μπορούσα να κάνω, όταν έφυγα για μεταπτυχιακό στο εξωτερικό και μελέτησα πολύ καλύτερα την ειδική αγωγή, κατάλαβα ότι αυτό θέλω να κάνω, αλλά όχι σε τάξη, την οποία ειδική τάξη είδα στο εξωτερικό όπου η λειτουργία της δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα. Κατάφερα, λοιπόν, αφού διρίστηκα μέσω ΑΣΕΠ και έκανα την υοχρεωτική μου διετία σε δυσπρόσιτο, και πήγα σε ΚΕΔΔΥ. Εκεί βρήκα τον εαυτό μου. Θεωρώ ότι για μένα το δοαγνωστικό κομμάτι της ειδικής αγωγής, αυτό το κομμάτι της εκπαίδευσης είναι αυτό που μου ταιριάζει και όχι η διδασκαλία..... Τώρα βέβαια έχω άδεια και κάνω ένα διδακτορικό σε τομέα άσχετο από την Ε.Α., αλλά αυτός ο τομέας είναι το πάθος μου, ενώ η Ε.Α. είναι η αγάπη μου....
Τι θέλω να πω με τα παραπάνω;;; Μήπως και εσύ δεν είσαι κομμένη και ραμμένη για την τάξη; Μήπως πρέπει να ψαχτείς και να βρεις τι άλλο θα μπορούσες να κάνεις μέσα στο χώρο της εκπαίδευσης. Π.χ. όπως προτάθηκε πιο πάνω η βιβλιοθήκη είναι μια πολλή καλή ιδέα, η αγωγή υγείας, η περιββαλοντική εκπάιδευση....
Πάντως είναι κρίμα να τα παρατήσεις......

[nellynelly]

  Ήμουν σίγουρη ότι δεν θα έκανα ποτέ το επάγγελμα του εκπαιδευτικού,παρόλο που πήγα σε ανάλογη σχολή.Για κάποιο διάστημα ασχολήθηκα με κάτι τελείως άσχετο(ιδιαίτερα ελκυστικό και δημιουργικο για όσους δεν γνωρίζουν,που έιχε σχέση και με το εμπόριο).Χωρίς να έχω κανένα πρόβλημα απόδοσης(το αντίθετο μάλιστα) έφριξα με τις συνθήκες που επικρατούσαν και έδωσα μια κλωτσιά σε όλα και γύρισα στην εκπαίδευση.Έχω γυρίσει 15 σχολεία ως ωρομίσθια εχω στεναχωρηθεί,έχω θυμώσει,με έχουν προσβάλλει κτλ Όμως από την άλλη έχω βιώσει και πολύ όμορφες στιγμές,συγκινητικές θα έλεγα...έχω γνωρίσει καταπληκτικούς ανθρώπους οι οποίοι λατρεύουν την δουλειά τους και έχουν βοηθήσει πολλά παιδιά,όπως και μένα έστω με 2 λόγια και την εμπειρία τους...όποτε λέω σε φίλους τα παράπονα μου για μια κακή μέρα στην δουλειά μου λένε μακάρι να ερχόμασταν και εμείς εκεί...τα πράγματα είναι δύσκολα για όλους...για κάποιους μάλιστα πολύ χειρότερα...
  Μάλλον χρειάζεται να βρούμε την χρυσή τομή πώς να κρατάμε κάποιες ισορροπίες...πάντως είναι πολύ σημαντικό να έχεις οικονομική ανεξαρτησία.εγώ εκεί θα προβληματιζόμουν νομίζω περισσότερο...δώσε λίγο χρόνο και θα την βρεις την άκρη

[δασκαλίτσα]

Πωπω,απίστευτα τα όσα μας λες..Μου ακούγονται πολύ αρνητικά όλα..Άσχημη και η ψυχολογία σου ,αυτό είναι το χειρότερο!Νιώθεις μια βαριά πλάκα να σε βαραίνει κάθε μέρα,λες..Πολύ άσχημα όλα αυτά.
Δε γνωρίζω να σου πω για την παραίτηση..Αν αυτό το επάγγελμα ήταν αυτό με το οποίο ήθελες από πάντα να ασχοληθείς,κάνε μιά προσπάθεια να μείνεις.Δεν ξέρω να σου πω περαιτέρω γιατί δεν το έχω περάσει...

Είναι απίστευτο το πόσο δύσκολο είναι το επάγγελμα του δασκάλου (σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες,αλλά σε ό,τι αφορά τη β'βάθμια έχεις να κάνεις με εφηβεία,τάσεις ανεξαρτησίας,μία ιδιαίτερη "τρέλα" που είναι δύσκολο να κοντρολάρεις).

Είχα χθες την πρωτη μου μέρα στο σχολείο και όλα μου φαίνονταν τόσο ανοίκεια με το τι μας λένε,τι μαθαίνουμε κλπ στο πανεπιστήμιο.ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ.Οι 20 από τους 30 σκέφτηκαν ξανά το επάγγελμα του δασκάλου...Και όλα αυτά ενώ ακόμα είμαστε στο προαύλιο.Ούτε καν σε τάξεις για παρακολούθηση διδασκαλίας δεν μπήκαμε.

Φίλη και συναδέλφισσα,από μένα κάνε αυτό που λέει η καρδιά σου και αυτό που θα σε κάνει πραγματικά ευτυχισμένη!Πάντως για να ρωτάς,έχεις τους ενδοιασμούς σου..Κάνε λίγη υπομονή να δεις πως θα πάει και φέτος και μετά επιλέγεις.
Να είσαι εκεί που θα χαμογελάς!!!!

[takitos]

telika συναδελφοι παραιτηση υποβαλλεις οποτεδηποτε η μονο καλοκαιρι?,,,,,,κατα τα λοιπα μιλαμε συμφωνω απολυτα νοιωθω ακριβως τα ιδια

[DOG]

χωρις να ξερω πολλα για μονιμους,δε γινεται να ψαχτεις για μεταπτυχιακο καπου κοντα σου(νομιζω διακαιουσαι αδεια κ πληρωνεσαι),ετσι ωστε κ να χαλαρωσεις κ να κανεις κατι που θα σου κανει καλο κ στη μορφωση σου κ οικονομικα στο μισθο?(δεν ξερω πολλα ας μας δωσουν τα φωτα τους οι μονιμοι...)
κατα τα αλλα υπομονη....
δυστυχως να ξερεις οτι δεν εχεις συχνα τις συνθηκες εργασιας που θελεις.
ακομα κ στο αντρα σου,μπορει να μην ειναι οπως τα περιμενεις-πχ ξερει καλυτερα τη δουλεια αυτος κ οι υπαλληλοι κ νιωθεις αχρηστη η πχ αν ειναι δουλεια ρουτινας.....
απ οτι καταλαβα δεν εισαι περιπτωση που εγινες εκπαιδευτικος χωρις να το θες...επειδη ετυχε στο μηχανογραφικο...
αν το ηθελες τοτε μην το βαζεις κατω.οι συνθηκες αλλαζουν κ απο σχολειο σε σχολειο...για πηγαινε ας πουμε ενα χρονο σε ενα σχολειο κοντα σου μεν,αλλα μικρου χωριου που τα παιδια δεν εχουν παντα επιπεδο,αλλα περισσοτερες δυσκολιες κ φιλοτιμο?εκει κ μισο πραγμα να τους μαθεις αξιζει....
ποτε αποφασεις εν θερμω....κ εν θερμω για ενα επαγγελμα που θα το κανεις 30 χρονια,δεν εννοω τα δυο πρωτα χρονια μονο,αλλα περισσοτερα......