Προτεινόμενες ταινίες - Προτεινόμενα βιβλία

[συννεφούλα]

Και μια επίκαιρη ταινία με μπόλικο χιούμορ από τον αξιόλογο Ιταλό σκηνοθέτη

Νanni Moretti "Habemus Papam"

Ο νεοεκλεχθείς Πάπας παθαίνει κρίση πανικού λίγο πριν βγει στο μπαλκόνι του Άγιου Πέτρου για να χαιρετήσει τους πιστούς, οι οποίοι περιμένουν ώρες ατελείωτες για να τον δούνε. Οι σύμβουλοι του, ανίκανοι να τον πείσουν ότι είναι ο σωστός άντρας για τη δουλειά, αναζητούν βοήθεια σε έναν καταξιωμένο, αλλά και άθεο ψυχολόγο. Αλλά ο φόβος της τεράστιας ευθύνης που του ανατέθηκε ξαφνικά, είναι κάτι που πρέπει να αντιμετωπίσει μόνος του.
 

Το τρέιλερ
https://www.youtube.com/watch?v=Gnl9uq-7WhA

[PDE ads]

[Boldini]

Les choristes(2004)
ενας μουσικος σε ενα σχολειο για "δυσκολα" παιδια
εξαιρετικη κατα τη γνωμη μου..

<a href="http://www.youtube.com/v/anh7Enari2U" target="_blank" class="new_win">http://www.youtube.com/v/anh7Enari2U</a>

[συννεφούλα]

Les choristes(2004)
ενας μουσικος σε ενα σχολειο για "δυσκολα" παιδια
εξαιρετικη κατα τη γνωμη μου..

Boldini, όντως είναι μια εξαιρετική ταινία. Ο ιδανικός δάσκαλος είναι αυτός ο μουσικός, αφού καταφέρνει να κάνει αυτά τα παιδιά μια δημιουργική ομάδα, εκτιμώντας τον καθένα ανάλογα με τις δυνατότητές του.

Και μια κ βρίσκομαι εδώ, προτείνω μια ταινία που είδα πρόσφατα με τον πολύ καλό Γιώργο Χωραφά στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Η ταινία βραβεύτηκε ως η καλύτερη κωμωδία του 2012 στην Αγγλία, αν κ κατά τη γνώμη μου δεν είναι κωμωδία. Βραβεύτηκε επίσης στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Είναι εμφανής ο παραλληλισμός με την ελληνική κρίση στην ταινία.

ΥΠΟΘΕΣΗ
Ο Χάρης Παπαδόπουλος τα έχει όλα: μια υπερπολυτελή κατοικία και τη ζωή μεγιστάνα. Ξαφνικά χτυπά η οικονομική κρίση, ο Χάρης και η οικογένεια του τα χάνουν όλα εκτός από το ξεχασμένο εστιατόριο fish & chips "Τα τρία αδέλφια", που ανήκει εξ ημισείας στον ίδιο και στον αποξενωμένο αδελφό του, Σπύρο. Διστακτικά, ο Χάρης και η οικογένειά του μετακομίζουν στο παραμελημένο διαμέρισμα πάνω από το μαγαζί. Όλοι μαζί προσπαθούν να αναστήσουν την επιχείρηση, ενώ υπάρχει και τριβή με τον Χασάν, τον Τούρκο γείτονα και ανταγωνιστή κεμπαπτζή. Το εστιατόριο ξαναζωντανεύει και ο Χάρης ανακαλύπτει ότι μόνο όταν τα χάσεις όλα είσαι ελεύθερος να βρεις το πραγματικό νόημα.

Εδώ το τρέιλερ κ πληροφορίες για την ταινία http://www.papadopoulosandsons.com/
Enjoy! 

[killbill]

προτείνω την τριλογία βιβλίων:
1. το τριανταφυλλάκι
2. τριανταφυλλο του χειμώνα
3. άγριο τριαντάφυλλο

αν τα έχει διαβάσει κανείς ας στείλει Pm για σχολιασμό

[PDE ads]

[apri]

Mια ενδιαφέρουσα ταινία που παίζεται αυτές τις μέρες αφορά τη φιλόσοφο Hannah Arendt.

Το κεντρικό θέμα της ταινίας είναι η ερμηνεία των αιτίων που προκαλούν κακό στην ανθρωπότητα.

Παραδοσιακά ως πηγή κακού θεωρούνταν μόνο ο υπερμέτρος εγωισμός, που αποτελεί αδυναμία κάποιων ανθρώπων.

Η Arendt με αφορμή τη δίκη ενός αξιωματούχου των Ναζί διαπίστωσε μια άλλη πηγή κακού, που είναι πολύ πιο επικίνδυνη, γιατί αφορά πολύ περισσότερους ανθρώπους:
τον εγκλωβισμό του μυαλού σε προκαθορισμένα πλαίσια σκέψης, που οδηγεί σταδιακά στη μη σκέψη και στο οριστικό διαζύγιο από την ηθική και τη συνείδηση των επιπτώσεων κάθε ανθρώπινης πράξης.

Η άποψη της αυτή αλλά και κάποιες άλλες προκάλεσαν μεγάλη αντίδραση και σκάνδαλο για πολλούς και ποικίλους λόγους που μπορείτε να διαβάσετε εδώ: http://bookpress.gr/multipress/sinema/hannaharendt
Το βασικό της "ολίσθημα", τουλάχιστον με βάση την ταινία, ήταν ότι παραγνώρισε το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι γύρω της είχαν εθιστεί να σκέπτονται σε προκαθορισμένα πλαίσια και απάντησαν στη λογική της με συναίσθημα.

Πάντως, είναι εξαιρετικά επίκαιρη ταινία πολλαπλών αναγνώσεων και όχι τόσο βαριά όσο θα μπορούσε να φοβηθεί κανείς. 

[harac]

Πολύ ενδιαφέρουσα η ερμηνεία της Arendt για την πηγή της ανθρώπινης κακίας. Συμφωνώ μαζί της πως πολλές φορές η αιτία του κακού βρίσκεται στο διαστρεβλωμένο σύστημα αξιών που υιοθετούν ορισμένοι άνθρωποι. Γι΄αυτούς η ανθρώπινη ζωή και υπόσταση δεν έχει καμία αξία και το διεστραμμένο θεωρείται απολύτως φυσιολογικό. Δεν έχουν ηθικούς ενδοιασμούς και στο όνομα μίας δικής τους εμμονής μπορεί να προξενήσουν μεγάλο κακό. Το χειρότερο είναι όταν οι συγκεκριμένοι χαρακτήρες αποκτούν εξουσία στα χέρια τους. 

[stargate]

Και μια επίκαιρη ταινία με μπόλικο χιούμορ από τον αξιόλογο Ιταλό σκηνοθέτη
Νanni Moretti "Habemus Papam"
Ο νεοεκλεχθείς Πάπας παθαίνει κρίση πανικού λίγο πριν βγει στο μπαλκόνι του Άγιου Πέτρου για να χαιρετήσει τους πιστούς, οι οποίοι περιμένουν ώρες ατελείωτες για να τον δούνε. Οι σύμβουλοι του, ανίκανοι να τον πείσουν ότι είναι ο σωστός άντρας για τη δουλειά, αναζητούν βοήθεια σε έναν καταξιωμένο, αλλά και άθεο ψυχολόγο. Αλλά ο φόβος της τεράστιας ευθύνης που του ανατέθηκε ξαφνικά, είναι κάτι που πρέπει να αντιμετωπίσει μόνος του.
Το τρέιλερ
https://www.youtube.com/watch?v=Gnl9uq-7WhA

Αν και ωραία ταινία ... εγώ που την είδα έπαθα κατάθλιψη 

[συννεφούλα]

Ε, όχι και κατάθλιψη, βρε stargate! Δέχομαι πως οι ταινίες του Μορέτι είναι ιδιαίτερες όπως και το χιούμορ του, αλλά όχι και κατάθλιψη... 

[evi06]

αα συμφωνω με συννεφουλα, καταθλιψη οχι αλλα οντως καπως ιδιαιτερη. την περιμενα πολυ καλυτερη και τελικα δεν καταλαβα τον ρολο του ψυχολογου....

[tiel]

Βραστά καρότα… από το βιβλίο του Κωστάκη Ανάν “Βολική Αναισθησία”

“Φαντάσου μια φυλακή, όπου οι κρατούμενοι τρώνε κάθε μέρα διαφορετικό φαγητό, μακαρόνια τη Δευτέρα, τυρόπιτα την Τρίτη, φασόλια την Τετάρτη και ούτω καθεξής. Επιπλέον, κάθε Κυριακή, τους φέρνουνε μπουζούκια και γίνεται στο προαύλιο της φυλακής γλέντι μέχρι πρωίας. Μέχρι που μια μέρα, η διοίκηση της φυλακής συνειδητοποιεί ότι δεν υπάρχει σάλιο, τα λεφτά έχουν τελειώσει, και ο μόνος τρόπος για να συνεχίσει να υπάρχει η φυλακή είναι να ταΐζουν τους κρατούμενους βραστά καρότα κάθε μέρα, πρωί-μεσημέρι-βράδυ. “Μα θα γίνει εξέγερση, κύριε διευθυντά, θα μας λιντσάρουν οι τρόφιμοι, και με το δίκιο τους”, λέει ένα τσιράκι στο διευθυντή. Οπότε τι κάνει ο τελευταίος; Φωνάζει στο γραφείο του δέκα τσάτσους κρατούμενους και τους λέει να αρχίσουν να διαδίδουν ότι η κατάσταση είναι τόσο τραγική, που από την άλλη βδομάδα όλοι οι κρατούμενοι θα τρώνε σκατά, κυριολεκτικά όμως. Και ότι δεν είναι απλά φήμη, αλλά αναπόφευκτο και δεδομένο, θα ακουμπάς το δίσκο σου στον πάγκο και ο μάγειρας θα σου βάζει μέσα κουράδες, τέλος.

Οι τσάτσοι αρχίζουν λοιπόν να κάνουν την δουλειά τους, το νέο κυκλοφορεί αμέσως παντού και το σοκ φυσικά είναι τεράστιο. Υπάρχουν βέβαια αντιδράσεις, όχι όμως σε πολύ μεγάλο βαθμό, γιατί όσο ο άλλος δεν βλέπει ακόμα τη σβουνιά στο πιάτο του, κάπου μέσα ελπίζει ότι μπορεί και να τη γλιτώσει.
Όσο οι μέρες περνάνε και οι αντιδράσεις ψιλοφουντώνουν, οι τσάτσοι αρχίζουν να παίζουν τεχνηέντως το παιγνίδι της ενοχής: “Εδώ που τα λέμε, βέβαια, καλά να πάθουμε, που θέλαμε και μπουζούκια κάθε Κυριακή, να τα λέμε και όλα”.
Κάποιοι λίγοι τρόφιμοι αντιδρούν και λένε ότι εμείς ρε παιδιά δεν γουστάραμε ποτέ μπουζούκια, ούτε ποτέ συμμετείχαμε στο γλέντι. Δεν φτάνει που ανεχόμασταν κάθε Κυριακή βράδυ τα σκυλάδικα σας, πρέπει τώρα να την πληρώσουμε και εμείς μαζί με όλους; Φυσικά, κανείς δεν τους δίνει σημασία.
Προς το τέλος της εβδομάδας, έχει πια επικρατήσει κλίμα μοιρολατρίας, την αντίδραση έχει διαδεχθεί η απάθεια και την απείθεια η αδράνεια. Ο ξεθωριασμένος από τις συνεχείς πλύσεις εγκέφαλος των κρατουμένου είναι έτοιμος πλέον να δεχθεί το χειρότερο, ως δικαιολογημένα αναπόφευκτο.

Και έτσι φτάνει η Κυριακή, και αργά  το απόγευμα παίρνει το μικρόφωνο ο διευθυντής και ανακοινώνει: “Κύριοι, σας έχω ευχάριστα νέα. Ύστερα από κοπιώδεις προσπάθειες της διεύθυνσης και εμού προσωπικά, το μενού από αύριο δεν θα είναι σκατά, αλλά βραστά καρότα!” Και από κάτω φυσικά γίνεται της ………….., αγκαλιασμένοι οι κρατούμενοι κλαίνε από χαρά, οι τσάτσοι ξελαρυγγιάζονται “ζήτω ο διευθυντής!”, το πλήθος αγάλλεται για το θαύμα της τελευταίας στιγμής.

Και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς χειρότερα”.

Ο Κωστάκης Ανάν (=ψευδώνυμο του συγγραφέα, χωρίς να αποκαλύπτει την ταυτότητά του) ξεκίνησε από το περιοδικό Βαβέλ όπου δημοσίευε ( και συνεχίζει να δημοσιεύει )τα κείμενά του, τα οποία είναι συγκεντρωμένα στα ακόλουθα βιβλία :
Η τελική λήθη/δε φαιναλ θολουθιον
Και ύστερα ήρθες και μ΄ελυσες
Το ουράνιο Talkshow
Βολική Αναισθησία

Το βιογραφικό του αναφέρει: ''Ο Κωστάκης Ανάν (τριγυρί)ζει στην Αθήνα. Χόμπι του η ψηφασκία και η εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη. Το πραγματικό του όνομα είναι Αργύρης Ταλέκουρδας. ''

Σημείωση: Στο ίντερνετ κυκλοφορούν διάφορα κείμενά του-αποσπάσματα από τα βιβλία, όπου μπορείτε να πάρετε μια γεύση...
 

[valentino]

έχει διαβάσει κανείς το τζεην εϋρ?

[river]

Nαι,valentino πολλές φορές και στα αγγλικά.Αν μπορείς να το διαβάσεις στη γλώσσα που γράφτηκε, είναι ότι καλύτερο.Μεταξύ μας, δεν είναι και κανένα τρελό στόρι. Λίγο βαρετό

[nikitas]

Nαι,valentino πολλές φορές και στα αγγλικά.Αν μπορείς να το διαβάσεις στη γλώσσα που γράφτηκε, είναι ότι καλύτερο.Μεταξύ μας, δεν είναι και κανένα τρελό στόρι. Λίγο βαρετό

E, αυτοί οι βικτωριανοί συγγραφείς δεν είναι και ό,τι καλύτερο. Οι πνευματικές αγκυλώσεις και η σεμνοτυφία της Αγγλίας την εποχή εκείνη είναι παροιμιώδη. Αν πρέπει να επιλέξω πάντως αγαπημένο έργο από τις αδερφές Μπροντέ, σίγουρα θα επέλεγα το Wuthering Heights, της Emily. Το love story του Heathcliff και της Catherine είναι ίσως ένα από τα τραγικότερα, σπαρακτικότερα και συγκλονιστικότερα της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

[river]

Θ συμφωνήσω απόλυτα για τα wuthering heights.αν και προτιμώ την jane austen και το pride and prejudice.με ξετρελαίνει που υπάρχουν ακόμα γυναίκες που σκέφτονται έτσι.είναι τρομερά αστείο